รักวุ่นวาย ของสาวห้าว
7.7
เขียนโดย KanataSara
วันที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2559 เวลา 18.25 น.
11 ตอน
1 วิจารณ์
12.35K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 14.28 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) บทเรียนที่ 2.เพื่อน...คืออะไร
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"หวัดดี เธอชื่ออะไรอ่ะ"
"ฉันหรอ...เบลน่ะ"
"อ่อ ฉันนิดนะ ส่วนนี่แก้ว ขอเป็นเพื่อนกับเธอได้มะ"
"เพื่อนหรอ อืมได้ดิ"
"เยี่ยม"
ฉันน่ะหรอ...ไม่เคยมีเพื่อนหรอ เพราะชอบทำตัวหยิ่งมาตั้งแต่ป.5 แล้ว และอีกอย่างมีแต่คนกลัวฉัน ไม่ค่อยกล้าเข้าใกล้ แต่ฉันไม่กลัว ไม่เคยคบเพื่อนกับใครเลย จนได้มาเจอ...คนๆนั้น เหอะ ชั่งเหอะ
~ณ โรงอาหาร~
"เอ๋ จริงหรอเนี่ย แล้วทำไมถึง..."
"ชั่งเหอะ ฉันไม่พูดถึงมัน"
"คนที่เลิกกันไปแล้ว ใครจะพูดถึงล่ะแก้ว"
"เอ่อ ขอโทษนะ"
"ไม่เป็นไร"
ฉันยอมทำใจเล่าให้แก้วกับนิดฟัง เผื่อเค้าจะได้รู้และช่วยฉันให้ห่างจากไอ่คนพรรณนั้น
'ดูยัยทอมนั่นสิ มีเพื่อนด้วยหรอ ไม่น่าเชื่อนะมึง'
'เออว่ะ'
ฉันลุกขึ้นจากโต๊ะและเดินไปที่ 2 คนนั้น และ...ฟรึบ!!!ฉันใช้ขาของฉันฟาดหางไปที่คอคนนึง และอีกคน ฉันก็ขว้าขอเสื้อของมันและพูดว่า
"มีปัญหาอะไรหรือเปล่าที่ฉันจะมีเพื่อน"
"ม...ไม่มี ร....หรอก"
"แล้วพูดขึ้นมาเพื่อ!!!"
คนในโรงอาหารต่างแตกตื่นกัน และหวาดกลัวกันไปทั่ว และแล้ว ก็มีผู้ชายคนนึงเดินเข้ามา
"แหม่ แม่สาวน้อย เอ้ย สาวใหญ่"
"หื้ม"
ฉันจ้องตาเขม่งใส่หมอนั่น เอ้ะ หมอนั่นเป็นคนที่นั่งข้างหน้าฉัน ไอ่หัวส่มนั่นแหละ
"ใจเย็นหน่าลูกพี่ แค่นี้เอง ไม่จะเป็นต้อง..."
ฟรึบ!!! ฉันโยนไอ่คนที่นินทาฉันและเดินออกไปนอกโรงอาหาร
"เฮ้เบล รอฉันด้วยเป็นไรน่ะ จู่ๆก็ เอ้ะ ทำไมมือเธอเย็น"
"บ...บ้า ใครมือเย็น"
"ก็นี่ไง ฉันจับมือเธออยู่ มันเย็นมากเลย เป็นไรป่าว"
"สงสัยจับคอเสื้อมันแรงไปหน่อย"
"แต่ข้างที่ฉันจับมันคนละข้างกับที่เธอจับคอเสื้อนะ เอ้ะ ข้างนั้นก็เย็น เขินไรเปล่าเนี่ย ฉันเคยเป็นนะ"
"ป...เปล่า"
"พอได้แล้วน่ะแก้ว เล่นอยู่ได้"
เขินหรอ...เขินไรอ่ะ เพื่อน...ฉันเพิ่งจะมีเพื่อนครั้งแรกเลยแหละ เพื่อนหรอ เพื่อนคือคนที่อยู่ข้างๆคอยห่วงงั้นหรอ ก็...นะไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้หรอก เพื่อนคืออะไรกันแน่
Kanata Sara
"ฉันหรอ...เบลน่ะ"
"อ่อ ฉันนิดนะ ส่วนนี่แก้ว ขอเป็นเพื่อนกับเธอได้มะ"
"เพื่อนหรอ อืมได้ดิ"
"เยี่ยม"
ฉันน่ะหรอ...ไม่เคยมีเพื่อนหรอ เพราะชอบทำตัวหยิ่งมาตั้งแต่ป.5 แล้ว และอีกอย่างมีแต่คนกลัวฉัน ไม่ค่อยกล้าเข้าใกล้ แต่ฉันไม่กลัว ไม่เคยคบเพื่อนกับใครเลย จนได้มาเจอ...คนๆนั้น เหอะ ชั่งเหอะ
~ณ โรงอาหาร~
"เอ๋ จริงหรอเนี่ย แล้วทำไมถึง..."
"ชั่งเหอะ ฉันไม่พูดถึงมัน"
"คนที่เลิกกันไปแล้ว ใครจะพูดถึงล่ะแก้ว"
"เอ่อ ขอโทษนะ"
"ไม่เป็นไร"
ฉันยอมทำใจเล่าให้แก้วกับนิดฟัง เผื่อเค้าจะได้รู้และช่วยฉันให้ห่างจากไอ่คนพรรณนั้น
'ดูยัยทอมนั่นสิ มีเพื่อนด้วยหรอ ไม่น่าเชื่อนะมึง'
'เออว่ะ'
ฉันลุกขึ้นจากโต๊ะและเดินไปที่ 2 คนนั้น และ...ฟรึบ!!!ฉันใช้ขาของฉันฟาดหางไปที่คอคนนึง และอีกคน ฉันก็ขว้าขอเสื้อของมันและพูดว่า
"มีปัญหาอะไรหรือเปล่าที่ฉันจะมีเพื่อน"
"ม...ไม่มี ร....หรอก"
"แล้วพูดขึ้นมาเพื่อ!!!"
คนในโรงอาหารต่างแตกตื่นกัน และหวาดกลัวกันไปทั่ว และแล้ว ก็มีผู้ชายคนนึงเดินเข้ามา
"แหม่ แม่สาวน้อย เอ้ย สาวใหญ่"
"หื้ม"
ฉันจ้องตาเขม่งใส่หมอนั่น เอ้ะ หมอนั่นเป็นคนที่นั่งข้างหน้าฉัน ไอ่หัวส่มนั่นแหละ
"ใจเย็นหน่าลูกพี่ แค่นี้เอง ไม่จะเป็นต้อง..."
ฟรึบ!!! ฉันโยนไอ่คนที่นินทาฉันและเดินออกไปนอกโรงอาหาร
"เฮ้เบล รอฉันด้วยเป็นไรน่ะ จู่ๆก็ เอ้ะ ทำไมมือเธอเย็น"
"บ...บ้า ใครมือเย็น"
"ก็นี่ไง ฉันจับมือเธออยู่ มันเย็นมากเลย เป็นไรป่าว"
"สงสัยจับคอเสื้อมันแรงไปหน่อย"
"แต่ข้างที่ฉันจับมันคนละข้างกับที่เธอจับคอเสื้อนะ เอ้ะ ข้างนั้นก็เย็น เขินไรเปล่าเนี่ย ฉันเคยเป็นนะ"
"ป...เปล่า"
"พอได้แล้วน่ะแก้ว เล่นอยู่ได้"
เขินหรอ...เขินไรอ่ะ เพื่อน...ฉันเพิ่งจะมีเพื่อนครั้งแรกเลยแหละ เพื่อนหรอ เพื่อนคือคนที่อยู่ข้างๆคอยห่วงงั้นหรอ ก็...นะไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้หรอก เพื่อนคืออะไรกันแน่
Kanata Sara
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