Another Life ชาตินี้ ชาติไหน รักนายคนเดียว
8.0
เขียนโดย 
lightknight
วันที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 เวลา 08.13 น.
1 chapter
1 วิจารณ์
3,303 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 08.21 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
1) The story has just begun
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความAnother life
ชาตินี้ ชาติไหน รักนายคนเดียว
“Happy Birthday to you… ” หลายเสียงร้องประสานก่อนเงียบลง เปลวไฟจากเทียนที่ปักอยู่บนเค้กก้อนโตถูกเป่าดับลงจนทุกอย่างมืดสนิทก่อนที่แสงจากหลอดไฟจะสว่างขึ้น ร่างสูงโปร่งยิ้มกว้างให้กับเพื่อนๆที่มาแสดงความยินดีในวันคล้ายวันเกิดครบรอบอายุ 18 ปีของตน
หลังจากที่เลี้ยงฉลองจนเสร็จสิ้น รามิเรซ คีธ ได้เก็บกวาดทำความสะอาดบ้านก่อนที่จะเตรียมตัวไปอาบน้ำพักผ่อน หลังจากร่างสูงโปร่งอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยก็ได้เดินลงไปนั่งบนเตียงที่ตั้งอยู่ริมหน้าต่างบานใหญ่ซึ่งมองพระจันทร์สีนวลดวงกลมโต
รามิเรซฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดีก่อนเจ้าตัวจะลุกพรวดขึ้นทันทีที่ได้ยินเสียงบางอย่างหล่นกระทบลงพื้น ดวงตากลมโตเบิกกว้าง ทันทีที่เหลือบไปเห็นไม้เบสบอลก็คว้ามาถือไว้มือในแน่น ร่างสูงเดินลงฝีเท้าอย่างแผ่วเบาไปยังต้นเสียง ใจเต้นระทึกยิ่งขึ้นทุกย่างก้าวที่เข้าใกล้ มือเรียวจับลูกบิดประตูห้องหนังสือก่อนจะนับเลขในใจและเปิดประตูอย่างรวดเร็ว
แสงจันทร์สีเงินที่สาดส่องเข้ามาภายในห้องหนังสือกระทบลงบนวัตถุบางอย่างที่อยู่บนพื้น ทันทีที่เอื้อมมือไปเปิดไฟและเดินเข้าไปดูใกล้ๆก็พบว่าวัตถุนั้นคือแหวนโบราณ ลักษณะคล้ายกับแหวนของนักรบโรมัน หัวแหวนประดับพลอยสีน้ำเงินซึ่งแม้จะดูเป็นของโบราณแต่ก็ยังคงความงามไว้
ดวงตาสีน้ำตาลคู่โตจ้องมองแหวนโบราณพลางพลิกดูตัวเรือนก็เห็นภาษาโบราณอย่างสลักอยู่ คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัย ในขณะเดียวกันสายลมได้พัดผ่านหน้าต่างที่เปิดไว้ หอบเอากลิ่นต้นสนและไอเย็นคลอเคลียเส้นผมสีน้ำตาลเข้มราวกับมือของคนรักที่ลูบไล้อย่างแผ่วเบา รามิเรซหลับตาลงรอยยิ้มแต่งแต้มริมฝีปากก่อนที่ภาพของนัยน์ตาสีฟ้าเข้มราวกับมหาสมุทรลึกจะปรากฏขึ้นในความคิด
นัยน์ตาคู่สวยที่มองมาอย่างอบอุ่นให้ความรู้สึกคุ้นเคยอย่างประหลาด ราวกับว่าเคยมีความรู้สึกดีๆให้แก่กัน ราวกับว่าครั้งหนึ่งเคยผูกพันรักมั่น รามิเรซพยามนึกว่าเจ้าของนัยน์ตาคู่นั้นเป็นใคร ยิ่งนึกก็ยิ่งพบแต่ความว่างเปล่า เจ้าตัวส่ายหัวให้กับความคิดฟุ้งซ่านของตนเองก่อนจะหยิบแหวนโบราณวงนั้นมาไว้ในกำมือและเดินออกจากห้องหนังสือเพื่อมายังห้องนอน ก่อนเอนตัวลงนอนได้วางแหวนวงดังกล่าวไว้บนโต๊ะตัวเล็กข้างเตียง มือเรียวเอื้อมปิดโคมไฟพร้อมกับหลับตาลงเข้าสู่ห้วงนิทรา
แม้ในยามที่หลับตาลงดวงตาคู่นั้นก็ยังฉายชัดในความฝัน ชัดเจนราวกับว่าภาพที่เห็นนั้นเคยเกิดขึ้นในอดีตชาติ ที่จะเชื่อมโยงทำให้คนสองคนในปัจจุบันกลับมาพบกัน...
To Be Continue…
(ขอฝากตัวและฝากนิยายใหม่ด้วยนะคะ เพิ่งลองเขียนที่นี่เป็นครั้งแรก ติชมได้เลยนะคะ แล้วจะรีบมาต่อตอนต่อไปให้ค่ะ)
ชาตินี้ ชาติไหน รักนายคนเดียว
“Happy Birthday to you… ” หลายเสียงร้องประสานก่อนเงียบลง เปลวไฟจากเทียนที่ปักอยู่บนเค้กก้อนโตถูกเป่าดับลงจนทุกอย่างมืดสนิทก่อนที่แสงจากหลอดไฟจะสว่างขึ้น ร่างสูงโปร่งยิ้มกว้างให้กับเพื่อนๆที่มาแสดงความยินดีในวันคล้ายวันเกิดครบรอบอายุ 18 ปีของตน
หลังจากที่เลี้ยงฉลองจนเสร็จสิ้น รามิเรซ คีธ ได้เก็บกวาดทำความสะอาดบ้านก่อนที่จะเตรียมตัวไปอาบน้ำพักผ่อน หลังจากร่างสูงโปร่งอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยก็ได้เดินลงไปนั่งบนเตียงที่ตั้งอยู่ริมหน้าต่างบานใหญ่ซึ่งมองพระจันทร์สีนวลดวงกลมโต
รามิเรซฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดีก่อนเจ้าตัวจะลุกพรวดขึ้นทันทีที่ได้ยินเสียงบางอย่างหล่นกระทบลงพื้น ดวงตากลมโตเบิกกว้าง ทันทีที่เหลือบไปเห็นไม้เบสบอลก็คว้ามาถือไว้มือในแน่น ร่างสูงเดินลงฝีเท้าอย่างแผ่วเบาไปยังต้นเสียง ใจเต้นระทึกยิ่งขึ้นทุกย่างก้าวที่เข้าใกล้ มือเรียวจับลูกบิดประตูห้องหนังสือก่อนจะนับเลขในใจและเปิดประตูอย่างรวดเร็ว
แสงจันทร์สีเงินที่สาดส่องเข้ามาภายในห้องหนังสือกระทบลงบนวัตถุบางอย่างที่อยู่บนพื้น ทันทีที่เอื้อมมือไปเปิดไฟและเดินเข้าไปดูใกล้ๆก็พบว่าวัตถุนั้นคือแหวนโบราณ ลักษณะคล้ายกับแหวนของนักรบโรมัน หัวแหวนประดับพลอยสีน้ำเงินซึ่งแม้จะดูเป็นของโบราณแต่ก็ยังคงความงามไว้
ดวงตาสีน้ำตาลคู่โตจ้องมองแหวนโบราณพลางพลิกดูตัวเรือนก็เห็นภาษาโบราณอย่างสลักอยู่ คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัย ในขณะเดียวกันสายลมได้พัดผ่านหน้าต่างที่เปิดไว้ หอบเอากลิ่นต้นสนและไอเย็นคลอเคลียเส้นผมสีน้ำตาลเข้มราวกับมือของคนรักที่ลูบไล้อย่างแผ่วเบา รามิเรซหลับตาลงรอยยิ้มแต่งแต้มริมฝีปากก่อนที่ภาพของนัยน์ตาสีฟ้าเข้มราวกับมหาสมุทรลึกจะปรากฏขึ้นในความคิด
นัยน์ตาคู่สวยที่มองมาอย่างอบอุ่นให้ความรู้สึกคุ้นเคยอย่างประหลาด ราวกับว่าเคยมีความรู้สึกดีๆให้แก่กัน ราวกับว่าครั้งหนึ่งเคยผูกพันรักมั่น รามิเรซพยามนึกว่าเจ้าของนัยน์ตาคู่นั้นเป็นใคร ยิ่งนึกก็ยิ่งพบแต่ความว่างเปล่า เจ้าตัวส่ายหัวให้กับความคิดฟุ้งซ่านของตนเองก่อนจะหยิบแหวนโบราณวงนั้นมาไว้ในกำมือและเดินออกจากห้องหนังสือเพื่อมายังห้องนอน ก่อนเอนตัวลงนอนได้วางแหวนวงดังกล่าวไว้บนโต๊ะตัวเล็กข้างเตียง มือเรียวเอื้อมปิดโคมไฟพร้อมกับหลับตาลงเข้าสู่ห้วงนิทรา
แม้ในยามที่หลับตาลงดวงตาคู่นั้นก็ยังฉายชัดในความฝัน ชัดเจนราวกับว่าภาพที่เห็นนั้นเคยเกิดขึ้นในอดีตชาติ ที่จะเชื่อมโยงทำให้คนสองคนในปัจจุบันกลับมาพบกัน...
To Be Continue…
(ขอฝากตัวและฝากนิยายใหม่ด้วยนะคะ เพิ่งลองเขียนที่นี่เป็นครั้งแรก ติชมได้เลยนะคะ แล้วจะรีบมาต่อตอนต่อไปให้ค่ะ)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
