LOVE รักเพี้ยนๆของยัยเฉิ่ม
8.0
1) พบเจอ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 1 พบเจอ
"อากาศเมืองไทยจะร้อนไปไหนเนี่ยย" ฉันบ่นอุบกับตัวเอง ขณะเดินออกมาจากร้านไอติม
ฟิ้วววว เอี๊ยด!! ตุบ
"อะ..อ๊ายยย" เกือบไปแล้ว เกือบโดนรถชนแล้ว
"เธอเป็นไรมั้ย" ชายคนที่เป็นคนขับรถปอร์เช่คันหรูที่เกือบชนฉันเมื่อกี้ลงมา หล่อมากก
"นายเห็นมั๊ยหละ?? ถามจริงใครให้ใบขับขี่นายมาเนี่ย ขู่จะฆ่าคนที่ออกให้รึป่าว" ฉันถามกลับไป
"นี่เธอ!!! ฉันไม่ได้ขู่ฆ่าเขา แล้วเธอวิ่งมาไม่ดูรถเองนะ อ่ออ หรือว่าเรียกร้องความสนใจ ฉันรู้ว่าฉันดัง หล่อ และรวยมากก แต่ไม่ต้องใช้วิธีนี้ก็ได้นะ ยังไงฉันก็ไม่สนใจเธอหรอก ยัยแว่น"
"ฉันไม่ได้เรียกร้องความสนใจนะยะ!! ฉันไม่รู้จักนาย นายขี้เก๊ก!! แบร่ๆ" ฉันแลบลิ้นใส่นายนั้นแล้ววิ่งหนีไป
ณ บ้านของผิง
"ผิงกลับมาแล้วหรอ แล้วทำไมเดินอย่างนั้นละ" แม่ของฉันพูด ใช่แล้วฉันชื่อ'ผิง' ชนิดา อักคสร อายุ17ปี ฉันไม่มีเพื่อนเลยสักคน เพราะฉันโง่ ถึงฉันจะใส่แว่น แต่งตัวเหมือนเด็กเรียนก็เหอะ
"มีอุบัติเหตุนิดหน่อยคะ พรุ่งนี้แม่จะไปหาพ่อกับพี่ที่อเมริกาหรอค่ะ" พ่อฉันเป็นผู้บริหารบริษัทที่อเมริกา ส่วนพี่ก็เรียนจบแล้ว มาชวนงานพ่อเป็นครั้งคราว แต่ส่วนใหญ่จะทำงานที่ตัวเองรักมากกว่า คือ ถ่ายภาพ ปกติพ่อกับพี่จะกลับมาเดือนละครั้ง แต่คราวนี้พ่อติดงานสำคัญ แม่เลยต้องไปเอง
"ใช่จะ อะนี่ผิง เอายาไปทาแล้วมากินข้าวอาบน้ำแล้วนอนพักนะ"
"ค่าาาา" ฉันตอบรับแม่ไป
"อากาศเมืองไทยจะร้อนไปไหนเนี่ยย" ฉันบ่นอุบกับตัวเอง ขณะเดินออกมาจากร้านไอติม
ฟิ้วววว เอี๊ยด!! ตุบ
"อะ..อ๊ายยย" เกือบไปแล้ว เกือบโดนรถชนแล้ว
"เธอเป็นไรมั้ย" ชายคนที่เป็นคนขับรถปอร์เช่คันหรูที่เกือบชนฉันเมื่อกี้ลงมา หล่อมากก
"นายเห็นมั๊ยหละ?? ถามจริงใครให้ใบขับขี่นายมาเนี่ย ขู่จะฆ่าคนที่ออกให้รึป่าว" ฉันถามกลับไป
"นี่เธอ!!! ฉันไม่ได้ขู่ฆ่าเขา แล้วเธอวิ่งมาไม่ดูรถเองนะ อ่ออ หรือว่าเรียกร้องความสนใจ ฉันรู้ว่าฉันดัง หล่อ และรวยมากก แต่ไม่ต้องใช้วิธีนี้ก็ได้นะ ยังไงฉันก็ไม่สนใจเธอหรอก ยัยแว่น"
"ฉันไม่ได้เรียกร้องความสนใจนะยะ!! ฉันไม่รู้จักนาย นายขี้เก๊ก!! แบร่ๆ" ฉันแลบลิ้นใส่นายนั้นแล้ววิ่งหนีไป
ณ บ้านของผิง
"ผิงกลับมาแล้วหรอ แล้วทำไมเดินอย่างนั้นละ" แม่ของฉันพูด ใช่แล้วฉันชื่อ'ผิง' ชนิดา อักคสร อายุ17ปี ฉันไม่มีเพื่อนเลยสักคน เพราะฉันโง่ ถึงฉันจะใส่แว่น แต่งตัวเหมือนเด็กเรียนก็เหอะ
"มีอุบัติเหตุนิดหน่อยคะ พรุ่งนี้แม่จะไปหาพ่อกับพี่ที่อเมริกาหรอค่ะ" พ่อฉันเป็นผู้บริหารบริษัทที่อเมริกา ส่วนพี่ก็เรียนจบแล้ว มาชวนงานพ่อเป็นครั้งคราว แต่ส่วนใหญ่จะทำงานที่ตัวเองรักมากกว่า คือ ถ่ายภาพ ปกติพ่อกับพี่จะกลับมาเดือนละครั้ง แต่คราวนี้พ่อติดงานสำคัญ แม่เลยต้องไปเอง
"ใช่จะ อะนี่ผิง เอายาไปทาแล้วมากินข้าวอาบน้ำแล้วนอนพักนะ"
"ค่าาาา" ฉันตอบรับแม่ไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