บันดาลใจ ใฝ่สู่ฝัน
9.2
เขียนโดย Airi
วันที่ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 เวลา 11.44 น.
5 ตอน
0 วิจารณ์
8,152 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2561 16.12 น. โดย เจ้าของนิยาย
5) ..ตอนที่ 5 รถฝ่ายตรงกันข้าม..
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ “โมนิ!! ,มิ้น!! รัดเข็มขัดดีๆ และเกาะ ให้ดีๆนะ” พรออกคำสั่ง
“ค่ะ/แล้วเลยค่ะ พี่พร” โมนิกับมิ้นพูด
ทำยังไงดี ทำยังไงถึงจะช่วยเด็กคนนั้น สองคนนี้ดันขับรถไม่เป็นซักได้ พรเสียเวลาไปกับการคิดหาทางออก รถฝ่ายตรงข้ามเริ่มอารมณ์ร้อน จึงขับมาชนรถของพร ตั้ง 2-3 หน
“พี่สาว...ช่วยหนูด้วย” เด็กคนนั้นพูด พร้อมกับร้องไห้ออกมา
พรได้แต่ขับไปเรื่อยๆ จนไม่ทันสังเกตว่า มีรถบรรทุกอยู่ด้านหน้า จึงทำให้รถพรกับ รถฝ่ายตรงข้ามชนเข้าที่รถบรรทุก จังๆ ก่อให้เกิดความเสียหายกับรถ และคนขับที่อยู่ ด้านหน้า มีแต่โมนิกับมิ้น ที่ไม่เป็นอะไร แต่พรกับคนขับ คนนั่งหน้าคู่คนขับ และเด็ก สลบไปทั้ง 4 คน จึงถูกส่งไปยังโรงพยาบาลที่อยู่ใกล้ที่สุด
พอไปถึงโรงพยาบาล ทั้ง 4 คน ก็ต้องเข้าห้องฉุกเฉิน โมนิรีบโทรให้คนรับใช้มารับ ไปที่โรงพยาบาลที่พรอยู่ ใช้เวลาซักพัก หมอก็เดินออกมาจากห้องฉุกเฉิน โมนิและมิ้นรีบลุกเก้าอี้ไป ถามอาการของพร
“คุณหมอค่ะ..ไม่ทราบว่า เพื่อนหนูเป็นยังไงบ้างค่ะ” โมนิถาม
“คนไข้ พ้นขีดอันตรายแล้วครับ แต่ต้องให้คนไข้ ทั้ง 4 รายนี้ พักฟื้นอยู่ที่โรงพยาบาลซักพักนะครับ หมอจะได้ช่วยตรวจดูเพื่อความมั่นใจด้วยครับ ว่าจะไม่มีโรคแซกซ้อนอะไรครับ ” หมอพูด
“ค่อยยังชั่วหน่อย ที่พี่พร ไม่เป็นอะไรเนอะ พี่โมนิ” มิ้นพูด
“ขอให้ปลอดภัยนะ..พร..” โมนิพูด เหมือนยังไม่ค่อยไว้วางใจซักเท่าไร “หนูขอให้เป็นอย่าง ด้วย เถอ~ สาธุ~” มิ้นพูด
“ค่ะ/แล้วเลยค่ะ พี่พร” โมนิกับมิ้นพูด
ทำยังไงดี ทำยังไงถึงจะช่วยเด็กคนนั้น สองคนนี้ดันขับรถไม่เป็นซักได้ พรเสียเวลาไปกับการคิดหาทางออก รถฝ่ายตรงข้ามเริ่มอารมณ์ร้อน จึงขับมาชนรถของพร ตั้ง 2-3 หน
“พี่สาว...ช่วยหนูด้วย” เด็กคนนั้นพูด พร้อมกับร้องไห้ออกมา
พรได้แต่ขับไปเรื่อยๆ จนไม่ทันสังเกตว่า มีรถบรรทุกอยู่ด้านหน้า จึงทำให้รถพรกับ รถฝ่ายตรงข้ามชนเข้าที่รถบรรทุก จังๆ ก่อให้เกิดความเสียหายกับรถ และคนขับที่อยู่ ด้านหน้า มีแต่โมนิกับมิ้น ที่ไม่เป็นอะไร แต่พรกับคนขับ คนนั่งหน้าคู่คนขับ และเด็ก สลบไปทั้ง 4 คน จึงถูกส่งไปยังโรงพยาบาลที่อยู่ใกล้ที่สุด
พอไปถึงโรงพยาบาล ทั้ง 4 คน ก็ต้องเข้าห้องฉุกเฉิน โมนิรีบโทรให้คนรับใช้มารับ ไปที่โรงพยาบาลที่พรอยู่ ใช้เวลาซักพัก หมอก็เดินออกมาจากห้องฉุกเฉิน โมนิและมิ้นรีบลุกเก้าอี้ไป ถามอาการของพร
“คุณหมอค่ะ..ไม่ทราบว่า เพื่อนหนูเป็นยังไงบ้างค่ะ” โมนิถาม
“คนไข้ พ้นขีดอันตรายแล้วครับ แต่ต้องให้คนไข้ ทั้ง 4 รายนี้ พักฟื้นอยู่ที่โรงพยาบาลซักพักนะครับ หมอจะได้ช่วยตรวจดูเพื่อความมั่นใจด้วยครับ ว่าจะไม่มีโรคแซกซ้อนอะไรครับ ” หมอพูด
“ค่อยยังชั่วหน่อย ที่พี่พร ไม่เป็นอะไรเนอะ พี่โมนิ” มิ้นพูด
“ขอให้ปลอดภัยนะ..พร..” โมนิพูด เหมือนยังไม่ค่อยไว้วางใจซักเท่าไร “หนูขอให้เป็นอย่าง ด้วย เถอ~ สาธุ~” มิ้นพูด
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