[EXO]ยัยผู้จัดการวายร้ายกับนายแสบทั้ง12

                           [Chapter-2]
                    ออนนี่(ตัวแสบ)ของเหล่าฮยอง
   
       "อื้มมมมมมมม"ฉันเอือมมือไปปิดนาฬิกาปลุกลายโตโตโร่แล้วลุกนั่งพร้อมตบแก้มตัวเองเาๆแล้วลุกไปเข้าล้างหน้าล้างตา
 
 
     "ฮยองตื่นยังนะ?"ฉันพูดแล้วหันไปมองนาฬิกาติดข้างๆตีห้าห้าสิบไปปลุกดีกว่า
 
 
     "ชานยอลฮยอง แบคฮยอนฮยองตื่นนนนนตื่นๆ"ฉันหันไปปลุกชานยอลทีนึงแบคฮยอนทีนึง ไม่มีใครตื่นแห๊ะ.....งั้นนนน
 
 
     "แบคฮยอนนนฮยองอย่ากอดเมลบีเส่~"ขวับตื่นแล้วหนึ่งรายเมื่อคืนฉันไปอ่านมาส่าชานยอลหวงแบคฮยอนซะอย่างอะไร
 
 
     "ตื่นแล้วหรอคะไปค่ะ เมลบีจะปลุกแบคฮยอนฮยองต่ออ"ฉันดันชานยอลให้ไปเข้าห้องน้ำแล้วไปปลุกแบคฮยอนต่อ
 
 
     "แบคฮยอนนชานยอลหนีไปหาสาวแล้วนะคะ"ฉันไปกระซิบแบคฮยอนทำให้แบคฮยอนลุกขึ้นมาทันที ฉันยิ้มแล้วดันแบคฮยอนให้ไปเจ้าห้องน้ำพร้อมชานยอลที่คาดว่าน่าจะสะลมสะลือแน่ๆ
 
 
     "ฮยองงงงฉันบีบยาสีฟันไว้ที่ห้องน้ำรวมนะฉันไปปลุกคนอื่นก่อนน้าาาา"ฉันพูดแล้วไปปลุกสมาชิกคนที่เหลือที่เริ่มตื่นพร้อมเข้าห้องน่ำรวมไปปรงฟัน ทำกับข้าวดีกว่ามีไรบ้างน้าาา เอ๋?ไข่ นม หมู มะเขือเทศ หอม ผักชี(?) ไข่ยัดไส้ดีกว่าา 
 
 
     "เสร็จแล้วค่าาาา"ฉันพูดพร้อมเอาไข่ยัดไส้สิบเอ็ดจานมาวางข้างหน้าคนที่ยังสะลึมสะลือพ้อมเทนมใส่แก้วให้
 
 
     "ทำไมออนนี่ไม่กินนม"พี่คยองซูถามฉันแต่เอ๊ะสรรพนามสงสัยฟังผิด
 
 
     "เห้~ เมลบีไม่ชอบกินนมอ่ะค่ะมันรสชาติแปลกๆ"ฉันพูดแล้วยิ้มแหย่ๆให้ทุกคนที่ตื่นกันแล้ว
 
 
     "นี่ไงถึงเตี้ยแบบนี้"เซฮุนพูดพร้อมมองหัวฉันจริงๆก็เตี้ยนะสูงแค่155เองอ่ะ แต่ใครชอบให้ล้อความสูงอ่ะ ฉันย่นจมูกให้เซฮุน
 
 
     "ใช่ๆเตี้ยจริงๆด้วย"ชานยอลพูดแล้วมองฉันเหมือนกัน
 
 
     "นี่ถึงฉันจะเตี้ยฉันก็ตบหัวฮยองถึงนะ"ฉันพูดแล้วลุกขึ้นพร้อมเอาส้อมจิ้มมะเขือเทศแล้วชี้หน้าทุกคน ทำให้ทุกคนขำกับอาการของฉัน
 
 
     "ว่าแต่ออนนี่ใส่ชุดนี้นอน"เลย์หันมาถามฉันแล้วมองหัวจรดเท้า ฉันผิดตรงไหนใส่เสื้อเชิ้ตกับกางเกงขาสั้นนอน
 
 
     "ใช่ค่ะ ใส่แบบนี้ฮยองมีอะไรหรือเปล่า ว่าแต่เรียกเมลบีว่าออนนี่?"ฉันหันไปถามทุกคน
 
 
     "ก็เห็นเธอเรียกพวกเราว่าฮยองแล้วนี่เราก็ต้องเรียกเธอว่าออนนี่ถูกไหม"ซูโฮพูด ฉันพยักหน้าตาม
 
