Boreas love mafia ทัณฑ์ร้าย นายมาเฟียเลือดเย็น
7.3
เขียนโดย Mommanee
วันที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2559 เวลา 05.29 น.
4 บท
0 วิจารณ์
6,789 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 27 เมษายน พ.ศ. 2559 16.23 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) บทที่ 1 ข่าวร้าย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบทที่ 1 ข่าวร้าย
ณ กรุงโรม
ในห้องหนึ่งชั้นบนสุดของฮิวส์ตันโฮเทล ปรากฏร่างสูงกำยำที่กำลังทิ้งกายลงกับพนักเก้าอี้เบาะนุ่มหลับตาลงเพื่อพักสายตาหลังจากทำงานที่มีเข้ามาเรื่อยๆไม่ขาดสาย เป็นเรื่องธรรมดาที่ผู้บริหารต้องมีภาระหน้าที่ที่หนักหนากว่าตำแหน่งอื่น อีกทั้งโรงแรมในเครือฮิวส์ตันยังเป็นโรงแรมที่มีสาขาไปทั่วทั้งยุโรปและได้รับการตอบรับอย่างดีจากผู้ใช้บริการซึ่งแน่นอนว่าผู้ที่จะสามารถเข้าพักที่โรงแรมดังระดับ5 ดาว อย่างฮิวส์ตันโฮเทลได้ต้องมีฐานะที่ดีทีเดียว ห้องกว้างที่เงียบสงบจนได้ยินเสียงทำงานอันแผ่วเบาของเครื่องปรับอากาศสมราคาของมัน ภายในห้องโทนขาวดำดูเรียบหรูบวกกับเฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นที่ใช้ตกแต่งภายในก็ตกแต่งได้อย่างลงตัวสมกับราคาที่จ่ายไป
ก๊อกๆๆ แอ๊ด เสียงเคาะประตูแล้วตามมาด้วยเสียงเปิดประตูโดยไม่รอฟังคำอนุญาตเรียกสายตาตำหนจากผู้เป็นเจ้าของได้ในทันที
คารอส ฮิวส์ตันส่งสายตาตำหนิให้ผู้ที่กระทำการไร้มารยาทนั้นเพียงนิด หากแต่ไม่ได้ตำหนิอะไรไปเมื่อเห็นสีหน้าร้อนใจของคนสนิทของตน
“มีอะไร” เอ่ยถามเสียงเรียบเมื่อเห็นคนสนิทไม่พูดออกมาเสียที
“เอ่อคือ ... ” โรเบิร์ตเกรดิสันหนึ่งใน2 คนสนิทของคารอส ได้แต่อ้ำอึ้งอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน แน่สิ!!ในเมื่อเรื่องที่เขาจะบอกเจ้านายนี้อาจทำให้เกิดพายุขนาดย่อมได้เลยทีเดียว
เมื่อเห็นท่าทีอึกอักของคนสนิทแล้วบวกกับความเหนื่อยจากการทำงานอย่างต่อเนื่อง ทำให้คาคารอสเกิดอารมณ์ หงุดหงิดได้อย่างง่ายดายเพราะปกติแล้วคารอสก็ไม่ใช่คนที่จะรออะไรได้นานนักหรอก
“มีอะไรก็รีบพูดมาก่อนที่นายจะได้ไปพูดที่ปอมเปอี”
“เอ่อกะเกิดเรื่องกับคุณคริสครับ”โรเบิร์ตรีบตอบทันทีเมื่อได้ยินเช่นนั้นเพราะรู้ดีว่าหากยังไม่พูดออกไปละก็ ผู้เป็นนายคงไม่ทำเพียงแค่ขู่แน่
“ ... เมื่อไหร่ ” เสียงแผ่วเบา คล้ายคนที่ใกล้หมดแรงเต็มที
“ คือ ”
“ฉันถามว่าเมื่อไหร่!!” ตะหวาดด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราดตามกระแสอารมณ์ที่ปทุขึ้น
“ประมาณ5โมงเย็นของเมืองไทยครับ ตอนนี้เอริคกำลังสืบรายละเอียดอยู่ครับ”
“เตรียมเครื่องบินให้พร้อมในครึ่งชั่วโมง” เสียงเรียบเอ่ยสั่งคนสนิทให้เตรียมความพร้อมของเครื่องบินส่วนตัว เนื่องจากกิจการที่ขยายพื้นที่กว้างขึ้นจึงจำเป็นต้องเตรียมพร้อมในการเดินทางตลอดเวลา
