messenger
เขียนโดย 
pukka40349
วันที่ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 เวลา 23.27 น.
แก้ไขเมื่อ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 00.18 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) จุดเริ่มต้น ของการแชทกับคนแปลกหน้า
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเช้าวันแรก ฉันตื่นขึ้นมาในอากาศที่เย็น(ตรงไหน) -.-
ในเวลา 6.30น. ฉันรีบวิ่งมาอาบน้ำและกินข้าว ในเวลาแค่30นาที
ฉันเดินออกจากบ้านเมื่อเวลา 7.11น. ฉันทักทายผู้คนในซอยขอฉัน และฉันก็เดินไปโรงเรียน โรงเรียนของฉันไม่ได้ไกลมากซักเท่าไรเลยเดินไปได้
ถ้าให้นั้งรถไปคงติดหน้าดู เพราะอะไรหรอ เพราะนี่คือ"กรุงเทพไงค่ะ"
ฉันจะเดินรับลมเดินชิวไปแล้วนะ นี่เปิดเทอมวันแรกด้วย วิ่งสิ ฉันรีบวิ่งอย่างเร็ว
เพื่อให้ได้ไปนั้งหลังห้องไง ฉันถึงโรงเรียนในเวลา7.15น. บอกแล้วว่าใกล้
ในโรงเรียน ไม่ค่อยมีคนอยู่ตรงสนามนัก เพราะส่วนใหญ่จะอยู่ที่โรงอาหารไม่ก็ในห้องเรียน
ฉันก้าวขึ้นตรงบันได ห้องของฉันอยู่ชั้น3 ตึก2 ม.4/1 ฉันเดินเข้าห้องและได้พบกับเพื่อนๆ
ฉันเดินไปนั้งที่โต๊ะ อย่างสงบ และเกือบจะหลับไป
"แฮ่"
เสียงใครนะหรอเพื่อนสนิทฉันเอง นางชื่อ มินิ เป็นคนที่ตลก ฮาๆ และป๊อปสุดๆอ่ะ
"ว่าไงแก ไม่ได้เจอกันนาน"
ฉันพูดตอบรับและเรียกให้มินิมานั้งข้างๆฉัน
"นี่แก ฉันมีอะไรจะให้แกดู"
มินิพูดขึ้นและยื่น โทรศัพท์มาให้ฉัน
"แกว่าหล่อป่ะว่ะ นี่อ่ะหล่อมากเลยนะแก อ้าก~~~~~"
ยัยบ้านี่ บ้าผู้ชายสักจริงๆ
"งั้นๆว่ะ สู้จุงกิก็ไม่ได้"
ฉันเบะปากและอวกสามีในอนาคตของฉัน
"เอาที่แกสบายใจเลย เออแก ไอเคนนี เมื่อไรจะมาเนี่ย"
ยัยมินิถามฉันและรีบเปลี่ยนเรื่อง
"นับ 1-3สิแก"
ฉันบอกให้ยัยมินินับ 1-3
"1 2 3"
ยัยมินินับเลขเสร็จ
"ว่าไงชะนี"
หึ ฉันว่าแล้ว 7.30น. มันจะมาเวลานี้แหละ อ่ออีกข้อ เคนนีนะมันเป็นตุ๊ด
"ว่าไงกะเทย"
ฉันกับมินิ ตอบ
"เห้ย กว่าจะถึง แกไปข้างล่างกันจะไปส่องรุ่นพี่"
เคนนีทำตาประกายและลากฉันกับมินิไป
"แกฉันจะไปส่องพี่ม.6"
เห้ย ยัย2ตัวนี้ - -
พวกเรารีบวิ่งลงมาข้างล่างตอนนี้เวลา 7.39 น.
"ฉันว่าแกคงไม่ได้ส่องหรอก"
ฉันหยุดและทำกน้าเจ้าเลห์ใส่
"ทำไม!!!"
