Ghost girl's mouth tear.(ผีสาวปากฉีกขาด)
8.5
เขียนโดย Nicotine
วันที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 เวลา 06.36 น.
5 ตอน
9 วิจารณ์
8,757 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 26 สิงหาคม พ.ศ. 2560 20.23 น. โดย เจ้าของนิยาย
5) Ghost girl's mouth tear.(ผีสาวปากฉีกขาด) 5
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบท เด็กนักเรียนผู้ชาย
(17:00 น.)
(...เด็กนักเรียนผู้ชายคนนั้นที่โดน''นาซาระ''ตัดปากฉีกไปถึงติ่งหู เค้าชื่อว่า..ชิตาเกะ อายุ 16
โรงเรียนของ ชิตาเกะ อยู่ละแวกหมู่บ้านของ...นาซาระ...ชิตาเกะก็เอาหน้ากากอนามัยปิดปากของตนเอง
เพื่อไม่ให้ใครเห็นหรือตกใจปากของเค้า.. ระหว่างที่ชิตาเกะเดินกลับบ้าน คนแถวๆนั้นก็มองเค้าแปลกๆ...
ชิตาเกะเดินจนถึงบ้าน...)
(..บ้านเงียบสงัด..)
(17:15 น.)
(แม่ชิตาเกะมอง...)
แม่ชิตาเกะ: ลูก!! ทำไมต้องปิดปาก?
(ชิตาเกะเงียบ)
ชิตาเกะ:....
แม่ชิตาเกะ: ทำไมเงียบใส่แม่?
แม่ชิตาเกะ: ตอบมาสิชิตาเกะ?
แม่ชิตาเกะ: ชิตาเกะ!!!!
(ชิตาเกะมองแม่แบบโกรธ..)
แม่ชิตาเกะ: ทำไมมองแม่แบบนี้?
ชิตาเกะ: ผมรู้สึกไม่สบายครับแม่ เลยปิดปาก กลัวว่า..คนจะติดผม
ชิตาเกะ: ผมขอโทษครับแม่ที่มองแม่แบบนั้น
แม่ชิตาเกะ: ไม่เป็นไรจ๊ะ ที่หลังเวลาแม่ถามตอบนะ ไม่ใช่เงียบใส่แม่
ชิตาเกะ: ครับ
แม่ชิตาเกะ: เข้าใจไหมจ๊ะ?
ชิตาเกะ: ครับ เข้าใจครับแม่
แม่ชิตาเกะ: ดีมากจ๊ะ
(พ่อชิตาเกะกลับมาจากทำงานเข้าบ้านมา...)
(ชิตาเกะมอง...)
พ่อชิตาเกะ: เป็นไงบ้าง? เรียนรู้เรื่องไหมลูก?
(ชิตาเกะไหว้พ่อ..)
พ่อชิตาเกะ: พ่อชิตาเกะยิ้มๆ..
ชิตาเกะ: ก็..เรียนรู้เรื่องครับพ่อ โอเคเลยครับ
พ่อชิตาเกะ: ลูกพ่อเก่งหมดแหละ เรียนเก่ง เล่นกีฬาดี เป็นหน้าเป็นตาของโรงเรียน แต่เสียอย่างเดียว...
มีเรื่องกับเพื่อนทุกวัน ไม่มีวันไหนที่ไม่มีเรื่อง...
(ชิตาเกะมองพ่อ..)
(แม่ชิตาเกะได้ยินเลยเดินลงมาจากห้อง..)
ชิตาเกะ: พ่อแม่จะเอาอะไรกับผมนักหนา
พ่อชิตาเกะ: ทำไมพูดแบบนี้!!?
ชิตาเกะ: แม่!! ที่แม่ถามอ่ะ ว่าทำไมผมปิดปาก? ผมไม่ได้ไม่สบาย
แม่ชิตาเกะ: หมายความว่าไง?
(ชิตาเกะถอดหน้ากากอนามัยออก...ต่อหน้าพ่อและแม่ของเค้า..)
(พ่อและแม่ชิตาเกะมองแบบตกใจ..)
พ่อชิตาเกะ: ไปโรงพยาบาลไปลูก
แม่ชิตาเกะ: ใช่ๆ
ชิตาเกะ: ผมไม่ไป และจะไม่ไปเรียนแล้วด้วยครับ
ชิตาเกะ: พ่อแม่รับในสิ่งที่ผมเป็นแบบนี้ไม่ได้หรอครับ?
(พ่อแม่ชิตาเกะเงียบ และมองชิตาเกะแบบกลัวๆ..)
(ชิตาเกะเดินเข้าไปหาพ่อและแม่ใกล้ขึ้นเรื่อยๆ..ๆ..ๆ และมองหน้าพ่อแม่ของเค้า..)
ชิตาเกะ: ผมเป็นแบบนี้แล้ว..ทำไมหรอครับ?
พ่อชิตาเกะ: พ่อแม่ไม่ได้รังเกียจนะ ไม่ได้กลัวแค่เป็นห่วงลูกกลัวลูกอายมากกว่านะ
ชิตาเกะ: ผมไม่เชื่อ!! (ชิตาเกะมองพ่อแม่และพูดเสียงดังขึ้นมา..)
(แม่ชิตาเกะกลัวๆ จะร้องไห้.. ในสิ่งที่ลูกเค้าเป็น..มีปากฉีกที่ยาวไปถึงตึงหู..)
ชิตาเกะ: ไหนบอกว่า..ไม่กลัวผมไงครับ
ชิตาเกะ: แม่ยืนกลัวๆจะร้องไห้อยู่นี่ไงครับ
ชิตาเกะ: และผมหล่อไหมครับพ่อแม่???
(พ่อแม่ชิตาเกะเงียบไปสักพัก..)
พ่อชิตาเกะ: หล่อสิ! ลูกพ่อหล่ออยู่แล้วแหละ
(ชิตาเกะยืนถือกรรไกรไว้ข้างหลังตนเอง..)
(แม่ชิตาเกะวิ่งไป..)
(ชิตาเกะวิ่งไปกอดรัดตัวแม่และเอากรรไกรตัดปากฉีกไปถึงติ่งหู แม่ชิตาเกะล้มลงชิตาเกะแทงหน้าท้องแม่
หลายๆครั้ง.. และชิตาเกะก็เดินไปตัดปากพ่อยาวไปถึงติ่งหู เอากรรไกรปาดคอพ่อของเค้าจนพ่อแม่ของเค้า
ทั้งคู่เสียชีวิตทันที...!!!)
(ชิตาเกะอำพรางศพและหลบหนีหายตัวไปโดยปริศนา..!!??)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