“ ... ” เงียบเพื่อรอรับคำสั่งต่อไปของผู้เป็นนายที่ตอนนี้ภายในใจคงไม่นิ่งอย่างที่แสดงออกมาเป็นแน่
“เราต้องถึงเมืองไทยภายใน8ชั่วโมง! ”
ณ กรุงโรม
ในห้องหนึ่งชั้นบนสุดของฮิวส์ตันโฮเทล ปรากฏร่างสูงกำยำที่กำลังทิ้งกายลงกับพนักเก้าอี้เบาะนุ่มหลับตาลงเพื่อพักสายตาหลังจากทำงานที่มีเข้ามาเรื่อยๆไม่ขาดสาย เป็นเรื่องธรรมดาที่ผู้บริหารต้องมีภาระหน้าที่ที่หนักหนากว่าตำแหน่งอื่น อีกทั้งโรงแรมในเครือฮิวส์ตันยังเป็นโรงแรมที่มีสาขาไปทั่วทั้งยุโรปและได้รับการตอบรับอย่างดีจากผู้ใช้บริการซึ่งแน่นอนว่าผู้ที่จะสามารถเข้าพักที่โรงแรมดังระดับ5 ดาว อย่างฮิวส์ตันโฮเทลได้ต้องมีฐานะที่ดีทีเดียว ห้องกว้างที่เงียบสงบจนได้ยินเสียงทำงานอันแผ่วเบาของเครื่องปรับอากาศสมราคาของมัน ภายในห้องโทนขาวดำดูเรียบหรูบวกกับเฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นที่ใช้ตกแต่งภายในก็ตกแต่งได้อย่างลงตัวสมกับราคาที่จ่ายไป
ก๊อกๆๆ แอ๊ด เสียงเคาะประตูแล้วตามมาด้วยเสียงเปิดประตูโดยไม่รอฟังคำอนุญาตเรียกสายตาตำหนจากผู้เป็นเจ้าของได้ในทันที
คารอส ฮิวส์ตันส่งสายตาตำหนิให้ผู้ที่กระทำการไร้มารยาทนั้นเพียงนิด หากแต่ไม่ได้ตำหนิอะไรไปเมื่อเห็นสีหน้าร้อนใจของคนสนิทของตน
“มีอะไร” เอ่ยถามเสียงเรียบเมื่อเห็นคนสนิทไม่พูดออกมาเสียที
“เอ่อคือ ... ” โรเบิร์ตเกรดิสันหนึ่งใน2 คนสนิทของคารอส ได้แต่อ้ำอึ้งอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน แน่สิ!!ในเมื่อเรื่องที่เขาจะบอกเจ้านายนี้อาจทำให้เกิดพายุขนาดย่อมได้เลยทีเดียว
เมื่อเห็นท่าทีอึกอักของคนสนิทแล้วบวกกับความเหนื่อยจากการทำงานอย่างต่อเนื่อง ทำให้คาคารอสเกิดอารมณ์ หงุดหงิดได้อย่างง่ายดายเพราะปกติแล้วคารอสก็ไม่ใช่คนที่จะรออะไรได้นานนักหรอก
“มีอะไรก็รีบพูดมาก่อนที่นายจะได้ไปพูดที่ปอมเปอี”
“เอ่อกะเกิดเรื่องกับคุณคริสครับ”โรเบิร์ตรีบตอบทันทีเมื่อได้ยินเช่นนั้นเพราะรู้ดีว่าหากยังไม่พูดออกไปละก็ ผู้เป็นนายคงไม่ทำเพียงแค่ขู่แน่
“ ... เมื่อไหร่ ” เสียงแผ่วเบา คล้ายคนที่ใกล้หมดแรงเต็มที
“ คือ ”
“ฉันถามว่าเมื่อไหร่!!” ตะหวาดด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราดตามกระแสอารมณ์ที่ปทุขึ้น
“ประมาณ5โมงเย็นของเมืองไทยครับ ตอนนี้เอริคกำลังสืบรายละเอียดอยู่ครับ”
“เตรียมเครื่องบินให้พร้อมในครึ่งชั่วโมง” เสียงเรียบเอ่ยสั่งคนสนิทให้เตรียมความพร้อมของเครื่องบินส่วนตัว เนื่องจากกิจการที่ขยายพื้นที่กว้างขึ้นจึงจำเป็นต้องเตรียมพร้อมในการเดินทางตลอดเวลา
“ ... ” เงียบเพื่อรอรับคำสั่งต่อไปของผู้เป็นนายที่ตอนนี้ภายในใจคงไม่นิ่งอย่างที่แสดงออกมาเป็นแน่
“เราต้องถึงเมืองไทยภายใน8ชั่วโมง! ”
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