วุ่นรัก TJ sole

"ฮานึล เป็นอะไร? พักนี้ไม่ให้พี่เข้าใกล้เลยเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ก็ไม่อยู่แล้วนะ"
"ชั้นทำความสะอาดมานะ เดี๋ยวพี่ก็เปรอะฝุ่นหรอก"
"แล้วทำไมต้องชอบหนีพี่หลังเลิกงานล่ะ? ปกติเราจะนั่งเล่นด้วยกันก่อนไม่ใช่หรอ??"
พี่แทยอง! พี่คิดมากไปล้ะ ไปซ้อมได้แล้วป่านนี้คนอื่นๆคงรอกันนานแล้ว" ชั้นดันพี่เขาออกจากห้อง
"ฮานึล ...เรายังคบกันอยู่ใช่ไหม?" รั้งประตูและถามอีกครั้ง
"ก ก็ใช่ไง! ไปซ้อมเถอะ!!"  ปัง/
 ............................................................................................
ถ้า เราคบกันอยู่จริง ทำไมมันไม่ได้แตกต่างไปจากเมื่อก่อนเท่าไหร่เลยนะ ผมได้แต่คิดทบทวนเหตุการณ์ทั้งหมดที่ทำให้ผมชอบเธอ ที่เราคบกัน เป็นเพราะว่าเราบังคับเธอหรือป่าวนะ หรือจริงๆแล้วเป็นแค่ผมคนเดียวที่ชอบเธอ......
"พี่แทยอง พี่เต้นเร็วกว่าจังหวะอีกแล้วนะ! คิดเรื่องไรอยู่หรือป่าวดูไม่มีสมาธิเลย?"  จีมินนั่งลงใกล้ๆแทยองและยื่นน้ำให้
"ป่าว หรอก คิดอยู่ว่าพรุ่งนี้พี่บินไปจีนแล้วจะซื้ออะไรมาฝากฮานึลดีน่ะ.. แล้วนี่หลังจากที่ฟังเรื่องเมื่อวานที่พี่เล่านี่ตกลงรับได้ใช่ไหม?"
"ก็ ตกใจอยู่แต่ก็นะ ผมคิดไว้อยู่แล้วล่ะว่ามันคงต้องเคยเกิดเรื่องแบบนี้ มาลองคิดๆดูแล้วนะพอพี่เทียร์สเค้ารู้ถึงตัวตนของตัวเองพี่เค้าก็แทบจะไม่แล สาวที่ไหนเลยมั้งฮ่าๆ เอาจริงๆผมก็เคยคิดว่าทำไมพี่เขาถึงชอบถึงเนื้อถึงตัวผมจัง พอพี่เล่าเรื่องนั้นผมถึงได้ถึงบางอ้อ"
"เห้ย! ไม่ต้องไปกลัวอะไรมันมากหรอก ยังไงตอนนี้มันก็มองไอปาร์คจินคนเดียว!" ผมตบบ่าน้องเบาๆ จีมินไม่ได้พูดอะไรต่อและลุกไปซ้อมต่อคนเดียวเงียบๆ
"คุยไรกันวะ? เหมือนได้ยินชื่อกูแว่วๆ" ปาร์คจินมานั่งที่ๆจีมินพึ่งลุกไป
"จีมินรู้เรื่องนั้นแล้วนะ"
"เรื่องไร??"
"วันที่มึงมาเจอกูกับเทียร์สครั้งแรกไง และที่มาของไอรูปนั้นที่มึงถ่ายด้วย"
"เห้ยย!! แล้วมึงจะเล่าทำไม!"
"มันอยากรู้ กูไม่อยากปิดบังเรื่องที่ไอเทียร์สหันมาชอบผช.เพราะกู ยังไงจีมินก็ต้องรู้เรื่องนี้ซักวัน"
"เออๆ ถ้ามันรับได้ก็ดี"
