ชายปริศนาที่มาพร้อมสายฝน

          เรื่องราวเกิดขึ้นเมือคืนหนึ่งเกิดพายุอย่างรุนแรงได้มีแสงสีขาวสว่างขึ้นบนท้องฟ้าพร้อมกับเสียงที่ดังราวกับท้องฟ้าถล่มลงมา เมือแสงนั้นหายไปพายุก็ได้หยุดไป แต่ไม่มีใครรู้ว่าแสงสีขาวนั้นคืออะไร ปรากฏการณ์ธรรมชาติ หรืออะไรกันแน่ เช้าวันต่อมา ทางวิทยาลัยได้พานักศึกษาไปร่วมช่วยชาวบ้านที่ได้รับความเดือนร้อน และเหตุการณ์ ที่ไม่มีใครคาดคิดก็เกิดขึ้น เมือ นานา ได้พบการวัตถุประหลาด รูปร่างคล้ายกับ จรวจ นานาได้บังเอิญไปโดนปุ่มสีแดงเข้า และมีแสงสีขาวขึ้นทำให้นานากระเด็นออกไปหลายเมตร สร้างความตกใจให้คนอืนเป็นอย่างมาก นานาได้หมดสติ ทางวิทยาลัยรีบนำตัวนานาส่งโรงพยาบาลโดยด่วน 
     และเหตุการณ์หลังจากนั้นไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นอีกเลย ทางเจ้าหน้าที่ก็ทำการหายานลำนั้นไม่เจอ เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไป ยานหายไปใหน สามารถติดตามได้ใน ชายปริศนามาพร้อมสายฝน
 
          บทที่1 ผู้มาจากโลกอนาคต 
     นานา เธอชื่อนานาใช่ไหม เราขอบคุณเธอนะที่ช่วยเราไว้ นายคือใครรู้จักชื่อเราได้ไง เอาเป็นว่าเรารู้จะชื่อเธอละกันนานา นี้นายจะกวนประสาทฉันอีกนานไหม เอาละ เราไปก่อนน่ะแล้วเจอกันพรุ่งนี้ที่วิทยาลัยน่ะ
     เดียวๆๆนายชื่ออะไร ตอบฉันก่อนสิ นายรู้จักชื่อฉันแต่ฉันยังไม่รู้จักชื่อนายเลย เดียวสิอย่าพึ่งไป
บิวตี้: นานาๆ ได้ยินฉันไหม นานา
นานา: ที่นี้ที่ใหน ทำไมปวดหัวจัง
บิวตี้: โรงพยาบาล แกหมดสติไปตอนที่ไปช่วยชาวบ้านเก็บของตอนพายุเข้าเมือ2อาทิตย์ก่อน
นานา: ห่ะอะไรน่ะ นี้ฉันหลับไปกี่วันกันเนี้ย
บิวตี้: ก็2อาทิตย์ อีววันเดียวจะ3อาทิตย์ละ
นานา:ตายจริง
บิวตี้:ยัยนา เมือกี้แกเพ้อถึงใคร 
นานา: ป่าวๆไม่มีไรฉันแค่ฝันไปน่ะ
บิวตี้:พักผ่อนเถอะพรุ่งนี้จะได้ไปเรียน
นานา:เคๆ แกก็เหมือนกันนะ 
บิวตี้: จ้า
     นี้มันเรื่องบ้าอะไรกันน่ะ แล้วอีตาบ้านั้นเป็นใครกันแน่น่ะ รู้จักชื่อเราได้ไง แต่เดียวน่ะตาบ้านั้นมันบอกว่าพรุ่งนี้เจอกันที่วิทยาลัยนี้น่า ถ้าเจอเมื่อไรจะถามให้รู้เรื่องกันไปเลย แต่ถ้ายังกวนตีนอีกจะตบให้หน้าหันเลยค่อยดู สลบไป2อาทิตย์งานคงเยอะแน่ๆเลยโอ๊ยตายๆ ฉันจะบ้าตาย นอนดีกว่า
     เช้าวันจันทร
   สวัสดีจ้านักเรียนทุกคน สวัสดีนานา เป็นไงบ้างอาการดีขึ้นยัง
   นานา: ดีขึ้นมาแล้วค่ะ
   คุณครู: จริงสินานา นี้เพื่อนใหม่น่ะ เค้าชื่อเฟิร์ส มาจาก พัทลุง อ่อ เรื่องงานเธอ เฟิร์สเค้าทำให้หมดแล้วน่ะ 
   นานา: ค่ะคุณครู
   คุณครู: เฟิร์สต่อไปนี้เราไม่นั้งข้างนานาน่ะ
   เฟิร์ส: คับคุณครู
   เฟิร์ส:สวัสดีนานา เจอกันแล้วน่ะ
   นานา: นายคือ .....
   เฟิร์ส: ใช่ เราเอง ยากพูดมากเดียวค่อยคุยกัน เรียนก่อนเถอะ
   นานา: ก็ได้ นายมีเรื่องต้องตอบเราอีกเยอะเลย
   เฟิร์ส: ได้สิ อย่างรู้อะไรถามได้เลยอะไรที่ตอบได้เรายินดีที่จะตอบ
     แล้วทุกคนก็เรียนกันตามปกตินานาเองก็ลืมเรื่องนี้ไปเลยทั้งคู่นับวันยิ่งสนิทกันมากขึ้น เวลาไปทานข้าวก็จะไปพร้อมกัน จนหลายคนอยากให้ทั้ังคู่เป็นแฟนกัน แต่หลายคนก็รู้ว่าที่เห็นแล้วจริงๆมันไม่ใช่ทั้งคู่เป็นคู่กัดกันตลอดเวลา มีหลายคนที่อดแซวไม่ได้ หนึ่งในนั้นคือบิวตี้
  บิวตี้: โอ๊ย!ฉันละอิจฉาพวกแก2คนจริงๆน่ารักกันทั้งคู่เลยว่ะ
  นานา:เดียวๆยัยบิวตี้ แกจะอิจฉาฉันทำไม เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย จริงมั้ยเฟิร์ส
  เฟิร์ส: จริง ตอนนี้เรารักใครไม่ได้เราก็ไม่ได้คิดไรกับนานาด้วยตอนนี้ แต่อนาคตไม่แน่
  บิวตี้: เอ้ย!ยัยนา ทำไมตาแดงๆว่ะอเป็นไร
  นานา: เปล่าฝุ่นเข้าตา เดียวฉันมาน่ะไล้างตาแปป
    ไอตาบ้าพูดออกมาได้ว่าไม่ชอบฉัน แล้วที่ทำมาทั้งหมดละคืออะไร นายไม่รู้หรอว่าฉันคิดยังไงกับนาย นายรู้มั้ยฉันไม่เคยรู้สึกกับใครแบบนี้มาก่อนเลย ไอบ้า ไอเฟิร์สบ้า ทำใจเถอะนา เรามันได้แค่เพื่อนกับเค้าจริงๆนั้นแหละเค้าคงมีแฟนยุแล้ว
  เฟิร์ส: เอ้ย!นา เป็นไรหรือเปล่า 
  นานา: เปล่า เรากลับบ้านละ
  เฟิร์ส: ให้ไปส่งมั้ย
  นานา:ไม่เป็นไรเรากลับเองได้
  บิวตี้: นั้นเดียวเราไม่ส่งเอง
  เฟิร์ส: ฝากด้วยน่ะบิวตี้
      นี้เราทำบ้าอะไรลงไปว่ะไอเฟิร์ส มึงก็รู้ว่านานาคิดไงกับมึง แต่ก็ดีแล้วละเพราะไม่ว่ายังไงนานากับเราก็เกิดมาคู่กันยุดีนั้นแหละ กลับบ้านดีกว่า
  กาน: เอ้ย! ไอเฟิร์ส  จะกลับบ้านยัง 
  เฟิร์ส: ว่าจะกลับละ เออ!!!!นาย
  กาน: เราชื่อกานไงเรียนห้องเดียวกันไง
  เฟิร์ส: อ่อ มีไรเหรอ
  กาน: ไปเพื่อนเราซื้อของหน่อยสิ เราว่าเราชอบบิวตี้อะ เลยอยากให้นายช่วยเลือกของหน่อยได้ป่าว
  เฟิร์ส: ได้สิ
   แล้วกานกับเฟิร์สก็ขับรถไปห้างด้วยกัน เพื่อไปซื้อของวันเกิดให้บิวตี้ ทั้งคู่สรุปซื้อตุ๊กต่หมีคู่เจ้าบ่าวเจ้าสาวให้บิวตี้ แล้วทั้งคู่ก็แยกย้านกันกลับบ้าน เมือเฟิร์สกลับถึงยานที่แอบซ่อนเอาไว้ก็พบว่าพลังงานองยานใกล้จะหมดแล้ว เฟิร์สนอนคิดทั้งคืนว่าจะ
ทำยังไงดีพลังงานก็จะหมดคงอยู่ได้อีกไม่นานแน่จะพลังหมดทุกคนคงรู้แน่เราว่าเรามาจากอนาคต แล้วถ้านาจะรู้เรื่องนี้เข้าจะเป็นยังไงน่ะ โอ๊ย!!!!ปวดหัวโว๊ย!!! นอนดีกว่า พรุ่งนี้เจอคำถามจากนานาแน่เลย แล้วจะบอกมันยังไงดี หรือจะบอกความจริงดี แต่ไม่ได้ถามบอกความจริงนานามันก็ต้องอยากไปอนาคตแน่หรือไม่ก็คำถามเยอะแน่เลย ให้ตายสิ
     เช้าวันต่อ ในขณะที่เฟิร์สกำลังเดินมาเข้าวิทยาลัยอยู่นั้น กานได้ตะโกนเรียน
กาน:เฟิร์ส 
เฟิร์ส: อ้าวกานว่าไง
กาน: เห็นสาวๆไหม
เฟิร์ส: สาวๆเหรอ เห็นอยู่ที่ไม้หินอ่อนน่ะ ไมเหรอ
กาน: ป่ะไปหาพวกเค้ากัน เราจะเอาของขวัญไปให้บิวตี้ด้วย
เฟิร์ส: ได้สิ
   ทางด้านนานาและบิวตี้
นานา: hbd น่ะแก
บิวตี้: ขอบใจน่ะมีแต่แกนี้แหละที่จำวันเกิดฉันได้
นานา: เอาน่า อย่าคิดมากสิ
เฟิร์ส: ไงสาวๆทำไรกันยุคับ
นานา: เล่นไรเฟิร์ส ยืนนิ่งยุได้
เฟิร์ส: อุ๊ย! (ที่เรามาตรงนี้มีกำแพงนี้หนา จริงสินี้มันโลกอดีต นิ)
บิวตี้: จะยืนอยู่ตรงนั้นอีกนานไหมค่ะ
เฟิร์ส: สุขสันตวันเกิดคับบิวตี้
บิวตี้: เฟิร์สรู้ได้ไงว่าวันนี้วันเกิดเรา
นานา:ใช่นายรุ้ได้ไง นายนี้มีหลายอย่างที่หน้าสงสัยน่ะ ตั้งแต่งานค้างฉันแล้ว
เฟิร์ส: อ่อ ที่จริงมีคนบอกเราน่ะ
บิวตี้:ใครเหรอ
เฟิร์ส:ออกมาได้แล้ว 
กาน: hbdคับบิวตี้
บิวตี้: จร๊ขอบคุณน่ะ
  หลังจากนั้นกานได้สาระภาพรักบิวตี้และเป็นแฟนกัน แต่เฟิร์สกับนานาสิที่กัดกันมาตลอดและนานาเองก็เริ่มสงสัยเฟิร์สมากขึ้นและรักเฟิร์สมากขึ้นอีกด้วยแต่เฟิร์สเองก้พยายามที่จะปิดบังเรื่องทั้งหมดเอาไว้โดยไม่บบอกใครแม้แต่คนเดียว