วุ่นรัก TJ sole

 " สวัสดี ค่ะ น้าแชริน" ฉันกล่าวสวัสดีน้าแชรินหรือ ปาร์ค แชริน ดีไซนเนอร์ชื่อดังอันดันต้นๆของเกาหลีใต้ ผ่านการแต่งงานมาแล้วครั้งนึงแล้วมีลูกชายหนึ่งคน ไม่มีใครรู้จักลูกของหล่อนจนมาถึงทุกวันนี้ ว่ากันว่าลูกของเธอประสบอุบัตติเหตุเสียชีวิตตั้งแต่เด็กพร้อมพ่อของเขา บ้างก็ว่าลูกของเธอใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศ......

"น่า รักจริงเด็กคนนี้! ทำงานไปเรียนไปทั้งๆที่เงินก็มีเหลือใช้แต่ก็ยังขยัน" น้าแชรินพูดชมฉันแทบทุกสิบห้านาทีเพราะพ่อชั้นเอาแต่เม้าท์มอยอวดลูกสาวยก ใหญ่'หึๆใครจะรู้ล่ะว่าที่ชั้นหางานทำคือเพื่อเก็บตังไปคอนเสริตและซื้อของ ที่เกี่ยวกับTJ soleแทบทุกอย่าง' พวกเราสามคนนั่งทานมื้อเย็นร่วมกัน และยังคงพูดคุยไม่พ้นเรื่องฉัน-.-

"แล้วเมื่อไหร่พวกเราจะได้เจอพร้อมหน้ากันสักทีล่ะคุณ" น้าแชรินถามขึ้น

"ผมยังไม่ได้บอกเรื่องนั้นกับฮานึลเลยครับคุณ"

"เรื่องอะไรคะพ่อ!?"

"คือ...พ่อของฮานึลน่ะ..เค้ากลัวว่าหนูจะรับไม่ได้เพราะปกติหนูเป็นลูกคนเดียว.."

" น้าแชรินท้องหรอคะะ0.0!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! "

"ฮ่าๆๆๆๆ ไม่ได้จะหมายความอย่างงั้นจ้ะ^^"

"อ่าว แล้วมันเกี่ยวอะไรกะที่หนูเป็นลูกคนเดียวคะ?"

"อ่าา...มันก็พูดยากนะ คือ หนูก็รู้ใช่ไหมว่าน้าเคยแต่งงานมาแล้ว แล้วที่เกิดอุบัตติเหตุทางทางรถยนต์นั่น..."

"อ่อ ค่ะหนูรู้มันเคยถูกเขียนเป็นข่าวอยู่ เสียใจด้วยนะคะ"

"จ้ะ ที่น้าจะบอกคือ เด็กคนนั้นยังอยู่จ้ะ "

"คะ???!!!!!"

"น้า กับญาติๆเป็นคนปิดข่าวทั้งหมดเพื่อปกป้องเด็กคนนั้น อันที่จริง..การตายนั้นมันไม่ใช่อุบัตติเหตุหรอก หนูก็รู้พ่อเด็กคนนั้นเป็นตำรวจช่วงนั้นบ้านเมืองเรากำลังสั่นครอนมากทางการ เมือง เขาได้รับภารกิจสำคัญแล้วไปสาวเจอตัวการสำคัญได้..จ้ะ เขาทำภารกิจสำเร็จแต่เขาก็คงพลาดเรื่องบางเรื่องไป...มีคนมาเก็บเขาขณะที่ กำลัง..พาลูกของน้าไปโรงเรียนวันแรก" น้าแชริมเล่าไปพลางยิ้มบางๆคิดถึงคนที่จากไป

"เรื่องทั้งหมดเป็นเรื่องที่ตำรวจแต่งข่าวขึ้นมาเองทั้งนั้นสินะ... แล้วเด็กคนนั้นตอนนี้อยู่ไหนหรอคะ?"

"เขา ยังอยู่ที่เกาหลีที่นี่แหละจ้ะ โตเป็นหนุ่มแล้วล่ะแต่วันนี้มาไม่ได้เพราะติดงานน่ะ เอ...จากที่น้าได้ฟังเรื่องของหนูจากพ่อ น้าว่าหนูเคยเจอเค้าแล้วล่ะ"

"ห้ะะ !!ใครหรอคะ????"

"น้า บอกเราไม่ได้หรอกจ้ะ ตานั่นเค้าสั่งไว้! เค้าบอกว่าอยากรู้จักหนูโดยที่หนูยังไม่รู้ตัวว่ากำลังจะได้เป็นพี่น้องกัน น่ะ ไม่รู้คิดอะไรของตานั่นเล่นเป็นเด็กๆ..ว่าแต่หนูจะรับได้ไหมถ้ากำลังจะมีพี่ ชาย"

"ฮ่าฮ่า ต้องขอคิดดูก่อนคะว่าพี่เขาเป็นคนยังไง ถ้าหล่อก็ให้ผ่านเลยย!" ฉันพูดหยอก

"สงสัยคงผ่านละจ้ะ บอกได้เลยว่าหล่อมาก ฮ่าฮ่าาฮ่าาา" น้าแชรินพูดพร้อมกับหัวเราะพร้อมๆกับพ่อของฉัน นี่เขาคงหล่อจริงๆสินะ

ณ คอนโด TJ sole

"งั้นแสดงว่าหลังจากแม่ของนายแต่งงานรอบสองกับพ่อของฮานึล ฮานึลกำลังจะเป็นน้องสาวนายใช่ไหม?"

"ใช่ แล้วล่ะ" เทียร์สตอบแทยอง แทยองเป็นทั้งน้องและเพื่อนที่สนิทที่สุดของเขา เขารู้ความลับของผมแทบทุกอย่างเรื่องแม่แท้ๆของผมมันก็รู้ เรื่องเดียวที่มันยังไม่รู้คือเรื่ิองที่ผมหันมวชอบผู้ชายด้วยกันนี่แหละ ถถถ

"งั้นที่ชั้นเห็นนายมองยัยนั่นแปลกๆเวลาเจอกัน..คือสรุปนายไม่ได้ชอบเธอ?"

"ก็ชอบ! แต่ไม่ได้แบบแฟนดูอึนๆดี น่าแกล้งฮ่าฮ่า"

"ห้ะะ อ้าววไอเราก็นึกว่าชอบกันอุส่าห์ลงทุนไปตีสนิท-.,-"

"แก คิดจะทำอะไรแทยอง! ยัยนั้นชอบชั้นนายก็รู้ถ้านายยังทำอย่างนี้ต่อไปหล่อนจะรู้สึกยังไงเมื่อ ชั้นกลายเป็นพี่ชาย อย่าเอาความรู้สึกคนอื่นเป็นของเล่น!!!"

"คร้บบบบบๆๆ เดี๋ยวผมก็จะเลิกติดต่อกะยัยนั่นล่ะ"

"ห้ะะ นี่นายมีเบอร์หล่อนได้ไง ลบเดี๋ยวนี้เลย! ชั้นขอสั่งในฐานะพี่ชายในอนาคต"

"แหมมม พอจะได้มีน้องก็หวงน้องสาวเลยยยน้าา-o-"

"หะ! ห้ะะ ปะ ป่าวววนะเว้ยย มึงจะหนีไปไหนนน กูบอกให้ลบบบบ" เทียร์สวิ่งไล่จับแทยองที่ถือโทรศัพท์โบกไปมาไปทั่วห้องนั่งเล่น

"พวกพี่เล่นไรเนี่ยยย หยุดนะะะไม่เห็นรึไงว่าถูพื้นอยู่น่ะะ!!!!" จีมินตะโกนด่าโวยวายพี่ๆที่วิ่งไปเหยียบส่วนที่พึ่งถูไป

ปาร์คจินนั่งมองความวุ่นวายที่เกิดขึ้นในห้อง เขาหยิบกล้องตัวโพรารอยด์ข้างตัวขึ้นมาถ่ายบันทึกเหตการณ์นั้น /แช้ะ แช้ะ....