Black book.(หนังสือดำ)

 
 
   บท เลซิส
 
เลซิส:เธอใช่ยามาซาเกะคุงใช่มั้ย?
 
(เสียงที่ได้ยินก็เงียบหายไป...)
 
 
(เลซิสก็เดินไปในห้องน้ำจะแปรงฟันนอนแต่กลับไม่เห็นตัวเอง...ยืนอยู่หน้ากระจก)
 
เลซิส:กรี๊ดดดดดดดด!!
 
(แม่เลซิสเดินขึ้นมาก็เรียก...เลซิส!! หาทุกช่องทุกมุมก็ไม่เห็น ในห้องน้ำก็ไม่เจอ..แม้ว่า..
''ตัวเลซิสยืนอยู่!'')
 
เลซิส:แม่คะ!! แม่!! (เลซิสร้องไห้ สะอื้นและพูดไปด้วย..)
เลซิส:ยามาซาเกะคุงเป็นคนผิด ทำให้หนูเป็นแบบนี้!!
 
คนปริศนา:เธอผิดเองหรือป่าว?
เลซิส:นั่นใคร?
เลซิส:เธอคือใคร?
คนปริศนา:เธอจะรู้ไปทำไม?
เลซิส:เธอคือ..ยามาซาเกะคุง
เลซิส:เธออยากได้อะไร?
เลซิส:ฉันทำอะไรให้เธอ..ยามาซาเกะคุง?
เลซิส:ฉันก็อยู่ส่วนของฉัน ฉันยังไม่ได้ทำอะไรให้เธอเจ็บเลยสักนิด
เลซิส:ถ้าถามว่า..ใครทำให้เจ็บหรอ? เธอไงที่ทำให้ฉันเจ็บมากกว่า!!
 
เลซิส:ออกมาให้ฉันเห็นตัวแล้วหรอยามาซาเกะคุง?
 
(ยามาซาเกะคุงยืนนิ่งและเดินเข้ามามือถือมีดจ้วกเข้าที่ท้องเลซิส..)
 
(ฉึกกก..ๆๆๆ)
 
เลซิส:เฮือกๆๆ..
 
(ฉึกกๆๆๆ..)
 
(เลซิสล้มลงไปกับพื้นและตื่นขึ้นมา..อยู่บนที่เตียงมองเนื้อตัวตัวเองไม่มีร่องลอยอะไรเลย!!)
 
เลซิส:แม่ค่ะแม่!!
 
(เลซิสเข้ากอดแม่...เลซิสร้องไห้..)
 
แม่เลซิส:เป็นอะไรคะ? หนูเป็นอะไร?
เลซิส:หนูกลัว!!
แม่เลซิส:หนูกลัวอะไร?
เลซิส:หนูกลัวยามาซาเกะคุง!! เค้าจะพยายามทำร้ายหนูพยายามฆ่าหนู หนูฝันเหมือนจริงมาก..
หนูฝันว่า..แม่มองไม่เห็นเหมือนหนูเป็นวิญญาณและโดนยามาซาเกะคุงเอามีดแทงที่ท้องหนู!!!
 
แม่เลซิส:หนูไม่เป็นอะไรหรอกนะ
แม่เลซิส:แค่ความฝันนะคะ
เลซิส:ค่ะแม่
แม่เลซิส:ดีมากค่ะ
แม่เลซิส:กู๊ดไนท์จ๊ะ
เลซิส:กู๊ดไนท์ค่ะแม่
 
 
(แม่เลซิสจูบที่หน้าผากและแก้มเลซิส...)
 
 
(และแม่เลซิสเห็นกระดาษมีคำว่า..ลูกแกต้องตาย!!!)
 
 
แม่เลซิส:......(แม่เลซิสอึ้งและตกใจเงียบไป...)
 
 
 
 
(เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อ..)
(โปรดรอตอนต่อไป..)
(ฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ)