มอบหัวใจให้นายรักแรก

     ณ ห้องเรียน ชั้นป. 5
ภู : นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ
นักเรียนในห้อง : สวัสดีค่ะ/ครับ คุณครู
คุณครู : วันนี้เราจะมีเรียน.....
 
                 (เวลาผ่านไป 1 ชั่วโมง)
คุณครู : ภูกับนุ่นมาพบครูก่อนไปทานข้าวด้วยนะจ้ะ
 
    ฉันและภูเป็นเพื่อนนักเรียนร่วมห้องกัน เค้าเป็นหัวหน้าห้อง เพราะความน่ารักและดูสุภาพของเค้า ทำให้เพื่อนในห้องโหวตให้เค้าเป็นตัวแทนห้องเสมอ ส่วนฉันเป็นรองหัวหน้าห้อง เพราะอะไรหนะหรอ ก็แค่ไม่มีใครอยากทำงานกับครูไฉไล ที่เนียบ และระเบียบจัดเท่านั้นเอง เลยให้ฉันเป็นด่านแรกที่จะเข้าหาคุณครู (หึหึ เป็นความภูมิใจมากกกกกกก ค่ะ เพื่อนๆ )
 
ฉันและภู : ค่ะ/ครับ คุณครู
 
ณ ห้องพักครู ฉันและภูเดินเข้าไปในห้อง
คุณครู : อ้าว มากันแล้วหรอ นั่งสิ.... เข้าเรื่องเลยนะจ้ะ พอดีทางโรงเรียนมีนโยบายให้พี่ ป.5 ดูแลน้อง ป.1 ทุกวันในการเข้าแถว ซึ่งครูเห็นว่าเราสองคนเป็นหัวหน้าและรองหัวหน้าห้อง ที่เหมาะสมที่สุด ที่จะทำหน้าที่นี้ เริ่มวันพรุ่งนี้เลยนะจ้ะ
ฉันและภู : ค่ะ/ครับ
และนั่นคือจุดเริ่มต้นของความรัก...
 
     ฉันและภูต้องดูและน้องๆทุกวัน ใครจะไปรู้ว่าความใกล้ชิดจะทำให้ฉันรู้สึกดีขนาดนี้ ภูเป็นผู้ชายใจดี ยิ้มเก่ง เด็กๆชอบคุยกับภูเสมอ รอยยิ้มของเค้าทำให้ฉันและน้องๆละลาย แม้ว่าเค้าจะไม่รู้ตัวว่าฉันแอบมองเค้าทุกวันก็ตาม แต่ก็เป็นโอกาสเดียวที่จะได้อยู่ใกล้ชิดกัน เพราะเค้าไม่เคยพูดกับผู้หญิงในห้องได้เกิน 3 คำ (ดีแล้วแหละ 555+) แต่ใช่ว่าเค้าจะไม่มีเสน่ห์แต่สาวๆ เพราะสาวๆในห้องก็อยากคุยกับเค้าทั้งนั้น ไม่ว่าจะเข้าไปถามการบ้าน เอาขนมไปให้ ชวนไปกินข้าว แหม่ ก็หล่อมาตั้งแต่เด็กแล้วจะไม่ให้สาวๆกร๊ดได้ยังไง แต่ฝันฉันของฉันก็สลายเมื่อภูต้องออกจากโรงเรียนกลางคันเพราะต้องตามครอบครัวไปต่างจังหวัด ซึ่งนั่นทำให้ฉันคิดว่าคงเป็นความทรงจำสุดท้ายของเด็กผู้หญิงคนนึงที่ชอบผู้ชายคนนึง