วุ่นรัก TJ sole

ผ่านทัวร์คอนเสริตที่ญี่ปุ่นมาเดือนกว่า ถ้านับรวมตั้งแต่ตอนที่เกิดเรื่องที่พี่แทยองป่วยด้วยนี่ก็ปาไป2เดือนได้แล้วที่ฉันไม่ได้ติดต่อหรือเจอพี่แทยองอีกเลย ไม่ใช่แค่พี่แทยองคนเดียวเมมเบอร์คนอื่นๆก็ไม่มาที่ร้านเลยด้วย ไม่สิเค้าจะมาที่ร้านบ่อยๆทำไมล่ะร้านหรูๆกว่านี้มีเยอะไป เฮ้ยยยย ฉันถอนหายใจนั่งดูหน้าแชทที่ขึ้นว่าอ่านแล้วแต่ไม่ได้ตอบมา ไม่สิเค้าจะนั่งสนใจข้อความจากแฟนคลับทุกคนได้ยังไงล่ะ เอ๊ะ! เดี๋ยวนะ! ในวงTJ soleปกติฉันชอบพี่เทียร์สคนเดียวหนิ นี่ชั้นกำลังนอกใจพี่เทียร์สหรอเนี่ยยย ไม่นะะะชั้นชอบพี่้เทียร์สคนเดียวววToT
“คิดอะไรอยู่ลูก?" พ่อถามขึ้นหลังเห็นฉันทำหน้าหลากหลายอารมย์
“เอ่ออ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ -v-"
“อ่อ อืมมเดี๋ยวนี้ไม่ค่อยขอออกไปดูคอนเสริตกับซูอาเลยนี่ เงินหมดหรอ?ฮ่าฮ่า"
“ยังมีอยู่คะ แต่แค่ไม่อยากไปเท่าไหร่" ฉันยิ้มแห้งๆ
“แปลกแฮะ ปกติเห็นบ้าลีดเดอร์วงนี้นี่ ไม่ชอบเค้าแล้วหรอ?" พ่อถามแทงใจดำ
“ชอบคะ!!! ชอบมากๆด้วย!" ฉันรีบสวนขึ้นทันที ชั้นมองแค่พี่เทียร์สคนเดียวมาตลอด พี่แทยองก็เป็นเหมือนแค่คนแปลกๆที่อยู่วงเดียวกับพี่เทียร์สเท่านั้นแหละ ฉันคิดเข้าข้างตัวเอง
“ฮ่าฮ่าฮ่าาถ้ายังชอบอยู่ก็ดีแล้ว...แต่อย่าเกินไปมากกว่าชอบล่ะ เข้าใจไม๊ฮานึล" พ่อพูดยิ้มๆอย่างหวังดี

คอนโด TJ sole
“พี่เทียร์ส พี่แทยองไปไหนอ่ะ? ไม่เห็นอยู่ห้องนั่งเล่น" จีมินในชุดนอนถือถ้วยโยเกริตย์ชะโงกหน้าเข้ามาถามเทียร์สที่อยู่ในห้องของเขากับปาร์คจิน
“ก็อยู่ห้องมันนั่นแหละ นั่งแต่งเพลง แกะท่าเต้นแม่งทั้งวันเหมือนอย่างทุกๆวัน"
“มันขยันกว่าหัวหน้าวงอีก ว่าไม๊?จีมิน" ปาร์คจินที่นั่งกดจอยเกมอยู่พูดแซะเทียร์ส
“ไอ้จิน!! มึงจะบอกว่ากูขี้เกียจแต่งเพลงหรอ มานี่เลยมึงง" เทียร์สทำท่าจะขว้างหมอนใส่คนตัวเล็กที่นั่งเล่นเกมอยู่ที่พื้นห้อง
“เอ่ออ ผมไปนอนก่อนนะ-..-" /แกร็ก(เสียงปิดประตู) จีมินเห็นท่าว่าจะเกิดสงครามขึ้นในไม่ช้านี้เขาจึงรีบชิ่งก่อน ระหว่างจะเดินไปที่ห้องนอนของเขาร่างเล็กก็เหลือบไปเห็นคนที่ถามถึงกำลังยืนก้มๆเงยๆหาอะไรสักอย่างในตู้เย็น..
“พี่แทยอง พี่เป็นอะไรหรือป่าว? ตั้งแต่ไปคอนเสริตที่ญี่ปุ่นกลับมาพี่ก็ดูแปลกๆนะ มีเรื่องอะไรหรือป่าว" จีมินน้องเล็กที่รักพี่ๆในวงเหนือสิ่งอื่นใดถามด้วยความเป็นห่วง
“พี่สบายดี" แทยองละจากตู้เย็นหันหน้ามาตอบน้องที่ดูเป็นห่วงเขา.... ..
“จีมิน... "  /หมับ แทยองยืดตัวเต็มความสูงแล้วจับไหล่น้องทั้งสองข้าง
“คะ ครับ? พะ พี่แทยองจะทำอะไร?" จีมินเริ่มสติแตกที่แทยองเริ่มยื่นหน้าใกล้เรื่อยๆจนรู้สึกได้ถึงลมหายใจอุ่นๆรดหน้า
“นายกินโยเกริตย์ของชั้นไปใช่ไหม?"

…23.45 pm in : ห้องของเทียร์สแอนด์ปาร์คจิน
“นายจะไปไหนปาร์คจิน?" ผมพูดพร้อมเปิดไฟในห้อง ทำไห้เห็นได้ชัดขึ้นว่าคนที่กำลังจะเปิดประตูห้องผงะอย่างตกใจที่ถูกจับได้
/แกร็ก ผมลุกจากเตียงแล้วเดินไปกดล็อคประตูแล้วหันมามองคนตรงหน้าเท้าจรดหัว
“แต่งตัวจัดเต็มขนาดนี้นายคงไม่ได้จะบอกว่าไปห้องน้ำหรอกใช่ไม๊?"
“แหมมมมพี่อ่ะะ ผมแค่จะออกไปเดินเล่นข้างนอกเองไม่มีใครจำได้หรอก"
จินพูดอ้อนๆ แต่มีหรอที่ผมจะยอมปล่อยไปง่ายๆ
“ชั้นไม่ให้ไป! วันก่อนๆแกก็แอบหนีไป พี่รู้แต่ก็ปล่อยไปแต่พักนี้แกออกไปแทบทุกคืนเลย! นี่ออกไปทำอะไรดึกๆทุกวันห้ะ!!" ผมเริ่มขึ้นเสียง
“มันก็เรื่องของผมป่ะพี่! ผมต้องบอกพี่ทุกเรื่องเลยรึไง?"
“ใช่!! พี่เป็นลีดเดอร์!พี่มีสิทที่จะถามคนในวงที่ชอบหนีไปดึกๆดื่นๆแบบนี้!!" ผมตวาดจนจินสะดุ้ง
'ปึกกกๆๆ' / “เห้ยยทะเลาะอะไรกัน!!" เสียงแทยองตะโกนเข้ามา
“พวกพี่ห้ามต่อยกันนะะ!!" จีมินตะโกนเข้ามาอีกคน
“หึ! ทีไอ้แทยองพี่ยังช่วยให้มันออกไปหายัยพนักงานนั่นเมื่อวันก่อนไปญี่ปุ่น คิดว่าผมไม่รู้หรอ? พี่แม่งโคตรลำเอียงเลยวะ!!" จินพูดกระแทกน้ำเสียงบ่งบอกว่าเค้ากำลังโกรธ
“มันไม่เหมือนกันปะวะ! วันนั้นพี่ก็ออกไปกะมันแต่จินหนีไปคนเดียวโดยไม่บอกใคร”
“ถึงผมบอก พี่ก็ไม่ให้ไปปะวะ?! เอะอะอะไรก็ช่วยไอ้แทยองตลอดอะ! นี่พี่ยังเห็นผมเป็นน้องอยู่ปะวะ!!?"  'เออ! กูไม่ได้มองมึงเป็นน้องกูชอบมึง" ผมทำได้แต่คิดแต่ไม่พูดออกไป..
“ทำไมจินคิดอย่างงั้นวะ? พี่แค่ช่วยให้ไอ้แทยองได้เจอคนที่มันชอบก็เท่านั้น"
“ถ้าพี่คิดจะช่วยผมเหมือนไอ้แทยอง ก็ให้ผมออกไป"
“นี่พูดไม่รู้เรื่ิิองเลยหรอไงวะ!!!" จินไม่ตอบแต่เดินไปที่ประตูแทน ผมจึงเข้าไปขวางประตูไว้
“พี่ ไม่ ให้ จินออกไปไหนทั้งนั้นถ้าไม่มีเหตุผลที่ดี!!"
“ผมบอกก็ได้..ผมก็จะออกไปหาผู้หญิงเหมือนไอ้แทยองนั่นแหละ หลบไป" จินกระซิบที่ข้างหูแล้วเหยียดยิ้มมุมปากเหยียดๆ มันทำไห้ผมเลือดขึ้นหน้าทันที
/หมับบบ "อื้อออ" ผมคว้าคนตรงหน้ามาจูบอย่างรวดเร็ว ร่างเล็กพยายามแกะมือผมที่จับกดต้นคอของเขาไว้ ยิ่งผมพยายามจะเปิดปากเขาเท่าไหร่ร่างเล็กยิ่งพยายามขัดขืนมากเท่านั้น
/พลักกกกก มือเล็กเลิกแกะมือที่ต้นคอและสวนด้วยกำปั้นแทน ผมที่ไม่ได้ตั้งตัวผละออกจากตัวเขาทันที
/ปึกๆๆๆ "เห้ยไอ้จินเปิดประตู"
/พลักกกก หมัดเล็กแต่หนักปะทะที่มุมปากอย่างแรงอีกครั้งจนได้กลิ่นคาวเลือดฟุ้งอยู่ในปาก ผมล้มลงไปนั่งกับพื้นทันที......
“พี่ทำบ้าอะไรวะ!!!! แม่งเอ้ยย" จินสบทอย่างหัวเสียแล้วเปิดประตูออกไปอย่างแรง
“เห้ย!!! พี่เทียร์ส!!!" จีมินรีบพุ่งตัวเข้าไปหาเทียร์สที่นั่งอยู่กับพื้นห้อง
หมับ / “เห้ย! มึงจะไปไหน" แทยองรั้งแขนปาร์คจินที่เดินสวนออกมาจากห้อง
“ปล่อยมันไปแทยอง" เทียร์สพูดตัดหน้าปาร์คจินโดยที่ยังนั่งก้มหน้ามองพื้นห้องที่มีรอยหยดเลือดของเขาหยดลงพื้น... .. .
“ห้ะ?!! นี่จะให้มันไป...."
“มันอยากไปนักก็ให้มันไป!! ไม่ต้องไปห้ามมันไม่ต้องกลับมาด้วยก็ดี!!" เทียร์สตวาดดังลั่นพร้อมๆกับหยดน้ำใสจากดวงตาที่เศร้าหมองร่วงหล่นหยดไปบนพื้นห้อง