Love forever สุดรักจับใจ ล๊อกเป้าหมายเอาไว้ที่เธอ
เขียนโดย Almondberry
วันที่ 8 เมษายน พ.ศ. 2559 เวลา 17.34 น.
แก้ไขเมื่อ 12 เมษายน พ.ศ. 2559 16.31 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) ทา..คุ...ชิ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฉันที่ตอนนี้นอนอยู่บนเตียงหรือเรียกง่ายๆคือ"นอนไม่หลับ" ฉันเอาเเต่คิดถึงเรื่องที่จะได้ออกไปเที่ยวกับพวกนายทาคุชิ ฉันคิดเเล้วคิดอีกพร้อมกับความตื่นเต้นจนนอนไม่หลับซักที ทำให้ฉันนึกถึงถุงอะไรบางอย่างที่นายทาคุชิยื่นมาให้ ฉันเลยลุกขึ้นจากเตียงเเล้วเดินไปหยิบถุงขึ้นมา....... สิ่งที่ฉันเห็นอยู่ในถุงทำให้ฉันถึงกับตกตะลึง นั่นก็คือ"ลูกกวาดกับขนม" เต็มถุงไปหมด
"นี่...พวกนาย4คน..รู้ได้ยังไงกันว่าฉันชอบลูกกวาดมาก"
เอ๊!!!เรื่องนี้ไม่เคยมีใครรู้เลยนะ เเล้วพวกนี้รู้กันได้ยังไงเนี่ย หรือว่าพวกนี้จะเป็นโจรสโตกเกอร์สาวในโรงเรียนน่ะ!! ไม่อาวววนะเเบบนี้น่ะ! อุตส่าห์ได้เป็นเพื่อนกับผู้ชายครั้งเเรกเเล้วนะ ฉันเเทบจะไม่มีเพื่อนเลยนะ มีเเค่คนชื่นชอบน่ะ! คิคิ เเต่จะว่าไปดูดีๆฉันก็เป็นพวกรักสวยรักงามเเล้วก็เริ่มมีความเห็นเเก่ตัวด้วยเเล้วนะเนี่ย! เเต่ไม่ต้องห่วงฉันเป็นพวกเห็นเเก่ตัวกับตัวเองน่ะ 555
เเต่ว่านะรู้สึกว่าครั้งนึงฉันจะเคยถูกรุ่นน้องชวนไปถ่ายเเบบนะ เเล้วก็มีโปสเตอร์เเปะตรงผนังห้องด้วย เเต่จะว่าไปตอนนั้นฉันค่อนข้างสวยมากๆเลยนะ หุ่นก็โอนะเนี่ย เเหม~~เเต่ตอนนี้ก็สวยนะ ถ้าคนทั้งห้องยังตกตะลึงหรือตกเก้าอี้อยู่ก็เเปลว่า..ฉันยังเริ่ดอยู่ยังไงล่ะ!!
เเต่จะว่าไปพรุ่งนี้ทำผมทรงนี้ไปดีกว่า เเล้วก็ติดโบว์ซะหน่อย โอเคค่าา เอาทรงนี้เเหละ! ส่วนเรื่องชุดก็ค่อยกับมาเปลี่ยนเเล้วหลบหนีเหมือนที่ทำทุกวันไง ^^ เเต่ฉันยืนยันคำเดิมนะว่าฉันเป็นเด็กดีนะบอกเลย ฉันไม่เคยดื้อเล๊ย!! จริง จริ๊ง!
วันต่อมา
ฉันที่เดินมาโรงเรียนพร้อมรอยยิ้มอันเเสนเริ่ดของฉันเป็นวันเเรก ก็นะ..ฉันเป็นพวกตื่นเต้นง่ายอะนะ ไม่ค่อยเครียด>0<บอกเลย ฉันที่ชะเง้อมองหาพวก4คนนั้นเเล้วมองไปรอบๆ ในตอนนั้นก็มีใครบางคนเข้ามาทักฉันเข้า!
