Your mine คุณเป็นของฉัน

                   โอ๊ยยยย!! เจ็บจังเลย อะไรตกใส่หัวเนี่ย !! (TToTT) อย่าให้รู้นะว่าใครทำ"ณพีล" คนนี้จะไปตามถึงบ้านเลย! ทั้งๆที่ไม่ชอบสุงสิงกับใครแท้ๆ แต่เพราะเจอกับ "เทลล์" หนุ่มหล่อมาดเข้มคนนี้ตามจิกกัดไปซะทุกเรื่อง จะให้ฉันทำยังไงล่ะะ...ไม่เคยคิดมาก่อนว่าในชีวิตฉันจะมาเจอกับคนแปลกประหลาดแบบนี้ แถมยังทำตัวหยิ่งยโสโอหัง เดี๋ยวจับมาสั่งสอนซะนี่ !! คอยดูนะ !!
 
Chapter 1 : พบกันโดยบังเอิญ..
               ทั้งๆที่คิดว่าจะไม่เข้ามายุ่งเกี่ยวกับสถานที่แบบนี้เลยแท้ๆ...... Bar clubZ เป็นสถานที่ที่ให้คนเศร้า เหงา ไม่มีความหวัง อกหัก มารวมตัวกันเพื่อแดนซ์กระจายคลายความเศร้าเหงาระทม 10 เปอร์เซ็นต์ของคนที่มา เป็นคนเหงา ส่วนอีก 90 เปอร์เซ็นต์ เป็นคนที่อกหัก และไม่มีความหวัง และฉันเป็นหนึ่งในคนที่ไม่มีความหวัง (TToTT) 
 " เอาล่ะทุกคน ! วันนี้ใครอกหักขอเสียงหน่อยเร็ววว "  
ป้าแว่นคือดีเจที่ร้าน Bar clubZ ความจริง...นางไม่ได้ชื่อป้าแว่นหรอกค่ะ นางชื่อ มิเชล ซึ่งเป็นคนรู้จักกับฉันที่ค่อยข้างจะสนิทกัน ฉันพยายามเล่าเรื่องให้มิเชลฟังทุกเรื่อง บางเรื่องฉันก็คิดว่าไม่ควรเล่า 
 " โอเคพีล งานฉันเสร็จละ เราออกไปกินไอติมกัน แล้วระหว่างที่เรากิน แกมีอะไรจะเล่าก็เล่ามา "
 " ค่ะๆ " เราเดินทางไปกินไอติมอยู่ตรงร้านที่ไม่ห่างจากบาร์มากนัก (หน้าปากซอย)
 " ว่าไง จะเล่าอะไร? "
 " คือ... เรื่องมันเกิดเมื่อ 1 เดือนก่อนอ่ะ.. "
 
  1 เดือนที่แล้ว 
 " ไปนะคะ แม่ "
 " เดี๋ยวพีลลูก วันนี้วันหยุดไม่ใช่เหรอ? จะออกไปไหนละ "
 " อ๋อ ออกไปทำงานกับโลนน์ค่ะ " 
 โลนน์คือเพื่อนที่ฉันรักและสนิทที่สุด ฉันเล่าให้โลนน์ฟังทุกเรื่อง และโลนน์ก็เล่าให้ฉันฟังทุกเรื่องเช่นกัน เราสนิทกันมาตั้งแต่ ม.ต้น จนตอนนี้เราอยู่ ม.5 เราไปมาหาสู่กันบ่อย มากกกก ย้ำว่า มากๆ นอนค้างก็มีนะะ...
 " โอเคจ้ะ แต่ก่อนไป แม่อยากให้ลูกเอาของไปให้คนข้างบ้านก่อน "
 " คะ? ข้างบ้าน? "
 " เอ้า ก็คนข้างบ้านที่พึ่งย้ายมาอยู่ไงจ้ะ "
 " ก้ได้ค่ะ แต่ว่ารีบหน่อยนะคะ เดี๋ยวโลนน์รอ "
 ก็อก ก็อก 
 เงียบ.... (="=) ออกมาสักทีสิฟะคนกำลังรีบ !!
ก็อก ก็อก ก็อก ก็อก 
 " มาแล้ว จะเคาะอะไรนักหนา " 
ฉันสะดุ้งโหยงเมื่อได้ยินเสียงของใครบางคนจากด้านหลัง แล้วพบว่าเสียงอันหล่อเหลานั้นมาจากใบหน้าที่หล่าเหลาเช่นเดียวกัน ผู้ชายผมสีดำคลับ ตาสีเทาควันบุหรี่ และกลิ่นอายของผู้ชาย ฉันดึงสติตัวเองกับมาก่อนที่จะฟุ้งซ่านไปมากกว่านี้
 " เอ่อ แม่ให้เอาของมาให้ " 
 " อืม "
 "...."
 "...."
 "...."
 " จะจ้องหน้าฉันอีกนานมั้ย ? ไม่มีธุระแล้วก็ไปสิ " 
 (ห้ะ !! ไอ้คิ้วปลิงนี่ !!) (พูดในใจ)
 " ค่ะ "
ฉันกัดฟันพูดไปอย่างฝืนทน และความรู้ที่ได้วันนี้คือ การตอบแทนจากการให้ มันไม่ได้ดีเสมอไป !
ฉันเดินกระทืบเท้าไปตามทางเดินฟุตบาศก์ จนกระทั่งไปพบโลนน์ 
 " ไปทำอะไรมาย่ะ? เดินกระทืบเท้ามาเชียว "
 " เปล่า ! "
 " ฉันรู้นะ "
 " เออ "
 " แหม เห็นเป็นคนหยิ่ง ความจริงแล้วโกรธใหญ่เลยน้าาาา 555555555555 "
 " หยุดล้อเหอะ ไม่ชอบเลยคนแบบนี้ "
 " เหรอ..แล้วเค้าหน้าตาเป็นไง? "
 " ห่วยแตก... " ฉันพูดแล้วกรอกตา
 " เค้าหล่อ " นังเพื่อนรู้ทัน 
 " ทำงานไปเลยยยย !! "