[Annie Annali Diary]อันนาเลไดอารี่

8.3

เขียนโดย sakuhap

วันที่ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 เวลา 20.40 น.

  5 วันที่
  2 วิจารณ์
  8,208 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 4 สิงหาคม พ.ศ. 2559 23.32 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

4) 22/5 เทอม 1

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

   22/5

 

  สวัสดีฉัน แอนนี่ อันนาเล สาวสวีเดน เจ้าของอันนาเลไดอารี่ ชื่นชอบ

การดื่มคาปูชิโน่ในร้านแห่งความลับ ทาสแมวผู้ชื่นชอบการเขียนนิยาย

และการอ่านนิยาย เพื่อนแอชเอง~

 

 

   วันนี้มันช่างสนุกเหลือเกิน~ ฉันอารมณ์ดีแต่เช้าเลยล่ะ ซึ่งแน่ๆมัน

ต้องมีเรื่องดีๆเกิดขึ้นกับฉันแน่นอน! เมื่อคืนก็นอนฝันดีเพราะได้ฟัง

เพลงของธรรมชาติ แถมตอนเช้าเจ้านกน้อยมาอยู่บริเวณริมกระจก

เปล่งเสียงไพเราะออกมา...การตื่นมาพร้อมกับโกโก้ร้อนและอาหารเช้า

ที่ฉันทำเอง!ทาโก้! อร่อยมาก ฉันนี่ก็ฝีมือดีใช้ได้นะเนี่ย ฮ่าๆ

 

 

   ฉันตื่นมากินอาหารเสร็จก็ไปแต่งตัวชุดนักเรียนเชิ้ตแขนยาวขาว

เนกไทดำ กระโปรงดำสั้นนั่นแหละ กระเป๋าเป้ใบเดิมมีผ้าพันคอลาย

ขาวสลับดำ โทรศัพท์ และกระเป๋าเงิน

 

 

   ฉันเดินไปโรงเรียนด้วยทางลัด ก็เหมือนเดิมแต่เพียงวันนี้ไม่มีกระป๋อง

เบียร์และแก้ว แต่กลับมีกระดานหมากรุกแทน เจ้าเหมียวก็นอนบน

ลังไม้เหมือนเดิม 

 

 

   ฉันเดินไปเรื่อยๆจนถึงโรงเรียน แล้วตรงดิ่งไปล็อคเกอร์เพื่อไปเอา

หนังสือเรียนและนิยาย

 

 

   วันนี้ฉันไม่มีเรียนการเขียนแล้วล่ะ เพราะมันเรียนแค่3วันตามที่ฉัน

บอกไป วันนี้มีเรียน สเปน สังคม คหกรรม แล้วก็คาบว่างแต่ออกนอก

โรงเรียนไม่ได้~ ก็ช่างมันสิ ถึงออกได้ฉันก็ไม่รู้จะไปที่ไหนอยู่แล้วการ

แสดงของธรรมชาติก็แล้วแต่ช่วงด้วย แถมต้องประหยัดเงินซักหน่อย

แต่งานพาร์ทไทม์ก็ดูน่าสนใจนะ แต่อาจจะโดนลูกค้าหาว่าหยิ่งน่ะสิ

 

 

   ฉันแวะไปที่สนามบาสกลางแจ้งเพื่อไปดูว่าว่างหรือไม่ฉันจะได้ไปแอบ

เล่นอีก ถ้าไม่ว่างฉันก็ไม่เล่น...

