เผลอรักหมดทั้งใจ ยัยเด็กแลกเปลี่ยน

     เอ..นี่ก็เที่ยงแล้วนะ ฮิบานิกินข้าวรึยังอ่ะ เมื่อเช้าไม่เห็นมีอะไรติดมือมาเลยอ่ะ แถมในห้องที่ห้องทำงานก็ไม่เห็นจะมีพวกกับข้าวอะไรเลย ไปหาเขาหน่อยดีกว่า
     "นี่ทุกคน เดี๋ยวชั้นมานะ จะไปหาฮิบาริ หน่อย"ชั้นบอกทุกคนไป แต่ดูเหมือนทุกคนทำหน้าหวั่นๆยังไงก็ไม่รู้
      "เอ่ออ..มาคิตะจังไปหาคุณฮิบาริมีเรื่องอะไรรึเปล่า" สึนะถาม รู้สึกว่าสึนะจะกลัวฮิบาริมากนะ ขนาดถามยังติดๆขัดๆเลย
      "พอดีชั้นจะเอาข้าว้ที่ยงำปให้เขาน่ะ ชี้นเห็นว่าเมื่อเช้าเขาไม่ได้ถืออะไรมา"ชั้นตอบสึนะที่ตอนนี้ทำหน้ากลัวๆ ลักษณะเขาจะน่ากลัวจริงอ่ะแหละ ขนาดหน้าสึนะยังกะคนใกล้ตาย
      "งั้นทุกคนไปรอที่ห้องเลยแล้วกันนะ เดี๋ยวชั้นตามไป" เคียวโกะพยักหน้า แล้วบอกให้ทุกคนเก็บกล่องข้าวของตัวเอง แล้วเดินไปที่ห้อง ส่วนชั้นปลีกตัวเอาแฮมเบอรเกอร์ไปให้เขา (ก็เห็นเมื่อเช้ากินแค่นั้น ก่อนออกจากบ้านก็เลยหยิบเผื่อมา-.-)
.
.
     ก๊อก!! ก๊อก!! ก๊อก!!
     ชั้นเคาะประตูสามครั้งเพื่อให้เขารู้ว่ามีคนมา สักแปปนึงเขาก็ส่งเสียงตอบกลับมา
      "เข้ามาได้" เขาตอบกลับมาแล้ว ชั้นเปิดประตูแล้วเดินเข้าไป งานยังเยอะอยู่เลยอ่ะ ยังไม่ได้กินข้าวแน่เลย
      "นายกินข้าวรึยังอ่ะ พอดีชั้นเอาแฮมเบอเกอร์มาให้" เขาเงยหน้าขึ้นมา แแล้วก็ก้มหน้าก้มตาทำงานต่อ นี่จะไม่กินจริงๆอ่ะ 
       "ผมยังไม่หิวน่ะ วางไว้เถอะ ส่วนคุณไปขึ้นเรียนได้แล้ว" เขาบอกชั้น เอาไงดีล่ะ ไม่กินข้าวแบบนี้ก็ห่วงเหมือนกันนะ อย่างน้อยๆเขาก็เป็นเพื่อนคนนึงระหว่างที่ชั้นอยู่ที่นี่ สงสัยต้องใช้ไม้ตาย
       "ไม่เอาอ่ะ ถ้านายไม่กิน ชั้นจะไม่ยอมขึ้นเรียน" ชั้นพูดออกแนวท้าทายเขาไป แล้วเขาก็เงยหน้าขึ้นมาแล้วทำหน้าไม่ค่อยพอใจ
       "ผมกินก็ได้ แต่ถ้ากินหมดแล้วคุณต้องขึ้นเรียน ตกลงมั้ย" เขายื่นข้อเสนอให้ ก่อนจะคว้าแฮมเบอร์เกอร์จากมือชั้นไป แล้วเคี้ยวอย่างเอร็ดอร่อย ฮิๆน่ารักจัง
.
.
      "ผมกินเสร็จแล้ว คุณไปขึ้นเรียนได้แล้ว" เขาบอกชั้น แล้วชั้นก็พยักหน้าตอบก่อนจะเปิดประตูห้องออกไป
      "เดี๋ยวก่อน เย็นนี้มาหาผมที่ห้องนี้แล้วค่อยกลับบ้านพร้อมกัน" ชั้นหันกชับไป แล้วทำมือเป็นรูปโอเคให้เขาไป ก่อนจะเดินออกจากห้องไป คนอะไรตอนนอนก็น่ารัก ตอนกินข้าวก็น่ารัก ยกเว้นตอนโหดใส่นะ
 
 
 
 
 
โอ้ยยย!!ไม่ได้อัพตั้งหลายวัน เน็ตไม่ค่อนมี ตอนนี้อัพแล้วววว อ่านกันเยอะๆนร้าาา ไปกินข้าวเที่ยงละ บรั้ยยย