วุ่นรัก TJ sole

 "ฮัล โหล ว่าไงฮานึลเป็นยังไงบ้าง? พ่อเห็นข่าวที่เราไปโรงพักแล้วนะ ไม่ต้องห่วงพ่อถามซูอาเพื่อนหนูมาหมดแล้ว..สรุปเราพักงานจากคอฟฟี่ช็อปแล้ว ไปเป็นแม่บ้านแทนสิน"
 
"คะพ่อ หนูขอโทษที่ไม่ได้บอกพ่อเรื่องนี้นะคะ"
 
"พ่อ ไม่ได้โกรธเราเรื่องนั้นหรอก ปัญหามันอยู่ที่ว่าทำไมลูกถึงไปเกี่ยวข้องกับพวกไอดอลแล้วโดนแฟนคลับรอบทำ ร้ายนี่สิ! พ่อขอโทษนะที่ช่วงนี้ไปหาลูกไม่ได้เดี๋ยววันนี้พ่อก็บินไปสิงคโปร์เรื่องที่ ทำงานน่ะ"
 
"กลับเมื่อไหร่หรอคะ?"
 
"อืมม สองอาทิตย์ได้..ไว้กลับมาเราค่อยไปทานข้าวกับคุณแชรินและพี่ชายของหนูนะ!!"
 
คะ!? เค้าว่างแล้วหรอคะ! ทำไมอยู่ๆเค้าถึงอยากเจอหนูตอนนี้ล้ะพ่อดูสภาพหนูสิ!!!!"
 
"แล้วแผลที่หัวเราล้ะ โดนหมอตัดผมไปครึ่งนึงเลยนี่ฮ่าๆๆ"
 
"พ่ออ๋าาา!! ไม่เป็นไรหรอกคะ สวยซะอย่าง!....... คะ? อ่อค่ะ เดินทางปลอดภัยนะค่ะ ค้าารักพ่อเหมือนกัน/ตื้ด"
 ...........................................................
 
"พ่อหรอฮานึล?" ชายหนุ่มผมน้ำตาลแดงหยักศกที่นั่งจิบกาแฟอยู่ข้างๆถามขึ้น
 
"ค่ะ พ่อโทรมาบอกว่าจะไม่อยู่บ้าน2อาทิตย์น่ะค่ะ"
 
"เธอห่วงว่าจะไม่สวยต่อหน้าพี่ชายหรอ?"
 
"ก็นิดนึงอะจะได้เจอพี่ชายทั้งทีดันมาผมสั้นซะได้TT"
 
พรึ่บ/ ร่างเล็กยืนขึ้นเต็มความสูงแต่ก็สูงกว่าฮานึลไปไม่กี่เซน-.-
 
"ปะ" พูดพลางจูงมือหญิงสาวให้เดินตามมา
 
"เดี๋ยววๆไปไหนคะพี่ปาร์คจิน!!!"
 
"เสริมสวยก่อนเจอพี่ชายไง!" พูดพลางใส่มาร์กปิดปากและหมวกใบเดิม เขายื่นมาร์กปิดปากมาให้ชั้นอันนึงด้วย
 
"อีกตั้งสองอาทิตย์แล้วก็ไม่เป็นไรค่ะฮานึลไม่ได้ห่วงสวยอะไรขนาดนั้นน!" ชายหนุ่มไม่ตอบแต่ดันเธอให้ขึ้นรถคันเล็กของเขาแทน
 
"ไป แหละชั้นอยากให้แม่บ้านที่นี่ดูดีกว่านี้หน่อย.. ไม่ต้องห่วงวันนี้พี่ไม่มีตารางงานที่ไหนหรอก" ฮานึลมองพี่ปาร์คจินยิ้มๆ พี่เค้าก็น่ารักเหมือนกันนะเนี่ยย>//<
 
หลัง จากที่รถเล็กถึงที่หมายพี่ปาร์คจินก็พาชั้นไปซื้อเสื้อผ้า ไปร้านทำผมทำสีให้ใหม่และตัดแต่งทรงผมสั้นให้ชั้นใหม่หมด และเราก็มาจบที่ร้าน คอฟฟี่ช็อปในตอนเย็น
 
"เบื่อไม๊คะพี่ปาร์คจิน? นั่งรอฮานึลทำผมตั้งนาน"
 
"ไม่หรอก รอไอรีนที่หน้าบ้านนานกว่านี้อีก" ตอบแล้วตักเค้กเข้าปาก
 
"เอ่อ แล้วที่จีมินบอกว่าจะให้พี่ดูบันทึกนั่น..."
 
