[ Dark yaoi gear x aileen ] ได้โปรดรักผม
เขียนโดย น้องแอล
วันที่ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 เวลา 20.08 น.
แก้ไขเมื่อ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 20.26 น. โดย เจ้าของนิยาย
5) ไอ้เด็กสัส!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ5 : ไอ้เด็กสัส!!
see-time ...
" อั่ก!! "
" เอาไงต่อ? "
ไอ้ฟีนหันมาถามผมที่เตะไอ้เหี้ยเนสเฮือกสุดท้ายไป ผมมองสภาพมันเล็กน้อยแล้วหันไปตอบมันเบาๆ
" กลับไปหาไอ "
" อ่า "
ไอ้ฟีนเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าไอ้เหี้ยเนสแล้วพูดขึ้น
" กูเตือนมึงแล้ว พวกกูทนมามากพอแล้ว "
" เหี้ย!!! ทั้งๆที่กูไม่ผิดแท้ๆ!!! กูมาก่อนไอ้เหี้ยไอ!!! "
ผมแสยะยิ้มขึ้นเบาๆเมื่อปากเหวอะๆของมันพูดจาส้นตีนออกมา
" กูไม่สนว่ามึงจะมาก่อนรึเปล่า กูสนแค่ว่ามึงทำเหี้ยไรกับไอบ้าง! "
ผมพูดขึ้นแค่นั้นก่อนจะเดินออกมาจากห้องน้ำที่มีคนยืนอยู่เต็มไปหมดรอบสารทิศผมมองไปรอบๆจนเห็นผู้ชาย…
คนๆนั่นมัน? ใช่แน่ๆ ใช่เขาแน่ๆผมจำได้…
…กลับมาแล้วเหรอ อ่าา ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ…
" อย่ามาปากดีถ้าไอมันเป็นอะไรไปอีกมึงโดนหนักกว่านี้แน่!! "
ผมละสายตาจากคนนั้นแล้วหันไปมองไอ้ฟีน ฟีนพูดจบก็เดินตามผมออกมา ผมรีบเดินขึ้นห้องเรียนอย่างเร็วเพื่อไปดูคนที่ผมหลงรักมาตลอดว่าเป็นยังไงบ้าง
" ไอ "
ร่างเล็กหันมาตามเสียงเรียกของไอ้ฟีน น้ำตาใสๆไหลลงมา เพราะไอ้เวรนั่นถ้ามันไม่ให้ความหวังไอ้ไอถ้ามันไม่หลอกไอ้ไอว่าไม่มีใคร ป่านนี้มันก็ยังเป็นคนที่น่ารักน่าเอ็นดู สดใสร่าเริงเหมือนเมื่อก่อนแล้วแท้ๆ!!
" เนส!! เนสเป็นยังไงบ้าง?!! ขังกูไว้ในห้องทำไม!! ฮืออ "
" มันสมควรแล้วไอ อย่าห่วงมัน มันไม่จำเป็นต้องอยู่ในหัวสมองมึง "
" กูทำให้พวกมึงต้องซวยเพราะกู กูขอโทษ ขอโทษที่กูอ่อนแอ… อ ฮือออ "
ร่างบางที่ถูกเลี้ยงมาอย่างถนุถนอมกล่าวโทษตัวเองตามฉบับลูกคุณหนูที่โคตรจะมองโลกในแง่ดี ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นมันก็มักจะโทษตัวเองเสมอ
" อย่าโทษตัวเองพวกกูทำเพราะพวกกูทนไม่ไหวที่เห็นมึงโดนรังแก โดนขนาดนี้ทำไมไม่บอกพวกกู "
" ถ้ากูเข้มแข็งถ้ากูสามารถป้องกันตัวเองได้ พวกมึงก็คงไม่ลำบาก ฮึก ฮือออ "
ไม่ไหวหรอกถ้าหมอนี่ป้องกันตัวได้จริงๆผมคงขำอ่ะตัวนิดเดียวร้องจะป้องกันตัว โถ่ๆ ไอ้ไอเอ้ยย
" ฮ่าๆๆๆ พอๆเลิกร้องไห้ได้แล้วคนเก่ง ลืมๆมันไปซะให้หมด "
ไอ้ฟีนพูดขึ้นตามแบบผู้ชายที่โคตรจะกวนตีน(แต่มือตีนนี่หนักเอาเรื่อง) ทำให้สีหน้าไอมันดีขึ้นมาหน่อย
" เฮ้ออออออ…. กูโดนพี่เกียร์เล่นแน่เลย "
ร่างบางถอนหายใจอย่างแรงทำให้ผมรู้สึกไม่ดีตามไปด้วย ผมจับไหล่ร่างบางไว้แล้วพูดขึ้นอย่างจริงจังว่า
" มันทำเหี้ยอะไรบอกกู โอเคมั้ย "
" ^__^ "
มันไม่พูดอะไรเพียงแต่แค่ยิ้มขึ้นบางๆเท่านั้น ผมเคยบอกแล้วไงในวันที่ผมทนไม่ไหวผมจะกระชากมันออกมาเอง!!
End see-time part.
Gear part....
" ใครทำ… "
อย่าพูดเลยครับว่าผมหงุดหงิด อย่าพูดว่าผมโกรธ อย่าพูดว่าผมอารมณ์ไม่ดี มันเลยคำพวกนั้นมามากแล้วครับ!!!
ผมยืนอยู่ข้างเตียงคนป่วยที่ตอนนี้มีแผลเต็มร่างกาย บอกตามตรงผมอยากฆ่าไอ้เหี้ยที่มันทำแบบนี้กับไอ้เนส!! เอาสิ! ไม่ว่ามันจะเป็นใครผมนี่แหละจะจัดการมันเอง!!
…จะเก็บให้ไม่เหลือซากเลยล่ะ
" แน่ใจว่าอยากรู้? "
เนสเอียงคอถามผม
" เออ!!! ใครทำ!!! "
มันสดุ้งนิดหน่อยก่อนจะตอบกลับมา
" ซี…ไอซีไทม์กับไอ้ฟีน "
" ไอ้ไอ? "
" ไม่รู้ มันรู้เห็นด้วยมั้ยผมไม่รู้ "
" หึ นอนพักเถอะเดี๊ยวกูจะออกไปทำธุระ "
หึ! ไอ้ซี! ไอ้ฟีน! ไอ้ไอ! พวกมึงกล้ามากนะที่มาเล่นกับของของกู
ในเมื่อพวกมึงเปิดเองกูก็กล้าตาม ไอ้สัส!!
@ คอนโดฯ
พลัก!!!
เมื่อเปิดประตูเข้าไปผมก็เห็นไอ้คนตัวเล็กเขย่งหยิบจานอยู่โดยมีเก้าอี้ตัวเล็กๆช่วยและเมื่อมันเห็นผม…
ตุบ!! เพล้งงง!!
" โอ้ย!! "
ขาเจ้ากรรมดันรีบลงจัดทำให้ร่างมันล้มลงไปกองกับพื้นอย่างแรง จานแตกกระจายลงพื้นเศษจานกับเศษแก้วน่าจะโดนมัน
แต่…
ใครสนครับ?! มันยังน้อยไปกับสิ่งที่มันทำกับเนส!!! ผมก้าวขาไปหามันเช่นเดียวกับมันที่คลานหนีผมจนหลังไปติดกับเคาเตอร์ทำให้มันไม่มีทางหนี
" พี่…พี่เกียร์ อ ฮึก อย่า อย่าทำอะไรไอเลย ฮือออ "
น้ำตาไหลลงมาไม่ขาดสายแต่ผมไม่มีแล้วครับความสงสารมีแต่ความรังเกียจ ผมไม่คิดว่ามันจะเป็นคนที่เหี้ยได้ขนาดนี้ อิจฉาจนไม่ลืมหูลืมตา หึ!! ผมมองมันผิดไปสินะ? เห็นหน้าตาแบบนี้กูก็นึกว่าจะใส ที่ไหนได้ร้ายใช่เล่น
" อย่ามาสำออย!!!!! ฝีมือมึงไม่ใช่รึไง!!!!! เหี้ยชิบหาย!!! "
เพราะมัน ถ้ามันไม่สำออยให้ไอ้ซีกับไอ้ฟีนเห็นถ้ามันไม่อ่อยจนไอ้สองตัวนั่นรัก เรื่องมันก็คงไม่เป็นแบบนี้!! เรื่องทั้งหมดผิดเพราะมันเพราะมันคือต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด!!
" ไม่…พี่เกียร์…ไม่ ฮือออ ไอไม่กล้าหรอก ฮึก "
" ไม่กล้า? หึ!! ไม่กล้าลงมือเอง เลยให้ไอ้เด็กสัสสองตัวนั่นทำแทน? ฉลาดดีนี่น้องไอ…! "
ผมเริ่มควบคุมตัวเองไม่อยู่แล้วครับ มันโกรธจนชาไปหมด
" พี่เข้าใจผิด…ฮือออ ไอไม่ได้ทำ … ฮืออออ ไอห้ามแล้ว โอ้ย!!! อย่าทำไอเลยพี่ ไอกลัวแล้ว ฮืออ "
ไอ้ไอพนมมือขอร้องผมยกใหญ่น้ำตาไหลออกมาจนผมรำคาญ ผมจิกผมสีดำของมันขึ้นมาอย่างแรงแน่นอนมันร้องเสียงหลงตามคาด
" ไม่มั้ง…กูว่ามึงเล่นผิดคนแล้วไอ้ไอ กูจะทำยังไงกับเด็กเลวๆอย่างมึงดีวะ!!! มึงมันเหี้ยมาก! ทำกับไอ้เนสแบบนี้ได้ไงวะ!! ไม่มีความรู้สึกแล้วรึไง!! "
ปึก!
ผมปล่อยมือจากผมมันแล้วยืนขึ้นสุดตัว
" ฮืออ พี่…พี่จะทำอะไร!…อั่ก!!! "
หึ! ผมใช้เท้าที่ยังไม่ได้ถอดรองเท้าเตะเข้าเต็มแรงที่ท้องของมันคงไม่ต้องบอกนะครับว่าเด็กตัวเล็กๆอย่างมันจะเป็นยังไง
ก็มันขดตัวงออยู่ที่พื้นอย่างหมดท่าน่ะสิ่!
" ไหน…มึงเตะเนสไปกี่ทีนะ? "
ตุบ!! ตุบ!!
" อ่า!!! อึก!!!! ฮึก ฮืออ …พะ พอเถอะ "
ผมเตะซ้ำที่เดิมไปอีกสองที ต้องเป็นรอยช้ำแน่ๆ หึ! ตายๆไปเลยมั้ยล่ะ
" ตรงไหนอีกนะ? "
กึก!!!
" อุบ!!!!! "
ผมเตะสุดแรงเสยคางมันไปอีกทีนึง เลือดกำเดามันไหลออกมาเช่นเดียวกับหน้าผากที่มีเลือดสีแดงๆไหลลงมา ผมแสยะยิ้มให้มันนิดหน่อย
ผมไม่ใช่คนใจดีนี่ครับ…
ไม่นานนักหรอกสติมันก็หายไป พร้อมกับร่างที่แน่นิ่ง
…อย่าหวังว่าผมจะเอามันไปโรงพยาบาล
ไม่มีวัน!!
ไหนบอกหน่อยซิว่าคนร่านๆอย่างมันควรจะโดนอะไรต่อดี
รุมโทรม…น่าจะเหมาะว่ามั้ย?
-----------------------------------------------------
เม้นโหวดกันด้วยน้าาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