RIcipie

โรงเรียนรีซิส...
โรงเรียนที่ตั้งอยู่ใจกลางประเทศแห่งนี้ ประเทศอัลเวเซีย... เหล่าผู้คนหลายแสนคนอาศัยอยู่ในประเทศนี้อย่างมีความสุขเพราะเป็นการปกครองที่มีระบบรักษาความปลอดภัยค่อนข้างสูง การปกครองเหล่านั้นล้วนเป็นนักเวทย์ที่จบมาจากโรงเรียนรีซิสเท่านั้น ผู้คนต่างๆที่ถูกทางโรงเรียนคัดเลือกมาจึงมีพลังเวทย์ที่ประเทศและชาวเมืองต้องการ
แต่การปกครองภายในโรงเรียนนั้นมันไม่เหมือนภายนอกโรงเรียนเลยแม้แต่น้อย
ปกครองโดย4ตระกูลผู้สูงศักดิ์
และ
อีก1ตระกูลที่ต่ำต้อยที่สุดในตระกูลผู้สูงศักดิ์ทั้ง4‘ตระกูลเคนโนซ่า’
หากพูดถึงเรื่องเล่าของตระกูลแห่งนี้นั้นมีตำนานที่เกี่ยวข้องกับแม่มดที่เป็นตัวการของเมืองแห่งนี้ และแม่มดที่ตนนั้นในอดีตก็เป็นการที่เกือบทำให้ประเทศแห่งนี้ล่มสลายมาแล้วครั้งหนึ่ง
จึงทำให้ผู้คนในเมืองนี้หากได้ยินชื่อตระกูลนี้ก็ต่างพากันหวาดกลัวและหวาดระแวงทันที
แต่นั่นเป็นเพียงแค่ส่วนน้อยเท่านั้นที่จะเป็นตามที่เป็นไปในข้างต้น
เพราะว่าตระกูลเคนโนซ่าในตอนนี้นั้นเป็นตระกูลที่ช่วยพัฒนาบ้านเมืองและให้ความสงบสุขแก่ประเทศและประชาชนตลอดมา จึงทำให้พระมหากษัตริย์แห่งประเทศนี้ปลื้มและพอพระทัยเป็นอย่างมาก
แต่สำหรับโรงเรียนรีซิสแห่งนี้แล้วนั้น มันกลับ
‘ตรงข้าม’
ตระกูลเคนโนซ่าที่มีบุตรชายและบุตรสาวส่งมาในทุก ๆ 2-3ปี จะต้องเป็นผู้นำครอบครัวคนต่อไปทั้งนั้น แน่นอนว่าปัจจุบันนี้ผู้นำคนต่อไปก็อยู่ภายในโรงเรียนนี้แล้ว
เธอเป็นเด็กสาวผู้ที่ถูกครอบครัวของเธอเลือกและกดดันมาเป็นอย่างหนักเพื่อที่เป็นผู้นำที่ดีในตระกูล
‘โคล เคนโนซ่า’
เด็กสาวผมบลอนด์ปลายผมสีแดง ซึ่งทุกคนในตระกูลเคนโนซ่าเกือบทุกคนนั้นมีกันอยู่แล้ว และด้วยสีผมที่เป็นจุดเด่นและเป็นเอกลักษณ์มันจึงทำให้ผู้คนจดจำเธอได้ง่ายด้วยสีผม หน้าตาของเธอจัดว่าค่อนข้างสวยและน่ารักภายในคนเดียวกัน และด้วยชุดเครื่องแบบที่เป็นเอกลักษณ์ของโรงเรียนรีซิสมันจึงทำให้เธอโดดเด่นขึ้นมาอีก
โคลเดินเข้ามาภายในโรงเรียนที่ตอนนี้เป็นฤดูใบไม้ผลิและมีสายลมอ่อนๆพัดเข้ามาทำให้ผมของเธอปลิวไปตามลมเล็กน้อย ก่อนที่เธอจะมองรอบๆบริเวณโรงเรียนที่เข้ามาอย่างนิ่งๆ
“นี่สินะ สถานที่คุณพ่อเข้ามาเรียนนะ”
เธอก้าวเดินอย่างช้าๆเพื่อมองไปรอบโรงเรียน สนามหญ้ากว้างใหญ่ที่มีเหล่าเด็กหนุ่ม-สาวกำลังซ้อมกีฬาอยู่
โรงยิมที่ตอนนี้กำลังถูกใช้งานโดยอาจารย์เพื่อเป็นสถานที่ปฐมนิเทศของการเปิดภาคเรียนใหม่
และตัวอาคารที่ใหญ่โตตรงหน้า มีผู้คนกำลังเดินเข้าไปในอาคารนั้นอย่างล้นหลาม
มองเพลินๆอาจจะมีการเบียดกันบ้างแต่ไม่เลยแม้แต่น้อย
โคลที่เดินและมองไปยังรอบๆโรงเรียนรีซิสก็รีบเดินตรงดิ่งเข้าไปในตัวอาคารเรียนทันที แน่นอนว่าภายในตัวอาคารเรียนนั้นกว้างมาก
ล็อคเกอร์ที่ถูกจัดอย่างเป็นระเบียบ
พื้นในอาคารที่สะอาดสะอ้านจนไม่น่าเชื่อ
แต่บรรยากาศภายในตัวอาคารนั้นกลับไม่ใช่อย่างที่คิดเลยแม้แต่น้อย...
สายตาทุกคนจ้องมองมาที่โคลกันทั้งหมด
เป็นสายตากดดันและความรู้สึกที่เธอต่างคุ้นเคยเป็นเอามากเพราะมันเป็นความรู้สึกที่ครอบครัวเธอนั้นต่างทำมันใส่เธอบ่อยๆ
“...ช่างเถอะ...”
โคลพึมพำเบาๆก่อนจะเดินไปยังห้องเรียนโดยไม่เสียเวลาแวะไปอ่านบอร์ดที่ติดทางด้านขวามือหรือห้องพักครูนั่นเอง
เมื่อเดินขึ้นบันไดขึ้นมาสายตาของผู้คนนั้นจับจ้องมาทางเธอเป็นจำนวนมากแต่เธอก็ไม่สนใจอะไร แล้วเอื้อมแขนไปเปิดประตูห้องเรียนทันที
สภาพห้องเรียนที่เหมือนกับโรงเรียนทั่วไป
เป็นโต๊ะแบบสองคนนั่งติดกัน
และหน้าห้องที่เป็นกระดานดำใหญ่ที่ใช้ชอล์กเขียนเท่านั้น
แต่สำหรับโคลแล้วคงไม่มีครูคนไหนที่จะจัดที่นั่งสำหรับเธอให้อยู่ใกล้ชิดพวกตระกูลหลักทั้ง4ของโรงเรียนหรอก
ก็เพราะตระกูลของเธอในสายตาของทั้ง4ตระกูลนั่นมันก็คล้ายกับตระกูลสาขาหรือตระกูลที่ไม่สำคัญดีๆนั่นแหละ
เมื่อเห็นรายชื่อที่นั่งที่ครูเขียนไว้หน้ากระดานดำก็เดินดิ่งตรงไปที่โต๊ะหลังห้องตามที่เธอคิดไว้แล้ววางกระเป๋าลงบนเก้าอี้ก่อนที่จะนั่งลงบนเก้าอี้ตัวนั้นแล้วมองออกไปนอกหน้าต่างข้างๆโต๊ะของเธอ “ผู้คนในโรงเรียนวันนี้ก็ยังร่าเริงเหมือนเดิมเลยสินะ..”
เธอเหม่อมองไปยังด้านนอกก่อนจะยิ้มออกมาราวกับคนบ้า โดยที่มีคนคนหนึ่งกำลังจ้องมองเธออยู่ตรงประตูทางเข้าห้องเรียน
ชายหนุ่มร่างสูงผมดำได้เดินเข้ามายังโต๊ะที่โคลกำลังนั่งลง ก่อนจะวางกระเป๋าแล้วมองโคลนิ่งๆอย่างไม่เป็นมิตร โคลที่พึ่งมารู้สึกตัวว่ามีคนกำลังจ้องมองเธออยู่นั่งโต๊ะข้างๆนั้นก็รีบหันกลับไปมองก่อนจะกล่าวคำทักทายอย่างเป็นมิตรและสุภาพทันที
“อรุณสวัสดิ์ เอ่อ..?”
“ดีออน”
“นายชื่อดีออนอย่างนั้นหรอ ยินดีที่ได้รู้จัก”
บทสนทนาอันแสนสั้นจบลงเมื่อชายหนุ่มที่ชื่อดีออนนั้นเงียบไป จนทำให้เธอไปต่อไม่ถูก ดวงตาสีม่วงของชายหนุ่มจับจ้องมาที่โคลก่อนที่เขามองสีผมของเธอที่ไล่สีสองสีแล้วเป็นสีสันที่งดงามและลงตัวกับใบหน้าที่สวยและน่ารักของโคล 
“เธอนะคุณหนูจากตระกูลเคนโนซ่าสินะ?”
“คุยกันมาหลายนาทีนายถึงรู้สินะ...”
“ก็ใช่ พึ่งสังเกตเนี่ยแหละ สีผมของตระกูลเคนโนซ่า...”
ดีออนหลังจากที่ยืนอยู่ข้างโต๊ะของโคลมานานแสนนานก็เดินจากโต๊ะไปมายังด้านหลังของเธอ ก่อนที่มือหนาจะยื่นมือไปจับเส้นผมของเธอก่อนที่จะริมฝีปากของดีออนจะบรรจงจูบลงที่ผมในมือของเขาแล้วยิ้มแสยะมุมปากอย่างสนุกออกมา
“สีผมของแม่มดที่เคยทำลายอาณาจักรแห่งนี้มาก่อน...”
ชั่วพริบตานั้นลูกเตะที่มาจากโคลซึ่งตอนแรกๆนั่งเก้าอี้อยู่ก็ได้หมุนตัวแล้วเตะเข้าท้องของดีออนราวกับเป็นระบบโดยอัตโนมัติเมื่อได้ยินคำพูดที่เธอเกลียดและไม่เข้าหูมากที่สุด แต่ถึงอย่างนั้นดีออนก็รับลูกเตะอันรวดเร็วของเธอได้ด้วยมือซ้ายเปล่าๆ
สายตาอันเกลียดชังและรุนแรงจากเด็กสาวที่อยู่ด้านหน้า
และเด็กหนุ่มที่กำลังแสยะยิ้มอย่างสนุกสนานเมื่อแกล้งเธอ
“น่ากลัวจังเลยนะ คุณหนูตระกูลเคนโนซ่า...ไม่สิ ‘โคล’สินะ?”
“นายรู้ชื่อฉันมาจากไหนกัน? กระดานดำ?”
ดีออนเงียบและไม่ตอบโคลเพียงแต่สายตาของดีออนมองเธอนั้นมันช่างเหยียดหยามและเย็นชา ดีออนปล่อยเท้าของเธอลงก่อนจะเหลือบมองเวลาบนพนังหน้าห้องเรียน
มันบ่งบอกว่าตอนนี้เวลาแปดโมงเช้านั่นก็คือเริ่มเวลาที่ใกล้จะปฐมนิเทศของโรงเรียนแล้ว
“ถ้าช้าเอาละก็ระวังจะไปหาที่นั่งดีๆไม่เจอก็แล้วกันนะเคนโนซ่า”
ดีออนเดินออกจากห้องไปและทิ้งให้เธออยู่คนเดียวตามลำพังในห้องโดยที่ไม่มีแม้แต่นักเรียนคนไหนจะเข้าห้องมาเลย
คงเพราะนี่เป็นห้องE
ห้องที่รวมตัวนักเรียนที่มีผลการเรียนที่แย่ที่สุดด้วยจึงทำให้นักเรียนน้อยมากอย่างเห็นได้ชัด
เสียงลำโพงที่ติดทั่วโรงเรียนดังขึ้นก่อนจะมีเสียงประกาศดังขึ้นมา เสียงนั้นมันทำให้เธอตั้งสติได้และเธอก็เดินออกจากห้องเรียนเพื่อไปที่โรงยิม สถานที่ที่จัดพิธีปฐมนิเทศขึ้นมา
หวังว่าคงจะไม่มีเรื่องร้ายๆเกิดขึ้น
โคลคิดแบบนั้นแล้วรีบวิ่งไปโรงยิมอย่างรีบร้อนแทนเดินทันที
----------------------------------------------------------------------------------ผู้เขียน- ขอโทษค่ะที่มาลงช้า เนื่องจากติดทำงานหลายๆอย่างของตัวเองเลยไม่ค่อยสะดวกลงตอนต่อไปสักเท่าไหร่ คราวหน้าจะลงให้ไวที่สุดเท่าที่ทำได้ค่ะ ;; - ;;