รุ่นพี่ Session My passion is

          หลังเลิกเรียนฉันก็นัดเพื่อนไว้หน้าโรงเรียนเพื่อนๆก็มากันพร้อมมีฉันเเละเพื่อนอีก2คน ฉันกำลังจะซ้อนมอไซร์ของพลอยโทรศัพท์พลอยก็ดังขึ้น พลอยได้บอกกับฉันว่าแม่มันให้รีบกลับบ้านเพราะจะต้องรีบไปเยี่ยมคุณปู่ที่ป่วยอยู่ต่างจังหวัด พลอยเลยกับบ้านไปเหลือแจมกับฉันที่คิดอยู่ว่าจะไปยังใงโทรศัพท์ของเเจมก็ดังขึ้นมา 

     "แจมลูกอยู่ใหนกลับบ้านหน่อยลูกคุณย่ามาหา เดี๋ยวคุณย่าก็จะกลับเเล้วนะรีบๆนะลูกก" แจมได้เปิดลำโพงให้ฉันฟัง คุณพ่อเเจมก็ได้ขับรถมารับเเจมไป ฉันได้ยิบโทรศัพท์ขึ้นเพื่อจะโทรหาที่พึ่งสุดท้ายคือพี่เอิร์ธ 

     "พี่เอิร์ธคะอยู่ใหนคะ?"

     "อ่อกำลังจะออกไปซ้อมดนตรีกับเพื่อนคะ ตอนนี้อยู่โรงรถมาเอารถ น้องนัสหละคะ" 

     "ตอนนี้นัสอยู่น่าโรงเรียนค่ะ พี่เอิร์ธมารับนัสไปบ้านคุณครูกาวินหน่อยนะคะ รีบๆเลยนะคะ"

     ตู๊ด~ตู๊ด~

     "เจมส์กูต้องไปรับน้องกูที่หน้าโรงเรียนหวะ"

     "น้องมึงขึ้นม.1แล้วนิกูไม่ได้เลยสวย ขึ้นป่าววะ อยากเจอหวะ"

     "เมื่อคืนน้องกูถามว่ามึงมีเเฟนยัง กูตอบว่ามีเเล้วววววว "

     "ไอสัดดด กูยังไม่มีแฟน"

     "กูยังไม่อยากให้น้องกูชอบใครกูหวง เเล้วกูก็ไม่อยากให้ไปบ้านครูกาวินไรนั่นด้วยไอต๊อดอะดิมันชอบน้องกู เถอะะะ"

     "ไอต๊อดห้องเก้าปีเดียวกะเราปะ"

     "ใช่"

          หน้าโรงเรียน เมื่อฉันยืนก้มน่าเล่นโทรศัพท์หรอพี่เอิร์ธก็มีรุ่นพี่ม.6เดินมายืนข้างๆฉันฉันก็หันมองน่าเเล้วก็ไม่ได้สนใจไรเล่นโทรศัพท์ต่อ เเต่พี่เขาน่าจะเป็นนดังในโรงเรียนแหละ

     "น้องวีนัสเน็ตไอดอล รึป่าวครับ พี่ชื่อโฟกัสนะครับประธานโรงเรียนอะครับ"

     "อ้อใช้ค่า"ฉันยิ้มใหเขาแบบเฟรนรี่

     "น้องวีนัสนี่เป็นคนเฟรนรี่มากเลยนะครับพี่ติดตามน้องทุกคลิปเลยนะคับน้องน่ารักมากๆครับ "

     "อ่อ ขอบคุณนะคะ55555นัสเป็นคนเเบบนี้อยู่เเล้ว"

     "ขอเซลฟี่ด้วยได้มั้ยครับ"

     "อ้อได้ค่า"ฉันก็ยิ้ม ฉันรู้สึกเหมือนมือพี่เขาค่อยเลื่อนๆๆมาอยู่เเถวกลางๆหลัง ฉันก็ไม่ได้อะไรไม่ใช่ว่าง่ายนะยะะ เเค่หลังเเหละ 

     "อยากส่งรูปไปให้น้องนัสจัง เอ้ะไลน์น้องนัสไรน๊าาาาาาา อ่าวนี่ยังไม่มีนี่ ขอไลน์หน่อยสิ้"เขายิ้มแบบเขินๆอายๆ

      ฉันกำลังจะขวักโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อจะเอาอาโค้ดมาให้พี่โฟกัสแสกน อยู่ก็มีมือใครมาจับมือฉัน

     "น้องนัสกลับบ้าน" พี่เอิร์ธก็จูงมือฉันขึ้นมานั่งในรถ

     "พี่เอิร์ธคะ พี่โฟกัสเขาขอไลน์นัสนัสยังไม่ได้ให้เลยนะคะ"พี่ทำแบบนี้ทำไมฉันงอนเเล้วหันน่าหนี 

     "น้องวีนัส ไอโฟกัสมันกะล่อนจะตายพี่ว่า เราอย่าไปยุ่งกับมันเลยดีกว่านะคะ"ฉันหันไปมองตามเสียงนั้นนั่นมันพี่เจมส์นี่ ฉันพยายามฝืนตั้งสติ เเล้วพูดว่า

     "พี่รู้ได้ใงคะ?"

