DURARARA (Yaoi)
7.3
DOLLARS
แชร์นิยาย
2) สารภาพรัก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความDurararaตอนที่2 "สารภาพรัก"
ผมอยู่ที่ด้านฟ้าที่เดิมเป็นจุดเด่นของโรงเรียนไรระ ผมคิดว่าต้องมีเรื่องน่าสนุกเกินขึ้นแน่ๆ "อีซาาาย้าาาาาคูงงงงง~~"ว่าแล้วไม่ทันขาดคำ เสียงนี้ผมรู้ดีว่าใคร แน่นอนอยู่แล้ว ก็ต้องเป็นชิสึจังน่ะสิ ว่าแต่ขึ้นมาทำอะไรกันนะ "วันนี้อากาศดีเนอะ ชิสิจัง~" ผมพูดไปด้วยเสียง กวนประสานสุดๆ "ดีกะผีสิว่ะ!!!" ชิสึจังหยิบเก้าอี้บนด้านฟ้าซัดใส่ผมจนชิดกรงรั้วด้านฟ้า ชิสึจังวิ่งเข้าหาผมและเอามือทั้งสองบังกรงรั้วไว้ มันทำให้ผมออกไปไหนไม่ได้ "แกฟังนะเจ้าอิซายะแกอย่าได้มาเหยียบเมืองอิเคะบุคุโระอีกเข้าใจมั้ย!!!" "ไม่ล่ะ" ผมแสยะยิ้มและคิดว่ามันต้องสนุกแน่ๆถ้าผมจูบชิสึจัง พรึบ!!!
ผมขยับหน้าเข้าใกล้ชิสึจังเพื่อให้ตายใจ "นายจะทำอะไรน่ะอิซายะ" "อาจเป็นเรื่องไม่คาดคิดก็ได้มั้ง"ผมแสยะยิ้มและจูบชิสึจัง ชิสึจังหน้าแดงจนทำอะไรไม่ถูก "อิซายะ!แกทำบ้าไรว่ะ!!!!" "เรื่องไม่คาดคิดไงฉันบอกไปแล้วนิ ฉันชนะแล้วล่ะ" 555ดูหน้าชิสึจังสิ นี่สินะที่เขาเรียกว่าสีหน้าผิดหวัง ปัง!!!"อ..อิซายะคุง!" "!!!??" เธอเป็นใครน่ะผมไม่เห็นจะรู้จักเลย??ห้อง5เหรอ "รับจดหมายไปด้วยนะ!!!" เธอยื่นให้ผมและรีบวิ่งลงไป ผมกำลังจะเปิดดูแต่มีสิ่งหนึ่งมาขวางไว้ พรึบ!!! ชิสึจังรีบวิ่งและหยิบจดหมายไปตอนผมเผลอและรีบวิ่งลงไปข้างล้าง "เด๋วก่อนสินี่!!!ชิสึจัง!!"
ผมรีบวิ่งตามชิสึจังไปและก็เจอทางสี่ทาง น่าสนุกดีนะเหมือนกำลังเล่นเกมซ้อนหาเลย งั้นผมจะเล่นเป็นเพื่อนนะชิสึจัง ผมวิ่งไปทางซ้ายเพราะอาจจะเจอชิสึจัง "ชิสึจางงง~~~ผมเลิกเล่นแล้วล่ะออกมาเถอะนะ~~~" ผมพูดออกไปด้วยท่าทางเหมือนดูถูก แต่ก็จริงนั้นแหละไม่มีเสียงหรืออะไรเลยตอบกลับมาและเวลานั้นเป็นเวลาเลิกเรียนนักเรียนไรระจะกลับบ้านเร็ว ในโรงเรียนก็มีแต่ผมกับชิสึจังแค่สองคน
"นี่ชิสึจาง~~~~ผมเริ่มเบื่อกับการละเล่นแบบนี้แล้วน่า เรามาเล่นอย่างอื่นดีกว่านะชิสึจัง" ปึง!!!! ผมได้ยินเสียงของตกหล่นหนักๆมาจากห้อง4นั้นคือห้องเรียนของผมเอง "ใช้ไม่ได้เลยนะชิสึจังพลาดแล้วนะแบบนี้น่ะ เอาล่ะๆเลิกเล่นได้แล้วล่ะ-" เมื่อผมหยิบของออกใต้ของพวกนั้นไม่มีอะไรเลย ผมรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยแต่ผมก็หาชิสึจังไปเรื่อยๆและใกล้จะ1ทุ่มผมเลยคิดว่าแค่จดหมายฉบับเดียวทำไมต้องหวงด้วย ทางด้านชิสึโอะ
จะเอายังไงดีนะนี่ก็ใกล้จะ1ทุ่มแล้วด้วยแต่ว่าแกล้วเจ้าอิซายะนี่สนุกจริงๆเลยน่า จะเอาไปคืนมันดีมั้ยนะถ้าให้คืนมันก็ชนะน่ะสิ(2ครั้งรวมตอนจูบ) นี่เราคิดเรื่องจูบทำไมว่ะเนี่ย คิดแล้วเริ่มจะหงุดหงิด เหมือนอยากจะเอาคืนบ้าง โครม!!!!! "!!!!!อ..อิซายะ!!!" "เป็นอะไรรึป่าว" ผมรีบหยิบของที่ทับตัวอิซายะออก "ฉ..ฉันไม่เป็นอะไร""ไม่เป็นอะไรเหรอโดนเหล็กหนักๆทิ่มมือเนี่ยนะเลือดไหลไม่หยุดด้วยนี่สิ!!!""เป็นห่วงฉันด้วยเหรอ""น..น......แน่นอนสิฟร่ะ" ชิสึจังพูดก้มหน้ากับใบหน้าที่แดงราวกับจะระเบิด
จบตอนที่2
ผมอยู่ที่ด้านฟ้าที่เดิมเป็นจุดเด่นของโรงเรียนไรระ ผมคิดว่าต้องมีเรื่องน่าสนุกเกินขึ้นแน่ๆ "อีซาาาย้าาาาาคูงงงงง~~"ว่าแล้วไม่ทันขาดคำ เสียงนี้ผมรู้ดีว่าใคร แน่นอนอยู่แล้ว ก็ต้องเป็นชิสึจังน่ะสิ ว่าแต่ขึ้นมาทำอะไรกันนะ "วันนี้อากาศดีเนอะ ชิสิจัง~" ผมพูดไปด้วยเสียง กวนประสานสุดๆ "ดีกะผีสิว่ะ!!!" ชิสึจังหยิบเก้าอี้บนด้านฟ้าซัดใส่ผมจนชิดกรงรั้วด้านฟ้า ชิสึจังวิ่งเข้าหาผมและเอามือทั้งสองบังกรงรั้วไว้ มันทำให้ผมออกไปไหนไม่ได้ "แกฟังนะเจ้าอิซายะแกอย่าได้มาเหยียบเมืองอิเคะบุคุโระอีกเข้าใจมั้ย!!!" "ไม่ล่ะ" ผมแสยะยิ้มและคิดว่ามันต้องสนุกแน่ๆถ้าผมจูบชิสึจัง พรึบ!!!
ผมขยับหน้าเข้าใกล้ชิสึจังเพื่อให้ตายใจ "นายจะทำอะไรน่ะอิซายะ" "อาจเป็นเรื่องไม่คาดคิดก็ได้มั้ง"ผมแสยะยิ้มและจูบชิสึจัง ชิสึจังหน้าแดงจนทำอะไรไม่ถูก "อิซายะ!แกทำบ้าไรว่ะ!!!!" "เรื่องไม่คาดคิดไงฉันบอกไปแล้วนิ ฉันชนะแล้วล่ะ" 555ดูหน้าชิสึจังสิ นี่สินะที่เขาเรียกว่าสีหน้าผิดหวัง ปัง!!!"อ..อิซายะคุง!" "!!!??" เธอเป็นใครน่ะผมไม่เห็นจะรู้จักเลย??ห้อง5เหรอ "รับจดหมายไปด้วยนะ!!!" เธอยื่นให้ผมและรีบวิ่งลงไป ผมกำลังจะเปิดดูแต่มีสิ่งหนึ่งมาขวางไว้ พรึบ!!! ชิสึจังรีบวิ่งและหยิบจดหมายไปตอนผมเผลอและรีบวิ่งลงไปข้างล้าง "เด๋วก่อนสินี่!!!ชิสึจัง!!"
ผมรีบวิ่งตามชิสึจังไปและก็เจอทางสี่ทาง น่าสนุกดีนะเหมือนกำลังเล่นเกมซ้อนหาเลย งั้นผมจะเล่นเป็นเพื่อนนะชิสึจัง ผมวิ่งไปทางซ้ายเพราะอาจจะเจอชิสึจัง "ชิสึจางงง~~~ผมเลิกเล่นแล้วล่ะออกมาเถอะนะ~~~" ผมพูดออกไปด้วยท่าทางเหมือนดูถูก แต่ก็จริงนั้นแหละไม่มีเสียงหรืออะไรเลยตอบกลับมาและเวลานั้นเป็นเวลาเลิกเรียนนักเรียนไรระจะกลับบ้านเร็ว ในโรงเรียนก็มีแต่ผมกับชิสึจังแค่สองคน
"นี่ชิสึจาง~~~~ผมเริ่มเบื่อกับการละเล่นแบบนี้แล้วน่า เรามาเล่นอย่างอื่นดีกว่านะชิสึจัง" ปึง!!!! ผมได้ยินเสียงของตกหล่นหนักๆมาจากห้อง4นั้นคือห้องเรียนของผมเอง "ใช้ไม่ได้เลยนะชิสึจังพลาดแล้วนะแบบนี้น่ะ เอาล่ะๆเลิกเล่นได้แล้วล่ะ-" เมื่อผมหยิบของออกใต้ของพวกนั้นไม่มีอะไรเลย ผมรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยแต่ผมก็หาชิสึจังไปเรื่อยๆและใกล้จะ1ทุ่มผมเลยคิดว่าแค่จดหมายฉบับเดียวทำไมต้องหวงด้วย ทางด้านชิสึโอะ
จะเอายังไงดีนะนี่ก็ใกล้จะ1ทุ่มแล้วด้วยแต่ว่าแกล้วเจ้าอิซายะนี่สนุกจริงๆเลยน่า จะเอาไปคืนมันดีมั้ยนะถ้าให้คืนมันก็ชนะน่ะสิ(2ครั้งรวมตอนจูบ) นี่เราคิดเรื่องจูบทำไมว่ะเนี่ย คิดแล้วเริ่มจะหงุดหงิด เหมือนอยากจะเอาคืนบ้าง โครม!!!!! "!!!!!อ..อิซายะ!!!" "เป็นอะไรรึป่าว" ผมรีบหยิบของที่ทับตัวอิซายะออก "ฉ..ฉันไม่เป็นอะไร""ไม่เป็นอะไรเหรอโดนเหล็กหนักๆทิ่มมือเนี่ยนะเลือดไหลไม่หยุดด้วยนี่สิ!!!""เป็นห่วงฉันด้วยเหรอ""น..น......แน่นอนสิฟร่ะ" ชิสึจังพูดก้มหน้ากับใบหน้าที่แดงราวกับจะระเบิด
จบตอนที่2
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