"นี่..มองหาอะไรอยู่เเอลม่อน"
"เอ๊ะ!! โห ตาบ้า!มาไม่ให้ซุ่มให้เสียงเลยนะ ฉันตกใจ!"
"เธอมองหาพวกฉันอยู่งั้นหรอ อยู่นู่นน่ะ!"
ฉันที่มองตามนิ้วที่ชี้ไปทางโต๊ะอาหารที่มีเเค่พวก เมล เต๋อ คิด นั่งอยู่ ว่าเเต่หมอนี่รู้ได้ไงเนี่ยว่าฉันหาพวกเขาอยู่ หมอนี่เป็นมนุษย์ต่างดาวหรอ!=..= รู้ซะทุกอย่างที่เป็นฉันเลย เเละฉันก็เดินไปหาพวก3คนนั้นพร้อมกับนายทาคุชิ
"นี่!! อรุณสวัสดิ์จ๊าา"
"อ้าว! เเอลม่อนจัง อรุณสวัสดิ์จ๊ะ"(เมล)
"อรุณสวัสดิ์ เอลม่อนจัง"(เต๋อ)
"อรุณสวัสดิ์ จ๊าา"(คิด)
ฉันที่ยิ้มหวานเเบบอ่อนๆให้ทุกคนพร้อมกับมานั่งอีกฝั่งของโต๊ะ เเล้วนายทาคุชิก็มานั่งข้างๆ ฉันเลยเตรียมตัวที่จะถามพวกเขาว่าเราจะไปเที่ยวที่ไหนกัน ดีใจจนทนไม่ไหวเเล้ว!!>0< ฉันอยากให้ถึงตอนเย็นเร็วๆจังเลย ตื่นเต้นอ่ะ! กรี๊ดด
"เอ่อ...เราจะไปเที่ยวที่ไหนกันหรอ"
ฉันหันไปถามพวกเขา พวกเขาหันไปมองหน้ากันเเล้วขำกันเล็กน้อย พร้อมกับค่อยๆออกความเห็นพร้อมกันทั้ง3คน
"หมูกะทะ!"พวกเขาตอบพร้อมกันทั้ง3คน ฉันเลยหันไปถามนายทาคุชิ
"เเล้วนายหล่ะ อยากกินอะไร"
"ฉันได้หมดล่ะ ขอเเค่เธอไปก็พอละ"
"เเหม! อิจฉาคนเเถวนี้!!"(เมล)
>//<ทำไมฉันรู้สึกเขินๆนะ บ้าๆ เลิกเขินได้เเล้ว เราไม่ได้ชอบหมอนี่นะ! เเถวนี้อากาศร้อนมั้งเนี่ย!! ฉันร้อนจนหน้าเเดงไปหมดเเล้วนะ ร้อนๆๆ
"ฉัน..ฉันไปได้หมดนั่นเเหละ"
ฉันที่ลุกลี้ลุกลนเพราะรู้สึกประหม่ากับคำพูดของนายทาคุชิ ทำให้นายทาคุชิทักขึ้นมาเเบบเบาๆ
"เป็นอะไรรึเปล่า"
"เปล่าหรอก เเค่อากาศเเถวนี้มันเริ่มร้อนเเล้วอะ ฉันขอตัวก่อนนะ"
ฉันที่ลุกขึ้นเเล้วรีบวิ่งไปที่ห้องน้ำเพราะคงรับมือกับตรงนั้นไม่ไหว ต้องขอตัวไปตั้งสติก่อนไม่งั้นได้ร้อง"กรี๊ดด"ตรงนั้นเเน่นอน ฉันที่เอาโฟมล้างหน้าออกมาจากกระเป๋าเเล้วล้างหน้า พร้อมกับนำเครื่องสำอางมาเเต่งหน้าด้วย เเต่ในขณะนั้นก็มีเด็กผู้หญิงกลุ่มหนึ่งผลักประตูเข้ามาด้วยความรุนเเรง ปั้ง!!
