(bts jungkook x you) รักใสใสฉบับนายเย็นชา

  หลังจากที่ฉันได้พูดกับเเม่เสร็จเเล้วก็เก็บกระเป๋าจัดเตรียมของไว้
เพราะจะต้องไปวันนี้เลยซึ่งไม่รู้ว่าทำไมเเม่ต้องให้ฉันรีบไปขนาดนั้น เฮ้อออ
 
 
 
11.00
 
 "ยูเสร็จเเล้วค่ะเเม่" ฉันบอกเเม่ที่รอฉันอยู่ที่หน้าบ้าน
 "เเม่เรียกรถมารับให้เเล้วลูก"
 "'งั้น..หนูไปก่อนนะคะ" ฉันพูดกับเเม่เเล้วก็กอดกับเเม่เเละนั่งรถไปยังสนามบิน
 
 
หลังจากที่ฉันได้ขึ้นเครื่องมาก็ใช้เวลาไปเเล้ว 2 ชั่วโมง
ตอนนี้ก็ต้องไปโรงเรียนก่อนล่ะนะซึ่งที่เป็นช่วงปิดเทอมอยู่จึงไม่มีนักเรียนมาโรงเรียนกันหรอก
 
โรงเรียนxxxxxxxx
 
ฉันเดินเข้ามาในโรงเรียนซึ่งสวยมากเลยล่ะ ฉันมัวเเต่มองดูโรงเรียนจึงไม่ทันมองจึงไปชนกับผู้หญิงคนหนึ่ง
 
"โอ้ย/โอ้ย" เราทั้งสองคนล้มไปกองกับพื้นพร้อมกันฉันจึงรีบขอโทษเเละพยุงเขาขึ้นมา
"ขอโทษนะคะ เป็นอะไรมากหรือมั้ยคะ"
"ไม่เป็นไรค่ะ โอ๊ะ เธอใช่เด็กใหม่ใช่มั้ย?" 
"อ่อ..ใช่เเล้ว"
"ฉันชื่อ มินอา เป็นรูมเมทเธอ ยินดีต้อนรับนะ"
"จ้า เราชื่อยูดีใจจังที่ได้เป็นรูมเมทกับเธอ"
"เธอพึ่งจะย้ายมาใหม่คงยังไม่ค่อยรู้อะไรเดี๋ยวฉันจะพาไปดูเเต่ละที่ละกันนะ"
มินอาพูดกับฉันเเละจูงมือฉันไปยังที่หนึ่ง
 
"ก่อนอื่นเลยก็ต้องพาเธอมาที่หอก่อนเลยนะ ที่นี้เเบ่งเป็นหอพักชายอยู่ตึกฝั่งตรงข้าม เเต่ละห้องก็อยู่ได้ 2 คน มีทั้งห้องครัว ห้องนอน ห้องน้ำ ซึ่งมีครบทุกอย่าง"
ฉันเดินเข้าไปในห้องซึ่งเป็นห้องที่จัดว่าดูดีเลยที่เดียวสะอาดเเละเรียบร้อย
 
"ยูเธออยู่ห้องนั้นนะ"มินอาชี้ไปยังประตูสีฟ้าอ่อน
"อ่อ ok จ่ะ" ฉันรีบหยิบกระเป๋าเดินทางเเละไปยังห้องนั้นพอเปิดเข้าไปก็พบกับห้องที่สวยเลยที่เดียวฉันจึงจัดห้องเล็กน้อยเเละนำเสื้อผ้าไปใส่ในตู้เสื้อผ้า
 
