Your mine คุณเป็นของฉัน

เขียนโดย Raluppop•

วันที่ 16 มิถุนายน พ.ศ. 2559 เวลา 21.32 น.

2 chapter

0 วิจารณ์

4,303 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 มิถุนายน พ.ศ. 2559 22.49 น. โดย เจ้าของนิยาย

2) chapter 1 : พบกับโดยบังเอิญ..

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

โอ๊ยยยย!! เจ็บจังเลย อะไรตกใส่หัวเนี่ย !! (TToTT) อย่าให้รู้นะว่าใครทำ"ณพีล" คนนี้จะไปตามถึงบ้านเลย! ทั้งๆที่ไม่ชอบสุงสิงกับใครแท้ๆ แต่เพราะเจอกับ "เทลล์" หนุ่มหล่อมาดเข้มคนนี้ตามจิกกัดไปซะทุกเรื่อง จะให้ฉันทำยังไงล่ะะ...ไม่เคยคิดมาก่อนว่าในชีวิตฉันจะมาเจอกับคนแปลกประหลาดแบบนี้ แถมยังทำตัวหยิ่งยโสโอหัง เดี๋ยวจับมาสั่งสอนซะนี่ !! คอยดูนะ !!

Chapter 1 : พบกันโดยบังเอิญ..

ทั้งๆที่คิดว่าจะไม่เข้ามายุ่งเกี่ยวกับสถานที่แบบนี้เลยแท้ๆ...... Bar clubZ เป็นสถานที่ที่ให้คนเศร้า เหงา ไม่มีความหวัง อกหัก มารวมตัวกันเพื่อแดนซ์กระจายคลายความเศร้าเหงาระทม 10 เปอร์เซ็นต์ของคนที่มา เป็นคนเหงา ส่วนอีก 90 เปอร์เซ็นต์ เป็นคนที่อกหัก และไม่มีความหวัง และฉันเป็นหนึ่งในคนที่ไม่มีความหวัง (TToTT)

" เอาล่ะทุกคน ! วันนี้ใครอกหักขอเสียงหน่อยเร็ววว "

ป้าแว่นคือดีเจที่ร้าน Bar clubZ ความจริง...นางไม่ได้ชื่อป้าแว่นหรอกค่ะ นางชื่อ มิเชล ซึ่งเป็นคนรู้จักกับฉันที่ค่อยข้างจะสนิทกัน ฉันพยายามเล่าเรื่องให้มิเชลฟังทุกเรื่อง บางเรื่องฉันก็คิดว่าไม่ควรเล่า

" โอเคพีล งานฉันเสร็จละ เราออกไปกินไอติมกัน แล้วระหว่างที่เรากิน แกมีอะไรจะเล่าก็เล่ามา "

" ค่ะๆ " เราเดินทางไปกินไอติมอยู่ตรงร้านที่ไม่ห่างจากบาร์มากนัก (หน้าปากซอย)

" ว่าไง จะเล่าอะไร? "

" คือ... เรื่องมันเกิดเมื่อ 1 เดือนก่อนอ่ะ.. "

1 เดือนที่แล้ว

" ไปนะคะ แม่ "

" เดี๋ยวพีลลูก วันนี้วันหยุดไม่ใช่เหรอ? จะออกไปไหนละ "

" อ๋อ ออกไปทำงานกับโลนน์ค่ะ "

โลนน์คือเพื่อนที่ฉันรักและสนิทที่สุด ฉันเล่าให้โลนน์ฟังทุกเรื่อง และโลนน์ก็เล่าให้ฉันฟังทุกเรื่องเช่นกัน เราสนิทกันมาตั้งแต่ ม.ต้น จนตอนนี้เราอยู่ ม.5 เราไปมาหาสู่กันบ่อย มากกกก ย้ำว่า มากๆ นอนค้างก็มีนะะ...

" โอเคจ้ะ แต่ก่อนไป แม่อยากให้ลูกเอาของไปให้คนข้างบ้านก่อน "

" คะ? ข้างบ้าน? "

" เอ้า ก็คนข้างบ้านที่พึ่งย้ายมาอยู่ไงจ้ะ "

" ก้ได้ค่ะ แต่ว่ารีบหน่อยนะคะ เดี๋ยวโลนน์รอ "

ก็อก ก็อก

เงียบ.... (="=) ออกมาสักทีสิฟะคนกำลังรีบ !!

ก็อก ก็อก ก็อก ก็อก

" มาแล้ว จะเคาะอะไรนักหนา "

ฉันสะดุ้งโหยงเมื่อได้ยินเสียงของใครบางคนจากด้านหลัง แล้วพบว่าเสียงอันหล่อเหลานั้นมาจากใบหน้าที่หล่าเหลาเช่นเดียวกัน ผู้ชายผมสีดำคลับ ตาสีเทาควันบุหรี่ และกลิ่นอายของผู้ชาย ฉันดึงสติตัวเองกับมาก่อนที่จะฟุ้งซ่านไปมากกว่านี้

" เอ่อ แม่ให้เอาของมาให้ "

" อืม "

"...."

" จะจ้องหน้าฉันอีกนานมั้ย ? ไม่มีธุระแล้วก็ไปสิ "

(ห้ะ !! ไอ้คิ้วปลิงนี่ !!) (พูดในใจ)

" ค่ะ "

ฉันกัดฟันพูดไปอย่างฝืนทน และความรู้ที่ได้วันนี้คือ การตอบแทนจากการให้ มันไม่ได้ดีเสมอไป !

ฉันเดินกระทืบเท้าไปตามทางเดินฟุตบาศก์ จนกระทั่งไปพบโลนน์

" ไปทำอะไรมาย่ะ? เดินกระทืบเท้ามาเชียว "

" เปล่า ! "

" ฉันรู้นะ "

" เออ "