วุ่นรัก TJ sole

หลังจากวันนั้นชั้นก็กลายเป็นว่าคบกับพี่แทยองจริงจัง เอาตามตรงชั้นก็ชอบพี่เค้านะถึงพี่เค้าจะดูเป็นคนแปลกๆก็เถอะ-.- แต่กับพี่เทียร์สที่ชั้นปลื้มปริ่มมาตั้งแต่ยังมอปลายอยู่ๆก็ได้ไปรู้จักพี่เขาเพราะไปสร้างปัญหาให้ และอยู่ๆก็ได้มาเป็นแม่บ้านที่คอนโดพวกเขาอีก พี่เทียร์สช่วยฉันเสมอชอบด่าเมมเบอร์คนอื่นๆที่ใช้งานชั้นหนักไปบ้าง ชอบคอยกันท่าไม่ให้พี่แทยองพูดหยอดชั้นบ้าง พี่เทียร์สช่วยฉันเสมอ นี่คงเป็นอีกเหตุผลที่ชั้นไม่เสียใจเลยสักครั้งที่เป็นเมนพี่เทียร์ส พ่อคนดีของฮานึลล<3

 

“เมื่อไหร่จะเปลี่ยนรูปสกีนโทรศัพท์สักทีห้ะ?" พี่แทยองชี้ๆมาที่มือถือของฉันที่ขึ้นรูปพี่เทียร์สทั้งวอลหลักทั้งล็อคสกีน

 

“ไม่เปลี่ยนหรอก เปลี่ยนทำไม"

 

“นี่ คบกับพี่แต่เอารูปผู้ชายคนอื่นขึ้นสกีนเนี่ยนะ!!"

 

“ไม่ใชคนอื่นนะ นี่ก็พี่เทียร์สพี่ของพี่แทยองเหมือนกันน้ะ!" ชั้นชูมือถือโบกไปมา หมับ/แทยองคว้ามือเล็กแล้วหยิบมือถือออกจากมือ

 

“ย๊า เอาคืนมานะ!!" ฮานึลพยายามแย่งคืนแต่ก็สู้คนที่สูงกว่าไม่ได้

 

/แช้ะ แช้ะๆๆๆ เสียงรัวชัตเตอร์ที่พี่แทยองเป็นคนกดหลังหันกล้องมาที่เขาและฮานึลที่พยายามจะแย่งคืน..

 

“อ้ะ ถ่ายตั้งเยอะ มีแต่รูปหลุดๆเธอทั้งงั้นเลยมั้งฮ่าฮ่า เลือกซักรูปแล้วตั้งเป็นสกีนหน้าจอซะนะ พี่ไปซ้อมล่ะป่านนี้พวกนั้นคงรอพี่อยู่" พี่แทยองยื่นโทรศัพย์คืนก่อนที่จะเดินออกไปจากห้อง

 

…....................................

 

“เดี๋ยวนี้มาสายบ่อยนะพี่แทยอง" จีมินบ่นๆเมื่อเห็นผมพึ่งเดินเข้าห้องซ้อม

 

“วันนี้ไปไหนป่าววะปาร์คจิน?" ผมถามจินที่กำลังวอร์มอัพร่างกายใกล้ๆกะเทียร์ส

 

“อือวันนี้จะพาไอรีนไปดินเนอร์น่ะ..ถ้าพี่เทียร์สอณุญาตอ่ะนะ" ประโยคหลังปาร์คจินพูดแล้วหันไปยิ้มๆอ้อนๆให้เทียร์สที่หันมามองปาร์คจินเหมือนกัน มึงจะแอ็บไปไหนไอ้จิน-.-!

 

“อือ อยากไปก็ไป" เทียร์สพูดยิ้มๆแล้วยืนมองปาร์จินทวนท่าเต้นอยู่หน้ากระจก ใบหน้าที่เปื้อนยิ้มไว้เสมอเวลาที่ปาร์คจินขอออกไปหาไอรีน ไม่เคยห้ามอีกเลยตั้งแต่ทะเลาะกันครั้งนั้น แต่ทำไมนะ?ทำไมผมถึงเริ่มรู้สึกแปลกๆเวลามันมองปาร์คจิน มันยิ้มแต่ทำไมมันดูไม่มีความสุขเลยผมยืนมองเทียร์สอยู่อย่างนั้นอย่างไม่เข้าใจ ครั้งก่อนที่ผมขอคุยกับมันหลังจากกลับจากร้านคอฟฟี่วันนั้น ไอเทียร์สก็บอกเพียงว่า 'เอ้า กูจะมองน้องอย่านไม่ได้รึไง กุก็แค่ดีใจที่มันยังมาขอโทษ" ก็อาจจะจริงอย่างที่มันพูดล่ะมั้ง เห้ยยยไม่รู้ล่ะมันจะหมายความอย่างนั้นจริงหรือป่าวก็ช่างแต่ถ้ามันมีอะไรปิดบังผมอยู่ล่ะก็ผมไม่ปล่อยไว้แน่!!!!

 

/ผัวะ!!!!!!!!! หัวแทบทิ่มพื้น ใครวะ?!

 

“ยืนคิดอะไรของมึงอยู่! มาก็สายมาแล้วยังอู้อีกนะมึงเร็วๆประจำที่กุจะเปิดเพลงแล้ว" เทียร์สว่าแล้วเดินไปเปิดเพลง

 

..............................................................................

 

YGคอฟฟี่ช็อป

 

“หัวหน้าฮะ พี่ฮานึลจะกลับมาทำงานเมื่อได้ไหร่หรอฮะผมคิดถึงจัง"

 

“ย๊าๆ ชั้นนั่งอยู่นี่นะ ยังกล้ามาบอกคิดถึงยัยฮานึลอีก" ซูอาแว้ดใส่ผม นี่นับวันยิ่งน่ากลัว ตอนแรกกะว่าจะจีบพอรู้จักเริ่มไม่กล้าล้ะ ถอยไปตั้งหลักก่อนๆ

 

“ข่าวซาเมื่ิอไหร่ก็กลับมาทำงานได้เมื่อนั้นแหละนะ เห้ยยฮานึลไม่อยู่ชั้นเลยต้องมาเฝ้าร้านแทนเลย ฮานึลไม่อยู่ไอดอลซักคนก็ไม่มีแวะมาเลยTT"

 

“แหม หัวหน้าครับร้านนี้ยังมีบาริสต้าเทรนนี่จากPYJอีกคนอยู่นะครับเพียงแต่ยังไม่ได้เดบิ้วเท่านั้นเองฮ่าฮ่าฮ่า" หัวหน้าไม่ได้พูดอะไรต่อเพราะวุ่นกับลูกค้าในร้านอยู่

 

“นี่ จองกุก ฮานึลไปเป็นแม่บ้านที่นั่ันนี่จะเป็นอะไรไหมนะ? กะคนอื่นๆชั้นไม่ห่วงหรอกชั้นห่วงตรงที่ว่ายัยฮานึลมันชอบพี่้เทียร์สมากๆ ถ้ายัยนั่นไปทำมิดีมิร้ายกับพี่เทียร์สขึ้นมาจะทำยังไงดีล่ะ!?" ผมมองพี่ซูอาเอือมๆนี่นึกว่าจะห่วงเพื่อน

 

“ไม่ต้องห่วงหรอกพี่ซูอา พี่ฮานึลเค้าโดนพี่แทยองคุมแจและต่อให้ถ้าพี่เทียร์สหน้ามืดแค่ไหนก็ไม่ไปทำอะไรพี่ฮานึลหรอก"

 

“นายก็ว่าไป พี่ปาร์คจินมีแฟนแล้วตัดไป จีมินก็เด็กไป พี่แทยองก็ชอบยัยฮานึลแล้วเหลือพี่เทียร์สเนี่ยแหละ เค้าต้องมีหวั่นไหวเวลาอยู่ไกล้ๆฮานึลบ้างแหละ!!" พี่ซูอาพูดอย่างมั่นใจนักหนา อยากจะเถียงกลับไปว่า 'พี่เทียร์สเค้าเลิกมองผู้หญิงแล้วโว้ยย พี่เค้าชอบพี่ปาร์คจินต่างหากก' ผมได้แต่คิดเก็บเอาไว้ผมไม่ทำร้ายรุ่นพี่ที่ผมเคารพหรอก-..-

