The Witches : Red Witch

( 2 เดือนต่อมา)
                ตอนนี้ฉันอาศัยอยู่ในกระท่อมเล็กๆหลังเดิมที่ฉันเคยอยู่มาแต่ตอนนี้ฉันขยายมันเพิ่มเพื่อเตรียมไว้สำหรับลูกของฉันที่จะคลอดในอีก 7 เดือนต่อจากนี้ซึ่งในช่วงนี้ฉันยอมรับว่าฉันแพ้ท้องบ่อยพอสมควรเลย มีคลื่นไส้บ้าง อาเจียนบ้างแต่ก็ไม่เป็นไรมากเพราะเฮดิสเองก็มาช่วยฉันเป็นบางครั้งบางคราวซึ่งมันช่วยฉันได้เยอะเลย และฉันได้ยินข่าวมาว่าอาเธอร์กลับไปคืนดีกับเจเนวีฟอีกครั้ง แต่ยังไม่มีที่ท่าว่าจะจัดงานแต่งงานขึ้นเลย เฮ้อ ถึงฉันจะลบความทรงจำไปยังไงเค้าก็ไม่มีวันที่ใจอ่อนให้เจเนวีฟง่ายๆเลยสินะ
“ไง ไปพักก่อนมั้ย” เฮดิสทักขึ้นหลังจากที่เห็นกำลังใช้ขวานเพื่อผ่าฟืน
“ไม่ละ ถ้าฉันไม่ทำแล้วใครจะทำ”
“เฮ้อ ดื้อด้าน...”
“ทำไม คุณเป็นพ่อเด็กรึไงไม่ต้องมาเป็นห่วงฉันหรอก”
“ตามใจ.....” เฮดิสทำสีหน้าเอืมระยาและหยิบอะไรบางอย่างมาให้ฉัน
“อะไร?”
“มิราน่าฝากมาให้นางบอกว่าถ้าเจ้าจะคลอดเด็กคนนี้เมื่อไหร่ให้เจ้าใช้สิ่งนี้ช่วย”
“ขอบคุณนะ แต่หลังจากนี้คุณไม่ต้องมาดูแลฉันหรอก ฉันอยากอยู่คนเดียวมากกว่าเพราะตัวฉันเองก็ยังคงเจ็บปวดกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นเพราะอย่างนั้นให้ฉันได้อยู่คนเดียวเถอะ”
“ตามใจละกัน ข้าหมดหน้าที่แล้วละ”
“อื้ม ขอบคุณที่เข้าใจฉัน”
“ไม่ ข้าแค่รู้สึกเอือมคนอย่างเจ้าเมลิซ่าความช่วยเหลือตั้งมากมายแต่เจ้ากลับปฎิเสธ”
“เพราะนี่เป็นนิสัยของฉันตั้งแต่แรกแล้วละ”
“งั้น ข้าลาละ....”
“บาย” ฉันโบกมือลาเฮดิสไปและหันหน้ากลับมาฝ่าฟืนต่อ มันเป็นเรื่องจริงที่ฉันยังรู้สึกเจ็บปวดอยู่กับการตัดสินใจในครั้งนี้แต่มันก็เป็นทางเลือกที่ดีที่สุดเพราะมีเพียงฉันที่เจ็บปวดอยู่เพียงคนเดียวโดยที่ไม่มีใครต้องมาเดือดร้อนเพราะฉันอีก ตลอดเวลาที่ฉันอยู่ที่นี่ฉันร้องไห้ทุกคืน ราวกับคนเสียสติถึงฉันจะพยายามเข้มแข็งยังไงก็ไม่ดีขึ้นเลย
 คงจะมีแต่วันเวลาเท่านั้นที่สามารถเยียวยาฉันได้ ไม่สิต้องบอกว่าเพราะฉันมีลูกนี่แหละ ทุกครั้งที่ฉันนึกถึงลูกที่อยู่ในท้องฉันก็รู้สึกมีกำลังใจขึ้นมา ถึงแม้ว่าฉันจะไม่มีอาเธอร์อยู่ข้างๆแต่อย่างน้อยฉันก็มีเด็กคนนี้ ‘มอร์เดร็ด’