 

 

   ซึ่งก็...ไม่ว่างแต่ก็เจอฟรานส์กับอเล็กซ์เล่นแต่จังหวะนั้นคือทั้งคู่พัก

อยู่พอดี เลยเดินมาทักฉันแล้วพูดด้วยนะว่า

   'ไปเล่นกันไหม ถ้าไม่ก็รอด้วยล่ะจะได้ไปพร้อมกัน!"แน่ะพูดงี้เพราะ

นายทั้งคู่ไม่โดนแววตาอาฆาตน่ะสิ๊~ สุดท้ายฉันก็เข้าไปร่วมวงด้วย

วันนี้แอนโทนี่ไม่มาเพราะติดธุระ เล่นไปได้ซักพักฉันก็ขอออกมาก่อน

เพราะฉันขี้เกียจ เลยไปนั่งพักบริเวณใกล้ๆเพื่อรอพวกฟรานส์และ

อเล็กซ์ ซึ่งใกล้ๆนั้นก็มีพวกแฟนคลับทั้งคู่มาเชียร์ กรี๊ดกร๊าด บอกคน

นั้นคนนี้ว่าเป็นแฟนตัวเอง...

   

 

   เมื่ออเล็กซ์และฟรานส์เล่นเสร็จก็เดินไปที่ห้องเรียนเตรียมเรียนวิชา

ภาษาสเปน ซึ่งฉันก็พอที่จะพูดได้บ้าง

 

 

   คุณครูประจำคาบเป็นคุณครูสาวตัวสูง รูปร่างดี ผมสีน้ำตาลยาว

ดวงตาเฉียบคม กรีดEyeliner คิ้วอาจจะอ่อนไปสักหน่อย ไม่ฉะนั้น

จะPerfectมาก

 

 

   ซึ่งคาบนี้ก็ดูนักเรียนชายบางส่วนชื่นชอบ อีกอย่างหนึ่งนี่เป็นคาบ

แรกที่คุณครูท่านนี้เข้ามาสอน ก็สอนดีเลยล่ะนะ แถมไม่มีการบ้าน

ซะด้วย ฉันค่อนข้างที่จะชอบอยู่ล่ะนะ

 

 

   หมดคาบแรกไป คาบต่อไปสังคม คุณครูประจำคาบคือคุณครูวิชา

ประวัติ ซึ่งทั้งคาบก็เจอมุขเสี่ยวจากสาวๆในห้อง จนทำเอาฉันเกือบที่

จะเรียนไม่รู้เรื่อง แต่ก็พอที่จะเข้าใจเรื่องยุโรปที่ละเอียดเข้าไปอีก

 

 

   คาบสุดท้ายของวัน ก่อนเวลาว่างครึ่งบ่าย ซึ่งฉันคงจะต้องไปหาที่

อาศัยแล้วสินะ สนามบาสคนก็น่าจะเยอะแยะพอตัวด้วย... จะไปห้อง

สมุดก็คงเจอพวกจ้อกแจ้กนินทาคนโน้นคนนี้อีก...แถมวันนี้แอชเอง

ก็ไม่ว่างงานด้วย...น่าเบื่อชะมัด...ตอนแรกก็คิดอย่างนั้นแหละ

 

 

   คาบสุดท้ายคหกรรม คหกรรมเรียนทำอาหาร คุณครูประจำคาบ

เป็นคุณครูดูมีอายุประมาณหนึ่ง ผ้ากันเปื้อนสีน้ำตาล ห้องเรียน

คหกรรรมเป็นห้องครัวที่ก็พอใหญ่อยู่บ้าง โดยจะต้องแบ่งกลุ่มกัน 

กลุ่มของฉันมี ฟรานส์ อเล็กซ์ แอช วิเวียน และเมก

 

 

   วิเวียนเป็นผู้หญิงผมเปียสีทองและผมหน้าม้า ดวงตาสีฟ้ากลมโต 

เธอเป็นคนร่าเริง ใจดี เข้าสังคมง่ายตามคำว่า วิเวียน ที่แปลว่า

ร่าเริง ทุกๆคนในห้องรู้จักเธอ และเธอเป็นรองหัวหน้าห้อง แต่ที่จริง

เธอเป็นแฟนคลับอันดับ 1 ของอเล็กซ์ ที่จริงฉันเคยเจอเธอที่สนาม

บาสกลางแจ้งอยู่ด้วยไปนั่งกรี๊ดอยู่ข้างสนาม และเธอเป็นญาติห่างๆ

ของอเล็กซ์ด้วย ก็ไม่แปลกที่จะเดินเกาะแขนไปไหนมาไหนได้โดย

ไม่แคร์สายตาคนอื่นล่ะนะ...

 

 

   เมก หรือชื่อเต็มๆของเธอ มากาเร็ต หญิงสาวผิวขาว ตัวเล็กน่ารัก

ผมหางม้าสีดำยาว ดวงตาสีดำแววตาจิกๆ  และค่อนข้างที่จะปากจัดไป

เสียหน่อยถ้าเทียบกับหน้าตา น่ารักๆของเธอ แฟนคลับอีกคนของ

อเล็กซ์ แต่เธอค่อนข้างที่จะเก็บอารมณ์ไม่ค่อยกรี๊ดกร๊าดเหมือนคนอื่นๆ

เพราะเธอรู้จังหวะอ่อยได้ดี

 

 

   อ่า...ฉันว่านะ อาจจะเกิดละครน้ำเน่าแย่งอเล็กซ์กันก็ได้...

 

 

   วันนี้เป็นการทำ ช็อกโกแลตมัฟฟิน! ฉันค่อนข้างจะชอบถ้ากินคู่กับ

กาแฟ มันจะมิกซ์กันได้ดี อุปกรณ์ก็ตามที่คุณครูบอกไม่มีอะไรมาก

แป้ง,ผงฟู,เบกกิ้งโซดา,ผงโกโก้,น้ำตาลทราย,ไข่,นม,ช็อคโกแลตชิพ,

น้ำมัน ประมาณนี้ ส่วนสูตรฉันขอไม่บอกละกันนะ ฮิๆ

*ไม่ใช่ไรหรอกไรท์ขก.หาสูตร

 

 

 

   ซึ่งตอนที่พวกเรานั่งผสมวัตถุดิบกันก็เกิดการแกล้งกัน...คุยกัน....

ก็สนุกดี...แต่ 'หมาป่า' อย่างฉัน จะปลดปล่อยความสนุกออกมาก็คงจะ

ยากไปหน่อยล่ะมั้ง เพราะนั่นแหละฉันไม่ค่อยที่จะหัวเราะแบบไร้

กาลเทศะหรือบ้าคลั่งออกมาหรอก มันทำให้ภาพลักษณ์ฉันดูแย่น่ะ

 

 

   ซึ่งในกลุ่มคหกรรมเรานั้นจะแทนตัวเองเป็นสัตว์กัน ฉันก็ได้ 'หมาป่า'

เนี่ยแหละ เพราะลักษณะท่าทางที่ดูหยิ่งๆเข้าถึงยากนี่แหละนะ ตอนแรก

ก็ไม่ได้อยากจะเล่นด้วยหรอกมันดูเด็กไปน่ะ...

 

 

   แอชได้'แรคคูน'เพราะส่วนนึงคือเธอใส่แว่นและค่อนข้างอนามัย ซึ่ง

ในทางวิทย์คือ 'หมีล้างน้ำ' ด้วยรูปร่างลักษณะที่ค่อนข้าง...ใหญ่ 

หมายถึงส่วนสูงน่ะนะ แต่จะใช้หมีไปเลยก็ใช่เรื่องเลยใช่เป็นแรคคูน

น่าจะดีกว่าซึ่งฟรานส์ก็ตอบรับดีเลยทีเดียว

 

 

   ส่วนฟรานส์นั้นก็ได้เป็น'นกฮูก'เพราะเขาใส่แว่นจึงมาสายตาที่ดีเยี่ยม

แต่ถ้าถอดก็มองไม่ค่อยชัดเท่าไหร่เหมือนนกฮูกในตอนกลางวัน และ

ด้วยความที่ค่อนข้างเงียบเหมือนนกฮูกเวลาบินเพราะฉะนั้นสัตว์ชนิดนี้

ก็อาจคู่ควรกับเขา

 

 

   ส่วนอเล็กซ์นั้นก็'ลิง'เพราะเขาค่อนข้างที่จริงคล่องแคล่ว และคล้าย

มนุษย์ แถมยังอยู่ไม่ค่อยนิ่งเท่าไหร่ ฮ่าๆ 

 

 

   วิเวียนได้'สุนัข'เพราะนางจะอารมณ์ดีและAlertตลอดเวลา แต่ก็มี

ความเป็นผู้นำ แม้บางครั้งจะน่ารำคาญก็ตาม เมกนั้นได้'แมว'ผู้เอาแต่

ใจ เงียบๆ หน้าตาน่ารักน่าหลงกลให้เป็นทาสของเธอ

 

 

   ระหว่างทำไปฉันที่นั่งข้างแอชก็เหลือบไปเห็นฟรานส์จ้องแอชตลอด

เวลา เมื่อโดนอเล็กซ์แซวก็เขินอายหน้าแดงหน่อยก่อนจะปฏิเสธอเล็กซ์

กลับไปแล้วมาคนส่วนผสมเหมือนเดิม แอชเองก็ไม่รู้ตัวนั่งคนส่วนผสม

ต่อไป

 

 

 

   เมื่อคนเสร็จก็ตักส่วนผสมแล้วอบ ระหว่างรอเราก็มานั่งแลกเปลี่ยน

กันในกลุ่ม...ไม่สิแลกเปลี่ยนชีวิตโรงเรียนของฉันกับคนในกลุ่มสิถึงจะ

ถูกต้อง ทำไมทุกๆคนทำเหมือนฉันเป็นสิ่งแปลกใหม่กันก็ไม่รู้

 

 

   เมื่อมัฟฟินอบเสร็จออกมาหน้าตาค่อนข้างน่ากิน ฉันก็เดินไปถามคุณ

ครูว่าขอโกโก้จะได้ไหมซึ่งคุณครูก็อนุญาต ฉันเลยไปหยิบผงมาแล้ว

ทำโกโก้ร้อนดื่มคู่กับมัฟฟินแทนกาแฟก็ใช้ได้เลยล่ะ อร่อยด้วย ของ

บางคนอาจจะไม่ฟูมากก็มีเพราะใส่ผงฟูน้อยไปแต่รสชาติใช้ได้ก็มี

วิเวียนกับเมกอาจจะดูไม่มีบทหน่อยเท่าไหร่เพราะไม่ค่อยจะสนิทกับฉัน

และแอช เลยทำให้พวกเขาดูเงียบๆไปบ้างซึ่งก็ดีไม่น่ารำคาญหูรำคาญ

ตา

 

 

   หมดคาบคหกรรมไป พักกลางวัน~ วันนี้ฉันก็พักเหมือนเดิมฉัน

แอช ฟรานส์ อเล็กซ์ กับอาหารที่ต่างกันไป ของฉันมีทบอลและมันบด

บวกกับน้ำส้ม ของแอชเป็นสลัดขนมปังและน้ำเปล่า ฟรานส์เป็นสตูและ

ชินนาม่อนบวกกับน้ำเปล่า ส่วนของอเล็กซ์นั้นเป็นฟิชแอนด์ชิปและน้ำ

อัดลม

 

 

   หลังจากกินเสร็จแอชก็แยกตัวไปทำงาน ฟรานส์และอเล็กซ์ก็ไปเล่น

บาสกัน ตอนแรกพวกเขาชวนฉันไปแต่ฉันไม่อยากเท่าไหร่ เลยมาจบ

ลงที่ฉันมานั่งโดดเดี่ยวที่โต๊ะสถานที่โปรดของฉัน 

 

 

   ดีนะที่ฉันยังมีนิยายอยู่ไม่งั้นคงจะว่างจัดกว่าจะโรงเรียนจะเลิก 

 

 