  "มีไรบ้างหละที่พี่ไม่รู้ เมื่อคืนน้องถามไอเอิร์ธหรอว่าพี่มีเเฟนยัง 55555พี่ยังไม่มีครับพี่โสดถ้าน้องสนใจ พี่พร้อมมนะยั่งน้องนี่สเป็กเลยบอกตรงสวยอึ้มขาวโจ๊ะ ่แต่มีคนชอบน้องเยอะหวะ น้องดังขนาดนี้"

      "ไอเจมส์หยุดเลยนะมึงเยอะไปหละมึงอะ"พี่เอิร์ธหันมามองน่าพี่เจมส์ พร้อมจะมีเรื่องทันใด

      "นัสไม่ สนใจพี่โฟกัสไรนั่นหรอกค่ะนั่นมีคนที่นัสชอบอยู่เเล้ว เเล้วนัสก็ปลื้มเขามากด้วยค่ะ"ฉันทำน่าลอยพร้อมยิ้มกว้าง

         น่าบ้านครูกาวิน 

     "นัสดูเเลตัวเองด้วยนะคะ อย่าใกล้ไอ่ต๊อดเด็ดขาดนะ"ฉันยิ้มให้พี่เอิร์ธเเล้วหอมแก้วไปหนึ่งฟ้อดด

     "โอเครค่า ไปเเล้วนะคะ"

     "เดี๋ยวสิคะน้องนัส เเล้วพี่เจมส์ละคะหอมเเก้มรึยัง"

     "ยังไม่หยุดอีกไอห่าเจมส์ น้องกูหอมแก้มกูได้คนเดียวคนอื่นห้าม"

     "เพื่อนพี่ก็ไม่ได้หรอ''

      "ไม่ได้เว้ย"

     "นัสไปแล้วนะคะ"ฉันหันมายิ้มเเล่้้วลูบไหล่พี่เจมส์เบาๆ ลงจากรถมา

       อยู่ๆพี่ต๊อดลูกชายของครูกาวินก็เดินออกมาจากในบ้าน ฉันยิ้มให้เเล้วถามว่า

      "ครูเป็นใงบ้างคะ ดีขึ้นเเล้วรึยัง" 

      "ยังเลยค่ะ น้องนัสพ่อยังตัวร้อนเหมือนเดิมเลย พี่ให้ยากินไปแล้วตอนนี้น่าจะหลับไปแล้วละครับ" ฉันเป็นห่วงครูมากเลยรีบเข้าไปในบ้าน ครูตัวร้อนมาก ฉันเลยจะเอาผ้าเช็ดตัวมาเช็ดให้ฉันเลยถามพี่ต๊อด

       "พี่ต๊อดค่ะ ผ้าขนหนูผืนเล็กอยู่ใหนหรอค่ะ" ฉันหันไปถามพี่ต๊อดที่กำลังนอนดูทีวี ใส่บ็อกเซอร์ตัวเดียว ฉันตกใจแปปนึ่งเมื่อกี้ยังใส่ครบอยู่เลย พี่ต๊อดกับฉันหันมาสบตากันฉันหัวเราะ55555555555555555555555555555

       "ตกลงผ้าขนหนูอยู่ใหนคะ?

      "อ้อ ผ้าขนหนูอยู่บนห้องค่ะปะเดี๋ยวพี่ขึ้นไปเอาผ้าขนหนูด้วยกัน" พี่ต๊อดยิ้มน่าเศร้าๆให้ฉัน

"ค่ะ " ฉันยิ้มแล้วจับมือพี่ต๊อดเพื่อเป็นการปลอบใจให้กับเขา เขายิ้มเเล้วจูงมือฉันขึ้นห้อง ไปเอาผ้าขนหนูนะยะ อย่าคิดลึก เดี๋ยวก่อนที่จะเข้าห้อง #พี่ต๊อดเป็นพี่ม.4เราเคยคบกันมา1ปี เราเลิกกันเพราะพี่ชายฉันให้เลิกยุ่งเพร่ะพี่ต๊อดเป็นคนเจ้าชู้ เเต่ตอนนี้ฉันไม่ได้คิดไรมากแล้ว ถ้าถามฉันว่าฉันยังรู้สึกไหม ฉันว่าฉันก็เชยๆแล้วนะเเต่เหมือนพี่ต๊อดเค้าไม่ได้คิดแบบฉันหนะสิ# ฉันก็ขึ้นมาห้องพี่ต๊อดเพื่อมาเอาผ้าขนหนูชุบน้ำ ขณะที่ฉันเข้าไปเอาผ้าชุบน้ำในห้องพี้ต๊อด ก็มีมือมาโอบกอดจากข้างหลังฉันฉันมองผ่านกระจก พี่ต๊อดกำลังกอดฉันผ่านด้านหลังเอาน่ามาไว้ตรงซอกคอขวาของฉัน "พี่ต๊อด จะทำอะไรคะหยุดคะ"ฉันพยายามเเกะมือพี่ต๊อดออกตรงเอวของฉัน "พี่ไม่ได้จะทำอะไรนัส ขอโอกาสให้พี่อีกครั้งได้มั้ยพี่อยากเริ่มต้นใหม่พี่ลืมนัสไม่ได้จริงๆ พี่ขอได้ไหม"น้ำตาของพี่ต๊อดได้ไหลออกมาอย่าก๊อกเเตก พี่ต๊อดร้องไห้กอดฉันยิ่งเเน่นกว่าเดิม "พี่ต๊อดค่ะ เมื่อก่อนอาจจะได้ตอนนี้มันอาจจะสายไปแล้วนะ ขอเวลานัสหน่อยนะคะขอเถอะค่ะ "ฉันได้เอามือของฉันมากุมมือพี่ต๊อดแล้วร้องไห้ ฉันได้หันน่าไปหาพี่ต๊อดพร้อมกอดอย่างอบอุ่น เราต่างยิ่งกอดเเน่นขึ้นอีก เมื่อเวลาผ่านไปเนิ่นนานเราได้คายกอดออกเเล้ว ฉันได้ขอตัวลงไปเช็ดตัดให้ครูกาวินได้ตื่นเเล้ว

"สวัสดีค่ะ ครูกาวินเป็นยั่งใงบ้างค่ะ"ฉันยิ้มเเละไปนั่งข้างๆครูฉันกำลังบีดผ้าเพื่อจะเช็ดตัวให้ครู

"ดีขึ้นเเล้วหละจ้ะ มีหนูมาดูเเล ไอต๊อดมันทำไรไม่เป็นหรอก "ครูกาวินทำน่ายิ้มเเฉ่ง เเละเเลตาไปมองพี่ต๊อดพี่กำลังเล่นเกมส์อยู่ ฉันยิ้มให้พร้อมเช็ดตัวให้ครู

"ครูกินข้าวเเล้วรึยังคะ?'' ฉันถามพร้อมหยิบโจ๊กที่ซื้อน่าโรงเรียนขึ้นมา เเล้วเดินไปในครัวฉันเทโจ๊กที่อยู่ในถุงใส่ถ้วยให้ครู

"มาเเล้วค่าาา โจ๊กร้อนๆนัสพึ่งอุ่นมาค่า " ฉันยิ้มมพร้อมเดินมานั่งข้าง เเล้วพยุงให้ครูกาวินนั่งพิงกับโซฟา เอายาให้กินเเละขึ้นไปส่งบนห้องนอนเรียบร้อย

21:00 ฉันกำลังจะกลับบ้าน

"น้องนัสกลับยั่งใงค่ะ"พี่ต๊อดถาม

"อ่อเดี๋ยวว่าจะไปเรียกเเท็กซี่น่าปากซอยนี่เเหละค่ะ" ฉันยิ้มเเล้วกำลังเปิดประตูบ้านออกไป

"หยุดดดดด!!! เดี๋ยวพี่ไปส่งนะคะดึกแล้วเป็นสาวเป็นนางนั่งเเท็กซี่กลับบ้านคนเดียว เดี๋ยวก็โดนชุดลงป่าหญ้าข้างทางหรอกสวยขนาดนี้เเท็กซี่ที่ใหนเขาจะห้ามใจได้" ตอนนี้เเทนที่ฉันจะกลัวแท็กซี่กลับมากลัวพี่ต๊อดเเทนเเล้ว เสียงท้องฉันดังขึ้น พี่ต๊อดน่าจะได้ยินฉันยิ้มเเบบเขินๆ "เดี๋ยวพี่ไปส่งน้องนัสนะจ้ะ เดี๋ยวพาไปเลี้ยงข้าวขอบคุณที่น้องดูเเลพ่อพี่55555"

"พูดเเล้วนะคะ ป่ะไปกันเล้ยยย"ฉันได้ซ้อนมอไซร์พี่ต๊อดไปกินข้าวน่าปากซอย เเล้วพี่ต๊อดก็มาส่งฉันหน้าบ้าน

"ฝันดีนะคะน้องนัส "พี่ต๊อดยิ้มเเล้วกำลังโคร้งรถ

"ฝันดีค่ะ ถึงบ้านเเล้วโทรมานะคะ"ฉันพูดเเล้วยิ้มให้

" อะไรนะคะ?"พี่ต๊อดถามเเล้วทำหน้าตกใจ

"ของดีมีครั้งเดียวหยะะ" ฉันบ๊ายบ่ายเเล้วหันหลังเดินเข้ามา พี่ต๊อดก็ดีใจไม่น้อย