 
     "เอาละอาหารอร่อยมากก วันนี้ฉันช่วยล้างจาน"ซิ่วหมินพูด ฉันจึงเดินไปช่วยซิ่วหมินล้างจานพอล้างจานเสร็จฉันจึงโดนต้อนไปดูหนัที่ห้องนั่งเล่นกะพวกฮยองอะไรเมื่อวานยังหยิ่งอยู่เลย
 
 
     "นี่ตารางงานพวกเราเอาไปทำความเข้าใจซะแล้วบอกเบอร์เธอมา"เฉินพูดฉันได้แต่พยักหน้าแล้วบอกเบอร์ทุกคนไป
 
 
     "วันนี้เราฟรีไทม์เราจะบอกเธอทีละคนว่าเราทำอะไรและเราเป็นยังไงกัน"หลังจากนั้นทุกคนก็พูดรัวๆจนฉันต้องไปเอาไดอารี่มาจดไว้อะไรจะเยอะกันขนาดนี้
 
 
     ติ๊งต่องง
 
 
     "เดี๋ยวเมลบีไปดูให้ค่ะ"ขนาดที่ดีโอกำลังบรรยายตัวเองกลับมีคนมากดออดซะก่อนฉันลุกแล้วไปดูทีประตู เอ๋?ผู้หญิงหรอสวยด้วย
 
 
     "อันยอง"ฉันพูดแล้วยิ้มแต่ยังไม่ทันจะถามอะไรผู้หญิงคนนี้ก็มาตบฉันเฉยเลยอ่ะ
 
 
     เพล้ง นางตบฉันจนไปปัดแจกันตกข่าาาา อยากไฟว์ก็บอก
 
 
     "เมลบี"เสียงทั้ง10ดูตกใจแล้วหันไปมองผู้มาใหม่
 
 
     "เซฮุนไปกกอยู่กับแม่นี่ใช่ไหมคะ ตอบอานึลมาสิใช่ไหม"ยัยป้านั้นเดินไปทุบอกเซฮุนรัวๆมันอะไรกันทั้ง9ก็ดูเหมือนจะไม่อยากย่งเซฮุนก็น่าจะรำคาญแล้วฉันต้องทำไงละนี่
 
 
     "กรี๊ดดดดด เซฮุนตอบมาสิกรี๊ดดดดดด กรี๊ดดดดดดด"นอกจากทำร้ายไม่พอยังกร๊ดอีกหรอแสบหูชะมัดทนไม่ไหวแล้วนะฉันลุกขึ้นมแล้วมองด้วยตาแข็งๆทั้ง9น่าจะเห็นแหละว่าหน้าตาฉันเย็นยะเยือกเหมือนเมื่อวาน
 
 
     "กรี๊ดดดดด เซฮุนตอบมาสิกรี๊ดดดด/หุบปากเดี๋ยวนี้นะป้า"ฉันตะโกนดังกว่าเสียงกรี๊ดของป้านั่นทำให้ป้าหยุดชะงักทั้ง10คนหันมาองฉันส่วนยัยป้ามองหน้าไม่พอกวนตีนอีก จะเอาตีนไหมคะ=_=
 
 
     "ทำไม จะทำอะไรฉันยัยเด็กกระจอก"ยัยป้านั่นเดินมาแล้วจิ้มหัวฉันแล้วผลัก เอาไงดีน้าาแกล้งป้ายังไงดีน้าาาาา อ๋อออออ
 
 
     "กระจอกไม่กระจอกไม่รู้แต่ที่รู้ๆฮุนฮยองก็เป็นของหนูนะคะป้า ป้าแก่แล้วไม่สดไม่ใหม่แล้วไงใช่ไหมคะอปป้าาาา"ฉันยั่วยวนเซฮุนมาเต็มฉันแอบขยิบตาให้เซฮุนรู้แผนการ
 
 
     "ยัยชะนีเด็ก/ก็ดีกว่าของป้าป่ะคะทั้งเหี่ยว ทั้งหย่อน ทั้งยานนนนนน"ฉันมองหน้าป้าแล้วทองลงไปยันเท้าทำเอาหนุ่มๆทั้ง9แอบขำแต่เก็บอาการไว้ได้
 
 
     "ยัยเด็กบ้าาาา เพี๊ยะ เพี๊ยะ เพี๊ยะ/พอได้แล้วอานึล"ยัยป้านั่นมาจบฉันสีรอบมือเบาชะมัดแต่เลือดก็กลบปากเหมือนกันนะเนี่ย จนเซฮุนต้องจับยายนั่นแล้วล็อคไว้ก็ดี๊
 
 
     "ตบฉันพอใจยังป้า"ฉันเปลี่ยนจากเสียงยียวนมาเป็นเสียงเย็นชาแล้วมองนิ่งๆทกให้ไปกลืนน้ลายเหมือนกันนะเนี่ยยย
 
 
     "โอ๊ะโอ่ เบ้บี้ล็อคไว้ให้ด้วยขอบคุณนะคะ เพี๊ยะ"ฉันตบยัยป้านั้นที่เดียวจนเลือดกลบปากแล้วสลบไปเลย
 
 
     "อุ๊ปปป ซอรี่ค่ะป้ามือหนักไปนิดด ว่าแต่ยังไม่ได้ใช้ท่าไม้ตายเลยนะ"ฉันพูดพร้อมปัดมือเบาๆ ทั้ง10เหมือนพึ่งได้สติเลยมารุมฉัน
 
 
     "เห้เธอตบครั้งเดียวสลบเลยหรอ">>>>ดีโอ
 
 
     "รุนแรงชะมัดออนนี่">>>>ซูโฮ
 
 
     "อย่าเข้าใกล้ฉันนะ">>>>>จงอิน แล้วก็อีกหลายๆคำถาม
 
 
     "พอค่าาาฮยองไปดูป้านั้นเถอะแค่นี้ฉันสบายมาก10รุม1ก็เคยมาแล้วนี่ไม่ะคายเคืองใบหน้าอันสวยๆของเมลบีหรอกค่ะ เมลบีไปอาบน้ำแล้วน้าาาา"ฉันพูดพร้อมให้เหล่าฮยองเก็บยัยนั่นไปทิ้งเอง
 
 
     "จะว่าไปเจ็บนิดๆแห๊ะ"ฉันพูดขนาดนั่งระเบียงในเวลาเย็นลมพัดดีอ่ะเหล่าฮยองขอทำกับข้าวเองวันนี้เพราะตั้งใจทำให้ฉันหลังจากยอมรับเป็นออนนี่สุดหวงของทั้ง10
 
 
     "เจ็บมากไหมเนี่ย"เสียงของพี่จงอินเองงงฉันส่ายหน้าเป็นคำตอบ
 
 
     "งั้นมาให้พี่ทายาดีกว่า"พี่จงอินเขยิบเก้าอี้มาแล้วประคองหน้าฉัน ฉันมองหน้าพี่จงอินด้วย
 
 
     "เห้พี่ทำเป็นหรอ"ฉันมองเอาตาลงไปข้างล่างเพราะหน้าฉันโดนพี่จงอินล็อคไว้
 
 
     "ทำได้หน่าา เมลบีอยู่นิ่งๆละกัน"พี่จงอินทำแผลให้ฉันทำให้ฉันมองหน้าพี่จงอินนานไปหน่อยไม่รู้ว่าพี่เค้าจ้องกลับมานานแล้ว
 
 
     "จ้องอะไรห่ะ"พี่จงอินถามแล้วเอายาแดงมาทา
 
 
     "โอ้ยยยยยเจ็บบบบ ฉันแค่มองไปเรื่อยๆเองพี่มั่วชะมัด"ฉันย่นจมูกทันทีที่พี่เค้าเอายาแดงป้าย
 
 
     "เสร็จละวันหลังอย่าไปตบใครอีกละ"พี่จงอินพูดพร้อมโยกหัวฉันไปมา ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก เย้ยยยใจเต้นทำไม เรามีบาสแล้ว มีบาสแล้วว
 
 
     "โห้กับข้าวน่ากินจังงง"ฉันเข้ามาในบ้านแล้วมองอาหารที่พี่ๆช่วยกันทำ
 
 
     "งั้นกินเลยนะตัวแสบพรุ่งนี้เรามีงานกัน"พี่ซิ่วหมินหันมายิ้มให้ฉันฉันจึงพยักหน้าแล้วรีบกินอาหารของพวกพี่เขาแล้วไปล้างจาน
 
 
     "เฮ้ออออออ"ฉันเผลอนึกถึงหน้าพี่จงอินแล้วยิ้มแต่กลับมีภาพบาสมาตีทำให้ฉันได้สติแล้วรีบนอนทันที ไม่ได้หวั่นไหวกับพี่จงอินไม่ได้
 
 
-------------------------------------------
รู้แล้วเนอะะะใครพระเอกกก ไม่มีคนอ่านเราก็อัพ โรคติตไหมแก ไม่รู้อ่ะะะ อยากอัพ5555ยังไงก็เม้นหน่อยน้าาาา เม้นอัพก็ได้ขอแค่เม้นจะได้รู้ว่ามีคนอ่านหรือไม่อ่านอ่ะ ,_,