[EXO]ยัยผู้จัดการวายร้ายกับนายแสบทั้ง12

                          [Chapter-1]
                    การพบเจอกันที่โครตดี๊ดี   
 
 
     มีคนเคยบอกว่าเกลียดสิ่งไหนจะได้สิ่งนั้น.....วันนี้ฉันได้ค้นพบมันเเล้ว
 
 
     "ขอโทษนะคะ ขอโทษค่ะ"ฉันแวกผ่านผู้คนด้วยภาษาเกาหลีที่ฝึกเองตั้งแต่อยู่ม.ต้น ปิ๊งป่องงงง ฉันมาเกาหลีแล้วจ้าาาToTมาแบบงงๆเจ๊นู๊ปทำเรื่องที่โรงเรียนให้แล้ว นี่ฉันต้องไปที่ไหนนะ ถามคนแถวนี้ดีกว่า
 
 
     "ขอโทษนะคะที่อยู่นี่ตรงไหนหรอคะ"ฉันหันไปถามอาจุมม่าคนนึงเธอมองฉันสลับกับตึกข้างหน้าที่ดูหรูหราเกิไปแล้วชี้ไปที่ตึกที่ฉันบอกหรูหราอ่ะแหละ
 
 
     "ตึกนี้หรอ โห่รู้หราเว่อร์วัง"ฉันพูดถาษาไทยแล้วเดินเข้าตึกไปแต่มียามมาขวางกว่าฉันจะอธิบายให้แกเข้าใจำด้ต้องโทรหาเจ๊สนู๊ปแล้วให้แกเล่า เห้ออยุ่งอยากชะมัดหวังว่าคงไม่ต้องมีอะไรแย่ไปกว่านี้นะ
 
 
     "ห้องอะไรน้าาา 2504นี่ไงง"ฉันเดินมาเจอห้องพักของฉันแล้วจึงเข้าไปนั่งรู้สึกเหมือนห้องนี้จะมีแค่ห้องเดียวทั้งชั้นนะ...เดินสำรวจดีกว่า
 
 
     ห้องนี้มีห้องนอน6ห้องแบ่งออกเป็นสองเตียงห้องน้ำในห้องแล้วก็มีห้องน้ำข้างนอกอีกสอง ห้องนั่งเล่นอีก1ห้อง ห้องครัวอีก1ห้องแล้วก็มีระเบียง.....ถ้าห้องจะเยอะขนาดนี้นะว่าแต่ฉันนอนห้องไหนละ...คนเดียวอยู่หมดนี่ก็ไม่ไหวนะ
 
 
     แกร๊กๆ แกร๊กๆ
 
 
     เสียงอะไรอ่ะ นี่ไม่ใช่เรียลลิตี้เว่อร์ชั่นห้าแพร่งนะT^T
 
 
     "นี่เธอ"อยู่ดีๆก็มีมือขาวๆมาจับไหล่ฉันไม่จริงน่าาาาไม่ใช่หรอกฉันหันไปมองตมมือเจอผู้ชายตัวขาวอยู่ในชุดที่มีแค่ผ้าขนหนูพันท่อนล่าง
 
 
     "กรี๊ดดดดดดดดดดด สัตว์ทั้งหลายที่เพื่อนทุกข์เกิดแก่เจ็บตายด้วยกัน อ่อกกกก"ฉันได้แต่ท่องบทแผ่เมตตาแล้วอยู่ดีๆมันก็วูบไปเฉยๆเลยแหะ
 
 
     ฉันว่าฉันควรตื่นนะ
 
          (×.0) (=_=) ทำไมฉันเห็นผู้ชาย10คนมองหน้าฉันแบบนี้นะ ลองลืมอีกสักข้างดีกว่า
 
          (0.0) (=_=) เค้ามองฉันแบบเดิมอ่ะ
 
 
     "พวกนายเป็นใครอ่ะ"ฉันตัดสินใจถามออกไปไม่งั้นพวกนี้ได้แต่จ้องหน้าฉันแน่ๆ
 
 
     "ฉันสิต้องถามเธอ เธอเป็นใครมาทำไรที่ห้องพวกฉัน หลังจากนั่นก็มีหนุ่มที่ตัวเตี้ยๆถามฉันทำไมคุ้นหน้าพวกเค้าจังอ่ะ...
 
 
     "ฉันหรอ....เจ๊ให้ฉันมาเป็นผู้จัดการวงเอ็กอีเอ็กเอกอะไรซักอย่างอ่ะ"ฉันพูดแล้วยิ้มให้ทุกคนได้แต่มองกว่าเดิม
 
 
     "เจ๊ที่เธอว่าเจ๊อะไร"ชายเสียงสูงหันมาถามฉัน
 
 
     "เจ๊สนู๊ป"ฉันบอกแล้วมองงงๆ
 
 
     "จริงหรอ"ฉันได้แต่พยักหน้า('_') (._.) ('_')
 
 
     "งั้นเธอชื่ออะไร"หนุ่มตัวคล้ำที่สุดถามฉัน
 
 
     "เมล.....เมลบี"ฉันบอกชื่อเมลไปแต่นึกได้ว่าคนสนิทจะให้เรียกแค่เมลบีเท่านั้นไม่ให้รียกเมลฉันมีอดีตฝังใจอ่ะ ช่วยไม่ได้...
 