"แล้ว มึงอ่ะ! ตกลงนี่มึงไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นกับเทียร์สบ้างเลยหรอวะ? เคยกินนอนด้วยกันทั้งวันทั้งคืน อาบน้ำด้วยกันด้วยนี่ตอนที่มึงย้ายห้องไปอยู่กับมันอ่ะฮ่าๆๆ"
"กูไม่ได้ชวนพี่เทียร์สเลยนะเว้ยยตอนนั้นอ่ะ! อยู่ๆพี่เค้าก็ไขกุญแจเข้ามาตอนกูกำลังอาบน้ำ อายชิบหายหาผ้าคลุมแทบไม่ทัน!!"
"อายห่าไรวะ! กูอาบกับจีมินน้องมันไม่เห็นจะอายอะไรเลย ก็ผช.ด้วยกัน!... หรือมึงก็ไม่ใช่?" ผมพูดแกล้งไอ้จิน
"มาซ้อมต่อได้แล้ว! อู้จังนะไอคนที่นั่งพักเกือบครึ่งชม.นั่นน่ะ!!" เสียงพิฆาตของลีดเดอร์ดังขึ้นมาทำให้พวกผมเด้งตัวออกจากเก้าอี้ทันที
 ..........................................................................................
'ฟื้ด ดดด' เสียงเครื่องดูดฝุ่นดังไปทั่วห้อง วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ชั้นต้องเก็บกวาดทำความสะอาดห้องของพวกเขา ยกเว้นห้องของพี่ปาร์คจินที่ล็อคเอาไว้เพราะตอนนั้นที่พี่เขาโดนย้ายไปนอน รวมกันกับพี่เทียร์ส
แต่ นี่มันก็หลายเดือนมาแล้วนะที่ล็อคเอาไว้ก่อนที่เราจะมาเป็นแม่บ้านที่นี่อีก ไหนๆก็ทำห้องอื่นเสร็จล้ะ เข้าไปทำห้องเก่าพี่ปาร์คจินหน่อยละกันป่านนี้ฝุ่นเยอะแล้วมั้ง! เดินไปหากุญแจห้องและเปิดมันทันที
'แกร็ค'/ ตามอย่าง ที่คิดเลย! ใยแมงมุมขึ้นแล้วเนี่ย บ่นๆแล้วหยิบไม้ปัดฝุ่นมาปัดไปทั่ว แต่ด้วยความที่มืดเพราะหน้าต่างในห้องก็ปิดชั้นเลยควานหาสวิตย์ไฟ
'แป๊ะ พรึ่บบ!!' ทันทีที่ไฟติดหญิงสาวก็ต้องตาค้าง กับภาพถ่ายมากมายทั้งโพลรารอยด์ทั้งปริ้นออกมาถูกแขวนทั่วบริเวณห้อง ทั้งบนกำแพงฝาผนังหรือหน้าตู้เสื้อผ้าเก่าๆก็ยังมีรูปติดอยู่ไม่เว้นแม้แต่ บนโต๊ะทำงานของเขา
ชั้นเดินไปเปิดหน้าต่างให้แสงเข้ามามากขึ้น และค่อยๆเดินดูรูปพวกนั้นอย่างถือวิสาสะ
หลังรูปพวกนั้นมีรายละเอียดของรูปไม่กี่คำภาษาเกาหลีด้วยลายมือยึกๆยือๆของพี่ปาร์คจิน คงเป็นเพราะไปอยู่เมกาตั้งแต่เด็กละมั้ง
รูปส่วนใหญ่มักเป็นรูปของพี่เทียร์สและพี่แทยองเพราะพี่เขาสนิทกันมากก่อนที่พี่ปาร์คจินจะเข้าวงอีก พี่ปาร์คจินคงมีอึดอัดบ้างล่ะนะ! ชั้นดูรูปที่แขวนไว้ที่หน้าต่าง...
:::::
 จีมินนอนดูรายการแรกที่เราขึ้นแสดงกับแทยอง

