[Yaoi] รักนี้คือไครกันนะ

ณ มหาลัยแห่งหนึ่ง
            
                                 ป่านกับรัชขับรถมาถึงมหาลัย "เจ๊ เจ๊เลิกกี่โมงมารับผมกลับด้วยดิ..." พอพูดจบ รัชกำลังจะอ้าปากบอก ก็มีเสียงชายคนหนึ่งแทรกมา "ไม่ต้องหรอกรัช เดียวเราไปส่งป่านเอง" ป่านตกใจหันไปหาเจ้าของเสียง ไม่ใช่ใครอื่นเลย เจมนั่นเอง เจมเรียนอยู่ปี 4 ซึ่งป่านเรียนอยู่ปี 1 รัชตอบกลับแทนป่าน"เห้ย เจมเดียวตอนเย็นไปธุระกับน้องอีก เดียวมารับป่านเองไม่เป็นไร"เจมพยักหน้า แล้วก็เดินไปเข้าชั้นเรียน ป่านพนมมือไหว้เจ๊"ขอบคุณนะเจ๊ " รัชบอก"แค่เรื่องพ่อมึงก็ลำบากใจมากไปละ วันอื่นค่อยคิดเรื่องความรักโอเคไหม" ป่านพยักหน้า ราวกับรู้ใจกัน รัชขับรถไปจอดและหายไปกับฝูงเพื่อนของรัช 
                                   "อีป่านนนนนนน" เสียงดังลั่นไปทั่วมหาลัย ไม่ใช่ไครอื่นเลย ป่านคิดในใจ คือ ฟ้านั่นเอง ฟ้าเป็นเพื่อนชั้นปีเดียวกันของป่านซึ่งสนิทกันตัวแทบจะติดกัน และแค่มองตาก็รู้ใจเสมอ ฟ้าถาม"สีหน้างี้ อีตุ๊ดมึงมีเรื่องอะไรกลุ้มใจ เม้ามา ณ บัดนาว" ป่านมองบนแล้วพูดสวนไปว่า "จะเรื่องอะไรก็เรื่องของกุป่ะ ไม่เสือกซักเรื่องเป็นไรมะ" ฟ้าตบหัวป่าน "เชี่ยไร เนี่ยอีนี่นิ " ฟ้ามองหน้าแล้วบอก"แหม เดี๋ยวนี้ทำเป็นเรื่องของกุ เรื่องของกุ ทีแต่ก่อนมีอะไรก็มาปรึกษากุ แหม เดี๋ยวนี้นะ ปิดบังตล๊อดดด เพื่อนกันแท้ๆ จะปิดอะไรอีกคะแม่คุณ" ฟ้าบ่นยาวๆ ป่านตอบ"เออๆ เดียวเล่าละกัน แล้วอีน้ำอะไปไหน ไม่โผล่หน้ามา" ฟ้าเบะปาก"เอาฟันไปรับจ๊อบมั้ง ขุดดินอยู่ไหนไม่รู้" น้ำโผล่มาข้างหลัง"พวกมึง เม้าอะไรกุมิทราบคะ แหม มาช้านิดเดียวเม้าไปยันปีหน้า " "แล้วอีอาร์มไปไหน ไม่เห็นมันเลย มันบอกจะไปสารภาพรักกับไครบางคนเมื่อวาน ไม่รู้สำเร็จไหม พอถามมันมันก็ไม่บอกซักคำ" ฟ้าถาม ยังไม่ทันขาดคำอาร์มก็โผล่เข้ามา แล้วกอดคอ ป่านกับฟ้า "เห้ย ว่าไงมาทำไรกันแต่เช้า คลาสเข้าสิบโมงไม่ใช่หรอ" อาร์มถาม ป่านดึงแขนอาร์มออกจากคอ อาร์มมองหน้าเล็กน้อยแล้วก็เอาแขนออกจากฟ้า ฟ้าบอกว่า"ไปเหอะ กินข้าวกันโรงอาหาร" ทั้ง4คนเดินไปโรงอาหารแต่แล้วป่านก็เจอกับคนที่ไม่คาดคิดว่าจะเจอในมหาลัยอย่างนี้
                                       พี่อาทิตย์ ทำไมพี่อาทิตย์อยู่ที่นี่ ป่านคิดในใจ คนที่ทักพี่อาทิตย์ไปก่อนน่าจะเป็นป่านแต่ไม่ใช่กลับเป็นอาร์ม "อ้าวพี่ มาทำไรเนี่ย"อาทิตย์ตกใจเมื่อเห็นป่านอยู่ต่อหน้า อาทิตย์พูดกับอาร์มว่า"เออ พี่เห็นลืมโทรศัพท์ไว้ที่บ้านเลยเอามาให้" อาร์มรับโทรศัพท์มือถือมาแล้วหันไปบอกทุกคน"นี่พี่อาทิตย์ พี่เราเอง" พี่อาทิตย์ยกมือไหว้ทุกคน แต่กลับป่านพี่อาทิตย์เดินไปกอดคอด้วยแล้วพูดกับอาร์มว่า"นี่ไง น้องชายสุดที่รักคนที่2ของพี่ที่เคยเล่าให้อาร์มฟังไง " ป่านตกใจมาก ป่านคิดในใจอาร์มจะรู้ไหมว่า พี่อาทิตย์มาสารภาพรักกับป่าน แล้วอาร์มจะเจ็บปวดใจไหม ถ้ารู้ขึ้นมา แล้วถ้าพี่อาทิตย์รู้ว่าอาร์มก็สารภาพรักกับป่านจะเป็นยังไงนะ แต่ก็ไม่ทำให้สงสัยนานมากอาร์มก็พูดขึ้นมาว่า "อ๋อ คนนี้เอง นี่เพื่อนสนิทผมเลยนะ ไม่คิดว่าจะรู้จักกัน 55" ป่านคิดในใจแสดงว่าเค้าทั้ง2คนยังไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวันก่อน อาทิตย์ก็พูดสวนขึ้นมาว่า"พี่ไปก่อนนะ  พี่ต้องไปทำงานละ บายนะน้องๆทุกคน" หลังจากที่อาทิตย์ไปแล้วก็ได้เวลา 3 สาวช่างเม้า แต่ขาดไปคนนึงคือป่านที่ไม่เม้าอะไรเลยในตอนนั้น ฟ้าคุย"หูย พี่แกอย่างหล่ออ่ะ อาร์มทำไมหล่อจังวะ อยากกินอ่ะขอได้ป่ะ"อาร์มตอบกลับพร้อมหัวเราะ"555 เสียใจเว้ยพี่กุพึ่งอกหักยังไม่อยากคบไครใหม่ " ฟ้าทำหน้าแบบเจื่อนๆ น้ำเลยถาม"อาร์ม พี่แกเป็นป่ะวะ" อาร์มบอก"ไม่เป็นหรอกกก มั้ง? หลังกุก็เห็นพี่กุทำตัวแปลกๆไปจากเมื่อก่อน อาจจะเปลี่ยนใจกันได้"ฟ้าสวนกลับ"เหมือนมึงอะหรอ"อาร์มก็สวนกลับฟ้า"เออเว้ย กุได้ทั้งชายทั้งหญิง ถ้าผู้ชายน่ารักๆ แบบ ไอ้ป่านกุก็ยอมรักมัน" ป่านมองหน้าอาร์มเหมือนอาร์มจะบอกให้รู้ว่า มันยังต้องการคำตอบอยู่ ฟ้ามองหน้ากับน้ำแล้ว พูดพร้อมกัน"อีด*ก" ทั้งโต๊ะหัวเราะยกเว้น ป่าน คนเดียว ความลับของทั้ง2ยังไม่ถูกเปิดเผย เป็นเรื่องที่ยังโชคดียังพอมีเวลาตัดสินใจ ป่านคิด
                                              ทั้ง4คนเข้าเรียน จนหมดชั่วโมง ฟ้ากับน้ำและอาร์มนัดกันจะไปดูหนังที่พึ่งเข้าโรงแต่ป่านไม่ไปเพราะวันนี้ยังมีธุระกับรัชอีก อย่างนึง รัชขับรถมาเปลี่ยนชุดเป็นชุดที่พร้อมร้องไห้ตลอดเวลาเรียบร้อย หน้าไม่มีเครื่องสำอางแต่ก็ยังสวยอยู่ดี ป่านขึ้นรถและถามรัชว่า"เจ๊ พร้อมไหม" รัชหันมาตอบป่าน"เจ๊ พร้อมตลอดเวลาแหละ กุแค่รอเวลานี้มานานมากแล้ว วันนี้กุจะได้เป็นอิสระจากผู้ชายเลวๆซักที จากนั้นทั้งคู่ขับรถออกจากมหาลัยและไปที่บ้านของรัช ซึ่งรัชได้นัดกับแฟนหนุ่มไว้เพื่อขอเลิก รัชเข้ามานั่งที่ห้องนั่งเล่น แล้วให้ป่านแอบอยู่ตรงขั้นบันไดเพื่อให้มองเห็นเวลาที่รัชกับแฟนหนุ่มคุยกัน และเพื่อให้ป่านเฝ้าระวังอันตรายให้รัช เผื่อแฟนหนุ่มจะทำร้ายร่างกายรัช แฟนหนุ่มของรัชได้เข้ามาในห้อง แล้วพูดว่า"มีไร รัชเรียกมาทำไม" รัชลุกขึ้นจากโซฟาแล้วบอกกับแฟนหนุ่ม"กุทนไม่ไหวว่ะ ที่กุต้องมาทนคนแบบ แก แล้วเนี่ย มันเหนื่อย แฟนมีแต่ก็ยังแอบคบชู้เหมือนแต่ก่อน ปากบอกจะเปลี่ยนๆแต่นิสัยเดิมๆก็ยังอยู่ เลิกกันเถอะ" แฟนหนุ่มเริ่มทำหน้าหงุดหงิดแล้วตะคอกว่า" เออ เลิกก็เลิก กุไม่ได้อยากได้คนอย่างมึงมาทำพันธุ์หรอก " แฟนหนุ่มโวยวายโมโห เริ่มเอาแจกันมาขว้างใส่พื้น ป่านรีบลงมาจากบันไดแล้วต่อยแฟนหนุ่มของรัชแฟนหนุ่มของรัชจึงรีบหนีออกไปจากบ้าน ป่านหันไปกอดรัชแล้วป่านก็บอกว่า"มันจบแล้วเจ๊ มันจบแล้ว ต่อไปนี้พี่ไม่ต้องไปทนกับผู้ชายแย่ๆอย่างงั้นแล้วนะ" ทั้ง2ร้องไห้ รัชบอก"พี่ขอบใจแกมากนะ" ทั้ง2ก็เตรียมเก็บข้าวของย้ายไปยังคอนโดที่พ่อให้ไว้เป็นมรดก หวังว่าเรื่องแย่ๆจะหมดไปซักที 
                                                หลังจากที่เตรียมของที่จะย้ายกันเสร็จเรียบร้อย รัชกับป่านก็ไปดูคอนโดที่พ่อให้ไว้ หลังจากที่ได้ตามไปยังที่อยู่ ก็ได้พบกับคอนโดใหญ่ สวย หรูหรา ทั้งคู่ได้เดินเข้าไปหานิติบุคคล รัชถามว่า "ห้องของ นาย ธนธร ค่ะ รหัส A218" นิติบุคคลจึงตอบกลับว่า"ลูกๆของท่านใช่ไหมคะ ท่านได้ฝากกุญแจห้องและ ตู้เซฟเก็บไว้กับทางนิติบุคคลคะ " นิติบุคคลเดินไปหยิบกุญแจ มาให้ทั้ง2"นี่คะ ห้องของนายธนธร อยู่ชั้น 14นะคะ บนสุดห้องที่มีสระว่ายน้ำส่วนตัวสุดทางเดินคะ" ถ้าทั้งคู่ได้ยินไม่ผิด "สระว่ายน้ำส่วนตัว!!!!" เป็นไปตามคาด ห้องหรูหรา ใหญ่โตมาก แถมมีสระว่ายน้ำส่วนตัว เฟอร์นิเจอร์ครบครัน รัชมองหน้าป่านแล้วบอกว่า "ไปเอาแค่ที่ชาร์ตแบตกับโทรศัพท์มาก็พอแล้วหละ" ทั้ง2แยกห้องนอนกัน ห้องแต่ละห้องหรูหราใหญ่โต และมีมากเกินจำนวนคนที่จะอยู่ซะอีก ทั้งคู่คิดในใจว่าวันนี้ถึงเจอเรื่องราวมามากมาย แต่ก็ไม่มีอะไรสุขใจเท่ามีน้องและพี่ที่ดีอยู่ข้างๆ ป่านยังไม่ลืมที่จะเขียนไดอารี่เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นในวันนี้ รัชนอนหลับอย่างสุขสบายภายใต้ความอุ่นใจ แต่ป่านนั้นยังมีเรื่องความรักให้คิดอีกน่าหนักใจนะเนี่ย
ตอนที่ 4 ถึงเวลาบอกรักไครซักที