위로 달링 가자 ได้โปรดเถอะ คุณที่รัก...

2
 
เป็นข่าว
 
ตอนเช้าของวันอาทิตย์
 
     "นี่ฮยอนอึน กินข้าวเถอะ"แฮยอนสะกิดที่ต้นแขนฉันเบาๆ 
 
     "ฉะ...ฉันไม่หิว!!!"ฉันตะคอกแฮยอนเสียงดัง ก่อนจะเบนหน้าไปทางอื่น...เวลานี้ใครจะไปมีกะจิตกะใจกินข้าวกัน "ฮืออ"พอฉันคิดถึงซันโฮขึ้นมา น้ำใสๆก็ล้นออกมาจากเบ้าตา ถ้าความรักมันทำให้เราเจ็บแบบนี้ เราจะไปมีทำไมนะ..
 
     "แก...ไหวไหม"แฮยอนดึงฉันเข้าไปกอด แล้วลูบหลังเบาๆ นั่นทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้น แต่ก็แค่นิดเดียวเท่านั้น ฉันส่ายหัวสองสามทีเบาๆ ก่อนจะร้องโฮออกมา 
 
     "กะ...แก ฉันรักซันโฮอ่ะ อึก...ฉันไม่อยากเลิกกับเขาอ่าาาาา ฮืออออ"ฉันระบายสิ่งที่ฉันอยากจะพูดออกมา
 
     "งั้นพรุ่งนี้ เราจะไปคุยกับปาร์คซันโฮกันนะ"แฮยอนลูบหัวฉันเบาๆ แล้วเอาตัวฉันออกจากตัวแฮยอน ก่อนจะ..."ไปล้างหน้าล้างตาซะ!!!"แงงงง ดุจังTTOTT 
 
วันจันทร์ 
 
ณ O School
 
     "นั่นๆ คนนั้นแหละแก"
 
     "ซุบซิบๆๆ"
 
     "คนนั้นไง โดนปาร์คซันโฮบอกเลิกน่ะ"
 
     "บลาๆๆๆๆ" 
 
     ทุกคนมองมาที่ฉันอย่างตัวตลก...หัวเราะกันคิกคัก หันไปซุบซิบกับเพื่อนๆ หึ! ทุกคนคงจะสนใจเรื่องฉันมากเลยสิท่าถึงกับติดป้ายประกาศ
 
     'ปาร์คซันโฮ (หนุ่มฮอตประจำโรงเรียน) เลิกกับแฟนสาวน่ารักเกรด 11/B อย่าง ยูฮยอนอึน แล้วจ้าาาา'
 
     หรือ
 
     'หนุ่ม ป. บอกเลิกแฟนสาว ย. ที่คบกันมา 5 ปี กลางงานวันเกิดสาว ย. เลยจ้าา' 
 
     เฮ้อ~ ชั่งเถอะ ฉันไม่ได้ใส่ใจอะไรอยู่แล้ว เพราะอีกไม่นานซันโฮก็(อาจ)จะขอเป็นแฟนก็ได้ใครจะไปรู้(หรออ) 
 
    "ขอโทษนะครับ...กระเป๋าลายหมีนี่ใช่ของคุณหรือป่าว?"อยู่ๆก็มีคนสะกิดข้างหลัง ฉันหันหลังกลับไปมองก็เห็นผู้ชายตี๋ที่น่าตาดี(มาก) ผมสีดำ ที่หน้าคุ้นๆเหมือนเคยพบเคยเจอ(?)
 
_________________

มาอัพแล้วจ้าาาาา ขอโทษน้าาาาที่กว่าจะมาอัพก็นานแสนนาน ยังไงก็อย่าพึ่งลืม ฮยอนอึนของเรานะค้าาาา ส่วนพระเอก...ยังไม่เฉลยจ้าาา มาเดาๆกันได้น้าาา จุ๊บๆๆ❤️