"นี่! นังเเอลม่อน!!"
"เอ๊ะ! พวกเธอ...เป็นใครกันหน่ะ"
เเล้วในขณะนั้นยัยนี่ก็เดินเข้ามาปัดลิปสติกของฉันที่ซื้อมาในราคาหลายหมื่นตกลงไปกับพื้น เอ้า!ทำอย่างนี้ได้ไง นี่รู้ไหมว่าซื้อมาเเพงน่ะ!(คิดอยู่ในใจ)
"ฉันจะถามเธอนะ เธอไปสนิทกับท่านเคียวได้ยังไง!"
"ก็ฉันเป็นเพื่อนพวกเขานะ จะไปกินข้าวด้วยกันก็ไม่เเปลก!!"
"เเต่ฉันยังไม่อนุญาตให้เธอมายุ่งกับท่านเคียว!!!"
"เอ๊ะ!เเล้วหล่อนมายุ่งอะไรหล่ะ!"
"เธอคงไม่รู้จักฉันสินะ"
หึ!! เธอน่ะถ้าฉันไม่รู้จักก็ไม่ใช่เเอลม่อนหรอกนะ! หล่อนน่ะชื่อเเอปเปิ้ล อยู่ม.4ห้อง2เป็นคนที่ตามสโตกนายทาคุชิมาตั้งเเต่ม.ต้นเเละเป็นคนที่รู้จักนายทาคุชิดีที่สุด เเต่ไม่เคยอยู่ในสายตาของนายทาคุชิ หึ!! อิจฉาฉันสินะ
"ไม่ต้องอธิบายหรอกฉันรู้ว่าเธอชื่อเเอปเปิ้ล"
"งั้นเธอก็ เลิกเป็นก.ข.คฉันสักที จับไว้!!"
จากนั้นก็มีเพื่อนอีก2คนเข้ามาจับเอาไว้ฉันที่พยายามสะบัดเเต่ก็ไม่หลุดเเล้วยัยเเอปเปิ้ลก็เข้ามาผลักฉันนอนไปกับพื้นพร้อมตบฉันไปทีหนึ่ง !!!
"ช่วยฉันด้วย!!!!! ใครก็ได้!!"
"เเหม!!ปากดีนัก เดี๊ยวเหยียบให้ปากเสียรูปไปเลย สวยนักหรอ!!"
ไม่นะ!!ไม่เอาเเบบนี้ ฉันไม่อยากมาเจออะไรเเบบนี้ซักหน่อย ตั้งเเต่เกิดมาไม่เคยมีเพื่อนคนไหนทำกับฉันเเบบนี้เลยนะ เเล้วอีกอย่างฉันไม่อย่างมีรอยส้นเท้าของยัยนี่บนหน้าฉันนะ ไม่อาววว!!!
"นาย....ทา..คุ...ชิ" ปั้ง!!!!!!
"หยุดนะ!!"
ในตอนนั้น.....ในตอนที่ฉันลำบากเเละหมดเรี่ยวเเรง ฉันไม่เหลือเเม้ที่เเรงที่จะยกตัวขึ้นเลย เเต่ก่อนที่สมองฉันจะหยุดการสั่งงาน ฉันก็ได้ยินเสียงของคน4คนที่บุกห้องน้ำหญิงเเบบนี้ 55..ฉันมีความสุขที่มี.........พวกนายเป็นเพื่อน
"เเอลม่อน!!! เธอเป็นอะไรรึเปล่า!!"
***************************************************
ถ้ามีอะไรผิดพลาดหรือต้องการให้เเก้ตรงไหนก็สามารถบอกได้นะคะ เพราะเเต่ละตอนจะลงทุกวันเสาร์เเต่บางครั้งอาจจะช้าไปบ้าง เเต่ก็จะพยายามอัพค่ะ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