LOVE รักเพี้ยนๆของยัยเฉิ่ม
8.0
2) เจอกันอีกแล้วสาวน้อยย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่2 เจอกันอีกแล้วนะสาวน้อย
08:00
"ผิง เสร็จรึยังลูก" แม่ตะโกนขึ้นมาขณะฉันกำลังเก็บกระเป๋า แม่บอกว่าจะฝากฉันให้ลูกของเพื่อนแม่ดูแล (เหมือนฉันเป็นหมา) เพื่อนของแม่ก็คือ คุณป้า พิมพ์ ท่านใจดีมาก ท่านคงไปอเมริกากับแม่ฉันด้วย คงถือโอกาศไปฮันนีมนกับคณลุงด้วย น่ารักจัง
"เสร็จแล้วค่ะ แม่ จะลงไปเดี่ยวนี้ค่ะ" ฉันตอบแม่ไป แล้วลูกของคุณป้าคุณลุงจะเป็นชายหรือหญิงนะ ถ้าผู้หญิงก็ดีสิ ฉันจะได้มีเพื่อน ถึงแม่ฉันจะสนิทกับคุณป้าคุณลุงมาก แต่ฉันไม่เคยเห็นหน้าลูกของท่านเลย...
ณ สนามบิน
"พิมพ์ ทางนี้ๆ" แม่ฉันตะโกนเรียกป้าพิมพ์กับคุณลุง เดี่ยวนะคนข้างหลังคุณลุงดูคุ้นๆนะ
"เห้ยย นายขี้เก๊ก!!" ฉันตกใจสุดขีด จนนายนั้นหันมา
"นี่เธอ!! ยัยบ้า"
"อ้าว รู้จักกันด้วยหรือ" แม่ฉันถาม
"ไม่ค่ะ/ไม่ครับ" ฉันและนายนั้นตอบพร้อมกัน
"งั้น วินแนะนำตัวหน่อยสิจ้ะ" คุณป้าพูด
"เห้ออ ฉันชื่อ วิน พีรวินช์ โยธาพิทักษ์ อายุ22ปี ยินดีมากที่ได้รู้จัก" นายนั้นกัดฟันพูดตอนประโยคสุดท้าย
"หึ ฉันชื่อผิง ชนิดา อักคสร อายุ17ปี ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน" ฉันก็กัดฟันพูดตอบกลับไป
"ใกล้เวลาขึ้นเครื่องแล้ว เราไปกันเถอะ พิมพ์ คุณชัย" แม่ฉันพูด แล้วเดินจากไป เหลือแค่ฉันกับนายวินมอไซต์
"เธอ มากับฉัน ฉันจะพาไปที่บ้าน"
*ดูตัวละครได้นะค่ะ*
08:00
"ผิง เสร็จรึยังลูก" แม่ตะโกนขึ้นมาขณะฉันกำลังเก็บกระเป๋า แม่บอกว่าจะฝากฉันให้ลูกของเพื่อนแม่ดูแล (เหมือนฉันเป็นหมา) เพื่อนของแม่ก็คือ คุณป้า พิมพ์ ท่านใจดีมาก ท่านคงไปอเมริกากับแม่ฉันด้วย คงถือโอกาศไปฮันนีมนกับคณลุงด้วย น่ารักจัง
"เสร็จแล้วค่ะ แม่ จะลงไปเดี่ยวนี้ค่ะ" ฉันตอบแม่ไป แล้วลูกของคุณป้าคุณลุงจะเป็นชายหรือหญิงนะ ถ้าผู้หญิงก็ดีสิ ฉันจะได้มีเพื่อน ถึงแม่ฉันจะสนิทกับคุณป้าคุณลุงมาก แต่ฉันไม่เคยเห็นหน้าลูกของท่านเลย...
ณ สนามบิน
"พิมพ์ ทางนี้ๆ" แม่ฉันตะโกนเรียกป้าพิมพ์กับคุณลุง เดี่ยวนะคนข้างหลังคุณลุงดูคุ้นๆนะ
"เห้ยย นายขี้เก๊ก!!" ฉันตกใจสุดขีด จนนายนั้นหันมา
"นี่เธอ!! ยัยบ้า"
"อ้าว รู้จักกันด้วยหรือ" แม่ฉันถาม
"ไม่ค่ะ/ไม่ครับ" ฉันและนายนั้นตอบพร้อมกัน
"งั้น วินแนะนำตัวหน่อยสิจ้ะ" คุณป้าพูด
"เห้ออ ฉันชื่อ วิน พีรวินช์ โยธาพิทักษ์ อายุ22ปี ยินดีมากที่ได้รู้จัก" นายนั้นกัดฟันพูดตอนประโยคสุดท้าย
"หึ ฉันชื่อผิง ชนิดา อักคสร อายุ17ปี ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน" ฉันก็กัดฟันพูดตอบกลับไป
"ใกล้เวลาขึ้นเครื่องแล้ว เราไปกันเถอะ พิมพ์ คุณชัย" แม่ฉันพูด แล้วเดินจากไป เหลือแค่ฉันกับนายวินมอไซต์
"เธอ มากับฉัน ฉันจะพาไปที่บ้าน"
*ดูตัวละครได้นะค่ะ*
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