ผมเป็นได้แค่ตัวประกอบA

"พี่จ๋า!แย่แล้วๆ" เสียงไอริตะโกนดังลั่นออกมาจากชั้น1
 
"มีอะไรไอริ!"  ด้วยความที่เสียงนั้นทำให้ไดกิตื่นตระหนกอย่างมากทำให้ไดกิรีบลงมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น
 
"ดูนั้นสิ!มีรถขนของมาบ้านคุณริกะด้วยล่ะ!" ไอริพูดแล้วชี้ออกหน้าต่างบ้านไปที่บ้านหลังข้างๆซึ่งก็คือบ้านของริกะนั้นเอง
 
 
"ยัยไอริอาจแค่ขนของจากบ้านเก่ามาบ้านใหม่เอามาเพิ่มก็ได้"
 
"ยังไงก็เถอะพี่ลองไปถามหน่อยสิ!"
 
"ไปเองสิ.."
 
"พี่เหมาะสมสุดแล้วน่ะ!" ไอริค่อยๆพยายามดันไดกิให้ออกไปถามริกะว่าเกิดอะไรขึ้น
 
 
"เข้าใจแล้วๆแค่ไปถามก็พอใช้ไหม?"
 
 
 
แต่คิดๆดูแล้วเมื่อวานที่พายัยริกะไปนอน ดูจากสภาพห้องแล้วดูไม่น่าจะต้องมีของมาเพิ่มแล้วน่ะ..แต่ถ้าต้องมีของมาเพิ่มจริงๆแล้วพึ่งมาเนี้ยน่ะดูแหม่งๆ
 
 
"โย้ว!ริกะกำลังขนอะไรเหลอ?"
 
"อ..อ่อฉันจะต้องย้ายบ้านนะ."
 
"ย้ายบ้านเหลอ...เอ๋!ย้ายบ้านเนี้ยน่ะ!" 
 
"อ..อื้มออกจะกะทันหันไปหน่อยแต่เหมือนพ่อกับแม่จะเป็นหวงเลยอยากไปอยู่กับย่าที่ชนบทน่ะ"
 
"แล้วจะไปตอนไหนอ่ะ?"
 
"น่าจะประมาณ3ทุ่ม.."
 
"ทำใจได้แล้วเหลอ?.." 
 
"อื้ม!..สบายมากๆ" ริกะยิ้มกว้างออกมาพร้อมชูมือข้างหนึ่งขึ้นมา
 
"อื้มก็ดีแล้วหล่ะ" ไดกิยิ้มตอบกลับ
 
 
 
"เอ๋!..พี่ริกะจะไปแล้วเหลอคะ?" ไอริรีบออกจากบ้านทันทีเมื่อไดกิกับริกะพูดจบ
 
"อ..อื้ม!..ขอโทษน่าที่อยู่กินหม้อไฟกันอีกไม่ได้นะ.." ริกะหย่อนตัวนั่งเพื่อพูดกับไอริ
 
 
"ไม่เอาน่าา!!" ไอริน้ำตาไหลเล็กน้อยแล้วพุ้งเข้าไปสวมกอดริกะที่อยู่ตรงหน้า
 
"ขอโทษจริงๆน่ะ.." ริกะก็น้ำตาซึมเล็กน้อยแล้วกอดไอริกลับ
 
"แล้วจะกลับมาไหมคะ?" ไอริพูดด้วยน้ำเสียงสะอื้น
 
"อื้ม!สัญญาเลย!" ริกะยื่นนิ้วก้อยไปหาไอริ
 
"อื้อ!" ไอริจากน่าตาที่เศร้ากลับกลายเป็นหน้าตายิ้มแย้มออกมาพร้อมเกี่ยวก้อยกับริกะ
 
 
 
 
 
 
"นี้ริกะ.."
 
"หืม?"
 
"ไหนๆก็...วันนี้เดินไปโรงเรียนด้วยกันไหม.." ไดกิหลบหน้าริกะเพื่อกลบเกลื่อนความเขินอายของตัวเอง
 
"เอ๋~"  ริกะมองหน้าไดกิพร้อมทำหน้าเจ้าเล่ห์ที่ไม่ได้เห็นมานาน
 
"ล..แล้วจะไปไหม!ห่ะ!"
 
"อื้อไปอยู่แล้วล่ะ!"
 
 
 
วันก็เป็นวันสุดท้ายที่จะได้เดินกลับบ้านด้วยกัน กินหม้อไฟด้วยกัน เดินซื้อของด้วยกัน....
 
 
 
 
************************************************************************
 
 
มาพูดกับคนยเขียน
 
 
 
        โอ้ววว! สวัสดีน่ะเราเองไง! ตอนต่อไปก็จบแล้วสิน่ะ..เร็วจัง(?) 
 
เอ๋?ไม่เร็วเหลอ..ก็คนเขียนเล่นดองงานอย่างเดี๋ยวนี้เนอะ...
 
แต่ยังไงก็ขอบคุณทุกคนที่ติดตามผลงานจนถึงตอนนี้น่ะครับ(เหลือกี่คนหว่า..)
 
อาจจะเขียนผิดบ้างไรบ้างก็ต้องขออภัยด้วยน่ะครับ
 
เอาล่ะตอนต่อไปก็จบจริงๆล่ะก็ฝากติดตามจนถึงตอนจบด้วยน่ะครับ!