ผมเป็นได้แค่ตัวประกอบA

7.0

เขียนโดย 9nampakka

วันที่ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 เวลา 20.44 น.

  20 ตอน
  0 วิจารณ์
  19.53K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559 00.36 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

13) คำเชิญ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"นี้ไดกิ!! อ่ะนี้ของตอบแทนที่เลี้ยงเมื่อวานน่ะ" ริกะยื่นถุงให้ซึ่งในถุงมีกล่องใหญ่ๆกล่องหนึ่ง
 
 
"เอ๋..ไม่เห็นต้องตอบแทนก็ได้นิ" 
 
 
"ไม่ได้ๆจะได้ไม่เป็นการเสียมารยาทไงที่เลี้ยงข้าวเมื่อวาน" 
 
 
 
"อ..อื้มแค่รับก็พอเท่านั้นใช้ไหม" ไดกิรับถุงใบนั้นจากมือริกะ
 
 
"ว่าแต่มันคืออะไรเหลอ?"  ไดกิเปิดดูของข้างในถุง
 
 
"อ่อ-โมจิไส้ถั่วแดงน่ะ" 
 
 
"เห๋..ไส้ถั่วแดงเหลอ.."
 
 
"ทำไมเหลอ?..ไม่ชอบเหลอ" ริกะเอาหน้าเข้าไปใกล้เนื่องจากความสงสัย
 
 
"ก็ไม่ได้ไม่ชอบหลอกน่ะ..แต่เป็นของชอบของไอรินี้สิน่าา ก็ขอบคุณแทนยัยนั้นล่ะกันน่ะ" 
 
 
"แห่ม-ก็ไม่ได้มากมายอะไรหลอกน่ะ" ริกะเอามือทั้ง2ข้างประกบกันแล้วพูดเสีบงเบาๆที่ไพเราะหู
 
 
 
"นี้! ไดกิ" มีเสียงอาราตะเรียกมาจากทางด้านหลังของไดกิ
 
 
"หื้ม?"  
 
 
"นายกับริกะเป็นแฟนกันเหล--"  
 
 
"ไม่ใช้!!"  ไดกิกับริกะตอบปฏิเสธทันทีอย่างพร้อมเพรียง
 
 
"งั้นเหลอ-ก็เห็นไปกินข้าวด้วยกันนี้" อาราตะสะดุ้งเมื่อทั้ง2คนพูดพร้อมกัน
 
 
"ก็ยัยริกะย้ายมาอยู่บ้านข้างๆแล้วริกะทำอาหารไม่เป็นก็เลยมาให้กินที่บ้านน่ะ"
 
 
 
"ไม่ได้ทำไม่เป็นสักหน่อย!!" ริกะโมโหเล็กน้อยไม่ได้ยินดังนั้น
 
 
 
"แล้วเธอทำอะไรเป็นมั้งล่ะ!!" ไดกิพูดส่วนกลับ
 
 
 
"ก-ก็ใข่เจียว ใข่ดาว..." ริกะตอบออกด้วยน้ำเสียงเบาๆ ใบหน้าของเธอเริ่มแดงขึ้นมานิดๆ
 
 
 
"เพลอๆเธอทำใข่ไหม้ด้วยซ้ำ"
 
 
"ชั้นไม่ได้ทำแย่ขนาดนั้นสักหน่อยน่ะ!!" ริกะทำท่าทีโมโหมากๆ
 
 
"ถ้ายังไม่เลิกพูดล่ะก็ฉันจะบอกทุกคนว่านาย--" 
 
 
 
"ขอโทษครับ!!" ไดกิได้ยินดังนั้นรีบก้มหัวขอโทษทันที
 
"ผมจะไม่ทำอีกแล้วครับ!!" 
 
 
 
"หึ้ม" หน้าริกะก็เริ่มหายแดงทีเล็กทีล่ะน้อย
 
 
 
"ทั้ง2คนนี้สนิทกันจังเลยน่ะแหะๆ"  อาราตะพูดเหมือนเหนื่อยใจอะไรอยู่
 
 
 
 
 
"อ..เอ่อ.." มีเสียงผู้หญิงดังขึ้น
 
 
 
"มีอะไร!!"  ไดกิพูดเสียงดังทั้งๆยังไม่รู้ว่าเป็นใคร แล้วก็ค่อยๆหันหลังไปมองว่าเป็นใคร
 
 
 
"อ่ะ!!คุณมิยูริมีอะไรเหลอ!!"  ไดกิเมื่อรู้ว่าเป็นมิยูริถึงกับสะดุ้งทันที
 
 
 
"อ-เอ่อคุณไดกิช่วงพักกลางวันว่างไหมค่ะ"  มิยูริก้มหน้าหลบหน้าหลบตา
 
 
 
"ก็ว่างน่ะครับทำไหมเหลอ?"
 
 
 
"ม-มากินข้าวด้วยกันไหมค่ะ?"  
 
 
 
"แค่กินข้าวเอง...เอ๋!!กินข้าวกับคุณมิยูริ" ไดกิถึงกลับสะดุ้งเมื่อได้รับคำเชิญนั้น
 
 
 
 
"ค..ค่ะ!!"  มิยูริสะดุ้งที่อญู่ดีๆไดกิก็พูดเสียงดังออกมา
 
 
 
[..เราคงไม่ได้ฝันไปหลอกน่ะ..] 
 
 
 
 
 
ฝากเพจด้วยน่ะครับไว้แจ้งเตือนเวลาอัพตอนใหม่น่ะครับ!!
 
https://www.facebook.com/nampakkakung/?fref=ts

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา