พี่รหัสหน้าใสกับยัยน้องรหัสหน้าหวาน

               เช้าอันสดใส ในคอนโดในเครือของ ดีแอล เอนเตอร์เทนเมนท์... 
 
               
               * นี่ๆๆ น้องเล็ก... เมื่อวานทำไมจู่ๆรุ่นพี่เจเจ ถึงเดินเข้าไปกอดเธอแบบนั่นล่ะ นี่ถ้าเป็นฉัน.. ฉันคงดิ้นตายแล้ว คนหล่อกระชากโลกเดินมากอดแบบนั้น..ไม่อยากจะคิด * แคทสมาชิกร่วมวงของฉัน เธออายุห่างจากฉันแค่ปีเดียว เธอตาโตน่ารัก จมูกโด่งสวย ริมฝีปากบาง เธอเป็นรูมเมทของฉัน ซึ่ง..การร่วมห้องกับเธอไม่ใช่เรื่องง่าย 
               // เมื่อคืน //
          - 01.00 - (ตามเวลาของอเมริกา) 
               * รุ่นพี่เคนคะ .. จะดีเหรอคะ .. *
                แคทที่นอนอยู่ข้างๆเตียงฉันจู่ๆก็สบถขึ้นมา ทำให้ฉันที่นอนอยู่เตียงข้างๆลุกขึ้นนั่งและหันไปสนใจเธอ เพราะกลัวเธอเป็นอะไร  
 
               * รุ่นพี่เคนคะ .. โอ้วววว * และเธอสบถอยู่แบบนี้สักพัก ก่อนจะหลับไป ซึ่ง..ฉันก็นอนไม่หลับเลยหลังจากนั้น 
               // ปัจจุบัน //
               เพราะเหตุนั้น..เลยทำให้ฉันรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเธอ เพราะเธอมักจะสบถแบบนี้เรื่อยๆ หรือเรียกง่ายๆว่า เธอละเมอนั่นล่ะ ที่บอกว่าการร่วมห้องกับเธอไม่ใช่เรื่องง่ายก็เพราะ.. กว่าจะนอนหลับได้แต่ละคืนมันยาก แสนยากเข็นเหมือนเข็นช้างเผือกขึ้นผูเขา 

               * อ๋ออ เมื่อวาน รุ่นพี่เจเจเขามาต้อนรับ.. แบบนั่นล่ะ เอ้อ ฉันไปเรียนก่อนดีกว่า เดี๋ยวรถบริษัทจะรอ * ฉันเบี่ยงบ่ายในการต่อความยืดยาว เพราะยัยนี่ต้องถามอีกเยอะเเยะตาแปะแน่ๆ แต่เธอน่ารักนะ
               * ไปด้วยๆๆๆ * แคทกล่าว และถึงแม้ว่าเธอกับฉันจะอายุห่างกัน 1 ปี แต่ตอนเรียนเราเรียนเกรดเดียวกันและห้องเดียวกัน เพราะทางบริษัทเป็นเจ้าของโรงเรียนแห่งนี้ เลยทำให้การเลือกห้องหรืออะไรต่างๆสะดวกสบายขึ้น 

               ฉันและแคทเป็นเพียงสองคนที่ยังเรียนอยู่ ส่วนรุ่นพี่คนอื่นๆก็ใช้เวลาช่วงที่ฉันสองคนยังไม่กลับจากโรงเรียน โดยการฝึกซ้อมเพลงที่กำลังจะออกอัลบั้ม
               ฉันและแคทเดินมาจนถึงข้างล่างบริษัท ~ อืมมม หาอะไรรองท้องก่อนดีนะ หันไปหันมาฉันก็เห็นรุ่นพี่เจเจและรุ่นพี่เคนเข้า ฉันหันไปหาแคท ซึ่งฉันคาดว่าเธอต้องเห็นก่อนฉันแล้ว เธอเลยมีการหน้าแดงเป็นมะเขือพวง ..
 
               * โอ๊ะ นั่นรุ่นพี่เคนนนน นี่นาาาาา ไม่เข้าไปทักทายหน่อยเหรออออ * ฉันยิ้มแกล้งแคท ส่วนยัยนี่ก็ตีหน้านิ่งทำเป็นไม่รู้เรื่องอะไรทั้งสิ้น แหมมมม ฉันเรียนการแสดงมานะ 55+ ดูออกหมดแหละ 

                * บ้าาาาา ใครชอบบ ฉันป่าวน้าา * ยัยนี่ตอบอย่างเขินๆ และบิดซ้ายบิดขวา ทำให้ฉันนึกถึงโรตีตอนอาบังกำลังจับพลิกไปพลิกมา
 
               * ฉันยังไม่บอกว่าเธอชอบเลยนะ ชอบรุ่นพี่กฌบอกเถ้อออ รุ่นพี่เคนเป็นพี่รหัสของเธอ... อ่อยนิดก็ติดละ 555+ * ฉันหยอกล้อย่างสนุกสนาน

               * ฉันเปล่าชอบนะ ไม่ๆๆๆ ไม่ได้ช๊อบบบบ ฉัน..ไม่ได้ชอบ * แคทยังปฏิเสธ
 
(*0*)// << นี่คือหน้าฉัน ..
* เป็นอะไรของเธอเนี้ย * แคทมองฉันอย่างสงสัย (-_-?)
* ไม่ชอบใครเหรอ * จู๋ๆ รุ่นพี่เคนก็เข้ามายืนข้างหลังยัยแคท แล้วก็ไปกระซิบข้างหูยัยนั่น ฉันที่            เห็นแบบนั้น.. จึงถอยหลังงออกมาทีละก้าว เพื่อที่จะไม่ให้ขัดสองคนนั้น..
ปัก !!!
ฉันชนใครเข้าเนี้ยย ฉันหันไปมองช้าๆ  ช้า และ ช้า 
อั้ยหยาาา นั่นมัน..รุ่นพี่เจเจ ฉัน ฉัน ฉัน ต้องเก็บอาการ อึ้บ

 
*ปะ เดี๋ยวพี่ไปส่งที่โรงเรียน * เขาไม่รอช้ารีบคว้ามือฉันเดินนำไปทางที่จอดรถของบริษัท
* นี่ ปล่อยนะ นี่พี่จะพาฉันไปไหนเล่าา * ฉันยื๊อตัวเองให้หยุด
* ไปส่งที่โรงเรียน * เขาตอบหน้านิ่ง
* ไม่ไปกับพี่ * ฉันเถียงทันที
* ทำไม ไม่อยากมากับพี่เหรอ กลัวตกหลุมรักงี้เหรอ 555+ * เขาตอบหน้าระรื่น
* ฝัน ? พอเลย ฉะ... พรึบ !!!! *
 
จะเกิดอะไรขึ้นกับจันทร์เจ้า

โปรดติดตามต่อไปค้าา