A MAN NOT HOME ชายไร้บ้าน

7.0

เขียนโดย Panitza

วันที่ 28 มิถุนายน พ.ศ. 2559 เวลา 18.55 น.

  15 ตอน
  4 วิจารณ์
  17.44K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 มิถุนายน พ.ศ. 2559 21.43 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) บ้านในสวนของปู่

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
.  แปลก!แปลก!นั่นสิแม่แปลกจริงๆเลยลูกเขยหันไปตอบแม่ยาย ไม่ใช่แม่เรียกเรานั่นแหละหมอแปลกอ้าว?หมอแปลกแพทย์ประจำโรงพยาบาลแพทย์แห่งนึงในกรุงเทพ แต่ผมแปลกใจไหนหลวงปู่กับป้าแม่หมอจัดการให้แล้วไงแม่ยายถามลูกเขยผมก็ไม่รู้หือ?หือ?เสียงร้องไห้ของอ้วนกลมเพราะไม่เคยเห็นปู่เป็นแบบนี้สายใจพยายามปลอบอ้วนกลม พ่อปู่ตีพ่อทำไมพ่อทำอะไรผิดเหรอหมอแปลกได้ยินคำถามจากเด็กน้อยความรู้สึกครั้งเก่ามันบาดลึกลงในหัวใจอีกครั้งพี่แล้วเราไม่กลับกรุงเทพเหรอเสียงสายใจตอบหมอแปลก  พี่จะเข้าบ้านสวนไปพิสูทน์อะไรหน่อยรถวิ่งผ่านไปตามทางที่มุ่งหน้าไปราชบุรีแต่ก่อน2ข้างทางมีแต่สวนมะพร้าวหรือไม่ก็สวนกล้วยแต่ตอนนี้เต็มไปด้วยอาคารพานิชย์และร้านกาแฟสดที่ดินข้างถนนจึงมีราคาแพงมาก  
 
  โฮ่ง!โฮง!เสียงหมาเห่าวิ่งมาแต่ไกลจากบ้านเรือนไทยประยุกต์พ่อ!!ไอ้ดำไอ้แดงมันมาแล้วเสียงอ้วนกลมบอกหมอแปลกขณะรถหมอแปลกจอดหน้าบ้านและลงมาเปิดประตูไง:พวกมึงจำเจ้าของบ้านไม่ได้ละสิ กูขอโทษไม่ค่อยได้กลับมาบ้านเอา!นี่ขนมหมอแปลกเอาขนมของอ้วนกลมให้ไอ้ดำไอ้แดงกินลงมาเหอะ...ทุกคนอ้วนกลมวิ่งลงมาคนแรกหลบอยู่ด้านหลังหมอแปลก มันไม่ทำอ้วนกลมแล้วพ่อเอาขนมที่อ้วนกลมกินเหลือแบ่งให้มันมันจะรักหนูนะจริงๆนะพ่อก็คราวที่แล้วหนูวิ่งไปเหยียบหางไอ้แดงมันยังจะกัดหนูอยู่เลย ดีนะหนูแชมป์เหรียญทอง2สมัยสายใจแอบยิ้มให้ลูกชายแปลกดูสิใต้ถุนมีแต่เครื่องมือน้องเขยเราเต็มเลยแม่ยายบอกลูกเขยนั่นสิแม่มันแต่งกับเจ้าปิ่นมาจะได้ปีแล้ว มันทำงานทำการอะไรฝุ่นถึงจับเครื่องมือเต็มไปหมดสวัสดีครับยาย?ทุกคนหันไปตามเสียงสวัสดีพี่  เอาอ้วนกลมมาหาลุงสิ อ้วนกลมสวัสดีลุงโทก่อนอ้วนกลมวิ่งหนีลุงโทวิ่งไล่อ้วนกลมดึงขึ้นมาอุ้มจนได้อ้าวเรามาบ้านแล้วพ่อละแปลกทุกคนมองหน้าเหมือนรู้ใจกันว่าไม่ควรเล่าเรื่องอาจารย์บัติให้ฟังพ่อยังอยู่บ้าน  ผมเขามาก่อนพี่...งั้นเดี๋ยวพี่ไปรดน้ำในสวนก่อนพี่โทวางอ้วนกลมลงและเดินจากไปแม่ว่าเราขึ้นไปดูบนบ้านและเดี๋ยวกลับเข้ากรุงเทพกันเถอแปลกครับ!แม่ผมก็ว่างั้นลางสังหรณ์ไม่ค่อยดีเดี๋ยวมันคงจะขับรถตามมาอีกด้านนึงอาจารย์แม้วกำลังหายาลมยาดมให้อาจารย์บัติให้วุ่นไปหมด พ่อ!ผมว่ากินยานี่ดีกว่าครับหายเร็วดีผู้ชายเดินออกมาจากมุมมืดของบ้านพร้อมแก้วยาดองส่งให้อาจารย์บัติดื่มพร้อมรอยยิ้มที่มุมปากราวกับน้ำแข็งto be continure

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา