เจ้านายผมเป็นแมวนะ..(Yaoi)

คืนวันแรก..

>..miki..<

 

"เหมี๊ยว.."เสียงแมวตัวน้อยที่ร้องออกมาด้วยความเหงาไม่รู้ต่อกี่ครั้งแล้วที่แมวตัวนี้ร้องออกมาอย่างง้อยเหงาและโดดเดี่ยวแบบนี้..

 

'ทำไมกัน..ฉันไม่เหมื่อนตัวอื่นแล้วมันทำไมไม่ชอบฉันถึงขนาดจะไม่มีใครรับไปเลี้ยงเลยรึไง..'

 

แมวตัวน้อยๆที่นึกสงสัยอยู่ในใจว่าทำไมไม่มีใครรับเขาไปเลี้ยงเลยแต่ก็ต้องนึกสมเพชตัวเอง..

 

'ก็ไม่ใช้ความผิดใครทั้งนั้นละ..มันเป็นความผิดของฉันเองที่เกิดมาแล้วมีนิสัยแย่ๆติดมาด้วยนั้นก็คือ..ความหยิ่งยโส..'

 

ซ่า...

เหมื่อนฟ้าฝนจะสมเพชแมวตัวนี้เช่นกันถึงได้ปล่อยเม็ดฝนลงมามากมายขนาดนี้จากที่เหงาอยู่แล้วกลายเป็นเหงายิ่งกว่าเดิมโดดเดี่ยวยิ่งกว่าเดิม..

นอกจากความเหงาและโดดเดี่ยวแล้วยังหนาวอีกด้วย..แล้วเหมื่อนร่างกายก็ไม่เป็นใจเอาซะเลยอยู่ก็เกิดความหิวขึ้นมาทำให้รู้สึกทรมาณเหลือเกินก็แน่ละไม่ได้กินอะไรเป็นเดือนแล้ว..

"เหมี๊ยว.."

 

'ขอร้องละใครก็ได้รับผมไปเลี้ยงทีเถอะ..'

 

สรรพนามที่ดูเหมื่อนจะขอร้องจากแมวตัวนี้ทำเอาความเศร้าปกครุ่มแมวตัวนี้ขึ้นเรื่อยๆจนทำให้จากร่างกายที่เหนือยล้าอยู่แล้วทำให้อยากนอนขึ้นมา

'ไม่ได้นะ..จะนอนตอนนี้ไม่ได้ถ้านอนก็ไม่รอดสิ..'

ถงจะบอกกับร่างกายไปแบบนั้นแต่เหมื่อนจะไม่เป็นดังใจเอาเสียงเลยร่างกายที่ยื่นๆอยู่ก็ล้มนอนลงไปกับพื้นที่เต็มไปด้วยน้ำนองเนื้องจากฝนตกชุ้มไปทั้งตัวของแมวน้อย

 

ตึก ตึก ..

เสียงบางอย่างก็ดังขึ้นทำให้ร่างของแมวน้อยต้องเงือยหน้าขึ้นมองว่านั้นคือเสียงอะไร..

เมือยเงือยหน้าที่เหนือยล้าของตัวเองขึ้นก็พบกับชายหนุ่มคนหนึ่งที่ยื่นถือร่มอยู่เหนือหัวแมวน้อยอยู่และกำลังจ้องมองเขาด้วยสายตาเช่นไรก็ไม่รู้เพราะตอนนี้ก็ดึกมากแล้วแถสร่างกายยังเหนือยล้าอีกเลยทำให้มองเห็นสีหน้าไม่ค่อยชัดนัก

 

'อะไรกันดึกปานนี้แล้วยังมีคนมาเดินในซอกตึกแบบนี้อีกเหรอ..'

 

"เหมี๊ยว.."

ด้วยร่างกายที่ร่างกายอาการไม่ค่อยดีนักทำให้เผลอครางร้องออกมาโดยไม่รู้ตัวจึงเรียกความสนใจจากชายตรงหน้าให้ช่วยเขาหน่อย..

"นายไม่มีเจ้าของเหรอ"ชายหนุ่มถามออกมาจากที่ยื่นยุก็ย่อตัวลงพร้อมกับเอามือยื่นร่มออกมาบังฝนให้แมวน้อยเอาไว้

"..."ด้วยความที่ตอนนี้สภาพร่างกายของแมวน้อยตอนนี้ไม่ไว้แล้วจึงไม่มีแรงแม้กระทั้งจะส่งเสียงและตาของแมวน้อยก็เริ่มจะปิดลงแล้วด้วยเหมื่อนกัน

"งั้นนายไปกับฉันละกันเนอะ.."ชายหนุ่มพูดพร้อมกับอุ้มแมวน้อยขึ้น

 

'ไปกันฉันงั้นเหรอ? นายจะรับฉันไปเลี้ยงงั้นเหรอ ฉันไม่ได้ฝันไปใช้มั้ย??'

