I love it. 18+ part 2

   บท เคน

   สวัสดีครับ ผม เคน เองครับ ผมผ่านเรื่องเลวร้ายในวันนั้นมาที่เพื่อนผมและไอพาร์ทตาย ตั้งแต่วันนั้น

ผมก็รู้สึกแปลกๆ และรู้สึกเหมือนว่า..ผมไม่ได้อยู่คนเดียว เหมือนมีใครอยู่ข้างๆกายผมอยู่ ทุกๆที่ ทุกๆวัน

ทุกๆเวลา แต่ผมอยู่ไปก็หลอนอ่ะครับ ผมอยู่หอคนเดียว เมื่อก่อนอยู่กับไอพาร์ท เดี๋ยวนี้อยู่คนเดียวมัน-

รู้สึกอ้างว้าง เหงา และกลัว ครับ ผมกลัวอะไรอ่ะหรอครับ? วิณญาณ!!!

(เมื่อคืนผม..รู้สึกแปลกๆผมรู้สึกเหมือนมีใคร..ไซร้คอผม เหมือนมีใครจะทำอะไรผม ที่รู้ๆผมเห็น

ไอพาร์ททำมันจะทำอะไรผม มาแบบน่ากลัวเลยครับ เสื้อผ้าเปื้อนเลือด และในขณะนั้นผมเห็นมันจะเอา

อวัยวะเพศผมสอดใส่อวัยวะเพศมันครับ ตอนที่มันจะขย่มผมเลือดมันออกมาเรื่อยๆ.. )

เคน:ไอพาร์ท!!

เคน:มึงจะมาหากูทำไม? มึงไปที่ชอบที่ชอบเถอะนะ เดี๋ยวกูทำบุญไปให้

พาร์ท:มึงเคยบอกกูนิว่า..จะอยู่กับกูตลอดไป!!

พาร์ท:กูจะอยู่กับมึง กูจะอยู่กับมึงตลอดไปป!!!

พาร์ท:กูรักมึงนะ

เคน:อย่าาาา!!

(และผมก็เริ่มตาขึ้นมามองซ้ายมองขวา ผมถามตัวเองว่า..เป็นเรื่องฝันจริงหรอ? แต่มันเหมือนจริง-

มากครับ แต่ที่ทำให้ผมตกใจมากสุดๆ เสื้อผมเปื้อนคราบเลือดครับ และผมไปซักเสื้อในห้องน้ำ....

ระหว่างเดินเข้าห้องน้ำ...ผมเห็นรอยเท้าที่มีสีเลือดตั้งแต่ปลายเตียงครับ และผมก็เห็นว่า..รอยเท้าก็ค่อยๆ

จางหายไปในตอนนั้น ผมเห็นกับตาตัวเอง ผมแทบจะไม่อยากจะอยู่ แต่ต้องทำใจอยู่อ่ะครับ เพราะ..

ผมไม่มีที่ไปแล้วจริงๆ ผมก็ต้องทนๆอยู่ไป...)

(มีวันนึงที่เพื่อนผมเพื่อนเก่าอ่ะครับตอนม.ปลายโทรมาหาผมและบอกว่า..)

เพื่อนเก่า:เออ..สวัสดีนะเคน

เคน:อื้ม..สวัสดีครับ นี่ใครครับ?

เพื่อนเก่า:บุ๊คเอง จำได้มั้ย?

เคน:อ่ออ..บุ๊ค มีอะไรหรอ? โทรหากูมีอะไรว่ะ?

เพื่อนเก่า:ก็ไอพาร์ทมาหากูอ่ะที่บ้าน วันนี้ตอนเช้าแต่มันกลับไปแล้ว และมันฝากบอกมึงอ่ะว่า..

ให้โทรหามันกลับด้วย.

เคน:......เชี้ย!!

เพื่อนเก่า:อะไรหรอว่ะ?

เคน:อ่อๆ ป่าวๆอ่ะ (เคนพูดน้ำเสียงสั่นๆ)

(ตอนนั้นผมพูดเสียงสั่นๆไปหมดเลยอ่ะครับ ด้วยความที่ผมอึ้งและตกใจมาก...)

เคน:แค่นี้ก่อนนะมึง

เพื่อนเก่า:เออ..ๆ บายมึง

(วันถัดมามีคนโทรหาผมอีกครับ...)

เคน:สวัสดีครับ!! ต้องการพูดกับใครครับ?

คนปริศนา:อยากคุยกับมึงไง!! ไอเคน

เคน:คุณคือใครครับ?

คนปริศนา:จำกูไม่ได้หรอ? กูพาร์ทไง!!!!

(ผมทำโทรศัพท์ตกจากมือ มือสั่นไปหมดเลยครับ ผมปิดกระจก หน้าต่าง ปิดผ้าม่าน ประตูบ้าน

เลยครับ... ด้วยความกลัวของผม... )

(โปรดติดตามตอนต่อไป...)

(ฝากติดตามเรื่องนี้ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ)