เวลาแห่งรัก

วินและนิดพากันไปในโรงอาหาร

“มึงนั่งโรงนี่น้ะ”  วินพูดพรางชี้นิ้วไปที่เก้าอี้แห่งหนึ่ง

เวลาผ่านไปสักพักวินก็กลับมาพร้อมกับขนมสักสามอย่าง

“กินให้อร่อยนะถือว่าเป็นการเลี้ยงที่กลับมาล้ะกัน555” วินพูด

“ขอบคุณนะ”

กริ้ง เสียงออดดังขึ้นเมื่อดึงเวลาเข้าห้อง

     บรรยากาศในหลังตึงเครียดกว่าทุกวันเนื่องจากวีไม่คุยกับนิตเลย

ทำให้มุมนั้นอับเฉาไปชั่วขณะ

“อ้าวถึงเวลากินข้าวแล้ว” สุบอกเพื่อนๆในกลุ่มและเดินออกไปรอหน้าห้อง

“ไปกินข้าวกัน” วีพูดพร้อมทำท่าจะเดินลงข้างล่าง

“ไม่รอนิตหน่อยอ้อ” วิพูดพรางปลายตาไปที่นิตซึ้งนั่งซึมอยู่

“ไม่อะ ไม่จำเป็น” วีพูดและเดินลงไปโดยไม่สนใจอะไร

     เมื่อทุกคนในกลุ่มไรโนแก๊งออกไปหมดทุกคนก็ลงไปกินข้าวกันโดยทิ้งให้นิตอยู่คนเดียว

ท่ามกลางน้ำตาที่ไหลแอบแก้มโดยไม่รู้ตัว

“เห้ยนิตวันนี้กินข้าวกับพวกกูก็ได้พวกกูไม่ทำไรมึงหรอก” เสียงชายหนุ่มไรนามดึงขึ้น

และแล้วเสียงชายหนุ่มที่ดังขึ้นจะเป็นใครไปต่อตามตอนตอนไปเลยจ้า