 

แมวน้อยยังไม่ทันจะคิดวิเคาะห์อะไรมากมายก็เผลอหลับไปเสียแล้ว..

 

....

 

"มะ..เหมี๊ยว.."แมวน้อยเผลอร้องออกมาด้วยความหนาว

 

'อะไรกันเนี้ยอะไรเย็นๆเปียกมาโดนตัวผม'

 

"อย่าดิ้นสิเดี๊ยวก็เช็ดตัวไม่สะอาดหรอก"อยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งๆเอ็ดขึ้นเบาๆเมือเจ้าแมวน้อยเริ่มดิ้น

"มะ..เหมี๊ยวว..(หนาววว)"แมวน้อยครางออกมาอีกครั้งเมือโดนเช็ดตัวอีกครั้ง

 

ผ่านไป 30 นาที (เช็ดตัวนานไปมั้ย!!)

 

"หิวมั้ย?"ชายหนุ่มหันมาถามผมหลังจากที่เช็ดตัวเสร็จ

"เหมี๊ยว!(หิวสิ!)"ผมรีบหันไปตอบทันทีแน่ละไม่ได้กินอะไรมา 3 เดือนไม่หิวก็แปลกแล้ว

"ฉันมีปลาแซลม่อนพอดีกันอันนั้นไปก่อนก็แล้วกัน"ชายหนุ่มพูดเสร็จก็เดินเข้าไปในๆห้องหนึ่งไม่รู้เรียกว่าอะไร

 

'แซลม่อน? แซลม่อนที่แมวหลายๆตัวที่พูดว่าอร่อยนักหนาอ่ะนะ? ผมจะได้กินเหรอ*0*'

 

"อ่ะนี้กินซะนายอาจจะไม่ชอบนะเพราะมันดิบน่ะ"ชายหนุ่มพูดพร้อมกับยื่นอาหารมาให้ผม

ทันทีที่ชามวางลงตรงหน้าผมก็รีบทำการซัดกินทันทีซึ่มมันสุดยอดมากกกกกก

หลังจากที่ไม่ได้กินอะไรมาเนินนานมันชังเป็นอะไรที่น้ำตาจะไหลT^T

 

ไม่กี่นาทีต่อมาอาหารที่อยู่ต่อหน้าตอนนี้ไม่ไดหาไปต่อหน้าต่อตาไม่ใช้อะไรผมกินหมดแล้ว^__^

 

"จะว่าไปนายยังไม่มีชื่อเลยนี้น่า.."อยู่ๆชายหนุ่มที่รับเขามาก็พูดขึ้น

 

'ชื่อ? คิดจะเลี้ยงเราจริงๆเหรอ??'

 

พอชายหนุ่มพูดแบบนั้นผมก็รีบเดินไปหาชายหนุ่มที่นั้งอยู่บนโซฟาทันที

"อืม..ฉันเจอหน้าตอนกลางคืนพระจันทร์เต็มดวงงั้นชื่อ..มิกิ..ละกันเหมาะกับนายดีนะ"ชายหนุ่มพูดพร้อมลงมานั้งบนพื้นพร้อมกับลูบหัวแมวน้อย

 

*หมายเหตุ มิกิ แปลว่า พระจันทร์เลยให้แมวน้อยชื่อมิกินั้นเอง><

 

'มิกิ งันเหรอก็ดีนะเพราะยังไงเราก็ไม่มีชื่ออยู่แล้ว'

 

"จริงสิยังไม่ได้บอกเลยฉันชื่อ ยูกิ นะเจ้ามิกิ"

 

''ยูกิ งั้นเหรอฉันจะจำไว้ว่านายคือเจ้านายของฉัน..'

 

 

 

 

*จบแล้วว กับตอนแรกนะคะชอบไม่ชอบก็อย่าลืมคอมเม้นนะะะ

คอมเม้นให้กำลังใจหน่อยก็ดีน้าา จุ้บบบ

ปล.ถ้าชอบก็โหวตให้ด้วยก็ดีนะ ติมตามไว้ก็ดีน้าา เวลาลงตอนใหม่จะได้รู้นะคะ^^