 

“พี่คะ คือพนักงานที่ชื่อฮานึลไม่ได้ทำงานที่นี่แล้วหรอคะ?" เด็กสาวมอปลายคนหนึ่งเดินมาถามผมที่หน้าเคาเตอร์โดยมีเพื่อนของหล่อนอีกหลายคนยืนอยู่หน้าร้าน

 

“เอ่อ ครับ น้องมีธุระกับเธอหรือป่าวครับ?"

 

“อ๋อไม่มีอะไรหรอกคะ^^" เด็กสาวในคราบชุดนักเรียนยื่นหน้าเข้ามาใกล้ผมทำตาวิ้งวับ

 

“ว่าแต่เย็นนี้พี่เลิกงานกี่โมงหรอคะ?“ ขณะที่ผมกำลังยืนอึ้งอยู่นั้นก็ถูกใครสักคนคว้าคอผมให้ออกห่างจากเด็กคนนั้นแล้วเอามือมาพาดที่คอผมแทน

 

“พี่เค้าไม่ว่างหรอกจ้ะ พี่เค้าต้องไปส่งพี่ที่บ้านนทุกวันน" พี่ซูอาพูดเย้ยๆเด็กสาวคนนั้นก่อนที่เธอจะฟึดฟัดเดินออกจากร้านไป

 

“เด็กสมัยนี้นี่จะแรงไปไหนนะ นายก็ยืนบื้ออยู่ได้นะ!!" พี่ซูอาแว้ดใส่ผมยกใหญ่นี่พี่เขาหวงก้างหรอ? จังหวะที่มัวแต่ยืนฟังพี่ซูอาบ่นๆผมก็ไปได้ยินเสียงจากนอกร้านที่ดังเข้ามาเพราะประตูเปิดทิ้งไว้.. /หมับ ผมเอามือปิดปากที่บ่นๆของพี่ซูอา

 

“พี่เงียบแปป" พี่เขาก็ยอมเงียบและก็ได้ยินเหมือนผม เราสองคนมองหน้ากันอย่างตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน...

 

 

 

“ฮ่าฮ่าๆๆๆๆๆ บอกแล้วว่าพี่พนักงานสุดหล่อคนนั้นคงมีแฟนแล้วอยู่แล้วล่ะ! ว่าแต่ยัยพนักงานคนนั้นออกไปแล้วหรือยัง?”

 

“ออกไปแล้ว คงโดนไล่ออกที่สร้างเรื่องหรือไม่ก็ลาออกหนีเรื่องที่ก่อไว้มั้งฮ่าๆ"

 

“นี่ๆ ยัยนั่นต้องเป็นพวกโรคจิตแน่ๆหล่อนต้องไปทำอะไรให้พวกพี่ๆTJ sole ของเราแน่ๆพี่แทยองเลยพูดว่าชอบหล่อนเพื่อที่จะได้หนีออกจากร้านในวันนั้นได้"

 

“หรือว่ายัยนั่นขู่พี่แทยองนะ!! ยัยนั่นคงอยากดังหรือป่าว"

 

“ย๊าๆเธอไปสืบประวัติยัยนั่นมานะ! พวกชั้นจะไปโพสในกลุ่มเจสเตอร์ว่ายัยนั้นต้องไปขู่อะไรแน่ๆ!"

 

“นี่ๆในเพจเจสเตอร์เค้าบอกกันว่าเคยเห็นยัยนั่นบ่อยๆที่คอนเสริต..ดูสิๆมีคนมาเม้นว่าเคยเห็นยัยนี่ิที่งานแฟนมีตติ้งแทบทุกครั่งเลย! ได้บัตรลักกี้แฟนด้วยแกรๆ!!"

 

“ยัยนี่้เป็นสตอร์คเกอร์แน่ๆเลยอ่ะแกรร! ตอนนี้ยัยนั่นอาจกำลังแอบตามพวกพี่ๆอยู่ก็ได้นะกรี้ดด!!!"

 

“ย๊าๆ รีบไปหาตัวยัยนั่นกัน"

 

...................................................................................

 

“ฮัลโหล มีเรื่องอะไรหรือป่าวครับแม่"

 

“ฮานึลอยู่ที่คอนโดใกล้ๆกับห้องของซึงฮยอน(ชื่อจริงของเทียร์ส)ใช่ไหมลูก แม่กับคุณฮยอนจุงคุณพ่อของฮานึลเห็นข่าวที่ร้านคอฟฟี่แล้วนะ พักนี้บรรดาแฟนคลับของลูกน่ะโมโหกันมากเลยนะ แล้วก็ไปบอกเจ้าแทยองด้วยล่ะว่าที่พูดในคลิบพวกนั้นน่ะพูดจริงหรือป่าว พ่อฮานึลเขาหวงลูกสาวจะตายไปฝากลูกดูแลฮานึลด้วยนะซึงฮยอน...เอ่อ แม่วางก่อนนะซีรีย์จะมาแล้ว รักนะลูก/ ตื้ดด"

 

“อะไรของแม่เนี่ย โทรมาก็พูดแต่เรื่องของฮานึลอยู่นั่นแหละ.."

 

“มึงพูดถึงแฟนกุอยู่หราาเทียร์สส" เสียงทุ้มๆห้าวๆดังมาจากข้างหลังผม..ไอ้แทยอง

 

“เรียกกุว่าพี่นำหน้ามั่งก็ได้ แล้วแฟนมึงอะน้องกูวว" ผมผลักหัวมันเบาๆ

 

“นี่มึงยังไม่ได้เล่าเลยนะว่าตกลงมึงทำยังไงให้น้องกุตอบตกลงคบกะมึงเนี่ย?"

 

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ไม่ต้องรู้แหละดีแล้ว" แทยองหัวเราะแปลกๆแล้วเดินออกจากห้องซ้อมไป...

 

“ตกลงนี่ึคบกันแล้วหรอ ยัยนั่นมีอะไรให้พี่แทยองชอบกันนะ!" จีมินที่นั่งกินน้ำอยู่เงียบๆมานานก็พูดขึ้น เพราะช่วงนี้ไม่ค่อยมีบทเลย(ไรท์ขอโทดด)

 

“ย๊า อย่าเรียกฮานึลว่ายัยนั่นนะยังไงฮานึลก็แก่กว่านายหัดพูดจาให้ดีๆหน่อย"

 

“คร้าบบขอโทษคร้าบบ กลับบ้านกันพี่" จีมินว่าแล้วลุกขึ้นจูงมือผมไป

 

“อ้าว แล้วไอ้ปาร์ค..."

 

“พี่ปาร์คจินออกไปตอนที่พี่รับโทรศัพท์อ่ะ เค้าบอกว่าต้องไปแล้วเดี๋ยวไอรีนจะรอนาน” จีมินพูดเซ็งๆ

 

..ออกไปแล้วสินะ ไปดินเนอร์กับไอรีน จะกลับกี่โมงนะ คืนนี้จะกลับบ้านไหมนะ ทำซุปแก้แฮ็งค์เผื่อไว้ดีไหมนะ หรือเก็บข้าวเย็นไว้ดีเผื่อกลับมาแล้วจะหิวอีก ที่แน่ๆกลับไปต้องเก็บเสื้อผ้าจินไปซักได้แล้ว แล้วนี่เอาแจ็กเก็ตไปหรือป่าวนะ เค้าบอกว่าคืนนี้จะหนาวนะ.....ถ้าจะนอนค้างที่อื่นมันหนาวก็กลับมานอนกอดพี่ได้หรือป่าว..จิน

................................................

ฝากนิดนึงถึงผู้อ่านที่น่ารัก^3^

เนื่องจากตอนนี้รร.ของไรท์นั้นพึ่งเปิดเรียนซึ่งทำให้ต้องเลื่อนเวลาอัพเป็นประมาณตอนเย็นถึงทุ่มสองทุ่มแทน (ไรท์เรียนครึ่งวันเลิกเที่ยงซึ่งเวลาไทยคือตอนเย็น)