พอเสร็จฉันก็เดินออกมาไปยังโซฟาที่มินอานั่งอยู่
 
"พรุ่งนี้เราก็เปิดเทอมกันเเล้วนะเธอรู้เกี่ยวกับหนุ่มหล่อคนนึงในโรงเรียนเราหรือป่าวล่ะ ถ้าไม่รู้ล่ะตกข่าวเชียว" มินอาบอกกับฉัน หนุ่มหล่อหรอ?
"ไม่รู้เลยอ่ะ"ฉันตอบไปพลางทำหน้าไม่รู้เรื่อง
"ตายล่ะงั้นฉันจะบอกให้รู้ไว้เเล้วกันนะ โรงเรียนนี้น่ะเป็นโรงเรียนที่มีหนุ่มหล่อคนนึงชื่อว่า จองกุก เป็นคนที่หล่อมากเเล้วก็เย็นชาด้วยล่ะผู้หญิงคนไหนไปสารภาพรักกับเขากลับมาก็เเห้วกันเป็นทุกราย เพราะเขาไม่สนใจใครเลย
ถ้าใครทำให้เขารับรักได้ล่ะก็ถือว่าเป็นคนที่เจ๋งมากเลยนะ"
"ขนาดนั้นเลยหรอ" ฉันตอบไป
"ใช่เเล้วล่ะเเต่เห็นอย่างนี้มีคนเล่ามาว่าเขาเป็นคนอ่อนไหวด้วยล่ะเเต่ฉันไม่เคยเห็นเลยอ่ะ อยากเห็นชะมัด"
มินอาบอกกับฉันอย่างนั้นทำให้อยากรู้เเล้วล่ะสิว่าหน้าตาของเขาจะเป็นอย่างไร
 
หลังจากที่เราสองคนได้คุยกันเสร็จก็เป็นเวลา 21.00
ก็3 ทุ่มซะเเล้ว คงต้องเก็บเเรงเอาไว้เตรียมชะตาพรุ่งนี้ล่ะนะ
หลังจากนั้นฉันก็หลับไปพร้อมกับคิดว่าพรุ่งนี้จะเจอกับอะไรบ้างนะเเละก็หลับไป
 
 
เช้าวันรุ่งขึ้น
 
 
วันนี้ฉันเลือกที่จะตื่น 6 โมงเช้าเพื่อที่จะได้ไปสำรวจโรงเรียนซะหน่อยพอเเต่งตัวตัวเสร็จฉันเลือกที่จะมัดผมเป็นหางม้า พอเดินออกมากับพบว่ามินอาไม่ได้อยู่ในห้อง สงสัยคงไปเเล้วล่ะมั้ง ไม่รอกันเลย -3-
 
ฉันเดินออกมาจากหอเเละมุ่งหน้าไปยังโรงเรียนฉันเข้าไปในโรงเรียนซึ่งอะไรดลใจฉันไม่รู้ให้ไปยังสวนหลังโรงเรียนล่ะมั้งซึ่งไอพบกับดอกไม้เเละลูกเเมวตัวนึงน่ารักมากๆ ฉันเดินไปอุ้มมันเเละลูบหัว
อ๊อด อ๊อด! เสียงกริ่งดังซึ่งหน้าจะเป็นเวลาเข้าเรียนเเล้วฉันจึงค่อยๆวางลูกเเมวลงเเละเดินไปยังห้องเรียน ฉันเดินไปยังตึก 3 ห้อง Aซึ่งมินอาได้บอกฉันไว้เมื่อคืนนี้ พอฉันเปิดประตูเข้าไปเสียงในห้องที่คุยกันเสียงดังก็หยุดลง
 
"นักเรียนที่ย้ายมาใหม่ใช่มั้ย เข้ามาสิ"คุณครูที่ยืนอยู่หน้าชั้นเรียนก็เรียกฉันเข้าไป
"เเนะนำตัวสิ"
"สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ ยูเป็นลูกครึ่งไทย เกาหลี พึ่งย้ายมาเมื่อวานนี้ ฝากตัวด้วยนะคะ"
"งั้นเธอไปนั่งข้างๆมินอาเเล้วกัน" ฉันเดินไปยังมินอาเเล้วนั่งลง
"ยู ไปไหนมาอ่ะ ฉันตามหาไม่เจอเลย"
"ฉันก็ตามหามินอาไม่เจอเหมือนกันเห็นไม่ได้อยู่ในห้องเลยคิดว่าน่าจพมาโรงเรียนเเล้ว"
"ฉันเดินไปซื้ออะไรกินต่างหาก เเต่ชั่งเถอะเรียนกันดีกว่า"
ฉันพยักหน้าตอบ
 
หลังจากเรียนไปเเล้วก็ถึงเวลาพักกลางวัน ซึ่งฉันบอกมินอาเดี๋ยวจะตามไปทีหลังเพราะฉันจะเอานมกล่องไปให้ลูกเเมวกิน
 
พอเดินไปสวนหลังโรงเรียนก็ไม่เห็นเจ้าลูกเเมวตัวนั้นเลยฉันก็เดินตามหาพร้อมทำเสียง เมี๊ยวว เมี๊ยว เสียงเหมือนเเมวหลายครั้ง
 
"นี้! ยัยบ้าจะทำเสียงนั่นอีกนานมั้ยรำคาญ!" หือ เมื่อกี้ฉันได้ยินเสียงใครพูดน่ะ ฉันลองหันซ้าย หันขวาก็ไม่มีใครนิ
อยู่ดีๆก็มีอะไรไม่รู้หล่นลงมาคือ ขวดน้ำ ฉันจึงเก็บขึ้นมาเเละเงยหน้ามองไปยังข้างบนซึ่งไปพบกับใครคนนึง ทำให้ฉันหยุดชะงักเพราะอะไรน่ะหรอเพราะคนที่อยู่ตรงหน้าฉันหล่อมากเลยน่ะสิ ผมที่ดำสนิด จมูกที่โด่ง ปากที่อวบอิ่มเเละมีเหงื่อที่ไหลลงมาบริเวณหน้าทำให้เขาดูดีขึ้นไปอีก
 
เขากระโดดลงมาเเละมองหน้าฉันจึงทำให้ฉันละจากสายตาของเขา
"นี่เธอ! จะมาสารภาพรักอีกรึไง" เอ๊ะ สารภาพอะไรนะ
"สารภาพอะไรกันคะ ฉันไม่รู้เรื่อง"
"อย่ามาโกหกดีกว่าน่าา "
"ป่าวนะค่ะ! ฉันไม่ได้โกหก ฉันพึ่งย้ายมาวันนี้ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรหรอกค่ะ"
"เด็กใหม่งั้นหรอ หึ "
"คะ..ค่ะ" ฉันพูดด้วยเสียงสั่นนิดๆ น่ากลัวจังเเหะผู้ชายคนนี้
"งั้น......." อยู่ๆผู้ชายคนนี้ก็เดินเข้ามาใกล้ๆฉันเรื่อยๆฉันก็ถอยไปเรื่องเขาก็จับมือฉัน
"ปล่อยนะค่ะ! ปล่อยสิ!" ฉันพูดกับเขาไปเเต่ไม่มีทีท่าว่าจะปล่อยสักนิดฉันเลยถีบเขา จนล้ม
"โอ้ยย นี่เธอ" เขาพูดพร้อมกับจับที่ขาของตัวเอง
"เอ่อ.. ขอโทษค่ะๆ ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ ขอโทษค่ะ" ฉันพูดพร้อมกับไปดูขาเขาซึ่งเขาจับตัวฉันอีกรอบ
"หึ นี้ไม่พ้นเเล้ว" ไม่นะ นี่เขาจะทำอะไรช้านนนนนน
"จะทำอะไรค่ะ ปล่อยนะ!"
"ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอกน่า! เงียบได้เเล้ว" ฉันได้ยินดังนั้นจึงเงียบทันที ตึก ตึก ตึก ไม่นะ เสียงนี้มันอะไรกัน หัวใจฉันเต้นเเรงขนาดนี้เลยหรอ
"เธอผิดมากนะ ฉันเเค่พยายามจะคุยกับเธอเเต่เธอดันมาถีบฉันล้ม"
"ก็ฉันไม่รู้นิคะว่าคุณจะพูดกับฉัน" ฉันพูดไปทั้งๆที่ตอนนี้เขาก็ยังจับตัวฉันอยู่เหมือนเรากอดกันซะงั้น
" อย่าเถียงสิ! ดังนั้นเธอผิดเธอก็ต้องถูกทำโทษ" อะไรนะทำโทษฉันไม่ใช่เด็กเเล้วนะที่จะต้องมาถูกทำโทษน่ะ
"คุณจะทำโทษอะไรฉันหรอ" ฉันถามไปด้วยความสงสัย
"ต้องทำตามฉันทุกอย่างภายใน 1 เดือน " ห๊ะ!! 1 เดือน
"นี่คุณจะบ้าหรอ 1 เดือนอะไร เเค่ถีบนิดเดียวถึงกับทำตาม 1 เดือนเลยหรอ"
เขาไม่พูดอะไรเเต่ทำหน้านิ่ง น่ากลัวชะมัด
 
"ไม่ทำก็ได้นะ" เฮ้อ โล่งใจชะมัด
"เเต่..." นั่นไง นั่นไง ไอลางสังหรเเบบนี้ไม่ดีเเน่
"ฉันจะประกาศให้คนทั้งโรงเรียนรู้ว่าเธอถีบฉันเเถมไม่รับผิดชอบเเละชีวิตเเต่ละวันเธอจะไม่สงบสุขเเน่
เขาใหญ่มาจากไหนกันที่ที่จะมาสั่งฉันเเต่ทำไงได้ก็ต้องทำตามสินะ ไม่งั้นชีวิตของฉันไม่มีวันมีความสุขเเน่
"กะ..ก็ได้"
"ก็เเค่เนี้ย" หลังจากนั้นเขาก็ปล่อยฉันซึ่งเราทั้งคู่ก็รีบยืนทันที 
"คุยตั้งนานยังไม่รู้ชื่อเลย ชื่อไร" เเหม พึ่งจะถาม
"ยูค่ะ"
"ฉัน จองกุก" เอ๊ะอะไรนะ จะ..จอง..จองกุก
"คะ!"
"อะไรของเธอ"
"จองกุก"
"ใช่ ทำไม"
"อ่อ..ป่าวค่ะ" อะไรกันคนนี้น่ะหรอจองกุก OMG!
"จะ คะ ค่ะ ตลอดเลยหรือไงเป็นคุณหนูหรือไงเลิกพูดสักทีเถอะ"
"ค่ะ..เอ้ย! เอ่อ..อื้ม"
"งั้นไปก่อนล่ะอย่าลืมละกัน  ฉันเรียกตอนไหนเธอต้องมาอ่ะ เบอร์"
เขาเขียนใส่กระดาษซึ่งไม่รู้เลยว่าเขาเอากระเป๋ามาตอนไหน พึ่งมาเรียนเเน่ๆ
"เอาเบอร์เธอมา" ฉันก็จดใส่กระดาษของเขาไป
"ไปล่ะ ยัยบื่อ หึ" พอพูดเสร็จเขาก็หยิบกระเป๋าเเละวิ่งออกไป
เฮ้ออออ ไม่น่าเลยเรา 
 
หลังจากที่ฉันเรียนเสร็จก็กลับมายังหอ เเละเผลอหลับไปเพราะเหนื่อยมาก เเถมยังต้องเก็บเเรงไว้พรุ่งนี้อีก เพราะฉันมีลางสังหรว่าพรุ่งนี้ต้องเกิดเรื่องอะไรขึ้นเเน่ เฮ้ออ เเม่นะเเม่ โทรไปกฌไม่รับทำอะไรอยู่ก็ไม่รู้ นอนดีกว่า...