vampire love รักเธอนะแวมไพร์ที่รัก

8.7

เขียนโดย Rasberry

วันที่ 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 เวลา 23.20 น.

  2 ตอน
  0 วิจารณ์
  4,720 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 14.15 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) บทนำ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

‘แวมไพร์ เป็นผีชนิดหนึ่งตามความเชื่อของชาวยุโรป ในยุคกลาง เชื่อว่าเป็นผีดิบ ที่มีรูปร่างหน้าตาเหมือนมนุษย์ทั่วไป แต่มีฟันแหลมคม ดื่มเลือดของมนุษย์ด้วยกันเป็นอาหารเพื่อหล่อเลี้ยง โดยที่แวมไพร์จะมีชีวิตเป็นอมตะ ไม่มีวันตาย จะปรากฏตัวได้แต่เฉพาะเวลากลางคืน เพราะกลางวันแพ้แสงแดดแวมไพร์จะหลบซ่อนอยู่ในโลงของตนหรือในหลุมในเวลากลางวัน สามารถแปลงร่างได้หลายแบบ เช่น ค้างคาว, นกฮูก, หมาป่า, กบ, คางคก, แมลงเม่า, งูพิษ เป็นต้น สามารถกำบังกายหายตัวได้ ไม่มีเงาเมื่อกระทบกับแสงหรือสะท้อนในกระจก มีแรงมากเหมือนผู้ชาย 20 คน สิ่งที่จะกำราบแวมไพร์ได้คือ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทางศาสนา เช่น ไม้กางเขน, น้ำมนตร์ หรือแม้กระทั่งสมุนไพรกลิ่นแรงบางชนิด เช่น กระเทียม วิธีฆ่าแวมไพร์มีมากมาย เช่น ตอกลิ่มให้ทะลุหัวใจ เผา หรือ ตัดหัวด้วยจอบของสัปเหร่อ บุคคลที่ตกเป็นเหยื่อของมัน จะกลายเป็นแวมไพร์ไปด้วย และกลายเป็นสาวกของแวมไพร์ตนที่ดูดเลือดตัวเอง’ 

“หึหึ แวมไพร์จะเป็นอย่างนั้นจริงเหรอ แวมไพร์ถึงจะแพ้แสงแดดก็เถอะ แต่ตอนนี้มันออกมาดื่มเลือดมนุษย์ตอนกลางวันได้แล้วนิ แวมไพร์มันก็ต้องมีการเปลี่ยนแปลงกันบ้างสิ จะให้เป็นแบบเดิมไปตลอดได้ยังไงกันเล่า มันก็ต้องมีเปลี่ยนบ้างสิ แต่แวมไพร์จะไปมีหัวใจได้ไงล่ะ พวกเราไม่มีความคิดแบบมนุษย์หรอกนะ”

อ๊ะ ลืมแนะนำตัว ฉัน ไคริสากิ มิสุยะ อายุ 17 ปี ปัจจุบันเป็นนักเรียนชั้นปี 1 อยู่ที่ Musical Academy มันเป็นสถาบันที่สอนด้านการบันเทิง ชื่อมันก็ฟ้องอยู่แล้วล่ะนะ ที่นี่ก็มีแวมไพร์อยู่เยอะไม่ใช่น้อยเลยล่ะ แต่ก็มีมนุษย์เข้ามาเรียนด้วยเหมือนกันล่ะนะ แต่คนพวกนั้นไม่รู้หรอกว่าที่นี่มีแวมไพร์ ซึ่งพวกเราก็ไม่เผยตัวตนให้ใครรู้เช่นกัน ง่ายๆคือต่างคนต่างไม่รู้ แต่พวกเราไม่มีพิษภัยใดๆกับมนุษย์เลย แต่ก็มีกลุ่มคนจำพวกหนึ่งที่ต้องการดูดเลือดมนุษย์อยู่เหมือนกัน คนพวกนั้นเก่งกาจมากทีเดียว บนโลกใบนี้มีสิ่งที่มนุษย์เราไม่รู้อีกมากมาย เพราะมันไม่ได้มีแค่แวมไพร์หรอกนะ ยังมีสิ่งที่คาดไม่ถึงอีกเยอะ ซึ่งฉันก็ไม่รู้หรอกว่ามีอะไรบ้าง ช่างมันเถอะไม่ว่ามีอะไรเกิดขึ้นถ้าเราไม่เข้าไปยุ่งมัน เราก็จะไม่เดือดร้อน เรื่องในอนาคตไม่มีใครรับรู้หรอกว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง เรื่องอนาคตก็ปล่อยให้เป็นเรื่องของอนาคตไปสิ ไม่ใครกำหนดชะตาชีวิตให้เราได้หรอกและไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด นี่แหละชีวิตของทุกสรรพสิ่งบนโลกใบนี้

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา