Oh my senior รุ่นพี่ขารับรักฉันที

15.40น. เลิกเรียนแล้ววววววเย้
"เลิกเรียนแล้วไปไหนดีแก"บีมถามพลางหยิบหนังสือที่เพิ่งเรียนเสร็จใส่กระเป๋านักเรียน
"กลับบ้านสิคะเพื่อน"เอมตอบ เออออเลิกเรียนก็ต้องกลับบ้านเสะ
"ฉันหมายถึงก่อนกลับบ้านย่ะ"
"แหม นี่พึ่งวันแรกจะเที่ยวเลยหรอยะ"ยัยเอมตอบนางบีมที่ตอนนี้ต้องการออกจากโรงเรียนมากๆ
"ก็ต้องไปเดินเซ็คเรตติ้งหน่อยมะ"พูดจบนางก็เอาแป้งมาเติมหน้า เป๊ะไม่เกรงใจห้องปกครองเล้ยย
"อะจ้าาจะไปไหนล่ะ"ฉันบอกไป
"เซนมะ เห็นว่ามีร้านอาหารเปิดใหม่"แก้มเสนอ เซนในที่นี้คือเซนทรัลค่ะเราเรียกสั้นๆว่าเซนเฉยๆ
"เออก็ด้ะ วันนี้โรงเรียนเปิดคนน่าจะเยอะ"บีมตอบ
"คนหรือผู้ชายจ้ะ"เอมแขวะบีม สองคนนี้กัดกันตลอดเล้ยยยกลุ่มเดียวกันจริงมั้ยเนี่ยย
"ผู้ชายย"เราทุกคนตอบพร้อมกัน ฮ่าๆๆเหตุผลครองโลกมากๆ
      @เซนทรัล สาขาใกล้โรงเรียน
"เยอะจริงด้วยว่ะ"ฟีมบอก คนมันเยอะมากเลยจริงๆนะนี่พึ่งเปิดเทอมวันแรกจะมากันทำไมนะ เอ้าาา ตัวเองก็มา-___-
"เห็นมะ งานดีทั้งนั้นแหละ"ยัยบีมบอกด้วยความมั่นหน้ามั่นโหนกของนาง
"จริง ไปหาไรกินกันเถอะพวกกก"ฉันบอกทุกคน แล้วเราก็เดินไปขึ้นบันไดเลื่อนเพื่อไปชั้น4ชั้นรวมร้านอาหารต่างๆ
.
.
"แก นั่นซันป้ะวะ"บีมถาม ตอนนี้เราเดินมาใกล้ถึงร้านที่เราจะกินแล้วยัยบีมก็ไปเห็นผู้ชายคนนึงที่ยืนอยู่แถวๆหน้าร้านคนเดียว เอออซันใช่มะ หน้าคุ้นๆมองไม่ชัดเลย
"เดินไปดูกันมะ"เอมบอก
"อีบ้า จะเดินไปหาผู้ชายหรอยะ"แก้มบอกเอม
"เอ้าาา ก็เราจะกินร้านนั้นอยู่แล้วนี่ ก็ทำเป็นเดินๆผ่านละค่อยส่องไง"เอมอธิบาย
"เออว่ะ ไปๆ" แล้วทุกคนก็เดินไปหน้าร้านเพื่อนจะกดบัตรจองคิวเพราะคนเยอะมากกกกกร้นพึงเปิดก็เงี้ย
"กี่ท่านคะ"พนักงานถาม
"5 คนค่ะ"ฉันบอก
"คิวที่39นะคะ" พนักงานพูดเสร็จก็ยื่นบัตรคิวมาให้ โอ้โหหหคิวที่39 บ้าไปแล้วววนี่พึ่งคิวที่17 รอนานอะไรเบอร์นี้คะ ห้างปิดจะได้กินรึยังเหอะ แล้วดูคนในร้านสิละเมียดกินกันอยู่ได้ กลัวพวกฉันได้กินหรอหืมมมมมม
"คิวเท่าไหร่"แก้มถาม
"39"
"ห้ะะะะะ นี่พึ่ง17ชาตินี้จะได้กินมั้ยคะ"ยัยบีมโวยวาย
"เอออเซงว่ะ เปลี่ยนร้านมะ"ฉันบอก คือขี้เกียจรอมากอะคิวยาวเฟื้อย
"แต่ฉันอยากกินมากอะ ส่วนลด50%เลยนะเว่ย"บีมบอก คือเมื่อวันก่อนมันได้ส่วนลด50%มาบวกกับร้านพึ่งเปิดสไตล์มุ้งมิ้งฟรุ้งฟริ้งทางมันมากก นางเลยอยากกินเป็นพิเศษ
"แต่คิวมันยาวมากเลยนะ"ฉันบอก
"ไปขโมยบัตรคิวคนข้างหน้าดิ้"
"อีนี่เป็นขโมยหรอ5555555555" ทุกคนขำคือนางอยากมากจริงๆ
"ไปกินด้วยกันมั้ย"
  เอ้ะ เสียงใคร?ทำไมคุ้น พวกเราหยุดคุยแล้วค่อยๆหันไปหาเจ้าของเสียงเมื่อกี๊
"ซัน!!" พวกเราเรียกชื่อเจ้าของเสียงพร้อมกัน
"ซันเอง" ซันบอกแล้วยิ้ม เห้ยยยยซันจริงๆด้วยว่าแล้วเชียว
"เอ่ออ..ไม่เป็นไรหรอก"ฉันบอก
พรึ่บบ ทุนคนหันมามองหน้าฉัน อ้าวว ฉีนพูดผิดตรงไหนอ่า
"รังเกียจเราหรอ" ซันถามหน้าเศร้าๆ เห้ยยจะบ้าหรอใครจะเกียจเข้าเล่าา ก็เกรงใจมั้ย
"ป่าวๆๆเลยนะซัน คือไอตี้คงหมายความว่าเกรงใจอะ"ยัยบีมรีบตอบ
"ใช่ๆ" ฉันและทุกคนตอบ
"ไม่เป็นไรหรอก นั่งหลายคนสนุกดี" ซันตอบ
"เอาไง"
"แล้วแต่เพื่อนเลยค่ะ"
"โอเคฉันกิน"ยัยบีมตอบคนแรก
"คิว20นะ รอแปปนึง" ซันบอก โหหหนี่เค้ามาตั้งแต่กี่โมงเนี่ย อย่างเทพ!
"โอ้มายก้อดดดซัน คือดีมากก"ยัยบีมดีใจหนักมาก แล้วซันก็ยิ้มให้ เอ่อ..ให้ทุกคนใช่มะ
.
.
ตอนนี้เราก็ได้เข้ามาในร้านและสั่งอาหารกันครบแล้ว เหลือแต่รอมาเสริฟเลยได้เริ่มคุยกัน
"เพื่อนคิตตี้ชื่ออะไรกันบ้างอะ เรารู้จักคิตตี้เดียวเอง" ซันบอก
"อ่อ นี่บีม แก้ม เอม ฟีม" ฉันแนะนำและชี้ไปทีละคน
"ยินดีที่ได้รู้จักน้าา"ทุกคนบอก
"ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับเพื่อนๆ" ซันบอกพร้อมยิ้ม
"ฝากใจไว้ที่เราก็ได้นะซัน" ยัยบีมบอก อีนี่รุกมากกไหนว่าเป็นรับไงเพื่อน5555
"เอ่ออ.."
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆ" ทุกคนขำท่าเขินของซัน
"งั้นรอบนี้เราเลี้ยงซันคืนเมื่อกลางวันนะ" ฉันบอก
"เห้ยยไม่เป็นไรจริงๆ"
"ไม่เอา เราไม่อยากติดค้าง" ฉันไม่อยากเป็นหนี้ใครน้าาาาา
"เราเต็มใจ"
 O.O