 
     "งั้นเธอคงรู้จักพวกเราแล้วสิ"หนุ่มคนที่พันพาขนหนูถาม ฉันส่ายหน้า
 
 
     "โว้ะะ ยัยบ้ามาเป็นผู้จัดการศิลปินแต่ไม่รู้จักตัวศิลปินบ้าเปล่าเนี่ย"คนตัวสูงๆเสียงทุ้มๆว่าฉันแต่กลับมีคนตัวเล็กกว่าบอกให้ใจเย็น
 
 
     "งั้นพวกนายคือวงเอ็กอีเอ้กเอกอ่ะดิ"ฉันถามพลางมองหน้าพวกนั้น
 
 
     "เอ็กโซเว้ยยย"ทัเงหมดพูดะร้อมกันฉันได้แต่ยิ้มเจื่อนๆให้
 
 
     "เอาเถอะฉันซูโฮ"นายผ้าขนหนูบอก
 
 
     "ฉันจงแดหรือเฉิน"คนเสียงสูงพูด
 
 
     "ฉันจงอินหรือไค''คนคล้ำสุดบอก
 
     
     "ฉันชานยอล ฉันแบคฮยอน ฉันเซฮุน ฉันลู่หาน ฉันเลย์ ฉันซิ่วหมิน"ทุกคนบอกชื่อฉันจำที่ละคนๆ
 
 
     "ฉันเมลบี"ฉันพูดแล้วยิ้มให้ทุกคน แต่ทุกคนกลับส่ายหน้าแล้วเดินไปที่อื่นเหลือแต่เฉิน
 
 
     "เอ่อ...เฉินฮยองห้องเมลบีอยู่ไหนหรอคะ"ฉันถามเฉินที่มองฉันอยู่
 
 
     "พวกเรายกห้องของคริสกะเทาให้เธอละกันไปเก็บของซะ พรุ่งนี้พวกเราต้องตื่น6โมงกินข้าว7โมงเธอต้องทำให้เราไปนะ"เฉินเดินไปเหลือแต่ฉันแสดงว่าฉันต้องตื่นตั้งแต่ตี5เลยอ่ะดิเอาวะไหนๆมาแล้วเดินไปเข้าห้องดีกว่า
 
 
     "เอ่ออออ ทุกคนกินข้าวเย็นไหมคะเมลบีจะทำให้"ฉันถามทุกคนที่อยู่ห้องนั่งเล่น
 
 
     "กิน"ฉันจึงไปทำกับข้าวแล้วเอามาเสิร์ฟ
 
 
    "เสร็จแล้วค่ะ"ฉันวางกับข้าวทุกคนนั่งกินกัน
 
 
    "เธออายุท่าไหร่ มายู่นานเท่าไหร่"เซฮุนฮยองถามฉัน
 
 
    "อายุ18ค่ะ มาอยู่แค่3เดือนเพราะเจ๊สนู๊ปไปพักร้อนค่ะ"ทั้งหมดพยักหน้า
 
 
     "เอ่ออ.....จะว่าอะไรไหมคะถ้าเมลบีจะเรียกทุกคนด้วยชืาอแล้วตามด้วยฮยอง?"ฉันถามทุกคนหน้านิ่งแล้วพยักหน้า
 
 
    "เอาละอิ่มแล้วเก็บด้วยละพวกฉันจะไปดูหนัง"ทั้งมหดไปที่ห้องนั่งเล่นทำให้ฉันต้องเก็บจานคนเดียว
 
 
      [EXO SIDE]
 
 
     "หน้าเด็กนั่นตลกเป็นบ้า5555"พอมาถึงชานยอลเปิดประเด็นคนแรกแล้วขำ
 
 
     "555555แกล้งนิดเดียวเองหน้าหดละ"ลู่ห่านเสริม
 
 
     "แบคว่าไม่เห็นต้องไปแกล้งเค้าเลย เค้าดูเด็กดีออก"แบคฮยอนบอก
 
 
     "ค่ะป๊ะป๋า ป๊ะป๋าวงงง อ่อนโยนตลอด"เสียงเลย์พูด
 
 
     "ดูหนังน่าสนุกจังเลยนะคะ"เสียงเย็นๆของหญิงสาวทำให้ทุกคนขนลุกเกรียวแล้วหันไปมองหน้าเมลบีช้าๆ
 
 
     "เอ่อ...มะเมลบีมาดูด้วยกันสิ"ซิ่วหมินบอกแล้วให้เมลบีนั่งด้วย
 
 
     "ไม่ละค่ะ พรุ่งนี้มีงานต้องทำแต่เช้า ฮยองก็รีบๆนอนนะคะ....อ่อ อย่ามัวแต่แกล้งคนอื่นจนเค้าได้ยินนะคะเพราะบางคนเค้าอาจจะแกล้งคืนได้ ไปนะคะ"เมลบีเดินออกไปทิ้งให้พวกเอ็กโซมองดูฤทธิ์เมลบีเด็กคนนี้ไม่ธรรมดาจรงๆถึงว่าผู้จัดการที่รักงานถึงส่งมาแทน ชักสนุกแล้วสิ...
 
-------------------------------------------
ไม่มีใครเม้นเบยยย เม้นโหน่ยยยยยยยยยยเด้ พิมในโทรศัพท์เนอะ