"อืม พี่ดูแล้ว...พี่ขอโทษนะฮานึลที่ไอรีนทำแบบนั้นกับเธอ" พี่ปาร์คจินเอื้อมมือมากุมมือฉันไว้ กรี้ดดดเขินสิคะ!!!!!!
 
"ไม่ต้องขอโทษแทนเธอหรอกค่ะ ถ้ามันทำให้พี่เห็นความจริงที่เธอเป็นก็ดีแล้ว^^"
 
"หึ้ยยย พูดดีจนพี่ยิ่งรู้สึกผิดเลยนะเนี่ย!" ปาร์คจินเปลี่ยนจากกุมมือมาขยี้หัวชั้นแทน
 
"ฮานึล เธออยากเห็นไม๊เวลาพวกเราอยู่ด้วยกันก่อนที่เธอจะมาที่นี่เป็นยังไง^^?"
 
"คะ!? เป็นยังไงหรออ??" หญิงสาวตาระยิบระยับ ยังไงหล่อนก็ยังเป็นแฟนคลับของพวกเขานี่เนอะ
 
"เดี๋ยว พี่บอกให้จีมินส่งไฟลล์ที่กล้องบันทึกไว้ก่อนที่เธอจะมาไปให้ละกัน ถือว่าเป็นการขอโทษที่เข้าใจเธอผิดนะ" พี่ปาร์คจินยิ้มหยีตาให้อ่าาาน่ารักไปไหนเนี่ยย
 
/ครืดๆๆ ชั้นควักมือถือขึ้นมาดู เฮือกกก!!!!!!!
 
"ใครส่งอะไรมาหรอฮานึล?" ชั้นไม่ตอบแต่ยื่นมือถือให้เค้าดูแทน...
 
แทยองงี่: เธอกับไอ้ปาร์คจินไปไหนกัน ทำไมไม่อยู่ที่บ้าน!??
 
"พี่ว่าเรากลับกันเหอะ อยู่นานกว่านี้ไอ้แทยองมันฆ่าพี่แน่-_-"
 ........................................................................................................................................
ตู้ดๆๆ ตู่ตูตู้งง/ เมื่อประตูเปิดออกชั้นก็เห็นพี่แทยองยืนกอดอกรออยู่ทันที
 
"พี่ แทยอง! ชั้นขอโทษที่ไม่ได้บอกพี่ว่าออกไปข้างนอกกับพี่ปาร์คจิน ไม่รู้ว่าวันนี้พี่จะกลับเร็วอ่ะ!" ชั้นรีบโพล่งออกไปก่อนที่พี่แทยองจะว่าชั้น
 
ไร้ คำตอบและคำดุด่า แทยองยืนจ้องใบหน้าสาวที่เขาชอบตอนนี้ผมของเธอถูกตัดสั้นขึ้นไปและดัดเป็น รอนทำให้เธอดูน่ารักแปลกไปกว่าเดิม คงเป็นฝีมือเจ้าปาร์คจินสินะ-..-
 
"อืม ไม่เป็นไร มาๆพี่เอาไปเก็บให้" พี่แทยองคว้าถุงกระดาษจากร้านเสื้อผ้าไปและเดินสวนออกไปห้องของฉันแทน  /ตู้ดๆๆ ตู่ตูตู้งง
 
"มันรู้รหัสประตูคอนโดเธอด้วยหรอ!!?" พี่ปาร์คจินถาม
 
"ค่ะ พี่เค้าเป็นคนตั้งรหัสเองเลยล่ะ... พี่เค้าเหมือนสตอร์คเกอร์ที่คอยตามชั้นตลอดเลยว่าไม๊คะ?"
 
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆ" ปาร์คจินขำยกใหญ่กับสิ่งที่ฮานึลพูด โดยไม่รู้ตัวว่าเทียร์สแอบยืนมองเขาอยู่
 
"ปา ร์คจิน! พรุ่งนี้นายมีอินเทอร์วิวกับนักข่าวนะท่านประธานเค้าจัดแถลงข่าวให้ เตรียมคำพูดดีๆล่ะโดนถามเรื่องไอรีนแน่ๆ" เทียร์สเดินมาบอกแล้วก็เดินกลับไป
 
"อ่อ ครับ ขอบคุณที่บอกนะครับ!!" ตะโกนไล่หลังร่างสูง
 ....................................
คืนนั้น
 
หลัง จากทำมื้อเย็นให้พวกเขาเสร็จชั้นก็กลับออกมาที่คอนโดของตัวเอง เห้ออ อยู่คนเดียวมันเหงาก็จริงแต่ห้องข้างๆคือห้องของ เลยนะแค่นี้ก็มีความสุขแล้วฮ่าๆ
ไหนดูซิว่าจีมินส่งอะไรมาให้บ้าง ชั้นรีบเปิดโน๊ตบุคทันทีที่ถึงห้องนอน
ส่งมาซะเยอะเลยแฮะ ดูอันเก่าๆตอนที่เรายังไม่ได้มาอยู่ที่นี่ดีกว่า ชั้นสุ่มๆคลิกมาดูซักอัน
จาก ในภาพทำให้รู้ได้ว่ามันถูกติดตั้งเอาไว้ตรงริมทางเดินทำให้บันทึกส่วนห้อง นั่งเล่นและรวมไปถึงเครื่องครัว ชั้นเริ่มกดเร่งเวลาและหยุดดูแค่ตอนที่พวกพี่เขาอยู่ด้วยกัน
ชั้นสรุปสั้นๆได้ว่าในวันที่พวกเขาได้หยุดพร้อมกัน พี่เทียร์สจะชอบออกไปแต่เช้าและกลับมาพร้อมกับถุงเสื้อผ้าที่ไปช้อปๆมา
พี่ปาร์คจินไม่นั่งแต่งเพลงในห้องนั่งเล่นก็จะออกไปนอกบ้านคงไปหาไอรีนมั้ง
น้องเล็กจีมินคอยเก็บกวาดเศษกระดาษที่ปาร์คจินฉีกเล่นตอนแต่งเพลงไม่ก็ทำความสะอาดห้องนู้นห้องนี้
ส่วน พี่แทยองไม่ค่อยเห็นโผล่มาที่ห้องนั่งเล่นเท่าไหร่พี่เค้าคงนั่งทำเพลงทั้ง วันอยู่ในห้องละมั้งแต่พี่แทยองมักออกมาหาอะไรกินตอนดึกๆทุกวันฮ่าๆพี่เค้า ชอบกินโยเกริตกับนมเปรี้ยวตอนกลางคืนสินะ
ชั้นนั่งดูไปเรื่อยๆๆและไปหยุดเมื่อกลางดึกวันหนึ่ง.....
พี่ แทยองออกจากห้องมากลางดึกเหมือนเคยพี่เค้าก้มๆเงยเหมือนหาอะไรในตู้เย็น?สัก พักจีมินก็เดินเข้ามาพูดคุยอะไรกันสักอย่างแล้วพี่แทยองก็หันมามองที่น้อง ก่อนที่จะจับไหล่ของจีมินและ
....และ โน้มหน้าเข้าไปไกล้จีมิน!!!! มุมจากกล้องวงจรปิดทำให้เห็นแต่ด้านหลังของพี่แทยอง.........นี่เขา จ จูบ กัน?!!!
 
"อะ อะไรกัน นี่มัน อ อะไรกัน!!!!!!?????"
 
…..................................................
 
เผื่อใครลืมกันไปแล้ว!! ฉากที่ฮานึลเห็นจากกล้องวงจรปิดสามารถกลับไปอ่านย้อนหลังที่ตอน บาดหมาง ย่อหน้าที่2 - ไรท์