วุ่นรัก TJ sole

7.7

เขียนโดย Ats_1999

วันที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 เวลา 17.09 น.

  44 ตอน
  4 วิจารณ์
  38.41K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 15.13 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

29) cctv ทำเหตุ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 "ฮัล โหล ว่าไงฮานึลเป็นยังไงบ้าง? พ่อเห็นข่าวที่เราไปโรงพักแล้วนะ ไม่ต้องห่วงพ่อถามซูอาเพื่อนหนูมาหมดแล้ว..สรุปเราพักงานจากคอฟฟี่ช็อปแล้ว ไปเป็นแม่บ้านแทนสิน"

 

"คะพ่อ หนูขอโทษที่ไม่ได้บอกพ่อเรื่องนี้นะคะ"

 

"พ่อ ไม่ได้โกรธเราเรื่องนั้นหรอก ปัญหามันอยู่ที่ว่าทำไมลูกถึงไปเกี่ยวข้องกับพวกไอดอลแล้วโดนแฟนคลับรอบทำ ร้ายนี่สิ! พ่อขอโทษนะที่ช่วงนี้ไปหาลูกไม่ได้เดี๋ยววันนี้พ่อก็บินไปสิงคโปร์เรื่องที่ ทำงานน่ะ"

 

"กลับเมื่อไหร่หรอคะ?"

 

"อืมม สองอาทิตย์ได้..ไว้กลับมาเราค่อยไปทานข้าวกับคุณแชรินและพี่ชายของหนูนะ!!"

 

คะ!? เค้าว่างแล้วหรอคะ! ทำไมอยู่ๆเค้าถึงอยากเจอหนูตอนนี้ล้ะพ่อดูสภาพหนูสิ!!!!"

 

"แล้วแผลที่หัวเราล้ะ โดนหมอตัดผมไปครึ่งนึงเลยนี่ฮ่าๆๆ"

 

"พ่ออ๋าาา!! ไม่เป็นไรหรอกคะ สวยซะอย่าง!....... คะ? อ่อค่ะ เดินทางปลอดภัยนะค่ะ ค้าารักพ่อเหมือนกัน/ตื้ด"

 ...........................................................

 

"พ่อหรอฮานึล?" ชายหนุ่มผมน้ำตาลแดงหยักศกที่นั่งจิบกาแฟอยู่ข้างๆถามขึ้น

 

"ค่ะ พ่อโทรมาบอกว่าจะไม่อยู่บ้าน2อาทิตย์น่ะค่ะ"

 

"เธอห่วงว่าจะไม่สวยต่อหน้าพี่ชายหรอ?"

 

"ก็นิดนึงอะจะได้เจอพี่ชายทั้งทีดันมาผมสั้นซะได้TT"

 

พรึ่บ/ ร่างเล็กยืนขึ้นเต็มความสูงแต่ก็สูงกว่าฮานึลไปไม่กี่เซน-.-

 

"ปะ" พูดพลางจูงมือหญิงสาวให้เดินตามมา

 

"เดี๋ยววๆไปไหนคะพี่ปาร์คจิน!!!"

 

"เสริมสวยก่อนเจอพี่ชายไง!" พูดพลางใส่มาร์กปิดปากและหมวกใบเดิม เขายื่นมาร์กปิดปากมาให้ชั้นอันนึงด้วย

 

"อีกตั้งสองอาทิตย์แล้วก็ไม่เป็นไรค่ะฮานึลไม่ได้ห่วงสวยอะไรขนาดนั้นน!" ชายหนุ่มไม่ตอบแต่ดันเธอให้ขึ้นรถคันเล็กของเขาแทน

 

"ไป แหละชั้นอยากให้แม่บ้านที่นี่ดูดีกว่านี้หน่อย.. ไม่ต้องห่วงวันนี้พี่ไม่มีตารางงานที่ไหนหรอก" ฮานึลมองพี่ปาร์คจินยิ้มๆ พี่เค้าก็น่ารักเหมือนกันนะเนี่ยย>//<

 

หลัง จากที่รถเล็กถึงที่หมายพี่ปาร์คจินก็พาชั้นไปซื้อเสื้อผ้า ไปร้านทำผมทำสีให้ใหม่และตัดแต่งทรงผมสั้นให้ชั้นใหม่หมด และเราก็มาจบที่ร้าน คอฟฟี่ช็อปในตอนเย็น

 

"เบื่อไม๊คะพี่ปาร์คจิน? นั่งรอฮานึลทำผมตั้งนาน"

 

"ไม่หรอก รอไอรีนที่หน้าบ้านนานกว่านี้อีก" ตอบแล้วตักเค้กเข้าปาก

 

"เอ่อ แล้วที่จีมินบอกว่าจะให้พี่ดูบันทึกนั่น..."

 

"อืม พี่ดูแล้ว...พี่ขอโทษนะฮานึลที่ไอรีนทำแบบนั้นกับเธอ" พี่ปาร์คจินเอื้อมมือมากุมมือฉันไว้ กรี้ดดดเขินสิคะ!!!!!!

 

"ไม่ต้องขอโทษแทนเธอหรอกค่ะ ถ้ามันทำให้พี่เห็นความจริงที่เธอเป็นก็ดีแล้ว^^"

 

"หึ้ยยย พูดดีจนพี่ยิ่งรู้สึกผิดเลยนะเนี่ย!" ปาร์คจินเปลี่ยนจากกุมมือมาขยี้หัวชั้นแทน

 

"ฮานึล เธออยากเห็นไม๊เวลาพวกเราอยู่ด้วยกันก่อนที่เธอจะมาที่นี่เป็นยังไง^^?"

 

"คะ!? เป็นยังไงหรออ??" หญิงสาวตาระยิบระยับ ยังไงหล่อนก็ยังเป็นแฟนคลับของพวกเขานี่เนอะ

 

"เดี๋ยว พี่บอกให้จีมินส่งไฟลล์ที่กล้องบันทึกไว้ก่อนที่เธอจะมาไปให้ละกัน ถือว่าเป็นการขอโทษที่เข้าใจเธอผิดนะ" พี่ปาร์คจินยิ้มหยีตาให้อ่าาาน่ารักไปไหนเนี่ยย

 

/ครืดๆๆ ชั้นควักมือถือขึ้นมาดู เฮือกกก!!!!!!!

 

"ใครส่งอะไรมาหรอฮานึล?" ชั้นไม่ตอบแต่ยื่นมือถือให้เค้าดูแทน...

 

แทยองงี่: เธอกับไอ้ปาร์คจินไปไหนกัน ทำไมไม่อยู่ที่บ้าน!??

 

"พี่ว่าเรากลับกันเหอะ อยู่นานกว่านี้ไอ้แทยองมันฆ่าพี่แน่-_-"

 ........................................................................................................................................

ตู้ดๆๆ ตู่ตูตู้งง/ เมื่อประตูเปิดออกชั้นก็เห็นพี่แทยองยืนกอดอกรออยู่ทันที

 

"พี่ แทยอง! ชั้นขอโทษที่ไม่ได้บอกพี่ว่าออกไปข้างนอกกับพี่ปาร์คจิน ไม่รู้ว่าวันนี้พี่จะกลับเร็วอ่ะ!" ชั้นรีบโพล่งออกไปก่อนที่พี่แทยองจะว่าชั้น

 

ไร้ คำตอบและคำดุด่า แทยองยืนจ้องใบหน้าสาวที่เขาชอบตอนนี้ผมของเธอถูกตัดสั้นขึ้นไปและดัดเป็น รอนทำให้เธอดูน่ารักแปลกไปกว่าเดิม คงเป็นฝีมือเจ้าปาร์คจินสินะ-..-

 

"อืม ไม่เป็นไร มาๆพี่เอาไปเก็บให้" พี่แทยองคว้าถุงกระดาษจากร้านเสื้อผ้าไปและเดินสวนออกไปห้องของฉันแทน  /ตู้ดๆๆ ตู่ตูตู้งง

 

"มันรู้รหัสประตูคอนโดเธอด้วยหรอ!!?" พี่ปาร์คจินถาม

 

"ค่ะ พี่เค้าเป็นคนตั้งรหัสเองเลยล่ะ... พี่เค้าเหมือนสตอร์คเกอร์ที่คอยตามชั้นตลอดเลยว่าไม๊คะ?"

 

"ฮ่าๆๆๆๆๆๆ" ปาร์คจินขำยกใหญ่กับสิ่งที่ฮานึลพูด โดยไม่รู้ตัวว่าเทียร์สแอบยืนมองเขาอยู่

 

"ปา ร์คจิน! พรุ่งนี้นายมีอินเทอร์วิวกับนักข่าวนะท่านประธานเค้าจัดแถลงข่าวให้ เตรียมคำพูดดีๆล่ะโดนถามเรื่องไอรีนแน่ๆ" เทียร์สเดินมาบอกแล้วก็เดินกลับไป

 

"อ่อ ครับ ขอบคุณที่บอกนะครับ!!" ตะโกนไล่หลังร่างสูง

 ....................................

คืนนั้น

 

หลัง จากทำมื้อเย็นให้พวกเขาเสร็จชั้นก็กลับออกมาที่คอนโดของตัวเอง เห้ออ อยู่คนเดียวมันเหงาก็จริงแต่ห้องข้างๆคือห้องของ เลยนะแค่นี้ก็มีความสุขแล้วฮ่าๆ

ไหนดูซิว่าจีมินส่งอะไรมาให้บ้าง ชั้นรีบเปิดโน๊ตบุคทันทีที่ถึงห้องนอน

ส่งมาซะเยอะเลยแฮะ ดูอันเก่าๆตอนที่เรายังไม่ได้มาอยู่ที่นี่ดีกว่า ชั้นสุ่มๆคลิกมาดูซักอัน

จาก ในภาพทำให้รู้ได้ว่ามันถูกติดตั้งเอาไว้ตรงริมทางเดินทำให้บันทึกส่วนห้อง นั่งเล่นและรวมไปถึงเครื่องครัว ชั้นเริ่มกดเร่งเวลาและหยุดดูแค่ตอนที่พวกพี่เขาอยู่ด้วยกัน

ชั้นสรุปสั้นๆได้ว่าในวันที่พวกเขาได้หยุดพร้อมกัน พี่เทียร์สจะชอบออกไปแต่เช้าและกลับมาพร้อมกับถุงเสื้อผ้าที่ไปช้อปๆมา

พี่ปาร์คจินไม่นั่งแต่งเพลงในห้องนั่งเล่นก็จะออกไปนอกบ้านคงไปหาไอรีนมั้ง

น้องเล็กจีมินคอยเก็บกวาดเศษกระดาษที่ปาร์คจินฉีกเล่นตอนแต่งเพลงไม่ก็ทำความสะอาดห้องนู้นห้องนี้

ส่วน พี่แทยองไม่ค่อยเห็นโผล่มาที่ห้องนั่งเล่นเท่าไหร่พี่เค้าคงนั่งทำเพลงทั้ง วันอยู่ในห้องละมั้งแต่พี่แทยองมักออกมาหาอะไรกินตอนดึกๆทุกวันฮ่าๆพี่เค้า ชอบกินโยเกริตกับนมเปรี้ยวตอนกลางคืนสินะ

ชั้นนั่งดูไปเรื่อยๆๆและไปหยุดเมื่อกลางดึกวันหนึ่ง.....

พี่ แทยองออกจากห้องมากลางดึกเหมือนเคยพี่เค้าก้มๆเงยเหมือนหาอะไรในตู้เย็น?สัก พักจีมินก็เดินเข้ามาพูดคุยอะไรกันสักอย่างแล้วพี่แทยองก็หันมามองที่น้อง ก่อนที่จะจับไหล่ของจีมินและ

....และ โน้มหน้าเข้าไปไกล้จีมิน!!!! มุมจากกล้องวงจรปิดทำให้เห็นแต่ด้านหลังของพี่แทยอง.........นี่เขา จ จูบ กัน?!!!

 

"อะ อะไรกัน นี่มัน อ อะไรกัน!!!!!!?????"

 

..................................................

 

เผื่อใครลืมกันไปแล้ว!! ฉากที่ฮานึลเห็นจากกล้องวงจรปิดสามารถกลับไปอ่านย้อนหลังที่ตอน บาดหมาง ย่อหน้าที่2 - ไรท์

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา