[dream]ผจภัยไปในความฝันสีดำ

"ทะ.....ที่นี้ที่ไหน"เด็กสาวผมดำประกายนํ้าตาลอ่อนๆตาสีเเดงพูด..เธอมีนามว่า'เจนนี่ โนเวล'
"สวัสดีครับ คุณโนเวล(?)"เสียงเด็กชายผมสีม่วงออกดำๆหูกระต่ายพูดดวงตาสีดำสนิท"ที่นี้คือดินเเดนเเห่งความฝันครับคุณโนเวล....ก็เเสดงว่าคุณใกล้ตายครับคุณโนเวล"เด็กชายหูกระต่ายเเสยะยิ้ม"ฉัน...ไม่อยากตาย.."เจนนี่พูดพร้อมเสียงสั่นคลอ
"ไม่ต้องห่วงเเค่คุณเล่นเกมชนะ(?)"
 
"เกม(?)"
 
"ใช่....เกม"
 
"เกม เกมอะไรของเเก"
 
"หรืออยากตาย(?)"
 
"ไม่...."
 
"ดีเลยที่คุณฉลาดนะคุณโนเวล"
 
"เเกมาเล่นเกมกับฉันก่อนสิ"
 
"ว่ามาครับ"
 
"เเกเป็นใครกันเเน่"
 
"เเหมๆตอบยากจัง ผมเป็นผู้รักษาประตูเเห่งฝันร้ายหนะครับ เเละ ผมชื่อ คริส นั้นเอง จบเกมนะครับ"
 
"อีกข้อ"
 
"???"
 
"เเกทำไมรู้ชื่อฉันได้"
 
คริสเงียบไปสักพักพลางก้มหน้า เเละหูกระต่ายบนหัวตก"ไม่จำเป็นครับ"คริสพูด"บอกมา"เจนนี่เดินไปหาคริส เเต่คริสได้พลักตัวเจนนี่ จนล้มลงไปกองกับพื้น"ขอให้สนุก"สิ้นเสียงนั้นก็ไม่เห็นตัวคริสเลย"บ้าจริง"เจนนี่พูดเเละทันได้นั้นเอง ก็มีหลุมขนาดใหญ่ใต้ขาของเจนนี่เเละเจนนี่ก็ตกลงไป
"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
.
,
,
,
,
,
ตุ๊บ!!!!!
เจนนี่กำลังอยู่ที่ห้องสีขาวเปล่าๆเหมือนนกล่องมากกว่าเเละก็มีท้องฟ้าอยู่นะสามารถออกจากกล่องนั้นได้เพราะในห้องข้างบนเพดานว่างจนเห็นท้องฟ้าได้"อะไรอีกหละนั้น"เจนนี่พยายามมองบางอย่างที่ตกลงมีหาตน
ตุ๊บ!!!!!!
สิ่งนั้นตกลงที่ตัวของเจนนี่พอดี ทำให้เจนนี่หัวฟาดพื้นเลยทีเดียว"ขอโทษค่ะๆเป็นไรไหมค่ะ"สิ้นเสียงเล็กๆนั้น ฉันพยายามลืมตามองรอบๆฉันเห็น หูกระต่าย(?) กับผมสีฟ้า(?) ฉันเอื้อมมือไปจับมือคู่นั้น"ไม่เป็นไร"เจนนี่พูด"ไม่เป็นไรนะค่ะ คุณโนเวล"กระต่ายสาวยิ้มเล็กๆ"รู้ชื่อฉันได้ไง"เจนนี่พูดพร้อมมอง"จำฉันไม่ได้เหรอ.......โรบิ้น บันนี่"สิ้นเสียงนั้นมันทำให้เจนนี่นึกได้ทันที ความทรงจำถูกเรียกคืนมา
.
.
.
.
.
.
.
.
ในตอนนั้น
.
.
.
.
.
.
.
.
"เย้ๆ"เสียงเด็กอายุ6ขวบกำลังดีใจกับกระต่ายสีขาวที่อยู่ในมือตน"ตั้งชื่อไนดีหละลูก(?)"ชายหนุ่มวัยกลางคนพูดพร้อมมองเด็กสาวที่เขาเรียกว่าลูกของเขา พร้อมหยิบริบบิ้นสีฟ้าให้ลูกตัวเอง"ริบบิ้น(?) พ่อ ค้า หนูรู้เเล้ว"เด็กสาวพูดจบนำริบบิ้นสีฟ้าผูกให้กระต่ายตัวนั้น"โรบิ้น โรบิ้น บันนี่"เด็กสาวพูดพร้อมมีรอยยิ้มร่าเริง
.
.
.
.
.
รอยยิ้มในตอนนั้นฉันยังจำได้ดีเลยค่ะ คุณโนเวล....
.
.
.
.
.
.
"โรบิ้น"เจนนี่พูดพร้อมกอดโรบิ้น"ยินดีต้อนรับกลับค่ะ คุณโนเวล"กระต่ายสีฟ้ายิ้ม
---------------------------------------------------------------------------------
จบไปเเล้วนะค่ะ สำหรับคืนที่2เเต่เราจะยึดเฉพาะตอนหลักๆนะ เเต่1วันของที่นั้นเท่ากับ1นาทีของที่นี้เนอะ เพราะฉะนั้นตอนกลางคืน เขายังคงหลับกัน เเต่ที่เรารีบตัดจบเพราะนี้มันตี3เเล้วเรามานั้งเขียนนิยายบ้ามากๆเลยเนอะ อย่าลืมติดตามกันด้วยหละ!