 
 "รูปนี้หล่อนะเนี่ยยพี่ปาร์คจิน!" ชั้นจิ้มๆไปที่หนึ่งในรูปที่แขวนไว้
 รูปสุดท้ายที่USA
 
 คริสมาตย์อีฟ 2014 พี่เทียร์สโดนแทยองแกล้ง
 
ชั้นเดินดูรูปพวกนั้นอยู่นาน และสายตาพลันไปเห็นรูปคว่ำหน้าตกอยู่บนพื้น ไม่รอช้าชั้นก้มลงไปนั่งกับพื้นและหยิบมันขึ้นมาอ่านข้อความด้านหลัง ก่อนที่จะพลิกไปดูรูป
 
ปาร์ตี้วันเกิดพี่เทียร์ส ไอแทยองเมามาก(โดนพี่เทียร์สมอม) สุดท้ายโดนหิ้วไปนอนกับพี่เทียร์ส
 
"ฮ่าๆ พี่แทยองคออ่อนจริง! ดูเหมือนแต่ก่อนคู่นี้ชอบแกล้งกันสินะ"
ไม่ ทันที่จะลุกขึ้นสายตาดันไปเห็นกล่องอะไรเข้าที่ใต้ชั้นวางของใกล้ๆ ชั้นเลยเอื้อมไปหยิบมันออกมาพร้อมปัดๆฝุ่นออกให้และถือวิสาสะเปิดดู
"หืมมีแต่รูปเก่าๆ อ้ะ!!รูปพี่เทียร์สกับพี่แทยอง"ชั้นพลิกกลับไปอ่านด้านหลังของรูปทันที

เช้าหลังวันเกิดพี่เทียร์ส ไอแทยองเซลฟี่พี่เทียร์สออนท็อป เมื่อคืนจัดหนักหรอพี่เทียร์สสส
 
มือไม้เริ่มสั่นเมื่ออ่านข้อความที่พี่ปาร์คจินเขียน มันหมายความว่ายังไง? อะไรคือจัดหนัก?
ชั้นวางมันลงและหยิบอีกรูปที่เคยเห็นแล้วขึ้นมาดูและอ่านข้อความด้านหลัง

รูปแรกตอนที่เจอพี่เทียร์สกับแทยองครั้งแรก ตอนแรกคิดว่าเป็นแดนเซอร์แอบกินกันเองถถถ
/ตุบบ! กล่องใบเล็กฝุ่นเขรอะร่วงหล่นจากหน้าตักของหญิงสาว
"พ พี่แทยอง พี่ท เทียร์ส เคย... กัน!!!!"
พี่ แทยองเป็นผู้ชายหรือป่าว? พี่แทยองคบกับเราทำไมทั้งๆที่มีพี่เทียร์ส? ที่พี่เค้าจูบเราหมายความว่าไง? พี่แทยองหรอกเรา? คบกับเราเพื่อปิดข่าว? ทำไมพี่เค้ามาจีบเราล้ะ? คำถามมากมายผุดขึ้นอย่างรวดเร็วในหัวพอๆกับความเจ็บในหัวใจที่กำลังเพิ่ม ขึ้นเช่นกัน...
 ...............................................................
"ตู้ดๆ ตู่ตูตู้งง/ ฮานึลลพี่แทยองกลับมาแล้ววมากอดหน่อย!" ผมพุ่งตัวไปกอดคนตัวเล็กที่ยืนอยู่ในห้องนั่งเล่น ส่วนคนอื่นๆแยกย้ายไปอาบน้ำกัน
"วันนี้ซ้อมเหนื่อยมากก! ไอเทียร์สเอาพี่เกือบตายอ่ะ โดนใหม่ซ้อมตั้งหลายรอบทั้งๆที่พน.พี่ก็ไปจีนแล้วแต่ยังให้ซ้อมหนักฮืออ!!"
พลัก/ ร่างเล็กผลักผมออกจากการกอดกุมเธอ ฮานึลมองหน้าผมด้วยสายตาที่ต่างออกไป!?
"ทำไม ทำหน้าอย่างงั้นล้ะฮานึล? โกรธอะไรพี่หรอ? เดี๋ยวพี่ก็ไม่อยู่ตั้งอาทิตย์กว่ามาให้กอดก่อนดิ!" ผมพยายามจะกอดเธออีกครั้งแต่ก็ล้มเหลว เธอเดินถอยหลังออกไป
"พี่ แทยอง ..ทำไมชั้นไม่เคยคิดเลยนะ ว่าทำไมไอดอลชื่อดังเป็นหน้าตาของวงอย่างพี่ถึงได้ลดตัวลงมาคบกับแฟนคลับ หน้าตาบ้านๆอย่างฉัน" ฮานึลก้มหน้าไม่มองผมเลย
"พูดอะไร! ใครลดตัว?" ผมเดินเข้าไปหาเธอแต่เธอยังคงถอยห่างออก
"ชั้น อาจจะไม่โกรธที่พวกพี่เป็นแบบนั้นเพราะยังไงชั้นก็เป็นแฟนคลับพวกพี่... แต่ที่พี่ทำกับชั้นมันไม่มากไปหรอ" น้ำเสียงที่บ่งบอกว่าเธอกำลังน้อยเนื้อต่ำใจผมอยู่
"ฮา นึล! เธอพูดเรื่องอะไร! พี่ไปทำอะไรให้เธอ!??" ผมก้าวยาวๆไปหาเธอและจับไหล่เธอไว้ให้หยุดถอยหนี ร่างเล็กสะบัดมือผมออกและเงยหน้ามามองผม
"พี่ มาคบกับคนอย่างชั้นทำไม! ทำไมต้องเป็นชั้น! ทำไมพี่ต้องมาทำให้ชั้นสับสนตลอดเวลา!! พี่มาทำดีกับชั้นทำไมในเมื่อพี่ไม่ได้ชอบชั้นด้วยซ้ำ!" เสียงสั่นครือของหญิงสาวทำเอาใจของชายหนุ่มหล่นวูบลง เธอตีเต็มแรงที่อกของผมหลายครั้ง
"พี่บอกแล้วไงว่าพี่ชอบเธอฮานึล!"
"มัน มันไม่จริง! หยุดเถอะพี่แทยองอย่าหลอกใช้ชั้นอีกเลย!!"
"ฮานึลฟังพี่ก่อน! เธอไปได้ยินอะไรมาทำไมเป็นแบบนี้ล่ะ?!?" ผมจับไหล่เธออีกครั้ง
"ปล่อย!" น้ำเสียงราบเรียบทำให้ผมยิ่งมีน้ำโหและยิ่งบีบไหล่เธอแน่น
"ปล่อย! หยุดเสแสร้งไปมากกว่านี้เลยพี่แทยอง! ยิ่งพี่ทำอย่างนี้ชั้นยิ่งอยากอยู่ห่างจากพี่!" ถ้อยคำที่ไม่เคยคิดว่าจะได้ยินจากปากฮานึลทำเอาผมสติหลุด
"/หมับบ อื้อออออออออ!!!!!!!!!!!"
ร่าง สูงคว้าหญิงสาวมาประกบริมฝีปากอย่างรวดเร็วและรุนแรง สติที่เตลิดออกไปทำให้เขาควบคุมอารมย์โกรธและเสียใจไม่ได้ ความรุนแรงผ่านจูบนั้นที่ยัดเยียดให้หญิงสาวที่ขัดขืนยิ่งทำให้เขาไม่อยาก ปล่อยเธอ
ทั้งตบตีเท่าไหร่ร่างสูงก็ไม่ยอมละออกจากปากเล็กของฮานึล ได้กลิ่นคาวเลือดบางๆจากปากของผมเพราะเธอพยายามถอยหนี
 
"เฮ้ยย ไอ้แทยอง มึงทำอะไรน้องกู !!!/หมับบ ผวัะ ปัคคค!!!!!" เทียร์สคว้าแทยองออกห่างจากฮานึลและต่อยออกไปอย่างเต็มแรง
"ยิ่งพี่ทำอย่างนี้ชั้นก็จะยิ่งเกลียดพี่! จำไว้ชั้นไม่มีวันชอบคนอย่างพี่หรอกพี่แทยอง!!!!" หญิงสาวพูดทั้งน้ำตาและวิ่งออกจากคอนโดไป
"ฮานึลเดี๋ยว!! พี่.."
"แทยองหยุด ไม่ต้องตามเธอไป!!"