Black book.(หนังสือดำ)

   บท เลซิส

เลซิส:เธอใช่ยามาซาเกะคุงใช่มั้ย?

(เสียงที่ได้ยินก็เงียบหายไป...)

(เลซิสก็เดินไปในห้องน้ำจะแปรงฟันนอนแต่กลับไม่เห็นตัวเอง...ยืนอยู่หน้ากระจก)

เลซิส:กรี๊ดดดดดดดด!!

(แม่เลซิสเดินขึ้นมาก็เรียก...เลซิส!! หาทุกช่องทุกมุมก็ไม่เห็น ในห้องน้ำก็ไม่เจอ..แม้ว่า..

''ตัวเลซิสยืนอยู่!'')

เลซิส:แม่คะ!! แม่!! (เลซิสร้องไห้ สะอื้นและพูดไปด้วย..)

เลซิส:ยามาซาเกะคุงเป็นคนผิด ทำให้หนูเป็นแบบนี้!!

คนปริศนา:เธอผิดเองหรือป่าว?

เลซิส:นั่นใคร?

เลซิส:เธอคือใคร?

คนปริศนา:เธอจะรู้ไปทำไม?

เลซิส:เธอคือ..ยามาซาเกะคุง

เลซิส:เธออยากได้อะไร?

เลซิส:ฉันทำอะไรให้เธอ..ยามาซาเกะคุง?

เลซิส:ฉันก็อยู่ส่วนของฉัน ฉันยังไม่ได้ทำอะไรให้เธอเจ็บเลยสักนิด

เลซิส:ถ้าถามว่า..ใครทำให้เจ็บหรอ? เธอไงที่ทำให้ฉันเจ็บมากกว่า!!

เลซิส:ออกมาให้ฉันเห็นตัวแล้วหรอยามาซาเกะคุง?

(ยามาซาเกะคุงยืนนิ่งและเดินเข้ามามือถือมีดจ้วกเข้าที่ท้องเลซิส..)

(ฉึกกก..ๆๆๆ)

เลซิส:เฮือกๆๆ..

(ฉึกกๆๆๆ..)

(เลซิสล้มลงไปกับพื้นและตื่นขึ้นมา..อยู่บนที่เตียงมองเนื้อตัวตัวเองไม่มีร่องลอยอะไรเลย!!)

เลซิส:แม่ค่ะแม่!!

(เลซิสเข้ากอดแม่...เลซิสร้องไห้..)

แม่เลซิส:เป็นอะไรคะ? หนูเป็นอะไร?

เลซิส:หนูกลัว!!

แม่เลซิส:หนูกลัวอะไร?

เลซิส:หนูกลัวยามาซาเกะคุง!! เค้าจะพยายามทำร้ายหนูพยายามฆ่าหนู หนูฝันเหมือนจริงมาก..

หนูฝันว่า..แม่มองไม่เห็นเหมือนหนูเป็นวิญญาณและโดนยามาซาเกะคุงเอามีดแทงที่ท้องหนู!!!

แม่เลซิส:หนูไม่เป็นอะไรหรอกนะ

แม่เลซิส:แค่ความฝันนะคะ

เลซิส:ค่ะแม่

แม่เลซิส:ดีมากค่ะ

แม่เลซิส:กู๊ดไนท์จ๊ะ

เลซิส:กู๊ดไนท์ค่ะแม่

(แม่เลซิสจูบที่หน้าผากและแก้มเลซิส...)

(และแม่เลซิสเห็นกระดาษมีคำว่า..ลูกแกต้องตาย!!!)

แม่เลซิส:......(แม่เลซิสอึ้งและตกใจเงียบไป...)

(เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อ..)

(โปรดรอตอนต่อไป..)

(ฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ)