พระเจ้ารังแกฉัน
เขียนโดย 
SupanatKARN
วันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2559 เวลา 18.35 น.
แก้ไขเมื่อ 15 เมษายน พ.ศ. 2559 13.23 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) นี่หรือคือประตูสู่พระเจ้า
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความทั้งสองก็เดินไปไหว้ขอพร เมื่อทั้งสองไปถึงสถานที่ที่คนมาไหว้ขอพรกันก็ถึงกับงง
“เดี๋ยวนะเบลล์พระเจ้าจะมาอยู่ในต้นไม้เนี่ยนะ”
“เบลล์ก็ไม่รู้อ่ะ ต้นไม้ต้นนี้คงเป็นทางเชื่อมไปถึงพระเจ้ามั้ง”
“นี่พระเจ้าหรือเทวดาเนี่ยคอยมาอยู่ตามต้นไม้ เบลล์มันดูงมงายมากเลยนะ ไม่คุ้มกับเงินที่เสียไป 1000 นึงเลย”
“เบลล์เริ่มมีความรู้สึกอย่างนั้นล่ะ ไหนๆก็เสียเงินไปแล้วเราก็ต้องไหว้แล้วล่ะ’ สองสามี-ภรรยาเข้าคิวรอไหว้พระเจ้า
“ถ้าพระเจ้ามีจริง แล้วมาสถิตอยู่ในต้นไม้จริงๆ” เบลล์พูด “ช่วยทำให้เรามีลูกด้วยเถิดค่ะ เราสองคนอยากมีลูกมากๆ พยายามแทบทุกวิธีมาตลอด 4 ปี แต่ก็ไม่มีลูกสักที เราทั้งสองจึงมาหวังพึ่งพระเจ้านะคะ”
“ช่วยพิสูจน์ให้เรารู้ด้วยนะครับ ว่าพระเจ้ามีจริงโดยการทำให้เรามีลูกให้ได้ ถ้าเรามีลูกจะมาถวายหมู เห็ด เป็ด ไก่อย่างดีเลยครับ”
“please นะคะ พระเจ้า”
ณ บ้านของเบลล์และภัทร
“คุณว่ามันจะได้ผลไหม” ภัทรพูด “มันดูงมงายมากๆเลยนะ”
“ฉันก็ไม่รู้อ่ะคุณ แต่ถ้ามันได้ผลก็ดีนะ”
เสียงโทรศัพท์ของเบลล์ดังขึ้น “ขอตัวไปคุยโทรศัพท์ก่อนนะคะคุณ”
“ว่าไงคะพี่ปอ” เบลล์คุยโทรศัพท์กับพี่ปอพี่ที่ทำงานในแผนกเดียวกัน
“น้องเบลล์งานของพี่ที่พี่ฝากให้แก้นิดนึงอ่ะ น้องเบลล์แก้ให้พี่แล้วใช่ไหมคะ”
“แก้แล้วค่ะพี่ปอ”
“น่ารักมากน้องเบลล์ เออ ว่าแต่พี่ได้ยินมานะคะ ว่าน้องเบลล์และคุณสามีสุดหล่อของน้อง ไปขอพรให้มีลูกหรอคะ”
“ใช่ค่ะ ว่าแต่พี่รู้ได้ไงคะ”
“แหม คุณน้อง นี่ใครคะ นี่พี่ปอนะคะ พี่รู้ทุกเรื่องของทุกคนในออฟฟิศค่ะ”
“ดูพี่ชอบยุ่งเรื่องคนอื่นนะคะเนี่ย (หัวเราะ)”
“หลอกด่าพี่หรอคะเนี่ย”
“ล้อเล่นค่ะพี่”
“แล้วน้องไปขอพรที่ไหนกันล่ะคะ พี่รู้แค่ว่าน้องกับสามีไปขอพรแค่นั้นเอง”
“อ๋อ ไปขอพรที่ประตูสู่พระเจ้า...”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!”
“มีอะไรหรือเปล่าคะพี่ปอ” เบลล์ถามด้วยความตกใจ
“คุณน้องรู้ไหมคะว่าที่ประตูสู่พระเจ้าศักดิ์สิทธิ์มากๆค่ะ พูดไปขนลุกซู่ซ่าเลยค่ะคุณน้อง พี่เคยไปขอพรให้พ่อหายป่วยจากโรคมะเร็งปอดระยะสุดท้ายนะคะ ไม่เกิน 3 วีค พ่อพี่หายป่วยเลยค่ะ”
“เดี๋ยวนะคะพี่ปอ โรคมะเร็งระยะสุดท้ายมันหายป่วยกันได้ด้วยหรอคะ”
“แต่พ่อพี่หายป่วยจริงๆนะคะ หมอทั้งโรงพยาบาลตกกะใจกันมากๆค่ะ”
“Amazing มากค่ะ ว่าแต่พี่ปอมีอะไรอีกไหมคะ เดี๋ยวเบลลืจะไปทำข้าวเย็นให้ภัทรแล้วอ่ะค่ะ”
“ไม่มีอะไรแล้วค่ะ ยังไงก็ขอให้สมหวังนะคะ”
“ค่ะ ขอบคุณค่ะ”
เบลล์ยกอาหารมื้อค่ำสุดหรูหราที่พึ่งทำเสร็จออกมาจัดวางไว้บนโต๊ะอาหารอย่างสวยงาม
“โอ้โฮ” ภัทรเข้ากอดเบลล์จากด้านหลัง “ทำไมมื้อค่ำมื้อนี้ อาหารดูหรูหราเหลือเกิน”
“มันหรูแล้วชอบไหมล่ะคะ’’
“ชอบสิครับ” ภัทรหอมแก้มเบลล์
“ไปกินข้าว ไม่ต้องมาหอมแก้มเลย” ภัทรและเบลล์นั่งลงที่เก้าอี้พร้อมรับประทานอาหาร
“เออภัทร เมื่อกี้ตอนที่เค้าคุยกับพี่ปอนะ พี่ปอเคยไปขอพรที่ประตูสู่พระเจ้าด้วย’
“จริงหรอ แล้วสมหวังไหมล่ะ”
“สมหวังสิ พี่ปอเขาไปขอให้พ่อเขาหายป่วยจากมะเร็งปอดระยะสุดท้าย หลังจากที่ขอได้ 3 สัปดาห์ พ่อเขาก็หายป่วยเลยนะ”
“มะเร็งปอดระยะสุดท้าย’’ ภัทรพูดอย่างตกตะลึง “’มันหายขาดเลยหรอ อย่างงี้เราก็คงมีหวังเรื่องลูกแล้วล่ะ”
“ถ้ามีลูกจากการที่เราไปขอพรจริงๆนี่ มันโครตมหัศจรรย์เลยนะ”
“ถ้าเราได้ลูกจากที่นี่จริงๆ ภัทรว่าสถานที่เนี่ยต้องเป็นสิ่งมหัศจรรย์ของโลกเลยล่ะ”
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
