The mystery time ความทรงจำอันเลือนลาง

ภายในค่ำคืนอันเงียบสงบมีเพียงแค่แสงจันทร์ที่สาดส่องกระทบกับผืนดิน...

ณ...หมู่บ้านแห่งหนึ่ง...

มีซากศพของผู้คนวางระเนระนาดเต็มไปหมด ตามบนตัวของพวกเขามีบาดแผลฉีกขาดขนาดใหญ่
ผนังของบ้านแต่ละหลังแตกหักและปะปนไปด้วยเลือดราวกับว่าหมู่บ้านนั้นเป็นหมู่บ้านร้างก็ไม่เชิง
มีร่างเด็กหนุ่มวัย14ปีกำลังวิ่งหนีอะไรบางอย่างเข้าไปในป่าด้วยความเหนื่อยล้า
เสื้อผ้าของเด็กหนุ่มทั้งขาดสะบั้นยับเยินและเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือดและเศษดินเต็มไปหมด
ภายในป่ามืดสนิทพร้อมกับมีอากาศเย็นเฉียบ ทำให้ความน่ากลัวและความเย็นเฉียบ
เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ และสิ่งที่วิ่งไล่ตามเด็กหนุ่มมาก็คือ พวกคนแปลกหน้า
พวกเขาตามฆ่าผู้คนในหมู่บ้านไปหมดราวกับว่าหมู่บ้านนั้นตกไปเป็นของพวกเขา
ยังเหลือแต่เพียงเด็กหนุ่มวัย14ปีอย่าง'เควิส'นั่นแหละที่ยังคงเหลือรอดอยู่
ในเวลานี้เด็กหนุ่มนึกอะไรไม่ออกนอกจากคำถามมากมายที่อัดแน่นอยู่ในหัว...

.

.

[ทำไมกัน?~~] [ทำไมพวกเขาถึงต้องการที่จะฆ่าพวกเรา?~~] [ทำไมกัน?~~]
[พวกเราเคยไปทำอะไรให้กับพวกเขาไว้ จึงทำให้พวกเขาถึงต้องทำกับพวกเราถึงขนาดนี้~~]
[ทำไม?~~] [ทำไม?~~] [ทำไมกัน?]

.

เด็กหนุ่มครุ่นคิดอยู่สักพักก่อนที่จะสลัด
ความคิดนั้นออกแล้วรีบวิ่งต่อไปโดยที่เร่งความเร็วให้เร็วกว่าเดิมเป็นสองเท่า
เควิสวิ่งขึ้นไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเด็กหนุ่มเห็นแสงจันทร์ที่เล็ดลอดออกจากทางข้างหน้า
เขาจึงรีบวิ่งที่จุดๆนั้นทันที แสงกระทบกับตาที่กำลังมุ่งไป เพียงพริบตาเดียว เด็กหนุ่มถึงแล้ว
ตรงหน้าของเด็กหนุ่มเป็นทะเลสาบขนาดใหญ่ และสิ่งที่ทำให้เด็กหนุ่มถึงกับเกือบจะร้องไห้ออกมาก็คือซากศพและโครงกระดูกผู้คนมากมายที่อยู่ในหมู่บ้านกำลังลอยอยู่ในทะเลสาบ
ตามบนตัวของพวกเขามีบาดแผลเต็มไปหมด แถมยังส่งกลิ่นเหม็นฟุ้งกระจายทั่วทั้งทะเลสาบ
ภายในทะเลสาบแห่งนี้มีเลือดของผู้คนในหมู่บ้านปะปนอยู่เต็มไปหมด
จึงทำให้เด็กหนุ่มไม่สามารถที่จะมองเห็นสิ่งที่อยู่ภายใต้ทะเลสาบแห่งนี้ได้เลย

"ตึก ตึก ตึก..." เสียงวิ่งของพวกคนแปลกหน้าดังขึ้นมาจากข้างหลังของเด็กหนุ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
"เป็นไงเป็นกัน ต้องเสี่ยงตายกันหน่อย ตายเป็นตาย!" เมื่อเสียงพูดของเด็กหนุ่มสิ้นสุด
เด็กหนุ่มจึงตัดสินใจกระโดดลงไปในทะเลสาบขนาดใหญ่ที่ปะปนไปด้วยเลือด
ทั้งที่ตนว่ายน้ำไม่เป็น แต่เพราะเด็กหนุ่มมีเพียงทางเลือกแค่ทางเดียวเท่านั้น ตามบนตัวของเด็กหนุ่มอาบไปด้วยเลือดเต็มไปหมด เด็กหนุ่มพยายามหาอะไรมาเกาะเพื่อไม่ให้ตนเองจมน้ำไป
อะไรก็ได้ที่จะสามารถช่วยชีวิตเขาได้ ดูเหมือนพระเจ้าจะเข้าข้างเด็กหนุ่ม ร่างของหญิงสาวคนหนึ่งลอยมาข้างๆเด็กหนุ่ม เมื่อเควิสเห็นดังนั้นจึงรีบพาร่างของตนไปเกาะไว้ทันทีเพื่อยื้อชีวิตของเขา
เด็กหนุ่มถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนที่จะสะดุ้งตกใจกับภาพที่เห็นตรงหน้า
ที่แท้ร่างของหญิงสาวที่ตนเกาะอยู่เป็นแม่ของตน เด็กหนุ่มน้ำตาคลอเบ้า
"ฮือ..ฮือ..แม่คร้าบ! " เด็กหนุ่มตะโกนใส่ร่างของแม่พลางนำมือมาปาดน้ำตา
เควิสแน่นิ่งไปพักใหญ่ ก่อนที่จะตัดสินใจว่ายน้ำออกมาจากทะเลสาบ แต่ทว่าเด็กหนุ่ม
ยังไม่ทันว่ายน้ำหนี ก็มีมือบางอย่างมากระซากแขนของเด็กหนุ่มอย่างแรง
"โอ๊ย...เจ็บ!"  เด็กหนุ่มร้อง ก่อนที่จะค่อยๆเปิดตาขึ้น ภาพที่เด็กหนุ่มเห็นตรงหน้า
คือ ร่างของแม่ที่กำลังบีบต้นแขนข้างขวาของตนอยู่อย่างไม่รู้สาเหตุ เด็กหนุ่มพยายามดิ้นรน
เพื่อที่จะได้สลัดแขนของแม่ออก แต่ยิ่งเด็กหนุ่มดิ้นรนมากแค่ไหนแม่ก็ยิ่งบีบ
ให้แรงขึ้นเรื่อยๆ " แกร็ก...แกร็ก!" เสียงบางอย่างดังขึ้น เมื่อเสียงนั้นสิ้นสุดลง
แม่จึงปล่อยแขนของเด็กหนุ่มไป ตอนนี้แขนข้างขวาของฉันชาไปทั้งแขน
เหมือนกับว่ามันไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของร่างกายไปแล้ว ร่างของเด็กหนุ่ม
ค่อยๆจมน้ำลงไปเรื่อยๆ จนกระทั่งมีอะไรบางอย่างดึงเขาขึ้นมาจากน้ำ
และคำพูดที่เด็กหนุ่มได้ยินเป็นครั้งสุดท้ายคือ. "ถึงเวลานี้สักที เวลาที่ข้าจะได้แก้แค้น
ให้กับครอบครัวที่แกและคนในหมูบ้านของของแกเคยทำกับพวกเราไว้"
เมื่อเสียงนั้นสิ้นสุดร่างของเด็กหนุ่มก็ถูกทิ้งดิ่งลงในทะเลสาบตามเดิม

ก่อนที่เด็กหนุ่มจะสะดุ้งตกใจตื่นขึ้นมาบนเตียงในห้องนอนของตน
"อ้าว! นี่เราฝันไปเหรอเนี่ย". เสียงของเควิสดังขึ้นด้วยท่าทางที่ตกใจสุดๆ
เด็กหนุ่มเหลือบไปมองทางนาฬิกา ตัวเลขบนหน้าปัดนาฬิกาแสดงเวลาตี4
"เพิ่งตี4เองยัง นอนได้อีก2ชั่วโมง"พอเด็กหนุ่มพูดจบ จึงดึงผ้าห่มมาคลุมโปรง

.

.

.

เด็กหนุ่มนอนครุ่นคิดเกี่ยวกับความฝันเมื่อครู่พลางพลิกตัวไปมาจนหลับไป...
แล้วตกลงมันเป็นแค่เพียงความฝันหรือคือจุดเริ่มต้นของหายนะกันแน่?

*นักอ่านที่ดีกรุณาช่วยกันวิจารณ์ถึงข้อผิดพลาดด้วยนะครับ
เพื่อที่ผมจะได้นำไปแก้ไขและพัฒนาให้ดียิ่งขึ้นครับ*
                                                                                ขอบคุณมากครับ