You're my mine
8.0
เขียนโดย Juimaruko
วันที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2559 เวลา 17.09 น.
6 ตอน
0 วิจารณ์
7,949 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 8 เมษายน พ.ศ. 2559 18.43 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) ยินดีที่ได้รู้จัก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ @ โรงเรียนอักษรสวรรค์
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6/4
จ้อกแจ้กๆๆๆๆๆๆ
@#฿%&*&@&#*฿
เสียงพูดคุยของบรรดาลิงๆดังจ้อกแจ้กมาจากภายในห้องเรียน เด็กๆทั้งหลายแย่งกันพูดคุยราวกับไม่ได้คุยกันมานานมาก
"เอ้า! เงียบกันได้แล้ว" เสียงดังกัมปนาถของอาจารย์ที่อยู่หน้าห้องตะโกนเข้ามาทำให้ลิงๆทั้งหลายถึงกับต้องจบการสนทนากันในทันใด
"นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ" หัวหน้าห้องกล่าวนำนักเรียนในห้อง
"สวัสดีค่ะ/ครับ คุณครู"
"เอาล่ะ วันนี้ครูมีข่าวดีมาบอก" อาจารย์สุดสวยพูดก่อนจะยิ้มใจดีให้กับนักเรียน
"ข่าวดีอะไรเหรอครับครู" เด็กชายที่นั่งอยู่ท้ายห้องยกมือขึ้นถาม
"วันนี้ห้องเราจะมีเด็กนักเรียนเข้ามาใหม่หนึ่งคนจ้ะ" อาจารย์พูด
"เห ครูคะ เรียนมาจะสองอาทิตย์แล้วเพิ่งจะมีเด็กเข้ามาใหม่เหรอคะ" เด็กคนนึงถามอย่างสงสัย
"ใช่จ้ะ เห็นว่าเพิ่งย้ายมาจากโรงเรียนเอกชน กว่าจะทำเรื่องย้ายเสร็จเลยเสียเวลาไปมาก" อาจารย์พูดก่อนจะก้มมองนาฬิกาข้อมือ แล้วพูดต่อ "ตอนนี้คงกำลังรายงานตัวกับผู้อำนวยการอยู่น่าจะเสร็จแล้วสิ"
"ครูคะขออนุญาตค่ะ" เสียงใสๆดังมาจากหน้าห้องเรียกให้อาจารย์ที่ยืนอยู่หันไปมองก่อนจะพูด
"โอ๊ะ มาพอดีเลย.. เข้ามาเลยจ้ะ ^^"
ร่างบางก้าวเท้าเข้ามาภายในห้องความสวยใสของเธอทำเอานักเรียนคนอื่นๆจ้องกันอย่างตะลึง เรือนผมสีน้ำตาลเฮเซลมัดรวบเป็นหางม้าตัดกับผิวสีขาวใสอย่างมาก ใบหน้าเรียวได้รูปบวกกับดวงตาสีเดียวกับสีผมรู้ได้ในทันทีว่าไม่ใช่คนไทยแท้แน่นอนและจมูกที่โด่งรั้นรับกับริมฝีปากสีชมพูเรียวเล็กน่าจุ๊บ เรือนร่างที่น่าอิจฉาถูกสวมทับด้วยยูนิฟอร์มที่แตกต่างไปจากนักเรียนคนอื่นๆคือกระโปรงลายสกอตสีน้ำตาลดำกับเสื้อเชิ้ตและเนคไทสีเดียวกับกระโปรงซึ่งนักเรียนคนอื่นๆสวมยูนิฟอร์มที่เป็นสูทและกระโปรงสีน้ำเงินกับเนคไทสีแดงนั่นทำให้ผู้เป็นเด็กใหม่ดูเด่นขึ้นมาอย่างทันตาเห็น
