The Death Records บันทึกตาย

      ณโรงเรียนแห่งหนึ่งมีชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังนั่งบนโต๊ะเรียนอยู่ริมหน้าต่างเขานั้นมักจะนึกถึงเรื่องอดีตที่ตัวเองนั้นโดนรังแกอยู่บ่อยๆเขานึกคิดอยู่เสมอว่าโลกนี้มันช่างอยู่ยากขึ้นทุกวันถึงจะฉลาดปราดเปรื่องซักเพียงใด แต่ไร้ซึ่งพละกำลังและอำนาจก็ไม่อาจจะควบคุมทุกอย่างได้มันก็เหมือนเป็นได้แค่นกที่ไม่มีปีก

      เขานั้นคิดที่อยากจะเปลี่ยนแปลงโลกอันเน่าเหม็นแห่งนี้โดยการที่ชายหนุ่มจะควบคุมชะตากรรมของโลกไว้เองเขามองไปที่หน้าต่างและฉุกคิดไปพลางๆในเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลยจากนั้นเสียงกริ่งเลิกเรียนก็ดังขึ้นในระหว่างที่เขากำลังลงบันไดอยู่ในขณะนั้นเขาได้ยินเสียงบางอย่างกำลังเรียกเขาอยู่บนระเบียง

      ด้วยสัญชาตญาณเขาจึงรีบวิ่งขึ้นไปบนระเบียงบรรยากาศแสงอาทิตย์ยามเย็นอ่อนๆแล้วเขาก็เจอกล้องถ่ายรูปเก่าๆใช่! มันดึงดูดเขามากในระหว่างที่เขาได้สัมผัสกล้องอยู่นั่นเองเขาก็ได้เจอสิ่งที่ไม่คาดคิดที่กำลังจ้องหน้าเขาอย่างใกล้ชิดคนก็ไม่ใช่สัตว์ประหลาดก็ไม่เชิงรูปร่างเป็นคนใส่ผ้าปิดตาผิวขาวนวลมีปีกเหมือนเทวดารูปร่างใหญ่หลังค่อมชายคนนั้นตกใจอย่างมากและพูดออกมาว่า

“กะแก... เป็นตัวอะไรกันเนี่ย”ด้วยน้ำเสียงสั่นๆ

ปีศาจตนนั้นก็หัวเราะเบาๆ“แหะแหะแหะ”

แล้วปีศาจตนนั้นก็ได้จ้องไปที่แววตาของชายหนุ่มและพูดกับเขาว่า

“มนุษย์นี่มันช่างหน้าสนใจซะจริงๆดูแกสิ ตัณหาเยอะซะจริงนะ”

ชายหนุ่มบอกกับปีศาจตนนั้นว่า “กะแกเป็นตัวอะไร” พูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆปีศาจตนนั้นตอบกลับไปว่า

“ขอโทษที่เสียมารยาทนะเจ้ามนุษย์ข้าลืมแนะนำตัวไปข้ามีนามว่าเรมเป็นทูตสวรรค์ข้าไม่ทำอะไรแกหรอก”

ชายหนุ่มเริ่มหายกังวลเล็กน้อยแล้วปีศาจตนนั้นก็ถามว่า

“ไม่ทราบว่าแกมีนามว่าอะไร”

ชายคนนั้นตอบกลับไปว่า 

“ฉะ ฉันชื่อเรียวมะ”          

ตอบด้วยน้ำเสียงกลัวๆปีศาจตนนั้นจู่ๆก็ยิ้มขึ้นมาและตอบกลับไปว่า     

“แกได้สัมผัสกับกล้องไปแล้ว เพราะฉะนั้นข้ากับแกคงได้อยู่ด้วยกันอีกนานเพราะข้าผู้นี้จะเป็นคนเปลี่ยนโลกอันน่าเบื่อนี้ให้แกเอง”

        ในระหว่างที่ชายหนุ่มกำลังตกตะลึงอยู่นั้น ก็มีเสียงฝีเท้ากำลังเดินขึ้นบันไดมาอย่างช้าๆและพูดตะโกนออกมาว่า

“มีใครอยู่ข้างบนหนะ!!! โรงเรียนจะปิดละนะนักเรียน!!!”

        ชายหนุ่ม เรียวมะ รู้ว่าเสียงนั้นคืออาจารย์ใหญ่แน่นอน จึงรีบวิ่งไปทางลงบันไดแบบไม่เป็นท่า และเขาก็ชี้นิ้วในสิ่งที่เขาเห็นเมื่อซักครู่นี้ให้อาจารย์ใหญ่ได้เห็นมัน อาจารย์ใหญ่บอก

“เป็นอะไรไปนักเรียน”                     

พูดด้วยน้ำเสียงมึนงง ชายหนุ่มบอกไปว่า

“ดูนั่นสิอาจารย์!!!”

       อาจารย์ก็มองไปในสิ่งที่ชายหนุ่มพยายามจะบอกแต่ว่าสิ่งที่เห็นคือไม่มีอะไรเลยนอกจากกล้องถ่ายรูปเก่าๆเครื่องหนึ่ง อาจารย์ตอบกลับไปว่า

“ เธอจะบ้ารึป่าวเรียวมะ!!! มันไม่เห็นมีอะไรเลย ”

ปีศาจตนนั้นก็หัวเราะ และพูดกับชายหนุ่มว่า

“ไม่ต้องเป็นห่วง คนอื่นไม่สามารถเห็นตัวตนของข้าได้หรอก  มีแค่แกเท่านั้นเรียวมะ ที่สามารถมองเห็นข้าได้”

       ชายหนุ่มคนนั้นคิดว่าทำไมมีแต่ตัวเขาที่เห็นมัน และกล้องถ่ายรูปเก่าๆนั่นมีอะไรพิเศษกันแน่ แล้วในระหว่างที่กำลังคิดอยู่นั้นอาจารย์ใหญ่ก็บอกว่า

“งั้นอาจารย์ขอตัวนะ”

       หลังจากที่ชายหนุ่มยังไขข้อสงสัยที่ตัวเองมีอยู่ไม่ได้ ชายหนุ่มจึงรีบนำกล้องถ่ายรูปเก่าๆนำมาใส่ในกระเป๋า ในระหว่างที่เขากำลังเดินทางกลับบ้านเขารู้สึกได้ว่าปีศาจตนนั้นเดินตามเขามาตลอดเวลา ชายหนุ่มได้แต่บอกกับตัวเองว่า

“เดี่ยวมันก็ชินไปเอง”

       ขณะนั้นเองเขาก็เหลือบไปเห็นเพื่อนร่วมห้องของเขาโดนรังแกโดยรุ่นพี่ที่ชอบข่มเหงคนไม่มีทางสู้อยู่บ่อยๆ ชายหนุ่มหยุดนิ่งและดูอยู่ห่างๆแต่จู่ๆรุ่นพี่คนนั้นก็เห็นชายหนุ่มเข้าและตะโกนออกไปว่า

“มองดูอะไรวะ” 

รุ่นพี่คนนั้นเดินเข้ามาใกล้ๆ และพูดว่า

“อ้อ แกนี้เอง รุ่นน้องเรียวมะ ไม่ได้เจอกันซะนานนะ ถ้าแกไม่อยากโดนเหมือนเจ้าหมอนั่นละก็ ส่งเงินค่าขนมของแกมาให้ฉันดีกว่าหน่า ถ้าไม่อยากเจ็บตัว”

      ชายหนุ่มหยิบกระเป๋าเงินออกมาด้วยสีหน้าเงียบขรึม มืออีกข้างกุมมือด้วยความแค้น หลังจากที่ให้เงินไปรุ่นพี่คนนั้นก็เดินจากไป ชายหนุ่มยืนนิ่งซักพัก ปีศาจก็หัวเราะเบาๆและพูดแบบแสยะยิ้มให้ชายคนนั้นว่า

“แกคิดว่าไอ้มนุษย์น่าโง่นั่นสมควรอยู่ละหรือ ถ้าแกอยากให้มันหายไป ก็เอากล้องที่ข้าให้มาใช้ซะซิ”

ในขณะนั้นจู่ๆฟ้าก็มืดครึ้มพร้อมกับเสียงฟ้าผ่า ชายหนุ่มยืนยิ้มและบอกว่า

 “เรม แล้วกล้องที่นายให้มา ใช้ทำอะไรได้หละ”  ปีศาจตนนั้นตอบกลับว่า    

“จุดจบของคนที่โดนถ่ายรูปด้วยกล้องเครื่องนั้นคือความตาย...”

      ชายหนุ่มแสยะยิ้มด้วยความแค้น เขาเอามือหยิบกล้องถ่ายรูปเก่าๆในกระเป๋าสะพาย และถ่ายรูปรุ่นพี่คนนั้นทันที พอภาพสเก็ตช์ออกมาเสร็จ ปีศาจตนนั้นก็บอกว่า

“แกจงนำปากกามาเขียนชื่อชายคนนั้นหลังรูปและระบุเวลาตายซะ”

      ชายหนุ่มเขียนด้วยความรวดเร็ว มือกุมปากกาด้วยความแค้นต่ออดีต หลังจากที่เขาเดินหันหลังกลับบ้าน รุ่นพี่คนนั้นจู่ๆก็เกิดอาการวูบกะทันหันและล้มลง

       ในเวลา 18.01 PMในวันที่ 31/3/2016ตามที่ชายหนุ่มได้ระบุไว้ นี่อาจจะเป็นจุดเริ่มต้นของการสร้างโลกใหม่ของเขาก็เป็นได้

*เงื่อนไขในการใช้กล้องสูบวิญญาณ จำเป็นต้องถ่ายให้เห็นหน้าของผู้ที่จะตายและเขียนชื่อเพื่อระบุตำแหน่งพร้อมเวลาตาย เนื่องจากรูปที่ถ่ายอาจจะมีคนติดรูปมาหลายคนเลยจำเป็นต้องเขียนชื่อเพื่อระบุตำแหน่งของคนที่จะตาย ไม่เช่นนั้นจะไม่เกิดผลแต่อย่างใด*