แหม่ ! พูดพร้อมกันเลยนะ
"หึ นับ 1-3สิ"
"อีกแล้วหรอ เออๆก็ได้"
มินิถามฉันด้วยสีหน้าแบบเซ็งๆ
"1 2 3"
"ประกาศๆ ขอให้เด็กเรียนทุกคนมาเข้าแถวด้วยนะค่ะ"
ฉันแอบขำเล็กน้อย
"โอ็ย อะไรว่ะเนี่ย"
ยัยเคนนีโวยวาย
"ไปเข้าแถวได้และพวกแก"
ฉันรีบลากพวกนางมาเข้าแถว
8.00น.
"ประเทศไทย รวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย~~"
และพวกเราก็ได้ทำกิจกรรมหน้าเสาธงเสร็จ วันนี้ก็ถึงเวลาที่ผอ.จะพูดนิดหน่อย
แต่วันนี้ได้พบอะไรที่แปลกไป ผอ.คนใหม่นี่หว้าาาา
"สวัสดีนะ นักเรียนผอ.พึ่งมาทำงานได้ไม่นานนะจ้ะ ผอ.ขอพูดนิดเดียวนะ"
ผอ.คนที่แล้วก็มุกนี้นิดเดียวๆ แหม่ เอาไปตั้ง15-30นาที ไม่ดูแดดเลย
"ก็วันนี้วันแรกขอให้เด็กๆตั้งใจเรืยน ขอเปิดการศึกษาเทอม1ได้จ้า"
อะไรว่ะ ผอ.คนนี้ไอดอล
และฉันก็ได้ขึ้นเรียน และก็เลิกเรียน ฉันเรียนถึง 4.30น.
และก้ได้เวลารถติด - - แต่ฉันไม่กลัว
ฉันเดินกลับ!!! 5555
ฉันเดินออกจากโรงเรียน วันนี้อากาศเย็น ได้กลิ่นไอฝน ฝนตกแน่นอน
ฉันเดินบนถนน ใบ้ไม้ปลิวมาโดนหน้าฉัน วันนี้อากาศเย็น ฉันแวะซื้อขนมเค้กกิน สัก 2ชิ้น
ฉันเดินออกจากร้านมีผู้คนมากมาย ที่ก้มมองแต่โทรศัพท์ เขาไม่คิดที่จะมองคนรอบข้างเลยสักนิด
ตอนนี้สังคม เราติดโทรศัพท์กันมาก
ฉันเดินเข้าไปในซอย เด็กๆก็วิ่งเล่นกันอย่างสนุกสนาน ฉันทักทายผู้คนในซอยและยิ้มให้กัน
ฉันเดินเข้าบ้านและ....
"แม่หนูกลับมาแล้ว"
.... เงียบ
"แม่หนูออกไปข้างนอกเดียวคงกลับจ้ะ"
ป้าข้างบ้านเขาเดินมาบอกฉัน
"ขอบคุณค่ะ"
ฉันเดินขึ้นไปบนห้องของฉันและเปิดคอมพิวเตอร์เพื่อดูข่าวสารต่างๆ
ฉันเปิด Facebook ขึ้นมา
1คำขอเป็นเพื่อน 3ข้อความ 36แจ้งเตือน
ฉันคลิกเข้าไปดูคำขอ ใครว่ะเนี่ย ฉันทำหน้าสงสัยและรับแอดไป อาจเป็นคนในโรงเรียนก็ได้
ฉันไปดูรูปเขา ก็หล่อใช่ได้ - - เด็กมหาลัยนี่หว้าถามอยู่เชียงใหม่อีก อาจแอดมั่วก็ได้
ฉันเลยไม่สนใจและเข้าไปดูข้อความ
ข้อความ1
มินิ : แกๆจุงกิจะมาไทยนะแก
ข้อความ2
เคนนี : แกๆ พน.มาเช้านะ
ข้อความที่3
.....
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
