รักได้ไหมถ้าหัวใจบ้านนอก

“ ขอโทษครับ ที่มาช้า ”    สมหวังนี่หว่า
“ อ่าว ไหนว่าไม่สบาย ”
ผมบอกกับทุกคนว่าสมหวังไม่สบาย แล้วลูกค้าก็ทำหน้าเหี่ยวเฉา
“ ออ ดีขึ้นแล้วครับ ขอบคุณครับ ” แล้วสมหวังก็ยิ้มให้ผม
เหอะ มันไม่ใช่เรื่องที่จะต้องขอบอกขอบใจหรอก
“ นายโอเคแล้วหรอ ”
“ ครับ ขอบคุณครับที่เป็นห่วง ”
“ ห่วงว่านายจะไปทำจานชามแตกมากกว่า ”
“ อ่าว ครับๆห่วงจานชามกว่ารุ่นน้องที่น่ารัก ”
“ น่ารักตรงไหนว่ะ ” แล้วสมหวังก็เข้าไปเปลี่ยนชุด พรึบ! อะไรกัน
พอผมหันไปมองลูกค้าไอ้บรรยากาศป้าช้าเมื่อกี้หายไปไนไหน
ตอนนี้โลกแลดูช่างสดใสซะเหลือเกิน มิน่าล่ะแฟนเก่า(?)ของหมอนั่น
ถึงไม่ยอมปล่อยทั้งที่ตัวเองมีใครต่อใคร เราต้องศึกษาจากสมหวังบ้างแล้ว
แล้ววันนี้ก็เป็นอีกวันที่สมหวังทำงานสำเร็จลุล่วง เหมือนไม่เคยเกิดเรื่อง
แบบตอนเช้าขึ้นเลย ติ๊งดิ่ง!! มีคนทักไลน์มาแหะ
“ **ในไลน์***
< สวัสดีคะ พี่เรนใช่มั้ยคะ >
< คับ >
คือ...(เธอ)
< มีอะไรสอบถามเรื่องร้านรึเปล่าครับ >
< ... >   แล้วก็หายไป ปกติถ้าทักเรื่องส่วนตัวอย่างเพื่อนทักมามันก็จะทักในเฟสนะ
ติ๊งดิ่ง!!! ไลน์เข้า เธอคนเมื่อกี้นี้(ใช้ชื่อว่า สมายคะ)
< หนูเป็นรุ่นน้องกำลังจะขึ้นปีสองคณะวิศวะโยธาคะ >
< ออ ครับ > ปีเดียวกับสมหวังเลย อย่านึกถึงเดี๋ยวมันมากวนใจ
จะว่าไปมันนั่งเหงาอยู่ในห้องรึเปล่านะ สงสารเหมือนกันนะเนี่ย
< หนูชื่อสมายคะ(ส่งรูปให้ดู)เคยเจอหนูบ้างมั้ยคะ หนูเจอพี่บ่อยๆ >
น่ารักดีแหะ
< คุ้นๆเหมือนกันแหะ ว่าแต่ทักมามีอะไรรึเปล่าครับ >
< คือ...หนู...ชอบพี่น่ะคะขอคุยด้วยได้มั้ยคะ >
< ง่ายๆ คือจะจีบพี่ว่างั้น >
< เอ่อ...คะ >
< ลองคุยด้วยก็ได้ เพราะพี่ก็ยังโสด >
< จริงหรอคะ? >
< อืม พี่ไม่เคยโกหกอยู่แล้ว แต่ถ้าเราไม่เข้ากันก็คงไปต่อไม่ได้นะ เข้าใจใช่มั้ย >
< คะ หนูเผื่อใจไว้แล้ว ว่าพี่เรนอาจไม่ชอบหนู > เรานี่ก็มีเสน่ห์เหมือนกันนะเนี่ย
“ พี่เรน ผมอาบน้ำเสร็จแล้ว...เอ่?ยิ้มอะไรอยู่คนเดียวน้อ ”
“ ปะ เปล่า ” ผมหุบยิ้มทันที นึกว่ามันอยู่บนห้อง
< งั้นพี่ไปอาบน้ำก่อนนะ เพิ่งกลับมาจากร้าน >
< คะ...ร้าน? ใช่ร้านรัวไทยที่อยู่ในไอจีรึเปล่าคะ >
< ใช่ครับ ว่างๆก็ลองแวะมานะ บาย >
< คะ >
“ คุยกับสาวอยู่สิท่า ” กวนโอ้ยตามแบบฉบับของมัน
“ เรื่องของฉัน ” แล้วผมก็เดินเชิดหน้าไปห้องน้ำ
“ ว้า พี่เรนใจร้าย ”
“ ใจร้ายอะไร? ” อะไรของมันว่ะ
“ ก็เวลาคุยกับผมนี่คิ้วขมวด แต่คุยกับสาวในเฟสในไลน์ยิ้มเปื้อยๆ ”
“ ก็แกมันชอบกวนโมโหนี่หว่า ”
“ หง่ะ.... ”
“ พอๆ อย่าชวนพูด ฉันจะไปอาบน้ำ ”
“ ค๊าบบบบบบบ... ”
“ อยู่คนเดียวก็อย่าฟุ้งซ่านนะ ” แล้วผมก็รีบปิดประตูห้องน้ำ
ถึงสมหวังจะกวนโอ้ย แค่ไหน แต่ผมก็ไม่อยากเห็นสีหน้าและ
ฟังน้ำเสียงแบบตอนเช้าอีก เห็นผมอย่างนี้มก็ขี้สงสารนะครับ
หลังจากอาบน้ำเสร็จ ติ๊งดิ่ง!! คงต้องเป็นน้องสมายแหงเลย
ผมเปิดอ่าน
< ราตรีสวัสดิ์ครับพี่เรนคนน่ารักกกกกกกกกก จุ๊บๆ > เห้ยๆ เดี๋ยวนะ
ชื่อไลน์ ไอ้บ้านนอก ผมเมมเบอร์ไอ้สมหวังนี่หว่า ผมกับมันแลกเบอร์ตั้งแต่
วันแรกที่มันมาอยู่ที่นี่แล้ว
“ อยู่บ้านเดียวกันจะทักมาทำซากอะไรฟร้ะ!!” ผมยืนตะโกนหน้าห้องมัน
< เผื่อพี่เรนจะยิ้มให้ผมบ้าง > ปกติฉันก็ไม่ค่อยยิ้มนะ นายยังไม่ชินหรอ
ที่ยิ้มให้โทรศัพท์เพราะรู้สึกดีใจที่ตัวเองดูมีเสน่ห์เท่านั้นเอง
“ ฉันก็แค่ยิ้มให้กับความหล่อของตัวเอง ไม่ได้ยิ้มให้ใคร ”
< จริงอ่ะ? >