"อะแฮ่ม รับชมกันพอหรือยังจ๊ะ" อาจารย์พูดขึ้นมาทำให้นักเรียนที่ตกอยู่ในภวังค์มีสติกับมาเหมือนเดิม อาจารย์เหลือบมองไปทั่วห้องก่อนจะพูดต่อ "เอาล่ะจ้ะ สุดสวยแนะนำตัวกับเพื่อนสิ ^^"
"เอ่อ สวัสดีค่ะ ฉันชื่อนางสาวอริสรา ประเสริฐวิริยะกุล ชื่อเล่นอริส ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนค่ะ" ร่างบางกล่าวเสียงใสก่อนจะพูดต่อ "กว่าจะทำเรื่องย้ายอะไรเสร็จเลยทำให้มาเรียนช้ากว่าเพื่อนๆ ยังไงก็ฝากตัวด้วยนะ"
"น่ารักโว้ยยยย" เสียงแซวห้าวๆดังมาจากท้ายห้องตามมาด้วยเสียงของคนอื่นๆที่ทั้งชม ทั้งแซว ทั้งนินทา
"น่ารักเนอะแก ขาวอย่างกับกระดาษแน่ะ~"
"ลูกครึ่งแน่เลยอ่ะ จมูกโด๊งโด่ง อิจฉาอ่ะแก๊"
"นี่แกว่าที่ยัยนี่ย้ายมาจากโรงเรียนอื่นเพราะอะไร อยากรู้จัง"
"อยากรู้ก็ถามสิแก"
"จะดีเหรอ ถ้าฉันถามแล้วโดนเกลียดล่ะ"
"ไม่หรอกมั้ง เรื่องแค่นี้~"
"เอาล่ะๆ ในเมื่อเพื่อนแนะนำตัวเสร็จแล้ว ก็ควรให้เพื่อนไปหาที่นั่งได้แล้วนะคะ" อาจารย์พูดตัดบทวิพากษ์ วิจารณ์ต่างๆนาๆ แล้วมองไปรอบห้องเพื่อหาที่นั่งให้เด็กนักเรียนคนใหม่ ก่อนที่สายตาจะหยุดไปที่หนุ่มผมดำที่ฟุบหลับอยู่กับโต๊ะ อาจารย์ขมวดคิ้วและตะโกนเรียกหนุ่มผมดำคนนั้น
"นายณริท!" ทันทีที่อาจารย์ตะโกนออกไปเพื่อนที่นั่งโต๊ะข้างหน้าก็หันไปสะกิดผู้ที่ถูกเอ่ยชื่อ เขาเงยหน้าใสๆขึ้นมาก่อนจะเกาหัวพร้อมทำหน้างงงวย อาจารย์เห็นและพูดต่อ "ณริท! นี่มันใช่เวลามานอนมั้ย เพื่อนใหม่แนะนำตัวอยู่เนี่ย เสียมารยาทมากเลยนะเรา!"
"..ขอโทษคร้าบบบบ~" ผู้ที่ถูกโดนด่าตอบเสียงกะล่อนอย่างไม่รู้สึกผิด อาจารย์ส่ายหน้าอย่างระอาแล้วหันไปบอกนักเรียนคนใหม่
"ส่วนเธอ ตอนนี้ทั้งห้องมีที่ว่างอยู่แค่สองที่คือข้างนายณริท กับโต๊ะมุมนู้น" อาจารย์ชี้ไปอีกหนึ่งที่นั่นคือที่ข้างถังขยะ เด็กใหม่ทำหน้าแหยก่อนจะเดินไปที่โต๊ะข้างนายขี้เซาอย่างไม่มีทางเลือก
"เด็กใหม่เหรอเธออ่ะ?" นายขี้เซาหันมาถามเด็กใหม่ด้วยท่านั่งเท้าคาง พร้อมกับทำหน้าขี้เล่นใส่แล้วพูดต่อ "ฉันชื่อ 'มาร์ค' นะ ยินดีที่ได้รู้จัก ^^" เขาพูดแนะนำแล้วยื่นมือไปทางเด็กใหม่เพื่อเช็คแฮนด์
"ฉันชื่ออริส ยินดีที่ได้รู้จัก" เธอตอบแต่ไม่ได้ยื่นมือไปเช็คแฮนด์ด้วย แล้วเบือนหน้าหนีไปทางอื่น
จะว่าไปหนุ่มที่นั่งข้างก็หน้าตาดีไม่เบาเลยล่ะ ยิ่งตอนที่เขาหันมายิ้มขี้เล่นใส่นี่ทำเอาอริสเกือบหวั่นไหวจนต้องเบือนหน้าหนีเลยล่ะ ผมสีดำที่ตัดกับใบหน้าขาวๆตี๋ๆ คิ้วดกดำ จมูกโด่งรั้น ทุกสิ่งบนใบหน้าเขามันช่างขัดแย้งกัน จมูกโด่งดั่งกับลูกครึ่งฝรั่ง ใบหน้าขาวๆตาตี่ๆราวกับลูกครึ่งเกาหลี มันคือความขัดแย้งที่ลงตัวมากๆ ตอนยิ้มเนี่ยดูเป็นหนุ่มกะล่อนเอามากๆเลยล่ะ ราวกับว่ายิ้มให้ใครคนนั้นเป็นอันต้องละลายต้องตกหลุมรักเลยทีเดียว
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6/4
จ้อกแจ้กๆๆๆๆๆๆ
@#฿%&*&@&#*฿
เสียงพูดคุยของบรรดาลิงๆดังจ้อกแจ้กมาจากภายในห้องเรียน เด็กๆทั้งหลายแย่งกันพูดคุยราวกับไม่ได้คุยกันมานานมาก
"เอ้า! เงียบกันได้แล้ว" เสียงดังกัมปนาถของอาจารย์ที่อยู่หน้าห้องตะโกนเข้ามาทำให้ลิงๆทั้งหลายถึงกับต้องจบการสนทนากันในทันใด
"นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ" หัวหน้าห้องกล่าวนำนักเรียนในห้อง
"สวัสดีค่ะ/ครับ คุณครู"
"เอาล่ะ วันนี้ครูมีข่าวดีมาบอก" อาจารย์สุดสวยพูดก่อนจะยิ้มใจดีให้กับนักเรียน
"ข่าวดีอะไรเหรอครับครู" เด็กชายที่นั่งอยู่ท้ายห้องยกมือขึ้นถาม
"วันนี้ห้องเราจะมีเด็กนักเรียนเข้ามาใหม่หนึ่งคนจ้ะ" อาจารย์พูด
"เห ครูคะ เรียนมาจะสองอาทิตย์แล้วเพิ่งจะมีเด็กเข้ามาใหม่เหรอคะ" เด็กคนนึงถามอย่างสงสัย
"ใช่จ้ะ เห็นว่าเพิ่งย้ายมาจากโรงเรียนเอกชน กว่าจะทำเรื่องย้ายเสร็จเลยเสียเวลาไปมาก" อาจารย์พูดก่อนจะก้มมองนาฬิกาข้อมือ แล้วพูดต่อ "ตอนนี้คงกำลังรายงานตัวกับผู้อำนวยการอยู่น่าจะเสร็จแล้วสิ"
"ครูคะขออนุญาตค่ะ" เสียงใสๆดังมาจากหน้าห้องเรียกให้อาจารย์ที่ยืนอยู่หันไปมองก่อนจะพูด
"โอ๊ะ มาพอดีเลย.. เข้ามาเลยจ้ะ ^^"
ร่างบางก้าวเท้าเข้ามาภายในห้องความสวยใสของเธอทำเอานักเรียนคนอื่นๆจ้องกันอย่างตะลึง เรือนผมสีน้ำตาลเฮเซลมัดรวบเป็นหางม้าตัดกับผิวสีขาวใสอย่างมาก ใบหน้าเรียวได้รูปบวกกับดวงตาสีเดียวกับสีผมรู้ได้ในทันทีว่าไม่ใช่คนไทยแท้แน่นอนและจมูกที่โด่งรั้นรับกับริมฝีปากสีชมพูเรียวเล็กน่าจุ๊บ เรือนร่างที่น่าอิจฉาถูกสวมทับด้วยยูนิฟอร์มที่แตกต่างไปจากนักเรียนคนอื่นๆคือกระโปรงลายสกอตสีน้ำตาลดำกับเสื้อเชิ้ตและเนคไทสีเดียวกับกระโปรงซึ่งนักเรียนคนอื่นๆสวมยูนิฟอร์มที่เป็นสูทและกระโปรงสีน้ำเงินกับเนคไทสีแดงนั่นทำให้ผู้เป็นเด็กใหม่ดูเด่นขึ้นมาอย่างทันตาเห็น
"อะแฮ่ม รับชมกันพอหรือยังจ๊ะ" อาจารย์พูดขึ้นมาทำให้นักเรียนที่ตกอยู่ในภวังค์มีสติกับมาเหมือนเดิม อาจารย์เหลือบมองไปทั่วห้องก่อนจะพูดต่อ "เอาล่ะจ้ะ สุดสวยแนะนำตัวกับเพื่อนสิ ^^"
"เอ่อ สวัสดีค่ะ ฉันชื่อนางสาวอริสรา ประเสริฐวิริยะกุล ชื่อเล่นอริส ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนค่ะ" ร่างบางกล่าวเสียงใสก่อนจะพูดต่อ "กว่าจะทำเรื่องย้ายอะไรเสร็จเลยทำให้มาเรียนช้ากว่าเพื่อนๆ ยังไงก็ฝากตัวด้วยนะ"
"น่ารักโว้ยยยย" เสียงแซวห้าวๆดังมาจากท้ายห้องตามมาด้วยเสียงของคนอื่นๆที่ทั้งชม ทั้งแซว ทั้งนินทา
"น่ารักเนอะแก ขาวอย่างกับกระดาษแน่ะ~"
"ลูกครึ่งแน่เลยอ่ะ จมูกโด๊งโด่ง อิจฉาอ่ะแก๊"
"นี่แกว่าที่ยัยนี่ย้ายมาจากโรงเรียนอื่นเพราะอะไร อยากรู้จัง"
"อยากรู้ก็ถามสิแก"
"จะดีเหรอ ถ้าฉันถามแล้วโดนเกลียดล่ะ"
"ไม่หรอกมั้ง เรื่องแค่นี้~"
"เอาล่ะๆ ในเมื่อเพื่อนแนะนำตัวเสร็จแล้ว ก็ควรให้เพื่อนไปหาที่นั่งได้แล้วนะคะ" อาจารย์พูดตัดบทวิพากษ์ วิจารณ์ต่างๆนาๆ แล้วมองไปรอบห้องเพื่อหาที่นั่งให้เด็กนักเรียนคนใหม่ ก่อนที่สายตาจะหยุดไปที่หนุ่มผมดำที่ฟุบหลับอยู่กับโต๊ะ อาจารย์ขมวดคิ้วและตะโกนเรียกหนุ่มผมดำคนนั้น
"นายณริท!" ทันทีที่อาจารย์ตะโกนออกไปเพื่อนที่นั่งโต๊ะข้างหน้าก็หันไปสะกิดผู้ที่ถูกเอ่ยชื่อ เขาเงยหน้าใสๆขึ้นมาก่อนจะเกาหัวพร้อมทำหน้างงงวย อาจารย์เห็นและพูดต่อ "ณริท! นี่มันใช่เวลามานอนมั้ย เพื่อนใหม่แนะนำตัวอยู่เนี่ย เสียมารยาทมากเลยนะเรา!"
"..ขอโทษคร้าบบบบ~" ผู้ที่ถูกโดนด่าตอบเสียงกะล่อนอย่างไม่รู้สึกผิด อาจารย์ส่ายหน้าอย่างระอาแล้วหันไปบอกนักเรียนคนใหม่
"ส่วนเธอ ตอนนี้ทั้งห้องมีที่ว่างอยู่แค่สองที่คือข้างนายณริท กับโต๊ะมุมนู้น" อาจารย์ชี้ไปอีกหนึ่งที่นั่นคือที่ข้างถังขยะ เด็กใหม่ทำหน้าแหยก่อนจะเดินไปที่โต๊ะข้างนายขี้เซาอย่างไม่มีทางเลือก
"เด็กใหม่เหรอเธออ่ะ?" นายขี้เซาหันมาถามเด็กใหม่ด้วยท่านั่งเท้าคาง พร้อมกับทำหน้าขี้เล่นใส่แล้วพูดต่อ "ฉันชื่อ 'มาร์ค' นะ ยินดีที่ได้รู้จัก ^^" เขาพูดแนะนำแล้วยื่นมือไปทางเด็กใหม่เพื่อเช็คแฮนด์
"ฉันชื่ออริส ยินดีที่ได้รู้จัก" เธอตอบแต่ไม่ได้ยื่นมือไปเช็คแฮนด์ด้วย แล้วเบือนหน้าหนีไปทางอื่น
จะว่าไปหนุ่มที่นั่งข้างก็หน้าตาดีไม่เบาเลยล่ะ ยิ่งตอนที่เขาหันมายิ้มขี้เล่นใส่นี่ทำเอาอริสเกือบหวั่นไหวจนต้องเบือนหน้าหนีเลยล่ะ ผมสีดำที่ตัดกับใบหน้าขาวๆตี๋ๆ คิ้วดกดำ จมูกโด่งรั้น ทุกสิ่งบนใบหน้าเขามันช่างขัดแย้งกัน จมูกโด่งดั่งกับลูกครึ่งฝรั่ง ใบหน้าขาวๆตาตี่ๆราวกับลูกครึ่งเกาหลี มันคือความขัดแย้งที่ลงตัวมากๆ ตอนยิ้มเนี่ยดูเป็นหนุ่มกะล่อนเอามากๆเลยล่ะ ราวกับว่ายิ้มให้ใครคนนั้นเป็นอันต้องละลายต้องตกหลุมรักเลยทีเดียว
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