เวลาแห่งรัก

วินและนิดพากันไปในโรงอาหาร
 
“มึงนั่งโรงนี่น้ะ”  วินพูดพรางชี้นิ้วไปที่เก้าอี้แห่งหนึ่ง
 
เวลาผ่านไปสักพักวินก็กลับมาพร้อมกับขนมสักสามอย่าง
 
“กินให้อร่อยนะถือว่าเป็นการเลี้ยงที่กลับมาล้ะกัน555” วินพูด
 
“ขอบคุณนะ”
 
กริ้ง เสียงออดดังขึ้นเมื่อดึงเวลาเข้าห้อง
 
     บรรยากาศในหลังตึงเครียดกว่าทุกวันเนื่องจากวีไม่คุยกับนิตเลย
ทำให้มุมนั้นอับเฉาไปชั่วขณะ
 
“อ้าวถึงเวลากินข้าวแล้ว” สุบอกเพื่อนๆในกลุ่มและเดินออกไปรอหน้าห้อง
 
“ไปกินข้าวกัน” วีพูดพร้อมทำท่าจะเดินลงข้างล่าง
 
“ไม่รอนิตหน่อยอ้อ” วิพูดพรางปลายตาไปที่นิตซึ้งนั่งซึมอยู่
 
“ไม่อะ ไม่จำเป็น” วีพูดและเดินลงไปโดยไม่สนใจอะไร
 
     เมื่อทุกคนในกลุ่มไรโนแก๊งออกไปหมดทุกคนก็ลงไปกินข้าวกันโดยทิ้งให้นิตอยู่คนเดียว
ท่ามกลางน้ำตาที่ไหลแอบแก้มโดยไม่รู้ตัว
 
“เห้ยนิตวันนี้กินข้าวกับพวกกูก็ได้พวกกูไม่ทำไรมึงหรอก” เสียงชายหนุ่มไรนามดึงขึ้น
 
และแล้วเสียงชายหนุ่มที่ดังขึ้นจะเป็นใครไปต่อตามตอนตอนไปเลยจ้า