   ในช่วงเวลานี้ที่มินินจะปล่อยให้นักเรียนไปพักผ่อนตามอัธยาศัยออก

กำลังกาย ทำนู่นนี่จนกว่าจะมีเสียงออดเลิกโรงเรียน สำหรับฉันมันคง

จะเป็นช่วงเวลาที่น่าเบื่อที่สุดล่ะมั้ง... ฉันหยิบนิยายขึ้นมาอ่านพร้อมกับ

เอาขาพาดโต๊ะเยี่ยงพระราชา

 

 

   โชคชะตาฟ้าลิขิตหรือเล่นตลกอะไรกับฉัน จู่ๆ ก็มีผู้ชายผิวสีแทนตัว

สูงเดินมาหาฉัน...โอ้...ฉันรู้แล้วล่ะ ว่าเป็นใคร 

 

 

   "สวัสดีค่ะ พี่แอนโทนี่"ฉันทักทายแอนโทนี่พร้อมกับเอาขาลงจาก

โต๊ะ 

   "ไง~ อันนา~"แอนโทนี่ทักฉันกลับด้วยรอยยิ้ม อ่า..พี่กำลังเรียก

ฉันผิดนะคะ

 

 

   "พี่แอนโทนี่ ฉันชื่อว่า แอนนี่ อันนาเลนะคะ...ไม่ใช่อันนา"ฉันกล่าว

แอนโทนี่ดูเขินอายไปซักนิด เมื่อรู้ว่าเรียกชื่อของฉันผิด ที่จริงฉันก็ไม่

ได้ถือสาอะไรหรอก แต่มันดูแปลกๆน่ะถ้าเรียกอย่างงั้น...

 

 

   แอนโทนี่บอกกับฉันว่าเขาทำธุระเสร็จแล้วกำลังจะเดินไปเล่นบาสที่

สนาม แต่ผ่านมาเจอฉันพอดีก็เลยแวะมาทัก แหม...ที่จริงก็ไม่จำเป็น

ต้องทักก็ได้นะคะ เกรงใจ ฉันยิ้มเล็กๆแล้วโบกมือลาแอนโทนี่ที่เดินจาก

ไป

 

 

   ในที่สุด...ฉันน่าจะได้พักอย่างสงบแล้ว ฉันใช้เวลาทั้งหมดอ่านนิยาย

จนจบคาบและเลิกเรียน ฉันตรงดิ่งไปที่ล็อคเกอร์เพื่อที่จะเอาของไปเก็บ

ก่อน แล้วออกมาพร้อมกับกระเป๋าและผ้าพันคอ

 

 

   วันนี้ฉันแทบจะไม่ได้มองนาฬิกาเลย แต่ก็คาดว่าฉันน่าจะออกมาตอน

ประมาณ4โมงครึ่ง หลังจากนั้นฉันเดินกลับเข้าหอพัก พร้อมกับหย่อน

ตัวลงบนโซฟา แล้วแผ่ตัวอย่างผ่อนคลาย แต่แล้วเสียงออดประตูกลับ

ดังขึ้น ฉันรีบวิ่งออกไป คุณยามเฝ้าหอเดินขึ้นมาบอกกับฉันว่ามีคนมา

รออยู่ด้านล่าง บอกอยากจะพบกับฉัน ตอนนั้นฉันก็ไม่คิดอะไรเดินลงไป

ทั้งชุดนักเรียนที่ไม่ได้เปลี่ยน ผมที่กระเซอะกระเซิงฟูๆ...

 

 

   ถ้าย้อนเวลาได้ฉันก็อยากจะกลับไปแต่งตัวให้ดูดีสักหน่อย คนที่รอ

ฉันอยู่ด้านล่างก็คือ ฟรานส์ อเล็กซ์ และวิเวียน...เอาแล้วไง พวกเขา

ทักฉันด้วยรอยยิ้ม วิเวียนที่กอดแขนอเล็กซ์อยู่นั้นโบกมือทักฉัน ทุกๆ

คนใส่ชุดที่จัดเต็ม ส่วนฉันน่ะหรอ เหอะ...ชุดนักเรียนก็ยังไม่ได้เปลี่ยน

น่าอับอายจริงๆ 

 

 

   อเล็กซ์บอกกับฉันว่าพวกเขากำลังจะไปกินข้าวร้านLyckaกัน แล้ว

จะมาชวนไปด้วยเพราะฟรานส์บอกว่าฉันอยู่ที่นี่ ตอนนั้นฉันแอบโกรธ

ฟรานส์นิดหน่อยด้วย ฉันอยากจะพักอยู่หอ แต่ในเมื่อเป็นร้านLycka

ฉันก็จะไป~  ส่วนเรื่องเงินก็ไม่มีปัญหาอะไร เพราะวันนี้อเล็กซ์เขาป๋า

มากเลยล่ะ เขาจะเลี้ยงค่าข้าวฉันล่ะ! ฟรานส์แอบงอนไปช่วงหนึ่งเพราะ

เขากลับต้องจ่ายเอง ส่วนฉันและวิเวียนไม่ต้อง

 

 

   ก่อนจะไปฉันขอพวกเขากลับไปที่ห้องซักพัก เพื่อจะไปแต่งตัว ฉัน

ใส่ชุดปกติไปรเวทธรรมดาๆไม่ได้ดูน่าโดดเด่นอะไรก็เป็นเสื้อสีขาวที่

มีเสื้อแจ็คเก็ตดำทับ กางเกงผ้าสีดำที่อุ่นๆ และผ้าพันคอจากงาน

handmade กระเป๋าเป้ใบเล็กๆสีน้ำเงินที่ฉันมีตั้งแต่โรงเรียนเก่าที่

ข้างในมีโทรศัพท์มือถือไอโฟน กระเป๋าเงินสีดำ และหนังสือแนะนำ

สถานที่ 

 

 

   ฉันแต่งตัวพร้อมเสร็จก็คว้าหมวกไหมพรมสีขาวที่ค่อนข้างจะ

มอมแมมมาใส่ แล้วเดินไปหาพวกนั้น แต่ฉันดันลืมสิ่งสำคัญก็คือถุงมือ

ด้านนอกค่อนข้างจะหนาว อีกอย่างก็เป็นช่วงเวลาเย็นแล้วด้วย...

 

 

   พวกเราทั้ง4เดินตรงไปที่ร้านLycka วันนี้ยังไม่ใช่วันศุกร์คนเลย

ยังไม่มากซึ่งไปถึงพวกเราก็ได้โต๊ะเลย เป็นโต๊ะแบบโซฟา2ฝั่งริม

กระจก พวกผู้หญิงจะนั่งด้านในส่วนผู้ชายนั่งด้านนอก ฉันนั่งกับฟรานส์

เพราะจากที่ดูแล้ววิเวียนคงจะไม่ยอมนั่งกับคนอื่นนอกจากอเล็กซ์แน่ๆ

 

 

   พวกเราสั่งอาหารมารับประทานกัน ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นพลาง

เปิดเฟซบุ๊คดูหน้าฟีด ซึ่งก็ไม่มีอะไรมากก็แค่เพื่อนๆโรงเรียนเก่าไป

เที่ยว ตอนนั้นฟรานส์เหลือบมาเห็นฉันเล่นเฟซบุ๊คพอดี เขาเลยขอแอด

ฉันไว้ อเล็กซ์กับวิเวียนก็เช่นกัน ฉันก็รับๆแอดไปแล้วปิดโทรศัพท์มานั่ง

ชมวิว ส่วนอเล็กซ์ ฟรานส์ และวิเวียนก็นั่งคุยกันสนุกสนาน ส่วนฉัน...

หึ นั่งชมวิวสบายๆดีกว่า ด้านนอกคนเริ่มพลุกพล่านมากมาย เพราะ

บริเวณนี้น่าจะเป็นศูนย์รวมการค้าสำคัญของที่นี่ คนจึงมากันเยอะแต่ก็

ไม่เท่ากับสตอกโฮล์มหรอก

 

 

   ในที่สุดอาหารก็มา ของๆฉันเป็นสปาเก็ตตี้ชีสเบคอน และน้ำเปล่า

ของฟรานส์เป็นลาซานญ่าหมูและน้ำเปล่า ของอเล็กซ์รู้สึกจะเป็นมันบด

กับชีสบอลคู่กับน้ำส้ม และของวิเวียนคือเนื้อแซลมอนที่โรยด้วยเครื่อง

เทศและสลัดผักคู่กับน้ำเปล่า

 

 

   พวกเรารับประทานอาหารกันจนเสร็จ แล้วก็จ่ายเงิน อ่า...อิ่มจังตังค์

อยู่ครบ และแล้วพวกเราก็แยกทางกัน ฉันกับฟรานส์ก็ไปด้วยกันเพราะ

หอของพวกเราทั้งคู่อยู่ใกล้กัน ฉันบอกฟรานส์ว่าฉันจะไปห้าง

Autumnก่อน ฉันจะไปดูเสื้อผ้าเพราะตอนนี้ที่หอฉันเสื้อน้อยมาก 

ตอนนั้นเองก็เป็นเวลาประมาณจะ6โมงเย็น ฉันบอกกับเขาว่าถ้าไม่ว่าง

หรือไม่อยากไปก็กลับก่อนเลยก็ได้ ซึ่งเขาไม่ปฏิเสธที่จะไปกับฉัน

 

 

 

   พวกเราเดินมาถึงห้างตอนประมาณ6โมง10กว่านาทีเห็นจะได้ เราไป

กันที่ร้านแห่งหนึ่งซึ่งฟรานส์เป็นคนแนะนำคือร้าน H&M เข้าใจเลือก

อยู่เหมือนกันนะเนี่ย เราแยกกันเดินเข้าไปดูเสื้อผ้า เพราะพวกเราต่าง

ก็เหมือนมีสิ่งที่ต้องการอยู่จึงแยกกันไปตามทาง 

 

 

   ฉันไปเดินดูแผนกผู้หญิง วันนี้ฉันน่าจะซื้อประมาณ2-3ชุด จะซื้อ

มากกว่านั้นเงินคงจะไม่พอใช้ตลอดถึงวันอาทิตย์แน่ ฉันเลือกดูชุดไป

ประมาณครึ่งชั่วโมงหรือน้อยกว่านั้นก็ได้มา3ชุด ชุดแรกเป็นยีนส์ขาสั้น

คู่กับเสื้อสีขาวที่สวมทับด้วยฮู้ดขนเป็ดสีเขียว ชุดที่2เป็นเสื้อยืดที่เขียน

ว่า 'Hej!' คู่กับกางเกงยืนสีน้ำเงินเข้มขายาว ส่วนชุดสุดท้ายคือ เสื้อ

ยืดแขนกุด คู่กับเลกกิ้งสีน้ำเงิน สวมทับด้วยชุดแจ็คเก็ตนักกีฬาสีแดง

ด้านหลังเขียนว่า 'Girls' ซื้อเสร็จฉันก็ไปจ่ายเงิน พร้อมกับไปฝั่ง

ผู้ชายเพื่อที่จะไปรอฟรานส์ เขาเองก็ดูมีปัญหาซักหน่อยกับการเลือก

เสื้อกันหนาวแบบมีฮู้ดที่เขาชอบสีดำกับแบบไม่มีฮู้ดแต่มีสีเทาสีที่ชอบ

เขาดูเครียดมากเลยล่ะ ฉันแอบถ่ายรูปเก็บเอาไว้หวังส่งให้แอชดูแต่

เจ้าตัวกลับรู้ตัวก่อน วางเสื้อลงแล้วเดินตรงดิ่งมาหาฉันอย่างรวดเร็ว

แต่เขากลับไม่พูดอะไร คว้าโทรศัพท์ของฉันไปจากมือแล้วลบรูปทิ้ง

ที่จริงควรจะมีแค่นั้น แต่เขากลับลากฉันเข้าไปด้วย 

 

 

   ฉันเองก็ลังเลอยู่นะกับการที่ลากเข้าไปเพื่อให้เลือกชุดเนี่ย...แต่

สำหรับฉัน ฉันว่าที่ดูเหมาะกับฟรานส์คงจะเป็นแบบมีฮู้ดมากกว่าและ

ฉันว่ามันดุใช้สอยได้เยอะกว่าด้วย 

 

 

   ระหว่างรอฟรานส์จ่ายเงินฉันไปนั่งรอด้านนอกร้านแล้วมองลงไปด้าน

ล่างบริเวณลานกิจกรรม ก็มีการจัดร้านของหวานเป็นซุ้มเล็กๆ

 

 

   ฉันเห็นตอนแรกก็ไม่ได้อะไรหรอกนะ แต่ดันเหลือบไปเห็นบู๊ทร้าน

กาแฟที่ฉันไปเมื่อวานมาออกด้วย ก็เลยไปเดินดู ส่วนฟรานส์เองก็ดู

เหมือนอยากจะหาของหวานกิน 

 

 

   ระหว่างที่ฉันไปซื้อกาแฟนั้น ดูเหมือนว่าฟรานส์จะได้ซอฟครีมมา

แล้วล่ะ 2โคน

 

 

    เขายื่นให้ฉัน1โคน บอกว่า เขาเลี้ยงเองตอบแทนที่ช่วยเลือกเสื้อให้

ฉันก็รับมา คือตอนนั้นมือฉันถือกาแฟข้างหนึ่ง ซอฟครีมข้างหนึ่ง แล้ว

ก็หิ้วถุงเสื้อผ้าไว้ที่แขน... 

 

 

   ฟรานส์ยิ้มเล็กน้อยเมื่อเห็นฉัน เขาเลยอาสาถือซอฟครีมให้ เฮ้อ...

สุภาพบุรุษ...ธาตุแท้ของเขาเริ่มเปิดเผยออกมา...

 

 

   ซอฟครีมของฉันเริ่มละลายฉันเองก็อยากกิน แต่มือไม่ว่าง ระหว่าง

นั้นคือช่วงเวลาเดินกลับหอพักพอดี ฉันเลยเลื่อนถุงเสื้อผ้าลงไปที่แขน

แล้วเอื้อมไปหยิบ แต่ฟรานส์กลับกลั่นแกล้งฉันเขาดันมือของฉันออก

แล้วบอกจะป้อนให้ 

 

 

   ฉันคิดผิดจริงๆ...เขายื่นซอฟครีมเข้าใกล้ปากฉันแต่...

   "ไว้ใจมากเกินไปแล้วนะ~"เขากระซิบข้างหูฉันแบบนี้แล้วเอาซอฟ

ครีมแปะกลางหน้าผากของฉัน...บ้าเอ้ย ตอนนั้นฉันกำหมัดแน่นเลย

ล่ะ อยากจะราดกาแฟใส่หัวมัน...แต่ก็เสียดายเงิน...ตอนนั้นฉันเอามือ

ปาดครีมบนหน้าตัวเองแล้วป้ายกลับ พวกเราเล่นกันอย่างนั้นซักพัก

ก็พบว่าเราทั้งคู่เปื้อนไปด้วยครีม... แล้วก็หัวเราะออกมา ก่อนจะแวะ

ไปนั่งที่เก้าอี้ไม้ตัวหนึ่ง ฉันนั่งดื่มกาแฟจนหมด แล้วหายใจออกมา

เสียงดัง 

 

 

   เรา2คนโบกมือลาแล้วต่างเดินเข้าหอพักของตนเอง ฉันเข้าหอพัก

เสร็จก็ไปอาบน้ำล้างเนื้อล้างตัวล้างหน้าล้างครีมออก จากนั้นก็ใส่ชุด

นอนแล้วเข้าห้องไปเขียนไดอารี่ซักพัก ก่อนจะเข้านอน~

 

 

 

     Good night!

 

 

 

Annie Annali

18 May

Love you all~ <3

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา