[EXO]ยัยผู้จัดการวายร้ายกับนายแสบทั้ง12

                              [Chapter-5]

                                  เพื่อนเก่า

     "วันนี้เหนื่อยหน่อยนะคะ"ฉันพูดพร้อมเอากระดาษไปซับหน้าเหล่าฮยองที่มีเหงื่อกันเต็มวันนี้มีมนิคอนเสิร์ตอีกแล้วแต่เป็นในสตู จะว่าไปเหมืนหมาตกน้ำเลยอ่ะ

     "ถ้าเสร็จแล้วไปเลยนะคะเดี๋ยววงต่อไปจะมาใช้สตูต่อ อ่อ เมลบีเก็บของแล้วนะคะหยิบกระเป๋าตัวเองไปได้เลย"ฉันพูดแล้วเดินไป ให้พี่ฮยองเดินตามหลัง

     "อ้าว เมล.....เมลบี"ฉันชะงักขาทันทีเมื่อเจอเขาและเขาคงเห็นว่าฉันมองหน้าเลยเรียกชื่อเต็ม

     "สวัสดีสบายดีไหม....."เสียงเขาคนนั้นบอกฉันได้แต่ยืนนิ่ง แล้วมองหน้าเค้าคนที่ฉันเคย.....

     "อือ ก็สบายดีอ่ะ เตนล์ล่ะ สบายดีใช่ไหม"ฉันบอกเขาแล้วยิมให้ ทำให้เตนล์ยิ้มขึ้นมา

     "สบายดีไว้เจอกันไหมนะ"เตนล์พูดแล้วเดินไป ทำให้ฉันยืนนิ่ง ฮยองเห็นเลยจะพาฉันเดินแต่..

     "เมล...เราเลิกกับครีมแล้วนะถ้าเมลอยากติดต่อเราอ่ะเราใช้เบอร์เดิมนะ เรายังเรียนเมลบีว่าเมลทันไหม"เสียงดังขึ้นมาจากข้างหลังทำให้ฉันชะงักฮยองมาหน้ากัน....

     "ต้องการอะไร"ฉันหันไปดวงตาคู่สวยของฉันเริ่มมีน้ำมาล่อเบี้ยงมาก มากจนมันจะหยดลงมา

     "เราไม่ต้องการอะไรเราแค่อยากให้เมลรู้....แล้วเจอกันนะเมลบี"ครั้งนี้เตนล์พูดแล้วโบกมือไป ฉันก็ควรเดินไปเหมือนกันสินะ

     "เป็นอะไรไหม"พี่เซฮุนพูดแล้วเอามือมาจับไหล่ฉันขณะอยู่บนรถตู้

    "ไม่....ไม่เป็นไร"ฉันพูดแล้วยิ้มฝืนๆให้วันนี้คงมีอะไรดีๆบ้างนะ

     "อย่าฝืนเลยหน่า"พี่ชานยอลพูดด้วยฉันจึงได้แต่ส่ายหน้าไม่เป็นไรจริงๆ

     "เหนื่อยยยยยยย"พอมาถึงห้องพักพี่เฉินก็ตะโกนเสียงดังฉันจึงส่ายหน้าขำแล้วเดินไปเก็บของ

     "นี่เมลบีเชื่อใจพวกฮยองไหม"พี่แบคฮยอนถามฉัน ฉันจึงเดินมานั่งข้างๆพวกพี่ๆ

     "พวกเรารักเมลบีเหมือนออนนี่นะ"พี่ซูโฮพูดแล้วเอามือมาโยกหัวฉันเบาๆ

     "เฮ้ออออ....เรื่องมันนานแล้วค่ะ เมลบีเรียนโรงเรียนหญิงล้วนมาตั้งแต่เด็กๆจนม.4เมลบีเจอผู้ชายคนนึงที่เมลบีคิดว่าเป็นรักแรก...."ฉันพูดแล้วทำหน้าหงอยๆ

     "คนๆนั่นคือ เตนล์?"พี่ลู่หานถามฉันจึงพยักหน้าแล้วเล่าต่อ

     "ตอนนั้นเมลบีมีเพื่อนสนิทของคนค่ะคือครีมมี่กับมายเมย์.....เมลบีเคยบอกครีมมี่กับมายเมย์ว่าชอบเตนล์ทั้งสองคนก็พยายามช่วยจนเหมือนเตนล์จะชอบเมลบีแต่สุดท้ายรักแท้แพ้ใกล้ชิดที่ครีมมี่ไปล้อบ่อยๆจนเตนล์เลือกที่จะไปคบกับครีมมี่"ฉันพูดแล้วถอนหายใจยาวๆ

     "จริงๆฉันก็ไม่อยากโทษครีมมี่เพราะความรักมันเกิดได้ทุกที่ทุกเวลาไม่ว่าจะสถานะไหนก็ตาม"ฉันพูดจบแล้วเผลอไปสบตากับพี่ไคฉันจึงหันหลบ โอ้ยยย ทำไมใจเต้นเนี่ยยยนี่ดราม่าอยู่

     "อ่อ....แล้วอีกอย่างชื่อเมลนี่คือให้คนสนิทคนที่จะไม่คิดทิ้งเมลบีเรียกเท่านั้นแหละค่ะ ฉันกลัวถ้าทุกคนเรียกชื่อนี้แล้วจะหนีไปอีก...."ฉันพูดแล้วนึกถึงพี่ชายที่แสนดี....

     "หมายถึงเตนล์กับครีมมี่หรอ?"พี่ซิ่วหมินถาม

     "จริงๆแล้วเมลก็ยังมีอีกคนนะคะ เค้าเป็นพี่ชายที่แสนดี แต่เค้าย้ายบ้านออกไป...ไม่รู้ไปอยู่ที่ไหนเหลือแต่เพียงแค่ 'แล้วเราจะมาพบกันใหม่นะ....เมล'แค่นั้นละค่ะ"ฉันพูดแล้วยิ้มให้ทุกคน

     "งั้นพี่เรียกเมลบีว่าเมลได้ไหม"พี่ไคถาม

    "ได้สิ พี่ๆเป็นฮยองของพวกหนูนี่น่าาา"ฉันพูดแล้วกลับไปยิ้มสดใสให้พี่ๆทั้งหลาย

     "แล้วยังจะกลับไปไหมอ่ะ...กับเตนล์"พี่คยองซูถามฉันบ้าง

     "อนาคตหนูไม่รู้แต่ตอนนี้....หนูคงให้ได้แค่เพื่อนเก่า"ฉันพูดแล้วยิ้มมกว้างๆให้ทุกคน 

     "ยังดีนะเนี่ยที่มีฮยองงไม่มีนอนเศร้าตายแน่เลย"ฉันพูดทุกคนเลยเข้ามากอดฉัน มีพี่ชายก็ดีอย่างนี้สินะเนี่ยยยย

     ติ๊งต่อง ติ๊งต่อง

     "ไปให้หมดนี่ละ"พี่แบคฮยอนบอกแล้วพากันเดินไปที่ประตู

     "เมลลลลลลลลลล"เสียงใสๆของเด็กผู้หญิงคนนึงวิ่งมากอดฉันแทบจะล้ม....เดี๋ยวนะ

     "มายเมย์"ฉันขมวดคิ้วงงๆยัยนี้มาได้ไง

     "อ้าว...มีคนอยู่หรอขอโทษค่ะ"มายเมย์ไปก้มหัวให้ฮยองทำเอาฮยองที่มึนๆงงก้มหัวตามไปด้วย

    "เมล...บาสมีข่าวไปคบกับผู้หญิงคนอื่น"ห่ะ....ช็อค

---------------------------------------

ตัดให้ขาดเลยชับๆ